Morgunblaðið - 29.09.1987, Síða 37

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 29. SEPTEMBER 1987
37
Aldarminning:
Ambjörg Sig-
urðardóttir
í dag, 29. september 1987, hefði
Ambjörg Sigurðardóttir orðið 100
ára, hún var fædd 29. september
1887, dáin 21. maí 1981.
í tilefni af þessum tímamótum
héldu niðjar hennar og Hannesar
Einarssonar niðjamót að Laugum í
Sælingsdal. Niðjamótið var mjög
vel sótt, 334 niðjar og venslafólk
voru saman komin dagana 4.-5.
júlí. Fór mótið fram með stakri
prýði og er forsvarsmönnum þess
til mikils sóma og eiga þeir þakkir
skilið.
Þama var saman komin stór
hópur skyldmenna, en vegna stærð-
ar ættarinnar sem í daglegu tali
er nefnd Hannesarættin vom marg-
ir sem aldrei höfðu sést áður
sérstaklega yngra fólkið, sem nú
kynntist og er það dýrmætara en
orð fá lýst.
Niðjar Hannesar og Ambjargar
em nú samtals 362 og flest á lífi.
Foreldrar Ambjargar vom Sig-
urður Vigfússon, fæddur 1855 og
Sigríður Guðmundsdóttir, þau
bjuggu í Bergþórsbúð í Lauga-
brekkusókn á Snæfellsnesi, og ólst
Ambjörg þar upp. Æskuminnin-
gamar vom henni alla tíð mjög
hugleiknar, og sagði hún okkur oft
frá Amarstapa og sveitunum þar í
kring, og vom frásagnir hennar á
þann veg að okkur fannst sem þar
væm einir fallegustu staðir á
landinu.
Hannes Einarsson fæddist í
Skagafirði 7. febrúar 1878 á Úlfs-
stöðum. Faðir Einar Guðmundsson,
Teigi, Óslandshlíð, f. 7. október
1853, d. 17. október 1906, móðir
Guðrún Magnúsdóttir, Hóli í
Tungusveit, f. 20. febrúar 1847,
dáin 29. desember 1891. Hannes
missir móður sína 11 ára gamall,
og flyst þá að Syðri-Hofdölum.
Leiðir Hannesar og Arnbjargar
liggja saman í Dölunum, hann 25
ára en hún innan við tvítugt. Þau
stofna til búskapar og em fyrstu
árin í húsmennsku. A þessum áram
var býsna erfitt að fá jarðnæði, og
af þeim sökum flytjast þau til
Keflavíkur. Keyptu þau lítinn torf-
bæ fyrir þær eignir sem þau seldu,
þar á meðal hest sem Hannes átti
og seldist á 200 krónur, en það
dugði fyrir torfbænum og smá
landskika.
Þessi bær var einn af Melbæjun-
um svokölluðu, en með nýju skipu-
lagi varð bærinn Kirkjuvegur 4.
Hannes byggði fljótlega snoturt hús
á þessum stað, og var hann alltaf
nefndur Hannesarbær.
Hannes og Ambjörg eignuðust
13 böm, 3 þeirra fæddust í Dölun-
um og 10 í Keflavík. 4 létust ung
en 9 komust til fullorðinsára og em
8 á lífi enn. Það geta allir gert sér
grein fyrir því að það hefur verið
þungur róður í þá daga að ala upp
svo stóran bamahóp, þegar lítið var
til hnífs og skeiðar. Hannes lagði
sig allan fram við að afla nóg til
heimilisins og segja má að aldrei
hafi skort mat né klæði á bömin
þó öllum veraldargæðum hafi verið
sleppt. Það var sagt um Hannes
að þar sem hann vann komst engin
upp með leti því það þoldi hann illa.
Hannes deyr eftir langa sjúkdóms-
legu 13. júlí 1947.
Það kom í hlut Ambjargar að
vinna úr því sem aflað var og leysti
hún það verk vel af hendi, hún var
nýtin og þrifin kona svo að orð fór
af, böm hennar vom til sóma, þrifa-
leg og vel uppalin. Er Hannes deyr
em bömin flest komin til manns.
Þegar hér er komið sögu er Am-
björg orðin margföld amma, og er
það þannig sem við munum eftir
henni bamabömin, og efa ég að
ekki sé hallað á neinn þó ég segi
að amma var besta manneskja sem
ég hef kynnst. Fegurðin sem ljóm-
aði af henni var einstök, og sú
umhyggja sem hún bar fyrir guði
og mönnum er ekki hægt að lýsa
með orðum. Trúin og kærleikurinn
var henni allt. Amma eignaðist
marga góða vini á lífsleiðinni, og
var það gjaman fólk sem þurfti á
hlýju og umhyggju að halda, sem-
hún gat veitt f svo ríku mæli að
með öllu óskiljanlegt er.
