Morgunblaðið - 10.06.1988, Blaðsíða 54

54
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 10. JÚNÍ 1988
Geturéu eklci ■PurdícS þtr oiÍ-feUdinn
keerCLSkL frá. þessori plánefcu?*"
''Mér er ljóst að þetta er skugg-a-
legt hverfi, en þú þarft ekki að
leiða mig.
Hann talaði mjög mikið um milljónir. En svo kom í ljós að hann
var bakteríusérfræðingur.......
Er kreppa skollin á
Til Velvakanda.
Er farið að seilast í matarforða
bama okkar? Ríkisstjórnin virðist
komin með kverkatak á einstæðum
foreldrum, og fjölskyldum þeirra.
Og nú, kæru íslendingar, skuluð
þið bara borga afglöp þjóðarinnar
og ofeyðslu ríkisstjórnarinnar. Með
sköttum og annarri tilfærslu á
tölum. Ríkiskassinn er tómur að
sögn.
Er komin kreppa? Allt átti að
bjargast með staðgreiðslukerfi
skatta. Nema hvað að einn góð-
kunnur fréttamaður af skjánum, fór
nú að íhuga að sennilega ætti hann,
og aðrir góðir landsmenn að taka
upp þann leiða sið þjóðar vorrar,
að skilja við sína heittelskuðu. Þar
var gróðinn.
Enn auðvitað skildi hann ekki
þessa tilfærslu á tölum, frá annars
okkar ágætu ríkisstjóm, nema á
einn veg. Það er að nú hefðu ein-
stæðir foreldrar það alveg rosalega
gott. En af því að það dæmi snýr
nú að bréfritara, veit hann betur.
Bréfritari vinnur sér inn laun sem
nema u.þ.b. 35.000 á mánuði. Síðan
greiðir hann bamagæslu, þar sem
hann hefur þrjú böm á sínu fram-
færi, eru það ca. 26.000. Fær síðan
endurgreitt úr bæjarsjóði ca.
14.000. Þarf síðan að borga skatt,
af endurgreiðslu. Þá komum við að
meðlögum barna okkar, sem við
síðan greiðum skatta af. Er þá eft-
ir ca. 20.000 þ.e.a.s. meðlög, pen-
ingar bamanna. Og af því að bréf-
ritari var ekki nógu séður að ijúfa
heitrof, fyrir áramótin 1987 fær
hann ekki nema tæplega V3 af
bamabótaauka (þeim sem átti nú
að bjarga þessu ástandi við). Einu
svörin við þessu hrópandi óréttlæti,
eru þau að: Sumir lentu bara verr
í þessu nýja kerfi en aðrir. Eftir
eru tómir magar og illa klædd böm.
En við eigum fallegar byggingar,
eru einu svörin sem við getum gef-
ið bömum okkar, þegar þau spyrja:
„Af hveiju fáum við ekki físk að
borða.“ Við getum ekki státað af
þvi að vera mesta fískveiðiþjóð
heims. Eða hvað? Er ekkert hægt
að gera kæra stjóm? H.J.
Kaim einhver
ráðvið
eymasuði?
Til Velvakanda.
Kunna einhveijir lesendur Vel-
vakanda góð ráð við eyrnasuði en
sá kvilli hefur angrað mig í nokkur
ár. Læknar telja ástæðuna fyrir
þessu vera heyrnartap sem er senni-
lega rétt. Ég hef tekið eftir því að
ef ég neyti þungrar fæðu þá eykst
suðið. Ef einhver kann ráð við þess-
um leiða kvilla yrði ég þakklátur.
Járniðnaðarmaður
Leikfélag Reykjavíkur:
Stórkostleg
uppfærsla
Til Velvakanda.
Ég má til að hripa nokkrar línur
til þín. Ástæðan er sú að þriðjudag-
inn 31. maí síðastliðinn brugðum
við stöllumar okkur í leikhúsið. Við
sáum uppfærslu Leikfélags
Reykjavíkur á Hamlet eftir Shake-
speare. Það er svo sem ekki í frá-
sögur færandi þótt tvær ungar
stúlkur skelli sér í leikhús eina
kvöldstund en sú upplifun sem við
urðum fyrir þetta kvöld og sýningin
öll er svo sannarlega til frásagnar.
