Morgunblaðið - 05.02.1988, Side 40

40
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 5. FEBRÚAR 1988
Félagsvist^0^
kl. 9.00
Gömlu
kl. 10.30
★ Hljómsveitin 'J'ig/ar
if Mióasala opríarkl. 8.30
★ Góð kvöldverðlaun
★ Stuð og stemmning á Gúttógleði
Félag tamningamanna með
námskeið í reiðhöllinni:
Reiðkennarar
í prófraunum
Formaður félagsins Benedikt Þorbjörnsson var meðal þátttakenda
og situr hann hér gœðing sinn í slökunartíma.
Að aflokinni hverri kennslustund sem stóð yfir í fimmtán mínútur
hjá hveijum nemanda sögðu kennararnir hvað var vel gert og það
sem betur hefði mátt fara og eitthvað virðist þetta þungmelt fyrir
Trausta Þór sem bara klórar sér í höfðinu yfir leiðbeiningum Reynis.
Magnús Þórir Lárusson (t.v.) var bæði nemandi og kennari en hann
sá um kennslu f byggingardómum og hér veitir hann Hinrik Gylfa-
syni holl ráð varðandi það hvar taglið skuli vera á hestinum. Sem
sjá má var neftóbaksdós Magnúsar ekki langt undan en hann þótti
sýna góða frammistöðu í neftóbakstöku.
Mónika Kimpfler var að vonum ánægð með frammistöðu sina en hún
tók tvo prófataka i sérkennslu í léttri brokkásetu fyrir sjálft prófið.
um kennsluna og prófmatið á þessu
námskeiði og kom Ejrjólfur gagngert
frá Danmörku til að taka þátt í
þessu. Þótt hvorugur þeirra hafi
þreytt þessi próf fer enginn í graf-
götur um kunnáttu þeirra og reynslu
í reiðkennslu og er sjálfsagt á engan
hallað þótt fullyrt sé að þeir beri
höfuð og herðar yfir aðra í þessum
efnum. Voru nemendur sammála um
að ekki væri völ á betri kennslu en
þegar þeir tveir leggja saman. Reyn-
ir kvaðst ánægður með útkomuna
út úr þessu miðað við þann stutta
tíma sem notaður var. Benti hann á
að sambærileg námskeið erlendis
stæðu yfir í tvær.vikur frá morgni
og fram á kvöld en þetta hefði stað-
ið yfír í viku, frá fimm á daginn og
fram á nótt. Sagði Reynir að þeir
Eyjólfur hefðu ekki átt von á að
aðrir næðu þessu prófi en þeir sem
höfðu einhveija reynslu í reiðkennslu
en raunin hefði orðið önnur og væru
þeir fyrir sitt leyti ánægðir með út-
komuna.
Hestar
Valdimar Kristinsson
FÉLAG tamningamanna gekkst í
síðustu viku fyrir námskeiði og
prófi fyrir reiðkennara sem mun
tryggja þeim sem prófinu náðu
réttindi til reiðkennslu í fram-
tíðinni. Meðal þátttakenda voru
flestir fremstu reiðmenn og reið-
kennarar landsins en þeir fremstu
meðal jafningja í þessum efnum,
þeir Reynir Aðalsteinsson og Ey-
jólfur ísólfsson, voru leiðbeinend-
ur og jafnframt prófdómarar. I
framtiðinni má búast við að til
að stunda reiðkennslu þurfi menn
að hafa tiltekin próf sem tryggja
lágmarksþekkingu og reynslu í
viðfangsefninu og er þetta próf
talið marka tímamót í þessa átt.
Fram til þessa hefur hefur lítið
verið gert til að tryggja lágmarks-
kunnáttu reiðkennara og má segja
að þetta próf sé hið fyrsta sem geri
verulegar kröfur til nemendanna.
Enda fór það svo að rúmlega helm-
ingur þátttakenda féll í einum eða
fleiri hlutum prófsins. Eftir þetta
próf munu reiðkennarar skiptast í
tvo hópa .þ.e.a.s. þeir sem hafa B-
próf og svo þeir sem hafa A-próf.