Það var margt sem við bama-
bömin lærðum af að umgangast
hana. Hún kenndi okkur bænir og
sálma, og aldrei heyrðum við hana
nota ljót orð, þá sjaldan hún áminnti
okkur. Það hefur verið okkur gott
veganesti í lífinu að fá að kynnast
henni,- og er ég viss um að allir
þeir sem henni kynntust em betra
fólk eftir en áður.
Amma dvaldist síðustu ár ævi
sinnar á sjúkrahúsinu í Keflavík.
Þegar hún var níræð, gaf hún
sjúkrahúsinu allar eigur sínar, og
má með sanni segja að margir hafi
gefíð minna.
Ambjörg andaðist í sjúkrahúsinu
í Keflavík tæplega 94 ára.
Á niðjamótinu var stofnaður
minningarsjóður og verður þeim
fjármunum sem safnast á þessu ári
varið í eitthvert verkefni sem þeim
var hugleikið.
Ég vona að við ættingjarnir
stöndum vörð um minningu þeirra
því það er í okkar valdi að þau falli
ekki í gleymsku og böm okkar fái
að njóta þess að hafa átt jafn stór-
kostlega forfeður og raun ber vitni.
Blessuð sé minning þeirra. j.
F.h. barnabarna,
Guðmundur Ingi Ragnarsson.
SVAR
MITT
eftir Billy Graham
Syndabyrðin og aðrar
byrðar
Líklega sleppur enginn við að bera byrðar um dagana — eg
ekki heldur. Hvernig eigum við að taka á þeim af skynsemi?
Ekkert er eins mikilsvert og að koma með þær til Guðs og fela
honum að bera þær. Þú sérð að Biblían talar um það hvað eftir
annað. „Varpa áhyggjum þínum á drottin, hann mun bera um-
hyggju fyrir þér,“ segir Davíð í Sálm. 55,23. Og Pétur vitnar til
þessara orða í 1. Pét. 5,7: „Varpið allri áhyggju yðar upp á hann því
að hann ber umhyggju fyrir yður.“
í þessum versum — og mörgum fleiri sem eg gæti tilgreint —
sjáum við í hnotskum hvemig okkur ber að taka á byrðunum sem
á okkur hvíla. Við getum falið Guði þær vegna þess að hann elskar
okkur og ber umhyggju fyrir okkur. Væri Guði sama um okkur og
vandamál okkar, væri til lítils að varpa þeim á hann. En honum er
ekki sama um okkur!
Eg veit þetta vegna þess að Guð sendi einkason sinn í heiminn
til þess að bera þyngstu byrðina sem til er — byrði syndar okkar.
Hvort sem þú áttar þig á því eða ekki er syndabyrðin þyngst alls
þess sem hvílir á hveijum manni — og Guð einn getur tekið hana
í burtu.
Hefur þú gert þér þetta ljóst að því er varðar sjálfan þig þannig
að þú hafír gengið Jesú Kristi á hönd og treystir því að hann taki
í burtu synd þína og gefí þér eilíft líf? Taktu vel eftir: Ef við getum
reitt okkur á að Guð afmái syndabyrðina, þá getum við falið honum
allar aðrar byrðar, hvaða nafni sem þær nefnast.
Hvað felst í því að varpa áhyggjum sínum á drottin? Það fyrst
og fremst að við vonum á hann, að hann veiti okkur lausn á vandan-
um. Ef til vill glímir þú við erfítt mál sem þér fínnst ekki í mannlegu
valdi að leysa. En Guð veit hvað okkur er fyrir bestu, og við megum
treysta því að hann vilji vísa okkur á færa leið.
Það felst líka í því að láta Krist ráða fram úr vandamálum okkar
að við þurfum engu að kvíða um niðurstöðuna. Guð hefur alla þræði
í sinni hendi. Stundum þóknast honum að leysa erfiðleika okkar á
annan hátt en við hefðum kosið. En „þig vantar hvergi vegi, þig
vantar aldrei rnátt," syngjum við um drottin og hann hjálpar með
bjargráðum sínum.
Eg held að eg hafí aldrei hitt fyrir nokkum mann sem átti ekki
við einhvem vanda að etja. En eg hef líka kynnst fjölda fólks sem
lærði þann leyndardóm að fela allt á hendur Kristi. Láttu það líka
verða reynslu þína.
„Verið ekki hugsjúkir um neitt, heldur gjörið í öllum hlutum óskir
yðar kunnar Guði með bæn og beiðni ásamt þakkargjörð. Og friður
Guðs sem er æðri öllum skilningi mun varðveita hjörtu yðar og hugfs-
anir yðar í Kristi Jesú." (Fil. 4, 6—7).
