Morgunblaðið - 05.06.1987, Blaðsíða 10

10
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 5. JÚNÍ 1987
Einbýlis- og raðhús
Eskiholt — Gbæ: tnsöiu32o
fm mjög skemmtil. einbhús. Innb. bílsk.
Fagurt útsýni.
Holtsbúð - Gb Tæpl. 400
fm mjög skemmtil. einbhús. Stór innb.
bflsk.
Á góðum stað í Mos.:
Rúml. 250 vandaö nýl. hús. Mögul. á
tveimur ib. Gott hús ó góðum stað.
í Seljahverfi: 235 fm einl. vand-
aö einbhús auk bílsk. Falleg lóö.
Lerkihlíð.: Til sölu ca 250 fm
mjög glæsil. endaraöh. 4 svefnherb.
Vandaö eldhús Qg baöh. Bílsk. Vönduö
eign.
Hlíðarbyggð Gb.: 210
fm mjög vandaö og smekklegt
endaraðh. Stór stofa, 4 svefnh.,
vandaö baöh. Mögul. á einstaklíb.
í kj. Innb. bflsk. Vönduö elgn.
Austurbæ: Vorum aö fá til sölu
nýtt glæsil. raöhús. Ca 225 fm. Bflskrótt-
ur. Mögul. á tveimur ib.
Hlaðbær: 160 fm vandað einb. auk
sólstofu og 40 fm bflsk. Falleg lóö. Róleg-
ur og góöur staöur.
Dragavegur: tii söiu uo fm
tvflyft timburhús ó stórri lóö. Laust strax.
Byggingarréttur aö 2 x 100 fm húsi.
5 herb. og stærri
Hæð í Hlíðunum: Vorum aö
fá til sölu ca 130 fm mjög fallega efrí
hæö. Stórar stofur, 3 svefnherb., ný-
stands. baöherb. Svalir. Bílsk. Verö 5 m.
Barónsstígur: 150 fm ris, í dag
2 íb. íb. sem gefa mikla mögul.
í Hlíðunum: Glæsll. 160fmlbúð-
ir. Stórar stofur. 3-4 svofnh. Arinn.
Bðskýfi. Ennfremur 3ja harb. mjög
skemmtil. íb. Afh. í júnl 1988.
í Vesturbæ: 2ja, 3ja og 4 herb.
íb. í nýju glæsil. lyftuhúsi. Allar íb. meö
sérþvottah. og stórum sólsvölum. Afh.
í júní 1988. Mögul. ó bílsk.
4ra herb.
Hjarðarhagi — laus: tii söiu
4ra herb. góö ib. m. bílsk. Uppl. á skrifst.
Sérhæð á Teigunum: 110
fm nýstands. efri sérhæö i þrfbhúsi.
Parket. Svalir. Geymsluris yfir íb. Verö
4,4 millj.
Á góðum stað í mið-
borginni: 110 fm björt og falleg
miöhæð í þríbhúsi. Stórar stofur, arinn.
íb. er öll nýstandsett.
Hraunbær: 110 fm mjög góö íb.
á 1. hæö. 3 svefnh. Verö 3,5 millj.
Eskihlíð: 100 fm góð íb. á 3.
YNGVE
ZAKARIAS
Myndiist
Bragi Ásgeirsson
Norræna húsið kynnir um
þessar mundir myndlistarmann
af yngstu kynslóð norskra mynd-
listarmanna, Yngve Zakarías
að nafni, sem stendur á þrítugu.
Zakarías nam við listaskólann
í Þrándheimi í eitt ár, en hefur
síðan verið afkastamikill á sýn-
ingarvettvangi heima fyrir og
erlendis, og verið búsettur í
Berlín hin síðari ár.
Fígúran og hlutir sem tengjast
henni eru einkennandi fyrir
myndveröld þessa unga lista-
manns og hvað hröð vinnubrögð
og umbúðalausan túlkunarmáta
áhrærir sver hann sig mjög í ætt
við jafnaldra sína og lagsbræður
í myndlistinni austan hafs og
vestan. Þannig virðast honum
ekki duga hin gömlu verkfæri
tréristunnar heldur hefur tekið
rafmagnsverkfæri í þjónustu
sína, a.m.k. við útfærslu hinna
stærri mynda en við stærðir er
Yngve Zakarías ekki hræddur.
En við þetta verður línan frek-
ar tilfinningalaus og hörð og hér
er ég ekki með á nótunum hvað
þessa listgrein áhrærir þar sem
tilfinningaríkur skurðurinn er
aðal listamannsins. Eg vil hér
einkum vísa til hinna stóru tré-
ristumynda H.A.P. Grieshaber,
sem Zakarías virðist einmitt hafa
sótt ýmislegt í smiðju til. Það var
einmitt tilfinningarík og persónu-
leg beiting skurðaijámanna, sem
einkenndu myndir þessa ágæta
listamanns, sem lést fyrir fáein-
um árum.