Þátttakendur voru 19 talsins en að-
eins sex stóðust. B-prófið en einn,
Sigurbjöm Bárðarson, tók A-prófið
og er hann jafnframt fyrstur manna
til að taka þáð próf. Hæstu einkunn
í prófinu hlaut Trausti Þór Guð-
mundsson, en segja má að hann
hafi borið höfuð og herðar yfir aðra
próftaka.
Til að ná B-prófi þurfa menn að
hafa tekið inntökupróf F.T. og ná
lágmark 7,0 í eftirtöldum verkefn-
um; munnlegt erindi um einhvem
þátt hestamennskunnar, verkleg
reiðkennsla, létt brokkáseta, úttekt
á þjálfunarstigi hests og að segja
til um hvert sé eðlilegt framhald í
þjálfun hans og byggingardómur á
hrossi. Til að ná A-prófi þarf próf-
taki að hafa lokið meistaraprófí F.T.
og ná lágmark 7,0 úr eftirtöldum
verkefnum, létt áseta á brokki og
siijandi áseta við taum, úttekt á
hesti á sama hátt og í B-prófinu,
verkleg reiðkennsla og kynbótadóm-
ur á hrossi þar sem bæði er tekið
fyrir bygging og hæfíleikar.
„ Að sjá til þeirra og heyra
er mér góður skóli“
Meðal þátttakenda vakti athygli
frammistaða þýskrar stúlku Móniku
en hún hlaut m.a. tíu í einkunn fyr-
ir reiðkennslu, og níu fyrir erindið
og varð hún önnur hæst í aðalein-
kunn. Mónika sem er 22 ára hefur
starfað við tamningar hérlendis í tvö
ár að Skarði í Lundaireykjadal en
áður en hún kom til íslands hafði
hún kynnst íslenskum hestum í reið-
skóla. Hún tók það reyndar fram
að þama hefðu ekki verið góðir hest-
ar og lítið farið fyrir töltinu hjá þeim.
Einnig kvaðst hún hafa farið tvisvar
á reiðnámskeið á stórum hestum.
Stuttu áður en hún kom til ísiands
Staður allra sem vilja skemmta sér án áfengis.
Templarahöllin
Eiríksgötu 5 - Simi 20010
fór hún á tveggja vikna námskeið
hjá Elísabet Berger sem er kunn
fyrir reiðkennslu á íslenska hesta
þar ytra. Mónika kvaðst mjög ánægð
með þetta námskeið og sagðist hafa
lært mikið á því að fylgjast með
þessum reyndu mönnum sem voru
með henni á námskeiðinu. „Bara að
sjá til þeirra og heyra þá segja frá
reynslu sinni er mér góður skóli,"
sagði Mónika. Að síðustu var hún
spurð hvort hún hygðist nota rétt-
indi sín til reiðkennslu á íslandi og
Þýskalandi og svaraði hún á þá: „Ég’
stefni að því að kenna á námskeiði
hérlendis en ég held ekki í Þýska-
landi. Mig langar bara að vera hér
á íslandi."
Formaður Félags tamningamanna
er hinn kunni reiðmaður Benedikt
Þorbjömsson og var hann spurður
um ástæður þess að félagið réðist í
þessi próf nú og sagði hann að þeim
í stjóminni hafi fundist það orðið
tímabært að reiðkennarar tryggðu
sér einhveija lágmarks þekkingu og
MorgunblaðiðA'aidimar Kristinsson
Dúxinn, Trausti Þór Guðmundsson, vegur hér og metur höfuð hests-
ins sem hann var látinn dæma í prófinu og honum til aðstoðar er
væntanlega upprennandi reiðkennari, Edda Rún Ragnarsdóttir, sem
þarna var stödd fyrir tilviljun.
Það voru þeir Reynir Aðalsteins-
son og Eyjólfur ísólfsson sem sáu
S.G.T.