Minning:
Kristjana Árna-
dóttir - Grímshúsum
Fædd 21. september 1907
Dáin 11. september 1987
Nú þegar haustlitimir em hvað
fegurstir, eða aðfaranótt 11. sept-
ember, andaðist amma mín og
nafna, Kristjana Árnadóttir, í Borg-
arspítalanum í Reykjavík, eftir
þriggja mánaða legu.
Hún fæddist í Saltvík í Reykja-
hreppi 21. september 1907. Hún
var dóttir hjónanna Sigurbjargar
Þorláksdóttur og Áma Frímanns
Kristjánssonar. Eina systur átti
hún, Þorbjörgu húsfreyju í Hellu-
landi, sem einnig er látin.
Þann 15. ágúst 1926 giftist
amma afa mínum, Hallgrími Óla
Guðmundssyni, Grímshúsum. Hann
fæddist 29. september 1987. Þau
bjuggu allan sinn búskap í
Grímshúsum.
Þau eignuðust sex börn sem em:
Eysteinn, f. 19.3. 1929, býr í
Grímshúsum. Sigurbjörg, f. 10.7.
1931, býr í Húsabakka. Guðmund-
ur, f. 26.9.1938, býr í Grímshúsum.
Jónína Þórey, f. 10.8. 1941, dó
ungbarn. Jónína Ámý, f. 18.1.
1943, býr á Húsavík, yngst er Guð-
rún Helga, f. 29.12. 1944, býr í
Reykjavík. Bamabömin em 17, og
bamabamabömin 10.
Afa missti hún eftir 28 ára hjóna-
band þann 14. september 1954.
Eflaust hefur það verið þungt áfall
fyrir ömmu með sum bömin innan
við fermingu. Áfram bjó hún í
Grímshúsum með bömum sínum.
Amma starfaði mikið að félags-
málum. Hún var í Kvenfélagi
Aðaldæla til dauðadags, einnig var
hún í stjóm Kvenfélagasambands
Suður-Þingeyinga. Hún var í
kirkjukómum og organisti Grenjað-
arstaðarkirkju í mörg ár.
Það var reyndar ekki ætlun mín
að rekja æviferil ömmu hér eða
telja upp allt sem hún starfaði, held-
ur minnast þeirra daga, sem við
áttum saman, þegar ég dvaldi hjá
henni í skóla upp við Staði. Það var
góð reynsla fyrir mig. Ég svaf fyr-
ir ofan hana í rúminu hennar, því
ég var ósköp lítil í mér. Oft spiluð-
um við Ólsen, Ólsen og fleiri spil.
Hún kenndi mér bænir, sem ég bý
enn að, sagði mér sögur. Einnig
spilaði hún oft á orgelið sitt og við
sungum saman.
Fyrir alla þessar stundir, sem við
áttum saman bæði fyrr og síðar,
vil égþakka henni. Ég mun minnast
Leiðrétting
í minningargrein um Svein Jó-
hannsson á Varmalæk hér í
blaðinu á laugardag, eftir Svein
Pálmason, féll niður nafn eins sona
hans. Sá heitir Jóhann Pétur lög-
fræðingur hér í Reykjavík. Er
hann beðinn velvirðingar á því.
Athygli skal á því vakin, að greinar verða að berast með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í miðvikudagsblaði að
berast síðdegis á mánudegi og hliðstætt er með greinar aðra daga.
í minningargreinum skal hinn látni ekki ávarpaður. Ekki em tek-
in til birtingar fmmort ljóð um hinn látna. Leyfílegt er að birta ljóð
eftir þekkt skáld, 1—3 erindi og skal þá höfundar getið. Sama gildir
ef sálmur er birtur. Meginregla er sú, að minningargreinar birtist
undir fullu nafni höfundar.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins em birtar
greinar um fólk sem er 70 ára eða eldra. Hins vegar em birtar af-
mælisfréttir með mynd í dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er á það lögð að handrit séu vel frá gengin, vélrituð
og með góðu línubili.
hennar eins og hún var, hlý og góð
amma. Blessuð sé minning hennar.
„Ég fel í forsjá þína,
guð faðir sálu mína,
því nú er komin nótt.
Um Ijósið lát mig dreyma
og ljúfa engla geyma
öll bömin þín, svo blundi rótt“
(Matt Jochumsson.)
Kristjana Helgadóttir
og fjölskylda.
Blómmtofa
Friöfinm
Suðurtandsbraut 10
108 Reylqavík. Sfmi 31099
Opið öll kvöld
til kl. 22,- eínnig um helgar.
Skreytingar við öll tilefni.
Gjafavörur.
’*£.C 'L £I ;
U8 II I • U 1 L g C \ *l J.' i lll