En Zakarías hefur einnig leit-
að fanga víðar og eðlilega í villta
málverkið, sem hefur blómstrað
í Berlín ekki síður en annars stað-
ar í Þýskalandi.
Sumir tala hér um endumýjun
tréristunnar, en ég held að menn
hafí reynt allar hugsanlegar
þrykkaðferðir á þeim vettvangi
og er það heldur nýtt að menn
nálgist ekki grafík sem miðil í
sjálfu sér en ekki fjölföldunarað-
ferð.
Annars finnst mér sú orðgnótt
sem listfræðingum tekst að fram-
kalla við lýsingu á þessari
„nýjung“ einna athyglisverðasta
fyrirbærið.
Þar sem ég kem helst auga á
tæknilega frumstæðar, einhæfar
og grófar tréristur, sem næsta
lítið höfða til mín, vel ég þann
kostinn að taka upp kafla úr
sýningarskrá leikum og lærðum
til glöggvunar.
„Hann sviptir tréristuna kyrr-
stöðu sinni, ímyndar sér hreyf-
ingu og hraða með því að breyta
sjónarhomum, aflaga myndefnið'
og kalla fram hugrenninga-
tengsl. „Risafóturinn" virðist
hrasa út úr myndfletinum. Jafn-
vel „sitjandi stúlka" býr ekki yfír
kyrrstöðu fyrirsætunnar. Hún
beygir sig niður, seilist; hún er
lifandi þrátt fyrir einföldun.
Með þessum myndum hefur
Zakarías tekið skref fram á við.
Hann notar ekki tréristuna leng-
ur sem fjölföldunarmiðil heldur
er þrýstiflöturinn sjálfur orðinn
listaverkið. Tijábútar, hurðir,
plötur, spýtnaafgangar fá á sig
lit og ekki er ráðskast með ein-
kennandi lögun þeirra. Listamað-
urinn vinnur ekki lengur með
hlutina í spegilmynd, svo að þá
mætti kalla lágmyndir úr tré sem
bera merki áleitni í lit og tré.
Stakir tijáhlutir mynda sam-
stæða röð, sem fyllir upp í allt
sýningarrýmið með myndefni
sínu. Slík notkun á rýminu, sem
hin nýja tækni gerir kleifa, var
einkar áleitin í verkum Zakarías-
ar á samsýningunni „Norealis" í
DAAD-galleríinu í Berlín. Þar lét
listamaðurinn ekki tilviljun ráða
heldur lét hann aðstæður í sýn-
ingarsalnum ráða hvar verkum
af ólíkri stærð var skipað, svo
úr varð áleitið og litríkt tréristu-
rými sem nærðist á spennu milli
frábrugðins myndefnis. Þar mátti
sjá ofbeldi og ofsagleði, hugar-
angur og hugleiðslu, mannlýsing-
ar og huglýsingar, tóm og fylld
agnúast hvert við annað. Zakarí-
as var ekki að lýsa ástandi heldur
að leysa úr læðingi ferli hugsana
og sjónar hjá sýningargestinum.
Með þessum tréristu-lágmynd-
um hefur lítilmótlegur listmiðill
endanlega öðlast sjálfstæði.
Hann stendur ekki lengur til
þjónustu reiðubúinn eins og „hús-
móðir" heldur á eigin fótum í list
nútímans og æfir sig á áhrifum
efnis, lögunar og litar." (Michael
Glasmeier).
Svo mörg eru þau orð en ég
segi fyrir mig að margt af þessu
er mér fyrirmunað að skilja í
sambandi við tréristur Yngve
Zakariasar auk þess sem ég leyfí
mér að mótmæla kröftuglega að
tréristan geti kallast „lítilmótleg-
ur listmiðill" jafnframt því að
vera „til þjónustu reiðubúinn eins
og „húsmóðir““. Slíkur fyrirslátt-
ur er ótrúleg lágkúra og gildir
einu máli hvaða sígildur listmið-
ill á í hlut en lýsir kannski betur
hvaða meðölum er beitt í nútíma
umfjöllun um listir.
Annað mál er, að ég er langt
frá því að vera ósnortinn af
myndum Yngve Zakaríasar og
þá einkum þeim er hann vinnur
beint í tréð og nefíiir málverk svo
sem nr. 2 „Leikur", „Stúlka sem
horfír á hendur sínar“ (3),
„Kveðja til sólarinnar" (7) og
„Dýraríkið/Jurtaríkið" (8). I
þeim öllum eru öflug átök og
kraftur.
hæö. Svalir. Laus.
Eyjabakki: 110 fm góð >b. & 2.
hæð auk íbherb. I kj. Þvottah. I ib.
Gbær fjárst. kaupandi:
Höfum fjársterkan kaupanda aö 4ra
herb. íb. i Gbæ.
3ja herb.
Hraunbær: 87 fm mjög góö íb.
ó 3. hæö. Stórar svalir. Rúmg. stofa.