Sigurbjöm Bárðarson fyrstur ís-
lendinga til að ná A-reiðkennara-
prófi.
þegar umsjónarmaður „Hesta" innti
hann álits á þessu prófi og sagðist
hann hafa lært mikið þessa daga.
„Ég vissi reyndar ekki að hveiju ég
gekk þegar ég lét skrá mig en hing-
að kom ég með opnum huga,“ sagði
Magnús sem tók sem kunnugt er
við starfi Ingimars Ingimarssonar
við Bændaskólann á Hólum á síðasta
ári þar sem hann mun m.a. sinna
tamningum, tamningakennslu og
umsjón með hrossakynbótabúi skól-
ans. Og hann heldur áfram: „Mér
finnst ég hafa lært mikið, t.d. hvem-
ig á að byggja upp vinnustund með
hest í gerði. Það má kannski segja
reynslu. Einnig benti hann á að
ástæðan fyrir þvi að F.T. tæki þetta
að sér væri sú að Reiðskóli íslands
væri ekki til í dag en að sjálfsögðu
myndi hann yfirtaka útskrift reið-
kennara þegar þar að kæmi og
vonaðist hann eftir að F.T. myndi
eiga gott samstarf við skólann. Að-
spurður um það hvort hann óttaðist
ekki að þau réttindi sem þetta próf
veitti myndu falla út þegar Reiðskól-
inn tæki við með nýjum og erfiðari
prófum kvaðst Benedikt ekki óttast.
það og benti á að meðal próftaka
nú væri Magnús Þórir Lárusson sem
ynni undirbúningsstarf fyrir starf-
semi Reiðskóla Islands og þar sem
þessi próf sem nú eru þreytt væru
það erfið teldi hann ekki ósennilegt
að þau yrðu höfð til hliðsjónar þegar
lagður verður grunnur að prófum
reiðskólans í framtíðinni.
Kom hingað með
opnum huga
Ekki var annað að heyra en Magn-
ús Lárusson væri hinn ánægðasti
að ég hafi ekki verið nógu vel undir
þetta búinn því mér finnst eins og
gengið hafi verið út frá því að menn
hefðu töluverða reynslu í reiðkennslu
fyrir og þar sem ég hef aðeins hald-
ið tvö námskeið fyrir krakka má
segja að þar hafi skort nokkuð á.
Þá hefði ég einnig mátt vera með
heppilegri og betur undirbúna hesta.
Með mína stöðu í huga hefði mér
fundist þurfa meiri kennslu á nám-
skeiðinu og einnig hefði mátt vera
búið að skipuleggja námskeiðið bet-
ur áður en það hófst. En þrátt fyrir
þessar aðfinnslur er ég ánægður
með þetta í heildina," sagði Magnús
og tók hraustlega í nefíð um leið
og hann bauð nokkur kom skóla-
bróður sínum Erling Sigurðssyni
sem var á góðri leið með að ánetj-
ast tóbakinu fyrir atbeina Magnúsar.
Ánægður með þetta
framtak F.T.
Sigurbjöm Bárðarson sem þama
glímdi fyrstur manna við A-prófið
eins og áður getur kvaðst vera án-
ægður með þetta framtak F.T.
„Námskeiðið hefur verið að mótast
hægt og sígandi frá því það byijaði
sem er kannski ekki óeðlilegt þar
sem þetta er fyrsta námskeið sinnar
tegundar. Sjálfur tel ég mig hafa
haft mjög gott af þessu bæði hvað
reiðkennslunni viðvíkur og eins
gagnvart ásetu og stjómun hjá mér
sjálfum. Það er alltaf nauðsynlegt
að fá ábendingar öðru hvoru og ég
tel að menn ættu að gera meira af
því að koma saman og segja hvor
öðrum til og gagnrýna eitt og annað
sem betur mætti fara,“ sagði Sigur-
bjöm.
Útkoman betri en
við áttum von á