Morgunblaðið - 02.12.1986, Blaðsíða 35

MÖRGU'lffiLAÐÍÐ, ÞRÍÐJIÍd’aÓÖR 2. BMSfeíffiER 'l9É&'
Moskva:
Varaðu þig á hundin-
um - á höfðinu á þér!
Moskvu. Andrew Wilson, Observer.
FERÐAMENN, sem koma til
Moskvuborgar, eru alls óvit-
andi um, að stór hluti ódýru
loðhúfanna, sem eru í svo
miklu uppáhaldi hjá þeim, á
ekki rætur að relga til villtra
dýra í Síberíu, heldur til
flækingshunda borgarinnar
- og hefur verslun með þessa
vöru sætt ámæli sovéskra
borgara.
Bréfritari, sem skrifaði tíma-
ritinu Priroda i Chelovek (Land
og þjóð), kvartaði biturlega
yfir, að í Sovétríkjunum fyrir-
fyndust engin lög gegn illri
meðferð á dýrum - einkum
skorti lagafyrirmæli til að
stemma stigu við framferði
þeirra, sem mötuðu krókinn á
því að selja loðhúfur úr hunda-
skinni.
Dýravemdunarlög eru í gildi
í níu af 15 Sovétlýðveldanna,
en ekki í Rússlandi, Úkraínu
og fjórum lýðveldum til við-
bótar.
Einu lögin, sem banna illa
meðferð á dýmm í Rússlandi,
varða verknaði, sem framdir
eru í votta viðurvist og „særa
siðferðiskennd borgaranna".
„En hver færi nokkum
tímann að fletta skinni af hálf-
dauðum hundi á almannafæri?“
spyr bréfritarinn. „Og ef ekkert
vitni er að athæfínu, þá hefur
ekkert brot verið framið," bæt-
ir hann við, „nema einhver eigi
hundinn og um sé að ræða
þjófnað á persónulegum eigum
viðkomandi."
En það em einmitt „einskis
manns“ hundamir, sem em
fómardýr „veiðimannanna“ -
og skipta höndlarar þessir þús-
undum í mörgum borgum
Sovétríkjanna.
Bréfritarinn minnir á mátt-
leysi lögreglunnar í máli eftir-
launamanns nokkurs, Viktors
Krasulevs, sem réð unglinga
og útigangsmenn í borginni
Malakhovka í nágrénni Moskvu
til að elta uppi hunda fyrir sig.
Hann hafði byrjað smátt og
notast við kanínuskinn, en
síðan snúið sér af margföldum
krafti að hundunum.
„Um hverja helgi, haust og
vetur, birtist „gamlinginn" á
markaðstorginu með úttroðna
poka af loðhúfum," sagði í bréf-
inu. „Og það var ekki fyrr en
karlinn var kominn með sútun-
arstöð, birgðaskemmu og
geymsluhús fyrir lifandi hunda,
að hann var handtekinn og
kærður fyrir ólöglega við-
skiptahætti.“
Að sjálfsögðu nær þetta
vandamál út fyrir lög gegn illri
meðferð á dýrum. Eins og bréf-
ritarinn bendir á er eftirspum
eftir loðhúfum úr hundaskinni
mikil, og „í flestum tilvikum
sjá viðskiptavinimir ekkert at-
hugavert við að kaupa slíka
vöm; svo framarlega sem húf-
umar em hlýjar og endingar-
góðar, láta þeir sér annað í léttu
rúmi liggja.“
En bréfritarinn kann að hafa
snert viðkvæman streng í
Moskvu, þar sem hundahald er
orðið ómissandi stöðutákn hjá
„millistéttunum". Ástæðan er
sú, að hann minnist á mál
tveggja „hundavina", sem
gmnaðir em um að hafa stolið
tugum „ættgöfugi’a gælu-
hunda“ í Cheboksari í Suður-
Rússlandi í því skyni að nota
skinnin í loðhúfur af vönduð-
ustu gerð.
V-Þýskaland:
Ríkisstjórn-
inmun
halda velli
Bonn; Reuter.
VESTUR-þýsku ríkisstjórnar-
flokkarnir munu halda meiri-
hluta sínum i þingkosningunum
í næsta mánuði, að því er fram
kom i skoðanakönnun er birt er
í dagblaðinu Die Welt i dag.
Samkvæmt könnuninni fá Kristi-
legir demókratar og systurflokkur
þeirra í Bæjaralandi 45,2% at-
kvæða, Frjálsir demókratar 8,2%,
Jafnaðarmenn 34,6% og Græningj-
ar 11,7% sem er helmingi meira en
þeir fengu í síðustu kosningum.
Fijálsir demókratar hafa setið í
ríkisstjórnum, sem minnihluta
flokkur síðan 1969 og em enn í
odda-aðstöðu samkvæmt þessari
ERLENT,
Nýjca spennadi ástaisögui
Theiesa Chailes
Undraleidir ástarinnar
Tom og Jósa œtla að giíta sig. En stríðið o.íl. kemur
í veg fyrir þau áform. Jósa vinnur á Silíurkambi, bú-
garði hins unga Nikulásar Darmayne. Jósa laðast
einkennilega að hinum sterka og einbeitta Niku-
lási, og hún neitar að trúa hinum illgjörnu sögu-
sögnum um hann, sem ganga meðal fólksins í
nágrenninu. Þegar Tom er sagður hafa íallið í stríð-
inu, er það Nikulás sem hjálpar Jósu upp úr þung-
lyndi og örvœntingu. Hann býður henni hjóna-
band án ástar. Getur Jósa giíst honum og geíið
honum erlingjann, sem Silíurkambur þarínast?
Undraieiöir
ásíarinnar
Cartland
Hvítablómíð
hans
Erik Neilöe
Ást og skylduiœkni
Hún var nýkomin til litlu eyjarinnar Kratö til að taka
þar við staríi lœknisins-á eyjunni. Þar íœr hún óvin-
veittar móttökur. íbúárnir búast ekki við miklu af
kvenlcekni. Hún myndi aldrei standa sig í staríinu.
En hún sýndi hvers hún var megnug, og sérstak-
lega þegar hún barðist íyrir lííi, hamingju og íramtíð
mannsins, sem hún elskaði.

