Morgunblaðið - 29.09.1987, Blaðsíða 52

52
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 29. SEPTEMBER 1987
© 1985 Universal Press Syndicate

Leíknum hefur veri& fre&tab- "
... að setja hana á stall.
TM Reg. U.S. Pat Off.—all righta rasarvad
• 1987 Lo* Angetas Tanea Syndicate
dJUULLM]
Það stendur hér að list-
málarinn sé mjög nær-
sýnn___
Skortur á ábyrgðartilfinningu
16
FBOnUDAGUR 17. SaTEMBER 1981
Siálfala börn
eftir Ingibjörgu Sól-
rúnu Gísladóttur
Nú ctendur yfir [ Borgartíjóm
Reykiavíkur og I fjólmiðlum árviac
skort i starfafólki i
i haustin, þegar riðningar *U»U
yfir eftir sumarieyfi. þi er þama
um viðvarandi vanda að nrða aBan
irtina hring. Aldrei hefur hann þ6
verið eina alvariegur og núna.
Haegt er að aegja margar aögur
af þeim vanda æm við er að etja i
einatökum dagvistunarhcimilum
borgarinnar en það verður litið
ógert hér. Aðeina til að geía öriítinn
naaaþef af iatandinu mi þó nefna
að i fyrstu G minuðum þeaaa irs
haetti nær Qðrðungur alla atarfa-
fóika heimilanna og 1 haust þurfti
að riða í um 200 stöður. Til þeas
að reyna að ni inn
Þetta ægi 4g ekki vegna þeas að
ég teQi nútimann eitthvað verri Uma
en aðra Uma, hridur vegna þms
að mér er Qóst að vitund fólka lag-
ar sig að aðstæðum. Það æm er
vanmrtið þykir ekki fli* og er þ.a.
L ekki eftúaóknarvert -
þi fyrir haUaerislegt l
Brengtað verðmatamai unuruK»-
ina hefúr einfaldlega leitt til
ið er að nú I sumar og haust hefúr
Qöida deilda verið lokað i qúkra-
húsum og dagviatunarheimilum og
sjúklingum og bömum verið viaað
i guð, gaddinn og riðþrota að-
standendur. Á sama Uma opnaði
ný 70 deilda veralunaraamstaeða I
Kringhinni og gherileikinn þar er
núna. (>g nú, rétt eina og i U
Það er nöturiegt að ægja það
en satt engu að siður að stór hhrU
bama hefur afskaplega lítið uppeldi
fengið - er iUa upp alinn eins og
það hefur hingað til verið kallað.
Þesai uppetdiaskartur lýair aér Ld.
I þri að börn og ungtingar eru eúð-
ariaus og uppapennt og bera Htið
aem ekkert trauat til binna full-
orðnu. Um hetgar er miðbærinn i
valdi ungtmganna fram i miðjar
nartur og riðvilltur, vansæU og
dauðadrukkinn krakki er ekki
óalgeng sjón - þvf miður. Og þó
foretdrar beri auðvitað ikveðna
ibyrgð i bömum alnum þi er ekki
haégt að vetta aUri aök yfir i þi.
Uppetdisskortur og afakiptaleysi
gagnvart bömum og ungtingum
virðist hhiti af l-----;---M‘r
anna i fyrstu 9 minuðum þ
stytta dagtegan .
vegna maiuieklu er unmð að þvt I
Borgarstjóm Reykjavíkur að lengja
rót slna að rekja til þess að fólk
þarf að Irggja i sig mikU vinnu til
að hafa fyrir þvt æm talið er nauð-
synlegt I nútimasamfétagi. Ld. þak
vftr höfuðið. mr til bess að skapa
IngSbjörg Sótrúa Gísladóttir
JÞað sem ég hef verið
að reyna að fœra rök
fyrir hér á undan er,
að dagvistarheimili séu
orðin ómissandi liður í
uppeldi bama. Einhver
pössun einhvers staðar
kemur ekki i staðinn
fyrir þessi heimili.**
yelvakandi.
Ég var að lesa grein eftir Ingi-
björgu Sólrúnu Gísladóttur í
Morgunblaðinu fyrir skömmu. Mér
finnst það stórfurðuleg stefnumörk-
un sem Kvennalistakonur hafa valið
sér. Þar kemst ekkert annað að en
að þjóðfélagið skuli leggja þeim
flest til og verður ekki annað séð
en þær telji sig bera litla ábyrgð á
uppeldi og framfærslu barna sinna.
