Morgunblaðið - 06.07.1988, Blaðsíða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVTKUDAGUR 6. JÚLÍ 1988
AÐ LOKNU LÖNGU OG STRÖNGU HÁSKOLANAMI
HÁSKÓLI fslands útskrifaði 384 kandítata laugardaginn 25. júní sl. Þetta er einhver mesti
fjöldi sem útskrifast hefur frá skólanum í einu. En hvað tekur við þegar þessum áfanga er
náð? Sumir eru eflaust þegar búnir að fá vinnu í sínu fagi, aðrir snúa sér kannski að einhveiju
allt öðru, en svo eru þeir sem ætla sér í frekara framhaldsnám erlendis.
Til að forvitnast nánar um þetta náði blaðamaður tali af örfáum úr þessum stóra hópi og átti
við þau stutt spjall. Þau koma úr mismunandi deildum innan háskólans, en eiga það sameiginlegt
að hafa skarað fram úr í sínum hópi. Þau segja hér stuttlega frá náminu og því sem nú tekur við.
Morgunblaðið/Sverrir
Ólafur Ásgeirsson
Viðamikil
lokaritgerð
ÓLAFUR Ásgeirsson lauk
kandídatsprófi í sagnfræði nú í
vor, en sjö ár eru síðan hann hóf
námið. Lokaritgerðin hans fja.ll-
ar um áhrif byggðaröskunar á
íslensk stjórnmál í byijun aldar-
innar. Ólafur hyggst halda rann-
sóknum sínum áfram í Edin-
borgarháskóla í haust og Ijúka
doktorsprófi þaðan.
Það vakti athygli Morgunblaðs-
ins að aðeíns einn nemandi, Ólafur
Ásgeirsson, útskrifaðist í sagnfræði
í vor og var hann því tekinn tali.
„Það má eiginlega segja að forsend-
umar fyrir sagnfræðináminu séu
rangar," sagði Olafur, þegar blaða-
maður ræddi við hann. „Ef þetta
er tekið í einni lotu tekur það fínun
ár, þrjú ár í B.A.-prófið og tvö í
magisterinn. Hjá flestum tekur
námið þó lengri tíma. Ég er t.d.
fyrstur að ljúka magistemum af
þeim sem byijuðu um leið og ég,
haustið ’81. Það sama á reyndar
við um (slehskuna. Það útskrifaðist
engin þar núna.“
En hvaða ástæða er fyrir því að
námið tekur svona langan tíma?
„Það strandar allt á ritgerðinni.
Það tekur oft áraraðir að Ijúka
henni og margir klára hana aldrei.
Ástæðan er held ég sú, að þetta
eru viðamiklar ritgerðir, miklar
rannsóknir og fólk gerir kröfur til
sjálf sín. Þetta vill því dragast á
langinn."
Eins og fram kom hér áðan ætl-
ar Ólafur í frekara nám til Edin-
borgar í haust. „Ég ætla í doktors-
nám í Edinborgarháskóla, sem tek-
ur þijú ár. Þar ætla ég að halda
áfram þeim rannsóknum sem ég
er byijaður á. Magister-ritgerðin
fjallar um íslenska stjómmálasögu,
frá aldamótum til ársins 1940. I
henni tel ég mig vera að greina
pólitíkina á annan hátt en áður
hefur verið gert. Hún er ekki um
flokkapólitík, heldurýmis vandamál
sem skapast hafa með breyttum
þjóðfélagsaðstæðum og þau áhrif
sem þær hafa haft á stjómmálin.
Þá á ég m.a. við byggðaröskunina,
þegar fólk flutti í stórum stíl úr
sveitinni yfir á mölin. Þessi vand-
mál hafa fylgt íslenskum stjóm-
málunum alla tíð og í rauninni ver-
ið þungamiðja þeirra.
I doktorsnáminu ætla ég taka
að fyrir árin milli 1940-60. Skoða
þetta í víðara samhengi og sjá hvort
þróunin hér er öðruvísi en annars-
staðar."
Er einhver sérstök ástæða fyrir
því að þú velur Edinborg?
„Ég hef eiginlega alltaf ætlað til
Bretlands. Ég hef búið í Noregi og
tel mig vera búinn að fá minn
skammt af Skandinavíu. Edinborg
varð fyrir valin frekar en London
af því ég vildi ekki vera í stórborg.
Ég er með tvö böm, annað þeirra
á skólaskyldualdri, og þá er stór-
borg ekki heppilegur valkostur. Þar
fyrir utan vissi ég af mönnum sem
hafa verið þar og látið vel af, þar
á meðal em tveir sagnfræðingar.
Svo ímynda ég mér að þama
geti ég fundið landshlutatogstreitu,
sem ég get borið saman við ísland.
