Morgunblaðið - 29.11.1990, Blaðsíða 62

62 MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 29. NÓVEMBER 1990
Vertu ekki stöðugt að tala
um þessa matargerð þíua.
Mundu að ég verð líka að
borða.
Við borðum aðeins það
sem við höfum ráð á að
borga . ..
KR-TindastólsdeM-
in í körfuknattleik
Til Velvakanda.
Það ætti víst að vera fagnaðar-
efni út af fyrir sig að Morgunblað-
ið, útbreiddasta fréttablað á ís-
landi, hafi bryddað upp á þeirri
nýbreytni að fjalla um körfuknatt-
leik, bæði í máli og myndum og
stundum svo ítarlega að heil opna
er undirlögð af myndum og texta
sem einvörðungu snerta körfu-
knattleik. En það sem verra verður
þó að teljast er það að umfjöllunin
einskorðast nær eingöngu við tvö
lið, þ.e.a.s. KR og Tindastól, en
hvernig skyldi nú standa á því?
Jú, það mætti kannski segja að
bæði liðin eru í toppbaráttunni,
reyndar ásamt Keflvíkingum og
Njarðvíkingum sem um árábil hafa
staðið í toppbaráttunni og jafnan
átt góðu gengi að fagna. Það rými
sem þessum liðum er úthlutað
ásamt hinum liðunum í deildinni
til umfjöllunar um leiki þeirra, að
frátöldum KR-ingum og Sauð-
krækingum, er á stærð við dálkana
sem notaðir eru við dánartilkynn-
ingarnar, nema þá að þau séu svo
lánsöm að fá að leika við annan-
hvorn „risann“. Hins vegar tel ég
aðalástæðuna fyrir því að KR og
Tindastóll njóti prentfrelsis blaðs-
ins betur en önnur lið vera þá, að
liðin hafa úr meiri peningum að
moða en hinar „skotturnar" í deild-
Týndur köttur
Kötturinn á myndinni heitir
Jenni. Þeir sem hafa séð hann eru
vinsamlegast beðnir að hringja í
síma 35534.
inni. Það hlýtur að teljast furðu-
legt að lið KR, sem síðastliðin ár
hefur nær eingöngu spilað fyrir
dómara og ritara þar sem áhorf-
endur virðast ekki hafa haft áhuga
á því að mæta, tók þátt í Evrópu-
keppni meistaraliða í ár á meðan
lið sem spila að öllu jöfnu fyrir
fullu húsi áhorfenda sáu sér ekki
færa þátttöku sökum féleysis.
Bæði KR og Tindastóll hafa Suð-
urnesjamenn í sínum liðum, KR-
ingar 1 stk. og Tindastóll 2 stk.
Að auki hefur Tindastóll tvo út-
lendinga og ekki má nú gleyma.
risanum Pétri Guðmundssyni sem
a.m.k. fær borgað u.þ.b. 150 þús-
und á meterinn. Suðurnesjamenn-
irnir tveir sætta sig örugglega
ekki við mylnsuna sem til fellur
af féköku þeirra sem áðurtaldir
njóta. Gaman væri-að velta því
fyrir sér hvar Sauðkrækingar
stæðu í deildinni ef þeir myndu
reiða sig eingöngu á heimamenn,
sennilega yrði fljótlega farið að
auglýsa eftir þeim í dagblaðinu
undir dálkheitinu tapað/fundið.
Morgunblaðinu virðist hins veg-
ar ekki þykja það merkileg frétt
að Keflvíkingar misstu fimm menn
frá síðasta tímabili, þá Guðjón
Skúlason landsliðsmann og jafn-
framt besta leikmann úrvalsdeild-
arinnar að mínu mati, Magnús
Guðfinnsson landsliðsmann,
Nökkva Jónsson landsliðsmann,
Einar Einarsson verðandi lands-
liðsmann og Ingólf Haraldsson
sem lék vel í fyrra. Þetta þykja
mér vera miklar fréttir að lið sem
misst hefur slíkan mannskap skuli
vera á toppnum í sínum riðli.
En hvernig hafa Keflvíkingar
eiginlega farið að því að „fram-
leiða“ endalaust góða körfuknatt-
leiksmenn? Jú, með markvissri
uppbyggingu yngri flokka og þar
eiga Keflvíkingar svo sannarlega
hauk í horni, þar sem Stefán Arn-
arson er. Stefán hefur um langt
skeið haft umsjón með þjálfun
yngri flokka og er nú svó komið
að strákar sem Stefán hefur þjálf-
að eru komnir í meistaraflokk og
hafa staðið sig vonum framar, en
hefur hans nafn borið á góma á
íþróttasíðunum? Nei, enda erfitt
að verðmerkja slíkan mann. Að
lokum vil ég hvetja þá menn sem
sjá um íþróttasíðu Morgunblaðsins
að gera liðum í úrvalsdeildinni
jafnt undir höfði með umíjöllun
sinni, einnig bera skrif einstakra
blaðamanna blaðsins vitni um það
að þekking á íþróttinni er í algjöru
lágmarki og er það miður hjá svo
stóru- blaði.
Tómas Tómasson
Hví gerirðu
þig ekki
gjaldþrota?
Til Velvakanda.
