Morgunblaðið - 25.10.1990, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 25. OKTÓBER 1990
Þökk fyrir Reykjavíkurbréf
4* Ribena
sóiberjasafi
varia til neitt
hollara
?
SÆNSK
GÆÐANÆRFÖT
FYRIR ALLA FJOLSKYLDUNA
^Stingaekki
«Úr fínustu merinóuil
®Mjög slitsterk
* Má þvo viö 60°C
UTIUF"
GLÆSIBÆ, ÁLFHEIMUM 74, S. 82922
0DEXION
IMPEX
hillukerfi
án
boltunar
LANDSSMIÐJAN HF.
Verslun: Sölvhólsgötu 13
Sími (91)20680
eftir Gísla Jónsson
Ennþá getur íslensk stjórnmála-
umræða risið upp af flatneskjunni.
Svo er fyrir að þakka. Líklega er
það vegna þess, að skil milli skálda
og stjórnmálamanna eru ekki orðin
alger. Nóg er einangrun skáldanna
þó. En ég man í bili eftir því, að
Indriði G. Þorsteinsson er ritstjóri
Tímans, Matthías Johannessen rit-
stjóri Morgunblaðsins og Davíð
Oddsson borgarstjóri í Reykjavík.
Hinn síðastnefndi var formaður
svokallaðrar aldamótanefndar
Sjálfstæðisflokksins. Eins og nafnið
bendir til, reyndi nefndin að horfa
fram til aldamótanna 2000 og setja
fram drög að stefnu sem fylgja
bæri í stjórnmálum þangað til, að
minnsta kosti. Álit þessarar nefndar
var merkilegt, það var hófsamlegt,
vel fram sett og meira að segja á
mannamáli, en ekki stofnanaís-
lensku.
Fyrir þetta nefndarálit var reynt
að draga spé að Davíð Oddssyni
og hann kallaður_ „aldamótaskáld"
í háðungarskyni. Árangurinn birtist
í því, að „aldamótaskáldið" fékk um
60% atkvæða í næstu kosningum í
höfuðborg landsins.
Sá sem þetta skrifar, er sveita-
maður og hefur áhuga á því vanda-
sama starfi sem unnið er í landbún-
aðarnefnd Sjálfstæðisflokksins
undir forystu ágæts manns, dr. Sig-
urgeirs Þorgeirssonar búfjárfræð-
ings. Sömuleiðis hefur undirritaður
látið sér vel líka sjónarmið og orð
Jóhannesar Kristjánssonar bónda á
Höfðabrekku, formanns íslenskra
sauðfjárbænda.
En aðaltilefni þessara fáu orða
er síðasta Reykjavíkurbréf Morgun-
blaðsins. Þar er tekið á þessum
málum af þeirri réttsýni, víðsýni og
skörungsskap sem hæfir flokki allra
stétta. Ég ætla að leyfa mér að
Gísli Jónsson
„Þegar við hrífumst af
skáldskap, er það oft
vegna þess, að skáldið
segir það sem við vild-
um sagt hafa, tjáir það
með snjöllum hætti sem
okkur býr í bijósti en
við komum ekki orðum
að.“
eigna skáldinu Matthíasi Johann-
essen þetta Reykjavíkurbréf. Þegar
við hrífumst af skáldskap, er það
oft vegna þess, að skáldið segir það
sem við vildum sagt hafa, tjáir það
með snjöllum hætti sem okkur býr
í brjósti en við komum ekki orðum
að.
Nú langar mig til að taka upp
eftirfarandi kafla úr Reykjavíkur-
bréfi 21. október. Ég get með engu
móti reynt að orða þetta betur:
„Við verðum að búa saman í
landinu sem ein þjóð. Flestir sem
búa á þéttbýlissvæðum eiga ættir
að rekja til sveitanna. Þeir sem þar
búa eru ekkert öðruvísi íslendingar
en þéttbýlisfólkið. En hagsmunir
fara ekki alltaf saman. Við þurfum
þá að vinna að því að það geti orð-
ið. Sveitirnar eru jafnmikilvægar
og áður, í raun. Þar er ekki einung-
is verið að yrkja jörðina og fram-
leiða góðar afurðir, þótt dýrar séu.
Sveitirnár og landsbyggðin öll hafa
meira hlutverki að gegna en að
framleiða matvæli. í sveitunum
hefur íslenzk menning og arfleifð
okkar ávallt verið varðveitt með
þeim árangri sem raun ber vitni.
Sveitirnar eru öðrum stöðum frem-
ur varðveizlu- og uppeldisstöðvar
rótgróinnar íslenzkrar menningar.
Hlutverk þeirra í þeim efnum er
ómetanlegt. Þar sem tungan er
ræktuð og geymd, þar sem hlúð er
að arfinum, þar slær þjóðarhjartað.
