Morgunblaðið - 04.09.1986, Qupperneq 57
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 4. SEPTEMBER 1986
Gömul kynni gleymast ei...
Fyrrum bekkjarfélagar úr 12 ára
bekk F í Laugamesskólanum
árið 1955 til 1956 hittust í júlímán-
uði sl., í gömlu kennslustofunni
sinni og eyddu saman kvöldstund.
Bekkurinn var skipaður 30 nem-
endum og mættu 23 þeirra til
bekkjarmótsins. Kennari F-bekkjar-
ins var Skeggi Ásbjamarson, en
hann lést fyrir nokkrum ámm.
Gömlu bekkjarfélagamir afhentu
Laugamesskóla mynd af Skeggja,
sem hengd verður upp í stofu 9,
þar sem hann starfaði lengst af.
Meðal þessara 30 fyrrum bekkj-
arfélaga eru nokkrir þjóðkunnir
borgarar, m.a. Markús Örn Anton-
son, útvarpsstjóri, Þorgerður
Ingólfsdóttir, stjómandi Hamrahlí-
ðakórsins, Elfa Björk Gunnarsdótt-
ir, framkvæmdarstjóri Ríkisút-
varpsins, Helgi H. Jónsson,
fréttamaður sjónvarpsins, Silja Að-
aisteinsdóttir, ritstjóri tímarits Máls
og Menningar, Aslaug Ragnars,
blaðamaður og rithöfundur og Þór-
arinn Sveinsson, krabbameinslækn-
ir.
Af þessum 30, luku 15 stúdents-
prófi, 11 háskólaprófi og flestir
hinna ýmist verslunarskólaprófi,
kvennaskólaprófí, tækniskólaprófi
eða prófí frá hjúkrunarskóla.
Í hópnum eru einn tónmennta-
kennari, tveir menntaskólakennar-
ar, einn skólastjóri, einn
blaðamaður, einn fréttamaður, tveir
ritstjórar, einn útvarpsstjóri, einn
læknir, tveir lyflafræðingar, einn
lyfjatæknir, þrjár hjúkrunarkonur,
tveir rithöfundar, einn eðlisfræðing-
ur, einn fomleifafræðingur, tveir
framkvæmdarstjórar, einn stýri-
maður, einn skattaendurskoðandi
og fjórar skrifstofustúlkur. Allir
gömlu bekkjarfélagarinr búa á
Reykjavíkursvæðinu, utan þriggja.
Tveir þeirra búa úti á landi og einn
er búsettur erlendis.
Á bekkjarmótinu röbbuðu skóla-
skystkinin upp gamlar endurminn-
ingar langt fram á nótt og einnig
var lesið upp úr dagbók eins neman-
dans frá skólaárum í Laugames-
skóla, við fögnuð viðstaddra. Hétu
allir því að bíða ekki í önnur 30 ár
með að koma saman á ný.
Samsöngur þriggja stórstirna
Þær efndu til meiriháttar tónleikahalds fyrr i sumar, stöllurnar
Patti Gladys Knight, Patti LaBelle og Dionne Warwick — og að sjálf-
sögðu rann ágóðinn til góðgerðarstarfsemi.
að hefur stundum verið latið
að því liggja að tveir listamenn
innan sömu listgreinar geti ekki
verið góðir vinir, til þess sé sam-
keppnin venjulega of hörð. Öfund
og baknag em fylgifiskar frægðar-
innar, víst er það og að samgleðjast
keppinaut sínum er oft hægara sagt
en gert. Að sögn þeirra sem til
þekkja, eru samkomur söngvara
eða leiklistarfólks úti í hinum stóra
heimi meiriháttar leisýningar, þar
sem allir keppast við að brosa sínu
breiðasta, hrósa hveijum öðrum í
hástert en bölva þeim í hljóði,
hneykslast á hæfileikaleysi þeirra.