Rauöu ástarsögurnar eítir höíunda eins og Erik
Nerlöe, Else-Marie Nohr og Evu Steen og bœkur
Theresu Charles og Barböru Cartland hafa lengi
verið vinsœlar hér á landi. Nú eru komnar út íimm
nýjar ástarsögur eftir þessa höfunda. Eldri bœkur
þeirra íást enn í bókaverzlunum og hjá útgáfunni.
Barbara Cartland
Hvíta blómið hans
Ivan Volkonski fursti er glœsilegur ungur maður,
sem heillar kvenfólkið, en hann hefur ekki enn
íundið þá konu, sem hann getur íellt sig við. En
þegar hann sér hina íögm og hrííandi dansmey,
Lokitu, fellur hann samstundis fyrir henni, eins og
aðrir hafa gert á undan honum. En það er ekki
auðvelt að nálagast hana. Ivan fursta er vísað írá er
hann reynir að ná sambandi við hana. Hver er
þessi Lokita í raun og vem og hvaðan er hún? Hvers
vegna hvílir þessi mikla leynd yíir henni? Svarið við
því fœst ekki fyrr en...

klsc-Marie ffohr
EriDURHEIMT
HAMINGJA
Else-Maríe Nohr
Enduiheimt hamingja
Með óbuganlegum kjarki og bjartri trú á ástina
tekur hún upp baráttuna við þá, sem vilja steypa
henni í glötun — fólkið, sem með leynd reynir að
brjóta niður heilbrigði hennar, svo að það geti að
lokum komið henni á hœli íyrir ólœknandi geð-
sjúklinga og síðan svipt hana öllu: Heimili hennar,
eignum og barni hennar.
Eva Steen
Veitu góöui viö Lindu
Hún er blind og býr hjáforeldmm sínum. Dag einn
kynnist hún ungam manni, sem íœrir birtu inn í
myrkrið, sem umlykur hana. Þau íella hugi saman
og allt viröist bjart. En íleira íólk kemur inn í líí
hennar. Þegar móðir hennar deyr, gerii einkaritari
íöður hennar sig heimakominn á heimili hans;
kuldaleg en íögur kona sem aðeins hugsar um sinn
eiginn hag.
Eva Steen
Vertu góður
við Lindu
oWf
j
Já, þœr eru spennandi ástarsögurnar írá Skuggsjá