Morgunblaðið - 16.03.1989, Blaðsíða 19

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 16, MARZ 1989
19
Guðmundur Magnússon
Guðmundur Magnússon píanóleikari.
Haukur Eggertsson
„Ef Jón Baldvinsson
væri nú uppi og ætti
um tvo kosti að velja:
varnir eða ekki varnir,
veit þá nokkur nema að
hann væri að fullusam-
mála nafina sínum
Hannibalssyni? Jón
Baldvin er ekki eini
kratinn, sem stendur
ógn af kommúnisman-
um og metur friðinn
líklegri með vörnum en
án. Vonandi eiga þeir
tímar þó efitir að koma,
að veröldin þurfí ekki
að búa við ógn yfír-
gangsins, og þá þyrfiti
ekki að spyrja um varn-
ir eða ekki varnir.“
ann og skil satt að segja ekki í því
að nokkur Islendingur skuli enn
vera fylgjandi þeirri stefnu. Kúgun-
in og fátæktin hefur alltaf verið
hans „fylgjukona", hvar sem hann
hefur náð áhrifum? En gæti grunur
minn verið réttur með „friðar-
sinnana"? Pólska þjóðin, ásamt
mörgum öðrum, þjáist undir þessu
oki. Örvæntingarfull tilraun Pól-
veija til að lyfta því af sér hófst í
byijun vetrar 1981, og stendur enn.
Hún var að sjálfsögðu barin niður,
þótt fólkið haldi enn í veika von. I
Dagblaðinu og Vísi frá 15. des.
1981 er viðtal við einn „friðarsinna"
á íslandi, Jón Múla Amason, um
málefni Póllands. Sá liggur ekki á
skoðun sinni: „Hef lengi undrast
langlundargeð pólskra kommún-
ista, að vera ekki fyrir lifandi
löngu búnir að taka í lurginn á
kaþólskum gagnbyltingarsveit-
um, auðvaldsagentum og fasisk-
um ruslaralýð." Er það óskin um
svona þjóðfélag og aðstöðu til að
taka í lurginn á óæskilegum mönn-
um, sem gerir jafnvel hina spökustu
íslendinga að þeim „þrælslund"-
armönnum, sem skrif Péturs Pét-
urssonar bera vitni? Jon Baldvin
Hannibalsson hlýtur að vera einn
af þeim, sem „friðarsinnar" þurfa
að tyfta. Það gæti því verið nokkur
von um tækifærið, ef nægar veilur
væru í vamarkerfí landsins, eða það
með öllu óvarið, svo að „Bjargvætt-
urinn" gæti smeygt sér þar inn til
stuðnings við hinn þráða málstað.
„Drög að
kvöldi“
ÚT ER komið ljóðakveríð „Drög
að kvöldi“ eftir Guðbrand Sig-
laugsson. Kveríð hefúr tuttugu
og eitt kvæði að geyma og er
fyrsti hluti fjórleiksins „Ljóða-
handrit númer 5 & 6“.
Höfundurinn hefur áður sent frá
sér bækumar „Eitraður orðum"
(1977), „Tækifærisvísur" (1979),
„Kvæði" (1982) og „Þvert á renni-
brautina" (1985).
Ténlist
Jón Ásgeirsson
Guðmundur Magnússon, píanó-
leikari, hélt tónleika í íslensku
ópemnni sl. mánudagskvöld og
flutti tónverk eftir Beethoven,
Chopin, Debussy og Ravel. Tón-
leikar þessir era aðrir tónleikamir
sem haldnir era á vegum Islands-
deildarinnar í Evrópusambandi
píanókennara.
Fyrsta verkið var B-dúr sónata
op. 22 eftir Beethoven. Guðmund-
ur hefur góða tækni, fallegan
áslátt og er músíkalskur. Þrátt
fyrir að margt væri vel gert í sónö-
tunni vantaði herslumuninn og
t.d. var fyrsti kaflinn og reyndar
öll sónatan óþarflega ógætilega
leikinn. Menúettinn t.d. hefði
mátt vera ögn settlegri, i andstöðu
við tríóið, sem á að vera tilþrifam-
ikið. Þá vantaði syngjandi gleðina
í A-stefíð í rondó-kaflanum og
sterk kaflaskiiin í þessum glæsi-
lega þætti vora ekki nógu vel út-
færð. í heild varð sónatan of jöfn
í áferð, svo að þær sterku and-
stæður, sem einkenna tónlist Be-
ethovens, nutu sín ekki til fulls.
í tveimur verkum eftir Chopin
var leikur Guðmundar víða fal-
legur.
Bestur var leikur Guðmundar í
verkum Debussy og sérstaklega í
síðasta viðfangsefni tónleikanna,
„Alborado del Gracioso", úr flokki
tónverka, sem einu nafni heita
„Miroirs", eftir Ravel. Þetta
glæsilega verk var mjög vel leikið
en þar gat að heyra vel útfærð
tæknileg atriði eins og hraðar
endurtekningar á sama tóninum
og mótoriska hrynuskerpu, er
Guðmundur skilaði með glæsi-
brag.
Guðmundur Magnússón er
mjög efnilegur píanóleikari er Jief-
ur þegar náð frábæram árangri
og þótt eitt og annað mætti fínna
að leik hans að þessu sinni, er ljóst
að hann á í smiðju sinni þá hluti
er munu endast houm með tíð og
tíma til að verða frábær píanóleik-
ari. Til þess að ná þessum ár-
angri, hefur honum verið gefín
góð tilfínning fyrir innviðum tón-
listarinnar og hann hefur náð valdi
á ágætri tækni en vantar enn þá
leikreynslu, sem aðeins fæst á
hljómleikapallinum og á löngum
tíma.
.
Á tímamótum, eins og fermingar eru i lífi flestra unglinga, er rétl
að huga að framtíðinni. Þekking er ein af undirstöðum framfara og
Ufsfyllingar. Hjá Eymundsson fcerðu fermingargjafir sem efla hug
og hönd. Komið og skoðið úrval af fermingargjöfum í öllum
deildum. Hjá Eymundsson hefur þú leitina — og lýkur henni með
réttu fermingargjöfinni.
á>
[kSmundssoi*~
yj Austurstroeti og Eiöistorgi