Til allrar hamingju er þetta þó ekki
algilt. Þeir listamenn eru víst til sem
eru heilir í hrósyrðum sínum, kjósa
heldur að þegja en að segja eitt-
hvað sem ekki kemur frá hjartanu
— eru vingjamlegir í viðmóti en
aðeins trúir og tryggir sínum nán-
ustu vinum. Meðal þeirra, sem fylla
hinn síðamefnda flokk eru söng-
konumar Dionne Warwick, Gladys
Knight og Patti LaBelle. Þær stöll-
ur hafa verið vinkonur í fjölda mörg
ár og aldrei heyrst segja styggðar-
yrði hver um aðra. Allar em þær
mikilhæfar söngkonur, miklir lista-
menn og bera virðingu fyrir hæfi-
leikum og verkum hinna. Fyrir
rúmum mánuði síðan efndu þær til
tónleika í góðgerðarskyni í Los
Angeles. Þar komu þær allar fram,
sungu saman nokkur lög svo sem
„Living in America", „Somewhere"
og „My Guy“. Þar á eftir röbbuðu
þær við áheyrendur um lífið og til-
veruna, skiptust á skoðunum og
héldu tölur um allt milli himins og
göngu á þeim peningum sem hún
aflar sér með söngnum. Sér til
málsbóta hefur Jan Haggkvist bent
á að það sé hægara sagt en gert
að eiga að verða útsjónarsamur
fjármálamaður á einni nóttu, það
hafi verið nógu erfítt er hann gerði
sér skyndilega grein fyrir því að
hann var faðir sannkallaðrar gull-
gröfu. Nú hefur hann hinsvegar
sagt starfi sínu lausu sem umboðs-
maður hinnar 19 ára gömlu dóttur
sinnar, en áfram stýrir hann þó
fyrirtækinu Carlola Production í
Svíþjóð. „Það var bara kominn tími
til að við breyttum svolítið til“, seg-
ir Carola um þá tilhögun. „Það er
ekki eðlilegt að foreldrar séu með
finguma ofan í öllum manns mál-
um, fylgi manni hvert fótmál. Getið
þið t.d. ímyndað ykkur Barbru
Streisand með mömmu sína í
sífelldu eftirdragi?" — Nei, við verð-
um víst að viðurkenna að hug-
myndin er hlægileg og fjarstæðu-
kennd. Samlíkingin er hinsvegar
ekki svo fjarri lagi, því að mati
Gibb-bræðranna hefur Carola alveg
jafn sterka og mikla rödd og söng-
konumar Streisand og Ross.
jarðar. í lokin fluttu þær svo hver
sitt lag. Gladys söng „I Will
Survive", Dionne „I’ll Never Love
This Way Again" og Patti tók lagið
„New Attitude". „Vinátta okkar er
langt yfir alla samkeppni og meting
hafin" sögðu þær, að hljómleikun-
um loknum. „Við höfum allar frekar
sterkar raddir, en ólíkar þó. T.d.
eru sum lög sem Patti getur sung-
ið, alveg eins og engill, en ég get
ekki komið skammlaust frá mér —
og öfugt“, sagði Dionne Warwick.
„Trúlega gæti ekkert eyðilagt þessa
einstöku vináttu, við vitum allt of
mikið hver um aðra til þess."
COSPER
COSPER 9290
— Foreldrar hans hafa aldrei komið til þess að ná I hann.
^7
Helgarnámskeið í notkun IBM-PC.
Tilvalið námskeið fyrir alla PC-notendur,
ekki síst þá sem búa úti á landi.
DAGSKRÁ:
— Grundvallaratriði í notkun IBM-PC.
— Stækkunar- og tengimöguleikar.
— Stýrikerfið MS-DOS.
— Ritvinnsla.
— Ritvinnslukerfið World Perfect.
— Töflureiknirinn Multiplan, æfingar.
— Gagnasafnið D-base 11 æfingar.
— Bókhald á PC-tölvur.
— Fyrirspurnir og umræður.
Tími: 6. og 7. september kl. 10—17.
Innritun í símum 687590 og 686790.
TÖLVUFRÆÐSLAN
Ármúla 36, Reykjavík.
ARNARHÓLL “r3