Þær ættu að reka bamaheimilin
sjálfar, búið er að leggja þeim til
húsnæði og leikvelli til bamagæsl-
unnar. Flest er búið að leggja þeim
upp í hendur. Þá geta þær greitt
starfsfólkinu góð laun eða sinnt
þessum störfum sjálfar og skammt-
að sér kaupið eftir efnum og
hagsýni rekstrarins. Hvar er hin
hagsýna húsmóðir? Nei, það er
ábyrgðartilfinningu sem vantar og
sómasamlegan hugsunarhátt.
Viðkvæðið er að þjóðfélagið og
borgin beri alla ábyrgð á ungdómi
Reykjavíkurborgar og stöðug
kröfugerð um að fá sem flest og
mest hlunnindi lögfest og sífellt
sótt fastar og á fleiri sviðum, auk
allra þeirra hlunninda sem bama-
fólk hefur. Það nýjasta er að koma
bamagæslu á framfæri atvinnurek-
enda auk þeirra hlunninda sem
flestir njóta á vinnustað og er það
með ólíkindum hvað margir at-
vinnurekendur taka á sig í hlunn-
indum fyrir starfsfólk sitt. Ég held
að íjöldinn meti þetta lítils eða
einskis.
Það þarf par til að búa til böm.
Þetta par hefur 70—100 þúsund
kr. í laun á mánuði. Er ekki full
ástæða til að þetta fólk sjái algjör-
lega fyrir bömum sínum í stað þess
að lítillækka sig með því að krefja
þjóðfélagið um framfæri.
Að vísu þarf viss hópur aðstoð.
En engin raunhæf þörf er á því sem
nú er krafíst og er kannski til þess
ætlað að gera þjóðfélaginu enn
meiri erfíðleika en orðið er eins og
kommúnískur sósíalismi er í fram-
kvæmd. Þjóðfélagið stenst ekki það
álag sem krafíst er í þjónustu sem
ekkert gefur til baka. Það mun
vera stefna fjöldahreyfingar kvenna
að hafa sem sterkust tengsl við
fóstrur og bömin á bamaheimilun-
um, til að ná valdi á innrætingu
þeirra til sósíalisma og styrkja þær
í kjarabaráttu vegna þess að þær
telja sig enga ábyrgð bera. Af völd-
um þessarar stefnu er það svo, að
þeir sem leggja mest á sig til að
komast áfram era í þrælkunarvinnu
fyrir kröfugerðarhópana, hafa ekk-
ert útúr þeirri þrælavinnu sem þeir
leggja á sig. Sérstaklega á þetta
við þá sem standa einir. Ef laun
þeirra lenda í hærri skattþrepum
þá standa þeir uppi með það að
rétt skríða með að vinna fyrir fram-
færi sínu. Aftur á móti geta aðrir
fengið allt að 100.000 kr. verðlaun
ef þeir fá skattaafsláttinn. Þetta
verður auðsjáanlega ekki tekið til
greina í komandi kjarasamningum
og að engu metið að fáir bera allan
þunga af rekstri þjóðfélagsins og
þýðir nú lítið fyrir Guðmund J.
Guðmundsson og Asmund Stefáns-
son lengur að reyna að troða þeirri
lygi inní hausinn á alþýðunni, að
það séu verkamenn sem bera byrð-
amar. Nú á að knýja fram verð-
bólgusamninga þó Asmundur
Stefánsson og hans dátar haldi því
fram að atvinnurekendur séu með
hótanir og kauphækkanir hafí ekki
áhrif á verðbólgu. Sama sagan end-
urtekur sig enn og aftur, forsprakk-
ar verkalýðshreyfíngarinnar standa
í sama farinu, að standa stöðugt í
illindum við atvinnurekendur og
bera þá upp sem misindismenn sem
svífist einskis í að hafa af fólki
réttmæt laun.
Það sem frammámenn verka-
lýðsins ætluðu fyrir stuttu að gera,
t.d. í húsnæðismálum, ætla þeir nú
að eyðileggja í komandi samningum
auk þess sem þeir eru búnir að
sólunda sjóðum aldraðs fólks á alla
vegu nema til aldraðra, en það lend-
ir svo á öldruðum að búa stöðugt
við kröpp kjör að mörgu leyti. Þar
af leiðandi er verið að gera kröfur
til hærri framlaga til almanna-
trygginga og ekki er bamafólk
undanskilið, stórauknar kröfur og
útgjöld sem engin nauðsyn er á.