Ég var að hlusta á viðtal við
konu í útvarpinu. Hún var að segja
frá reynslu sinni og uppgjöf. Myrk-
viði húsnæðismálanna, leiðbeining-
arleysi bankanna sem hafa öðrum
hnöppum að hneppa en beina mönn-
um sem bágt eiga en horfa á þá
sem einhvern auð eiga og reyna að
gera allt fyrir þá.
Ég veit að það er erfitt að fá
hrein svör út úr bankakerfinu, því
sumir þurfa þangað margar ferðir.
Þungt og sárt hvert sporið er stend-
ur í sálminum. Alltaf borin von og
manni sagt að koma á morgun eða
í næstu viku. Þetta er eins og kon-
an sagði að vera í sporum þess sem
bíður eftir að verða hálshöggvinn.
í helgum fræðum segir Kristur: í
dag en freistarinn: Á morgun. En
eftirtektarverðasta frásögn kon-
unnar var: Úrslitaúrræðið var að
knýja á dyr lögmanns og þar var
skýrt og skoririort sagt og enginn
dráttur: Hvað er þetta? Því gerirðu
þig ekki gjaldþrota? Heyrði ég rétt?
Er hægt að trúa þessu? Er þetta
skýringin á öllum þessum gjaldþrot-
um og fjölgun lögmanna út um allt?
Svari hver fyrir sig, en lengi getur
vont versnað.
Árni Helgason
HÖGNI HREKKVfSI
/,Þb\& géðu til si'n nv-t^n caei/n/v'AN
ÚAEOHUKlD. "
/
P/5KBÚP
F3ÖlMuNDAe
'/
Vikveqi sknfar
að er merkilegt að fylgjast með
því, hve Bretar vanþakka oft
foringjum sínum vel unnin verk.
Nú hefur Margaret Thatcher orðið
að segja af sér sem foringi íhalds-
flokksins, kona, sem reisti Bi’etland
úr brunarústum eftir langa stjórn-
arsetu Verkamannaflokksins.
Landið var nánast sem íjúkandi
rúst, hver höndin upp á móti ann-
arri og ógerningur að hafa hemil á
nokkru fyrir uppvöðslusömum
verkalýðsfélögum. Margaret
Thatcher, jarnfrúin eins og hún var
kölluð, reisti við efnahag landsins
og allt fór að blómstra, sem drepið
hafði verið í dróma ríkisumsvifa og
ríkisafskipta.
Nú er glæsilegur ferill á enda,
en endirinn er ekki eins glæsilegur.
Þó mun járnfrúin njóta mikils
trausts meðal hins almenna flokks-
manns íhaldsflokksins og kom það
berlegast í ljós í þætti ITV-stöðv-
anna, sem sýndur var á Stöð 2
nýlega. Þar var rætt við ýmsa
flokksmenn, sem ýmist studdu
Thateher eða Heseltine, en þegar
viðstaddir í upptökusal sjónvarps-
stöðvarinnar voru beðnir um að
rétta upp hönd og segja hvort þeirra
þeir styddu, kom í ljós að sárafáir
studdu Heseltine, en þorrinn allur
járnfrúna. Niðrirstaðan af þessum
þætti var sem sé að Thatcher nýtur
enn yfirburða trausts hins almenna
flokksmanns — vantraustið á járn-
frúna er því nánast eingöngu bund-
ið við þingflokk íhaldsflokksins.
En hér í upphafi var þess getið,
hve gjarnt Bretum væri að fara illa
með frábæra foringja sína. I því
sambandi má minna á hrakfarir Sir
Winstons Churchills eftir heimstyij-
öldina síðari. Éftir að hann hafði
stappað stálinu I Breta öll styijald-
arárin og stýrt þeim í gegnum við-
sjái'verða tíma, spörkuðu þeir hon-
um sem forsætisráðherra. Þetta
gerðu raunar kjósendurnir þá, en
nú eru það þingmenn íhaldsflokks-
ins, sem sparka í Margareti Thatch-
er. Um þetta má segja, „að sjaldan
launar kálfur ofeldið". Churchill
átti þó afturkvæmt í stól forsætis-
ráðherra eftir „sparkið" fræga, en
líklegast á Thatcher það ekki.
Svo sem að líkum lætur hefur
mikið verið fjallað um erfið-
leika íhaldsflokksins í íslenzkum
fjölmiðlum að undanförnu. Þar virð-
ist mikill hringlandaháttur ríkja um
hver staða Margaretar Thatchers
er innan flokksins. Ljósvakamiðl-
arnir hafa þar sérstaklega hamrað
á því, að Heseltine hafi boðið sig
fram gegn járnfrúnni í formanns-
stöðu flokksins. Þetta er að sjálf-
sögðu vitlaust, því að allt annar
maður gegnir formannsstöðu í
flokknum. Nafn hans er Kenneth
Baker og ekki hefur frétzt af því
að hann hyggist segja stöðu sinni
lausri. Hins vegar hefur Thatcher
verið leiðtogi flokksins og þeirri
vegsemd fylgir jafnan, þegar flokk-
urinn er í stjórnaraðstöðu, að við-
komandi er einnig forsætisráð-
herra. Víkveija finnst þessi villa
heldur hvimleið og lýsir engu öðru
en vanþekkingu á brezkum stjórn-
málum. Fer ekki hjá því, að þegar
menn heyra slíkri firru fleygt, að
velt sé fyrir sér, hvort fleira kunni
að vera missagt í frásögnum fjöl-
miðla, sem þessu halda fram.