Eins og ríginn milli Skotlands og
London. Menningarlegar forsendur
réðu einnig vali mínu.“
landanna, þar sem mörg íslensk lög
em samin af danskri eða norskri
fyrirmynd. Ég hef ekki hugleitt
neitt slíkt, enda ekki margir sem
fara í framhaldsnám að því er ég
best veit.
Ég er búin að fá vinnu hjá inn-
heimtudeild Búnaðarbankans þar
sem ég er að leysa af annan lög-
fræðing. Vinnan felst aðallega í
innheimtustörfum og því sem þeim
fylgir.Ég hef eiginlega meiri áhuga
á starfi sem reyndi á fleiri svið lög-
fræðinnar, en það em margir lög-
fræðingar hér á landi sem fást við
innheimtustörf.
Morgunblaðið/Emilla
Ólöf á skrifstofu sinni í Búnaðar-
bankanum
Lögfræðin
skemmtileg
NÝBAKAÐUR lögfræðingur, Ól-
öf Finnsdóttir er ekki sammála
þeim sem segja að lögfræin sé
þurrt fag. Þvert á móti telur hún
það mjög skemmtilegt auk þess
sem það tengist náið daglegu lífi.
„Eins og margir þá stóð ég í
þeirri trú að lögfræðin væri þurr
og leiðinlegt. Ég held mér hefði
aldrei dottið í hug að leggja hana
fyrir mig ef vinkona mín, sem var
í laganámi, hefðj ekki vakið áhuga
minn á henni. Ég tók mér frí frá
námi í eitt ár eftir stúdentspróf og
notaði tímann til að taka ákvörðun
um hvað ég vildi gera. Vinkonan
vakti lögfræðiáhugann, ég kynnti
mér hana og sé ekki eftir valinu
þó auðvitað hafí verið misgaman.
Fyrir utan námið sem byggist
mikið upp á sjálfsnámi, því fáir
fyrirlestrar eru í lögfræðideildinni,
þá er félagslífið líka mjög gott.
Mikið af skemmtilegu fólki."
Ertu búin að fá vinnu eða kemur
framhaldsnám til greina?
„Það er hægt að fara í fram-
haldsnám í lögfræði, t.d. til Norður-
Fór ekki
í viðskipta-
fræði af
áhuga
VIÐSKIPTADEILD Háskólans
hefur dregið til sín ófáa nýstúd-
enta á hveiju hausti undanfarin
ár. Hvers vegna viðskiptafræðin
hefur átt svo miklum vinsældum
að fagna skal ósagt látið, enda
vafalaust margar skýringar til á
því. Nú í vor luku 39 nemendur
kandídatsprófi í deildinni og
meðal þeirra var Björn Jonsson,
sem náði bestum árangri i sínum
árgangi.
Blaðamaður náði tali af Bimi,
sem starfar nú sem ráðgjafí hjá
Verðbréfamarkaði Iðnaðarbankans.
Hann var fyrst spurður að því hvers
vegna hann hafi valið viðskipta-
fræði þegar hann hóf nám ( Há-
skólanum?
„Það var allavega ekki af brenn-
andi áhuga svona í upphafi. Ætli
það hafi ekki frekar verið af skyn-
semi og með atvinnumöguleika í
huga. En áhuginn vaknaði þegar
leið á námið. Fyrstu tvö árin í deild-
inni eru almenn, það sem allir verða
að taka, og það leiðist mörgum. Á
þriðja ári breytist þetta og menn
geta valið meira úr. Það eru tveir
kjamar, fyrirtækjakjarni og þjóð-
hagskjami, en svo er hægt að sér-
hæfa sig innan þeirra. Ég lagði
mesta áherslu á stjórnunarsvið inn-
an fyrirtækjakjarnans."
Hefur viðskiptafræðin haft eitt-
hvað að segja þegar þú hefur þurft
að leyta þér að vinnu?
„Já, mér fínnst hún hafa haft
jákvæð áhrif. Það að hafa verið í
vipskiptafræði skiptir meira máli,
en t.d. hvað valið var innan deildar-
innar. Það virðist ekki hafa nein
áhrif á atvinnumöguleika viðskipta-
fræðinga. Enda er maður ekki að
vinna við nákvæmlega það sem
maður lærir í skólanum. Það á ekki
alltaf við í raunveruleikanum, en
það nýtist manni engu að síður í
starfí."
Nú ert þú kominn í starf hjá
verðbréfamarkaði sem óneitanlega
tengist náið því sem þú hefur verið
að læra. Líturðu á þetta sem fram-
tíðarstarf eða ætlarðu í frekara
framhaldsnám ?
„Ég býst nú við að verða hér
næstu árin þó flestir í viðskipta-
fræði fari í framhaldsnám erlendis.
Þá bætir maður við sig master eða
MBA-gráðu eins og það er kallað,
sem veitir meiri möguleika í sam-
bandi við vinnu. Ég hef reyndar
áhuga á að fara í slík nám, annað-
hvort til Bandankjanna eða Evrópu.