Leikstjórinn, Kjartan Ragnarsson,
og allir leikarar sýningarinnar
gerðu stórkostkega hluti með upp-
færslu sinni. En sá maður sem
mest mæddi á og varð ósjálfrátt
miðdepill alls þetta kvöld var Þröst-
ur Leó Gunnarsson í hlutverki Ham-
lets. Öðrum eins stjömuleik hef ég
aldrei á minni stuttu ævi orðið vitni
að.
Ungur leikari, svo til nýútskrifað-
ur úr Leiklistarskóla Islands, hefur
sjaldan þann þroska og þá reynslu
sem þarf til að skila jafn erfiðu
hlutverki og hlutverk Hamlets er,
svo gott þyki. En Þröstur Leó gerði
það svo stórkostlega og eftirminni-
lega að við vinkonumar vorum orð-
lausar að sýningunni lokinni. Ég
er fullviss um það að ég var ekki
eina manneskjan í salnum sem
klökknaði af hrifningu. Ef við eig-
um jafn hæfileikaríkt ungt listafólk
og Þröstur er þá á okkur ekki eftir
að leiðast íjeikhúsinu í framtíðinni.
Ágústa Lúðvíksdóttir
Yíkverji skrifar
Eitt rit sker sig mikið úr þeim
§ölda landsmálablaða og rita
sem berst inn á borð Víkveija.
Húnavaka kom í póstinum í þessari
viku og hefur sjálfsagt komið árlega
á svipuðum tíma í þau 28 ár sem
hún hefur komið út. Húnavaka er
gefin út af Ungmennasambandi
Austur-Húnvetninga og er fjöl-
breytt að efni að vanda. Á undan-
fömum árum hefur áhersla ung-
mennafélaganna og samtaka þeirra
einkum verið á íþróttastarfinu og
hefur það stundum sætt gagmýni.
Húnavaka er lýsandi dæmi um ann-
að ræktunarstarf sem unnið er á
menningarsviðinu hjá ungmenna-
sambandi.
XXX
Víkveiji dagsins verður að viður-
kenna að hann er farinn að
ryðga nokkuð í sögu Fjalla-Eyvind-
ar og Höllu. Það er vonandi ekki
þess vegna sem hann staldraði við
grein Elinborgar Jónsdóttur kenn-
ara á Skagaströnd um dótturdóttur
Eyvindar og Höllu og fannst að þar
kæmu fram athyglisverðar upplýs-
ingar. í greininni segir Elinborg frá
afkomendum Eyvindar og Höllu,
en áður hafi verið talið að böm
þeirra ættu ekki afkomendur. Eftir
athuganir sýnir Elinborg fram á það
á sannfærandi hátt að Olöf Eyvind-
ardóttir hafi eignast böm, m.a.
Ólöfu Þorleifsdóttur. Tvö böm þess-
arar dótturdóttur Eyvindar og Höllu
komust upp og eignuðust fjölda
bama, þannig að ljóst er að Fjalla-
Eyvindur og Halla eiga Qölda af-
komenda, bæði hér á landi og í
Ameríku.
XXX
A
Istöðugri umræðu um vanda
landbúnaðaríns vakti viðtal Sig-
urðar Jónssonar, fréttaritara Morg-
unblaðsins á Selfossi, við Ólaf Egg-
ertsson, kornræktarbónda á Þor-
valdseyri, athygli Víkveija. Ólafur
er tekinn við búi á Þorvaldseyri af
Eggerti Ólafssyni föður sínum, sem
er einn af frumkvöðlum komræktar
hér á landi. í viðtalinu kemur fram
að vaxandi áhugi er fyrir komrækt
í Rangárvallasýslu meðal annars
vegna þess hvað góð uppskera hef-
ur fengist undanfarin ár. Þá er
íslenska byggið orðið eftirsótt hrá-
efni í skepnufóður. Þeir feðgar hafa
lengi haldið fram ágæti komrækt-
arinnar sem hliðarbúgreinar og seg-
ir Ólafur til dæmis að undir Eyja-
Qöllum ætti að vera komrækt á
hveijum bæ þar sem kúabúskapur
væri, en bendir réttilega á að menn
verði að gera sér grein fyrir áhætt-
unni sem fylgi kornrækt hérlendis.
Og menn megi ekki gefast upp þó
slæm uppskeruár komi inn á milli.