Morgunblaðið - 10.06.1988, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 10. JÚNÍ 1988
39
Illar tungur
geta skaðað
eftirMagnús
Einarsson
í fjölmiðlum hafa að undanförnu
birst margar greinar um lögregl-
una. Ef í greinum þessum væri
sagt það eina sem satt væri þá
væri það vel því lögreglan þarf
ekki að óttast sannleikann, en svo
er sagt frá í nokkrum tilvikum að
fólk á erfitt með að greina sann-
leikann. Einnig er í mörgum grein-
KOMINN er ót 28. árgangur
Húnavöku sem Ungmennasam-
band Austur-Húnvetninga gefur
út. Ritið er fjölbreytt að efni,
viðtöl, ljóð, minningargreinar,
fréttir og fróðleikur og greinar
með ýmsu efni.
Húnavaka hefur komið út sam-
fellt í 28 ár. Ritstjórinn, Stefán Á.
Jónsson, segir m.a. í ávarpi: „Þær
miklu breytingar sem ganga nú
yfir í þessu héraði og eru framund-
an, skapa enn meiri nauðsyn á að
ýmsar heimildir séu færðar í letur.
Það er ef til vill styttra í það að
þær glatist að fullu og öllu, en
menn vilja trúa á þessari stundu.
Frásagnir um líf og störf fólksins
eins og þau eru í dag hafa verið
síðustu áratugina, verða innan fárra
ára orðnar mikilvægar heimildir
sem vitnað verður til.“
Ritstjórinn íjallar um vanda
um sagt þannig frá að jafnvel má
álykta að lögreglan hafi eitthvað
að fela og beri fyrir sig þagnar-
skyldu. Það hefur gengið svo í
sumum þessara frásagna að það
er eins og sögumaður reyni að
vekja upp samúð með sér til and-
úðar á lögreglunni. Þá er fréttin
eða atburðurinn aukaatriði, en frá-
sögnin og hvernig saga er sögð
orðið aðalatriðið. I dag segja sum-
ir ijölmiðlamenn mér að þetta sé
nútíma fjölmiðlun. Samt eigi að
byggðarlagsins og skrifar svo: „Að-
gerðir stjórnvalda hafa á engan
hátt dugað til að treysta stöðu
þeirra er búa úti á landi til mótvæg-
is við þenslu og stöðugt fjárstreymi
til Faxaflóasvæðisins. Þá kröfu
verður að gera til ríkisstjómar og
alþingis að þessir aðilar skapi
grundvöll fyrir jafnari lífsskilyrðum
og aðstöðu til atvinnurekstrar um
land allt en nú er fyrir hendi. Með
aðgerðarleysi eða dvergvöxnum
ráðstöfunum láta þessir aðilar mál-
in fjóta hratt í átt til byggða- og
búseturöskunar í stærri stíl en áður
hefur þekkst.
Mörgum héruðum vítt og breitt
um landið blæðir nú. Það er ekki
hægt að kalla það annað, þegar svo
til öll fólksfjölgun verður á einu
svæði landsins. Hvenær er kominn
sá tími að menn rísi upp og segi,
hingað og ekki lengra?"
gæta þess að kjarninn sé óbrengl-
aður en færður í aðgengilegra
form fyrir hlustendur eða lesendur
eftir því sem við á. Það þýði ekk-
ert að berja hausnum við steininn,
þetta sé það sem koma skal og sé
í raun komið til að vera. Mér er
jafnvel sagt að fjölmiðlafólk hér
heima sé mun hógværara en það
sem vinnur við suma fjölmiðla í
útlöndum. Það er nauðsynlegt að
við öll, hvort sem við erum lög-
regluþjónar eða ekki, áttum við
okkur vel á þessu, við sem hingað
til höfum talið það stórt spurninga-
merki hvort við ættum að reka
lögreglumálin í íjölmiðlunum. Ég
hef verið einn þeirra lögregluþjóna
sem var alinn upp við það að það
gæti jafnvel verið meiri refsing
að vera auglýstur í fjölmiðlum en
að borga sekt eða að sitja í fang-
elsi. Ég veit ekki betur en að það
sé til staðar hjá sumum fjölmiðlum
að minnsta kosti að birta ekki
nöfn sakamanna í íjölmiðlum
nema þá í alveg sérstökum málum
og þá aðallega til hlífðar fyrir
aðstandendur. Allt þetta kom mér
í hug þá er ég las bókina hans
Sigurðar fyrrum aðstoðarfrétta-
stjóra, „Komiði sæl“, en í þeirri
bók minnist hann nokkuð á kjafta-
sögur og getur þess að þær hafi
jafnvel komið við fjölskyldu hans.