Fagurt útsýni. Verö 3,0-3,1 millj.
Óðinsgata: 90 fm mjög góö ib.
ó 1. hæð. Sérinng.
Lyngmóar: 96fmfalleglb. Bllsk.
Miklabraut: 75 fm góð kjib.
Sérinng. Laus.
2ja herb.
Álfaheiði — Kóp 70 fm mjög 1
skemmtil. og björt íb. Afh. strax, róml.
tilb. u. trév.
Smyrilshólar: 5 fm góð íb. á I
3. hæð.
Miðtún: 0 fm falleg kjíb. (b. ný- 1
standsett. Verö 1850 þús.
Holtsgata: 60 fm góð lb. á 1.
hæö. Svalir. Verð 2,2 mlllj.
Glaðheimar. 55 fm ib. á jarð-
hæð. Sérinng. Laus.
r^, FASTEIGNA
JJJI MARKAÐURINN
| (—1 Óðinsgötu 4
11540 - 21700
Jón Guðmundsson sölustj.,
. Leó E. Löve lögfr..
Olafur Stefánsson viöskiptafr.
Hafnarfjörður
Hvaieyrarbraut. 3ja-4ra
herb. íb. ó neðri hæð, 118 fm
í tvíbhúsi. Allt sér. Laus. V.
3,1-3,2 millj.
Hverfisgata. Járnv. timburh.
með þremur ib. á jarðh., miðh.
og í rish. Grunnfl. húss um 50
fm. Ekkert áhv. Tilboð.
Álfaskeið. 2ja herb. 65 fm
íb. á jarðh. V. 1,6 millj.
Selvogsgata. 2ja herb. falleg
íb. á jarðh. V. 1,4 millj.
Brattakinn. 3ja herb. jarðh.
Sérinng. V. 1,7 millj.
Hverfisgata. 2ja herb. rish.
V. 950 þús. Einkasala.
Kjarrmóar — Garðabær.
3ja herb. sem nýtt 110 fm raðh.
á tveimur hæðum. Skipti á 3ja
herb. íb. m. bílsk. koma til greina.
Hef kaupanda að góðri
4ra-5 herPergja fbúð eða
einbýlishúsi.
Ámi Gunnlaugsson m
Austurgðtu 10, sfmi 50764..
I « W bifrffe
Góðan daginn! f
Tilþrifalítil tilviljun
Kvikmyndir
Sæbjörn Valdimarsson
Regnboginn
Milli vina — Just Between
Friends fr'A
Leikstjóri og handrit: Allen
Burns.
Kvikmyndatökustjóri: Jordan
Cronenweih.
Tónlist: Patrick Williams.
Aðalleikendur: Mary Tyler
Moore, Christine Lathi, Ted Dan-
son, Sam Waterstone, Julie
Payne, Jane Greer.
Bandarísk. Orion Pictures 1986.
Ca. 108 mín.
Moore er annt um heilsu sína og
stundar líkamsæfíngar á heilsu-
ræktarstöð af miklum móð þegar
hún er ekki að snússat í kringum
hann Danson sinn, bömin eða heim-
ilið. Þá gerist það einn ágætan
veðurdag í svitasmiðjunni, að frúin
kynnist forkunnarfagurri konu sem
er sjónvarpsþulur, (Christine Lathi).
Fer svo vel á með þeim kvinnunum
að fyrr en varir er Lathi komin í
kvöldverðarboð hjá sinni nýju, kæru
vinkonu. Hins vegar kemur babb í
bátinn þegar eiginmaðurinn birtist;
hann gagnast sem sé báðum. Þegar
Danson sér þama hjálægjur sínar
báðar, fer heldur að kárna gamanið
og líður ekki á löngu uns hans ekta-
kvinna kemst á snoðir um sannleik-
ann í málinu.
Vináttan endar jafn skyndilega
og til hennar var stofnað og eftir
sitja tvær volandi konur, sitt í hvor-
um borgarhlutanum og karlaumingi
sem hvergi fær höfði sínu hallað.
Sannast nú hið fomkveðna, að
sjaldan er ein báran stök, þar sem
viðhaldið reynist nú þungað í ofan-
álag og verður þessi harmsaga ekki
rakin nánar ...
Maður er satt að segja hálfhissa
á því að þetta ágætisfólk allt saman
fær ekki einhvem ærlegri starfa
en að leika í svona ómerkingi. Það
þarf svosem ekki að vara fólk við
þessari armæðu, en á tímum þeirrar
bullandi samkeppni um frítíma fólks
sem nú ríkir, virkar hún nánast eins
og tímaskekkja. Það má vera að
Milli vina sé þolanlegt sjónvarpsefni
en sem aðdráttarafl í kvikmynda-
húsi fær hún engan veginn staðist.
Menn þurfa ekki að rísa upp úr
lungamjúku sófasettinu til að sjá
betri hluti en þessa.
Moore og Lathi í Milli vina. Sú síðarnefnda ljósasti punktur myndar-
innar.