Þetta er að engu metið þegar rætt
er um kjarasamninga, hvað varðar
bamabætur og afslátt. Þessi stefna
boðar hmn atvinnuveganna og er
ekki hægt annað að sjá en að
vinstriöflin stefni þjóðfélaginu í
stöðugt meiri hættu og með því
freista þeir þess að ná völdum.
Endalok frelsis og framfara verða
þegar þeir hafa náð völdum. Lög-
fest em kaup og kjör og takmarkað
frelsi. Þeir verða að lækka laun
vegna þátttöku þeirra í atvinnu-
rekstrinum, þar sem ríkið tekur
hluta launa í hverskyns atvinnu-
rekstur, en kerfiskarlamir þeirra
hafa mikil fríðindi og allskyns
baktjaldamakk þrífst.
Kvennalistakonur og sú stefna
sem þær vinna hvað mest að, mun
Ieiða til hnignunar. Hugsunarhátt-
urinn sem felst í steftiunni er rangur
því allt miðast við að gera kröfur
til annarra. Að ala böm upp í þeirri
trú að aðrir séu skyldugir að vinna
allt uppí hendur þeirra er hættuleg,
sem sýnir sig í því hvað einstakl-
ingseignarrétturinn er lítils metinn
og þarf ekki að leita lengra en í
skemmdarverk sem framin em á
eignum annarra um hverja helgi
eftir fréttum að dæma.
Þorleifur Kr. Guðlaugsson
HÖGNIHREKKVISI
Víkverji skrifar
Fyrir nokkmm vikum hlýddi
Víkvetji á samtal eins frægasta
golfleikara heims, sem hér var
staddur, og áhugamanna um þá
íþrótt. Þótt Víkveiji skilji sæmilega
enska tungu gat hann ekki fylgzt
með umræðum þessara manna,
skildi raunar ekki neitt af því sem
fram fór! Ástæðan var sú, að í þess-
ari íþrótt er bersýnilega notað mikið
af orðum og hugtökum, sem ekki
tíðkast í daglegu tali.
Þetta rifjaðist upp fyrir Víkveija
á laugardaginn var, þegar hann af
tilviljun horfði stutta stund á golf-
þátt í Stöð 2. Að þessu sinni var
íslenzkur þulur sem talaði með
myndinni og af þeim sökum hefði
áhorfandi ekki átt að eiga í erfíð-
leikum með að skilja það, sem fram
fór. En nú gerðist það sama og í
fyrra tilvikinu. Víkveiji átti afar
erfítt með að skilja það, sem þulur-
inn sagði , þótt auðvelt væri að
fylgjast með því hvert golfkúlan
sjálf fór! Ástæðan var sú, að þulur-
inn talaði eitthvert óskiljanlegt
hrognamál, sem er ekki á færi ann-
arra en sérfræðinga að skilja. Nú
skal það tekið skýrt fram, að þulur-
inn gerði heiðarlega tilraun til að
útskýra fyrir áhorfendum um hvað
golf snýst. En það er augljóst, að
íslenzkir golfáhugamenn nota svo
mikið af erlendum orðum í sam-
bandi við íþrótt sína að fyrir
venjulegt fólk hljómar það eins og
hrognamál.
XXX
etta er ekkert síður vandamál
dagblaða, sem flytja fréttir af
golfi en sjónvarpsstöðva. Sjálfsagt
er það algengt að mikið sé notað
af erlendum orðum í máli einstakra
stétta. Frægt er dæmi, sem birt var
í Reykjavíkurbréfí Morgunblaðsins
fyrir nokkmm misserum um samtöl
á milli flugliða, sem vom óskiljanleg
öðm fólki. Vel má vera, að ókunn-
ugir geti kynnzt slíku á ritstjóm
dagblaðs. En hér er golf til um-
ræðu. Þeir, sem stunda þessa íþrótt
verða að gera átak í því að nota
íslenzku. Sjónvarpsstöðvar opg
dagblöð verða að leggja þeim lið.
xxx
Astandið á Kringlumýrarbraut-
inni hefur versnað, þegar
umferðin er mest að morgni dags,
eftir að umferðarljós vom sett upp
á gatnamótunum við Kringluna.
Eftir nokkur misseri verður öng-
þveitið orðið algjört, ef ekkert
verður að gert. Eina lausnin er ein
hvers konar brú eða undirgöng.