Ég held að ungir fjölmiðlamenn
ættu að kaupa sér eintak af þess-
ari bók og lesa hana. Þeir hefðu
að mínu mati gott af því. Bókin
er mannleg og hlý og yngri menn
geta ýmislegt lært af lestri henn-
ar. Eg segi við fjölmiðlamenn:
Lögreglan hefur ekkert að fela,
en lögregluþjónar eru menn og
hafa tilfinningar eins og aðrir.
Skrifið um lögregluþjóna af þeirri
tillitssemi sem þið skrifið um aðra
menn. Þið fjölmiðlamenn vitið að
þið hafið verið velkominir hingað
á lögreglustöðina og vera með lög-
reglunni við störf. Fjölmargir hafa
notað sér þetta, en þeir mega vera
fleiri. Ef þið óskið að koma í heim-
sókn látið vita af ykkur og það
mun verða tekið á móti ykkur.
Magnús Einarsson
„Það er hlutverk lög-
reglunnar að vinna
gegn ólögmætri hegð-
an, vinna að uppljóstr-
un brota og aðstoða
fólk eins og við á og
gera þetta þannig að
sem minnstum óþæg-
indum eða miska valdi
fyrir fólk.“
Við hinn almenna borgara vil
ég segja, að þið þekkið ykkar lög-
regluþjóna, hver í sínu byggðar-
lagi. Þið vitið hvaða mann þeir
hafa að geyma. Þess vegna kallið
þið þá til þegar eitthvað gengur á
sem þið sjálf ráðið ekki við. Leitið
ráða hjá þeim eða biðjið þá um
að gera þetta eða hitt og leysa
fyrir ykkur þetta eða hitt eftir
atvikum. Látið ekki illar tungur
skaða hið minnsta það góða sam-
band sem á milli lögreglunnar og
hins almenna borgara er. Sölu-
mennskusannleikurinn er ekki sá
sannleikur sem við í sameiningu
leitum að heldur hið eina sanna
og rétta. Ef okkur verður á er
sjálfsagt að kvarta til yfirmanna
lögreglunnar eða kæra eftir atvik-
um og þeim málum verður sinnt
og þau rannsökuð alveg eins og
þið vitið að gert hefur verið hingað
til.
Það er hlutverk lögreglunnar
að vinna gegn ólögmætri hegðan,
vinna að uppljóstrun brota og að-
stoða fólk eins og við á og gera
þetta þannig að sem minnstum
óþægindum eða miska valdi fyrir
fólk. Þetta mun lögreglan gera
hér eftir sem hingað til.
Fyrir nokkrum árum fór fram
könnun á því hvaða stofnun nyti
mest álits hjá okkur íslendingum.
Þar kom fram að lögreglan nýtur
mests trausts fólks í landinu, en
fjölmiðlar voru nokkru neðar á
lista.
Við lögregluþjóna vil ég segja
að þótt við séum nú um stund
barðir af fjölmiðlum með ísvettl-
ingum gætum þess vel að verða
ekki að ískögglum. Sýnum festu,
þor, tillitssemi og hlýju í starfi
okkar. I því þjóðfélagi sem við nú
búum í er brýnna en oft áður að
lögreglan haldi vöku sinni í um-
róti umferðaróhappa og margs
konar mannlegs breyskleika.
Gleymum því ekki að hinn góði
og grandvari borgari treystir okk-
ur og kallar okkur til þegar hann
þarfnast okkar.
Höfundur er aðstoðaryfirlög-
regluþjónn íReykjavík og formað-
ur Félags yfirlögregluþjóna.
Húnavaka komin út