Lang flestir íslendingar fara til
Bandaríkjanna, en Evrópa heillar
mig meira. Efnahags- og hagkerfin
þar eru líkari því sem er hér á
landi. Auk þess gæti ég vel hugsað
mér að búa einhversstaðar í Evrópu
þann tíma sem framhaldsnámið
tekur, en það eru tvö ár. Þar gef-
ast líka betri tækifæri á að ferðast
til annarra landa og skoða sig um.“
Morgunblaðið/KGA
Björn starfar nú þjá Verðbréfa-
markaði Iðnaðarbankans.
Morgunblaðið/Sverrir
Jón Helgi Einarsson
Róbótar og
gervigreind
JÓN HELGI Einarsson er úr
hópi þeirra sem luku prófi frá
Háskólanum í vor. Hann útskrif-
aðist í rafmagnsverkfræði og
vinnur nú hjá Upplýsinga- og
merkjafræðistofu Háskólans.
Jón Helgi var fyrst beðinn um
að gefa lesendum smá hugmynd
um hvað felst í þessu starfi. „Eitt
af verkefnum Merkjafræðistofunn-
ar um þessar mundir, er að finna
aðferðir til að greina orma í físki
með merkjafræði, sem þýðir að
notaðar eru tölvur til að greina orm-
inn. Það er því verið að leita að
leiðum til auka gæðaeftirlit á fiski,
svo ekki komi upp mál eins og orma-
málið ( Þýskalandi í fyrra.“
Ætlarðu f framhaldsnám? Og
hvað ætlarðu þá að læra?
„Já, ég fer til Indiana-fylkis í
Bandaríkjunum í ágúst til að Ijúka
master-námi, sem tekur tvö ár. Það
veitir mér ekki meiri réttindi né
hærri laun, þetta er eins og tveggja
ára vinna. Ég er fyrst og fremst
að hugsa um að öðlast meiri þekk-
ingu og styrkja þar með stöðu mína.
Lokaverkefnið mitt í háskólanum
fjallaði um myndmerkjafræði, en
ég reikna með því að leggja mesta
áherslu á tölvusvið. Það má kannski
kalla það tölvuverkfræði og me.-kja-
fræðin fellur undir hana. Annað
svið innan tölvufræðinnar er gervi-
greind, en henni svipar til merkja-
fræðinnar. í báðum tilvikum er ver-
ið að greina eitthvað með tölvum.
Það má taka róbot sem dæmi. Til
að hann geti séð hvað hann er að
gera er notuð myndavél. Tölvan
greinir síðan myndimar eða vinnur
úr þeim, og kemur skilaboðum
áfram til róbotsins. Annars ákveð
ég þetta nú ekki endanlega fyrr en
ég kem út.“
Ein sígild spurning að lokum.
Hvað dró þig í verkfræði?
„Áhugi á faginu fyrst og fremst."
Hef áhuga
á skipu-
lagningu
fyrirtækja
Kristján B. Einarsson náði best-
um árangri þeirra er tóku loka-
próf í vélaverkfræði í vor. Hann
ætlar ekki að láta þar við sitja
og hyggur á framhaldsnám í
Danmörku nú í haust.
Kristján ætlar í nám við Dansk
Teknisk Hojskole í Kaupmanna-
höfn, en þar hefja yfirleitt um tíu
íslenskir verkfræðinemar fram-
haldsnám á ári hveiju. „Ég ætla í
framhaldsnám í rekstrarverkfræði
og ljúka mastersnámi, en það gefur
mér öll réttindi, eins og þau að
opna stofu. Ég hef þó ekki áhuga
á að vinna á stofu í framtíðinni,
heldur við skipulagningu hjá fyrir-
tækjum . Það eru margir sem halda
að viðskiptafræðingar séu í slíkum
störfum, en það eru oft verkfræð-
ingar. Áhuginn minn er því tengdur
skipulagningu fyrirtækja hvort sem
er hjá framleiðslu- eða þjónustu-
fyrirtæki.“
/ hveiju fólst námið í háskólan-
um?
„Ég ætlaði alltaf í nám í iðnverk-
fræði í Þýskalandi, en það gekk
ekki upp,“ sagði Kristján. „Ég fór
því í vélaverkfræðina hér heima þar
sem ekki er boðið upp á iðnverk-
fræði. En það er hægt að velja
kúrsa í iðnverkfræði og ég hallaðist
meira ( þá áttina. Iðnverkfræði er
aðallega framleiðsla og stjómun og
á því hef ég mestan áhuga eins og
ég sagði áðan.“
Verkfræðinámið íháskólanum er
búið að taka fjögur ár og nú ætlar
þú að bæta við þig tveimur árum
í Danmörku. Hvað tekur svo við?
„Ég býst við að koma heim og
byija að vinna. Það gæti þó verið
að ég færi til Bandaríkjanna í mast-
ersnám í viðskiptum."
Morgunblaðið/Einar Falur
Kristján B. Einarsson