Þessu skulum við ekki gleyma í
öllum umræðunum um landbúnað-
inn, sveitirnar og framtíðina. Hver
einasti sveitabær er musteri arf-
leifðar sem er mikilvægari en öll
sú framleiðsla sem send er á sam-
keppnismarkað þéttbýlisins. Við
þurfum því á sveitabæjunum að
halda. Baðstofuandrúmið er mikil-
vægt, en ástæða er til að fækka
bæjum svo að fólkið haldist þar sem
lífvænlegast er. Hokur á að vera
liðin tíð á íslandi. En hitt er jafn-
víst að arfleifð okkar verður ekki
varðveitt og ræktuð á erlendum
sveitabæjum, þótt þeir gætu séð
okkur fyrir innfluttum landbúnað-
arvörum. Það er dýrt að vera Islend-
ingur, það höfum við alltaf vitað.
En það á ekki að vera okkur ofviða."
Hafi svo höfundur bréfsins þökk
og þeir aðrir stjórnmálamenn sem
hætta ekki að vera skáld.
Höfundur er cand.mag. í
íslenskum fræðum.
Bandaríkin:
íslensk fyrirtæki á
flöskuvatnsráðstefnu
Washington, frá fvari Guðmundssyni fréttaritara Morgunblaðsins.
SEXTÍU og níu fyrirtæki, sem
framleiða tært drykkjarvatn, eða
sem hyggja á sölu „flöskuvatns“
eins og það er almennt kallað
hér, hafa boðað þátttöku sína í
ráðstefnu, sem hefst hér i Was-
hington í dag, fimmtudag. Tvö
íslensk fyrirtæki hafa boðað
þátttöku sína í ráðstefnunni:
Thor hf. og Vífilfell hf.
Það
vantar
unga
menn á
þing!
HREINAR LINUR.
**■ Hreinn Loftsson hefur um
langt skeið starfað innan
Sjálfstæðisflokksins og verið
öflugur málsvari þeirra hug-
mynda, sem sameina sjálf-
stæðismenn, og þannig aflað
sér virðingar andstæðinga
jafnt sem skoðanasystkina.
t*- Ilreinn Loftsson er einn
helstu forystumanna ungra
sjálfstæðismanna. Hann á að
baki stjórnarsetu í SUS, var
um skeið ritstjóri Stefnis og
var frambjóðandi ungs sjálf-
stæðismanna til miðstjórnar
(lokksins, en í því kjöri varð
hann næsthæstur að
atkvæðum.
**■ Ilreinn Loftsson var
aðstoðarmaður Matthíasar
Á. Mathiesen í viðskipta-
ráðuneytinu, utanríkisráðu-
neytinu og samgönguráðu-
neytinu. Hann hefur látið
utanríkismál til sín taka og
hefur verið formaður Utan-
ríkismálanefndar ilokksins
frá 1987.
Veitum forystumanni ungra sjálfstæðis-
manna brautargengi í prófkjörinu;
Kj ósum HREIN LOFTSSON í
6.-8. sætið!
Skrifstofa stuöningsmanna Hreins Loftssonar er aö
Laugavegi 47, IV. hœð. Skrifstofan er opinfrá 17.00 til 21.00
í dag og meöan kjörfundur stendur yfir, á fóstudag og
laugardag. Símar eru: 29397, 29392, 27943, 27936 og 27933.
Flest þátttökufyrirtækjanna eru
frá Kanada, alls 25. Sex eru frá
Ástralíu, 5 frá Bretlandi, eitt frá
Danmörku og eitt frá Svíþjóð. Fyr-
ir ráðstefnunni gengst félagsskapur
er nefnist „Alþjóðlega flöskuvatns-
sambandið", sem hefir aðalbæki-
stöðvar sínar í Alexandríu, ná-
grannabæ Washington-borgar.
í Bandaríkjunum eru nú starf-
andi fyrirtæki, sem framleiða
flöskuvatn undir 600 mismunandi
vörumerkjum. Á sl. ári nam fram-
leiðsla þessara fyrirtækja samtals
1.632,5 milljón gallónum af tæru
flöskuvatni. Verðmæti framleiðsl-
unnar nam 1.347,5 milljónum doll-
ara. Auk þess framleiddu bandarísk
fyrirtæki 137,1 milljón gallóna af
gosvatni (sódavatni), 346,9 milljón
dollara virði.
Á sl. ári nam innflutningur
flöskuvatns og gosvatns samtals
137,1 milljón gallónum að verð-
mæti 55,6 milljónir dollara.
Talið er að einn af hveijum sex
íbúum Bandaríkjanna neyti reglu-
lega flöskuvatns til drykkjar. í Kali-
forníu er hlutfallið 1 af hveijum
þremur. íbúar Kaliforníu neyta
nærri helmings alls flöskuvatns,
sem selt er í Bandaríkjunum.
Glæsflegir
(ataskápar
f úrvali
Smiðjuvegi 2, Kópavogi, s: 44444