Morgunblaðið - 17.04.1991, Síða 50

50
'MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 17. APRÍL 1991
Minning:
Sigurborg S. Jónsdótt-
ir frá Súgandafirði
Fædd 23. apríl 1903
Dáin 6. apríl 1991
Eins og verk þín elsku sýna
augað hvar sem líta má
allt ber vott um visku þína
veröld öll þar skýrir frá.
(Sálmur.)
Mig langar í fáeinum orðum að
minnast tengdamóður minnar Línu
eins og hún var ávallt kölluð. Lína
var fædd á Gelti í Súgandafirði.
Foreldrar hennar voru hjónin Jón
H. Guðmundsson og Arnfríður Guð-
mundsdóttir. Lína átti 9 systkini
og eru 2 bræður nú eftir á lífi þeir
Ingólfur og Friðrik,
Lína giftist 28. nóvember 1922
Bjama Guðmundi Friðrikssyni.
Bjarni var fæddur á Flateyri 31.
júlí 1896 en barn að aldri flutti
Bjami með föður sínum til Suður-
eyrar. Það var mikið gæfuspor.þeg-
ar tengdaforeldrar mínir gengu í
hjónaband. Þau Lína og Bjarni
bjuggu á Suðureyri við Súganda-
fjörð þar til árið 1943 er Bjarni
gerðist vitavörður á Galtarvita. Þar
vom þau í 7 ár en fluttu þá aftur
til Suðureyrar. Árið 1971 fluttu þau
suður til Reykjavíkur og bjuggu í
hjóníbúðum á Hrafnistu þar til að
Bjarni lést 5. nóvember 1975. Eftir
það bjó Lína á Hrafnistu í Reykja-
vík.
Lína og Bjarni eignuðust 16 börn.
Fyrsta bamið dó óskírt skömmu
eftir fæðingu. Bergþóra og Karl dóu
böm að aldri eins misstu þau dóttur
Sigríði Borghildi í eldsvoða á
ísafirði aðeins íjögurra ára að aldri.
Uppkomin dóttir Elísabert lést 1958
frá 5 bömum maður hennar var
Vilhjálmur Óskarsson. Friðrik lést
árið 1983 hans kona var Guðrún
Bjamadóttir og eiga þau einn son.
Hin börnin 10 eru á lífi en þau eru:
Ása sem á tvo syni, Eyjólfur kvænt-
ur Guðfinnu Vigfúsdóttur þau eiga
þrjú börn, Þórhallur ókvæntur,
Andrés kvæntur Hrafnhildi Guð-
mundsdóttur þau eiga fjögur böm,
Anna gift Magnúsi Hagalínssyni
og eiga þijár dætur, Páll giftur
Sigríði Gissurardóttur eiga 4 börn,
Arnbjörg gift Eðvarði Sturlusyni
og eiga 5 börn, Borghildur gift Jóni
B. Jónssyni eiga 3 syni og Hermann
kvæntur Pricillu Joan Stockdale og
eiga tvö börn. Langömmubörnin eru
orðin 31 talsins.
Þegar komið er að leiðarlokum
koma minningarnar eins og mynd-
brot upp í hugann. Ég minnist þess
þegar ég flutti til Súgandafjarðar
árið 1960. Ég sem kom úr lítilli
fjölskyldu og tengdist þessari stóru
fjölskyldu er ég giftist Eyjólfi syni
Línu. Ég dáðist að henni hvernig
hún komst yfir að gera allt sem
þurfti að gera á stóm heimili 3-4
á sjó við dagróðra og höfðu allt
nesti að heiman. 5-6 að vinna í
frystihúsinu og voru að koma í
kaffí og_ mat allan daginn að mér
fannst. í 10 ár bjó ég á Suðureyri.
Allan þann tíma var komið daglega
á Eyrargötuna þar sem Lína og
Bjami bjuggu. Lína hafði unun af
lestri góðra bóka og þó hún hafí
ekki átt þess kost að mennta sig
þá kom maður ekki að tómum kof-
unum hjá henni, alltaf var jafn
gaman að setjast í eldhúsið hjá
henni og rabba um allt milli himins
og jarðar. Lína og Bjami voru mikl-
ir jafnaðarmenn og fylgdist hún
með þjóðarmálum allt fram á síð-
ustu stundu. Það vora mikil við-
brigði fyrir hana þegar sjónin fór
að minnka það mikið að hún hætti
að geta heklað eða lesið góðar
+
Eiginmaður minn og faðir okkar,
GUÐMUNDUR STEINSSON,
lést 15. apríl.
Erna Kristjánsdóttir,
Kristján S. Guðmundsson,
Ólafur S. Guðmundsson.

LÁRUS HARRY EGGERTSSON,
Sólvallagötu 45,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni, fimmtudaginn 18. apríl
k|. t3.30
Ingibjörg Björnsdóttir,
Björn, Hrafnhildur, Heimir,
Eggert, Birgir, Sigurbjörn,
tengdabörn og barnabörn.
+
Móðir mín og systir okkar,
RAGNHEIÐUR GUÐMUNDSDÓTTIR,
Gnoðarvogi 36,
verður jarðsungin frá Bústaðakirkju fimmtudaginn 18. apríl kl. 15.
Már Kjartansson,
Bergvin Guðmundsson,
Steindór Guðmundsson,
Engilbert Guðmundsson,
Guðbjartur Guðmundsson.
bækur en í gegnum útvarpið fylgd-
ist hún vel með. Ég vil að lokum
þakka Línu hvað hún var okkur góð
móðir og amma.
Far þú i friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem)
Guðfinna Vigfúsdóttir
Amma mín, Sigurborg Sumarlína
Jónsdóttir, lést í Landspítalanum
6. apríl síðastliðinn. Mig langar með
nokkrum orðum að minnast henn-
ar. Sumar manneskjur vinna sín
stórvirki í kyrrþey og hafa ekki
mörg orð um þann dugnað og þraut-
seigju sem þær verða að beita í lífs-
baráttunni. Amma mín var ein
þeirra. Hún ól sextán börn inn í
þennan heim. Tólf þeirra náðu full-
orðinsaldri, allt manndómsfólk.
Ásamt afa mínum, Bjarna Guð-
mundi Friðrikssyni sjómanni og
vitaverði, stjórnaði hún af röggsemi
og alúð mannmörgu heimili þeirra
hjóna á Suðureyri við Súganda-
fjörð. Þar var ég sem strákhnokki
og var mér alltaf tekið opnum örm-
Gústaf RolfKrist-
iansen - Minning
Fæddur 10. apríl 1915
Dáinn 7. apríl 1991
Gústaf Kristiansen var fæddur á
Seyðisfirði 10. apríl 1915. Foreldrar
hans voru Mattía Þórðardóttir
Kristiansen og Jantoft Komelíus
Kristiansen ættaður frá Narvík í
Noregi. Gústaf ólst upp á Seyðis-
firði, tók vélstjórapróf, og vann við
sjómennsku þar til hann flutti til
Reykjavíkur árið 1942. Fljótlega
hóf hún nám í pípulögnum hjá Run-
ólfí Jónssyni og vann hjá honum
þar til hann réðst starfsmaður á
Mælingastofu pípulagningamanna.
Þar hófust kynni okkar sem urðu
að vináttu, sem entist þar til Gústaf
andaðist 7. apríl síðastliðinn. Gústaf
var mjög heill maður, og hygg ég
að vandfundinn sé sá sem betur
stóð undir því sem sagt var: Hann
var drengur góður. Gústaf var
óvenju vandvirkur, og hafði þann
góða eiginleika umfram flesta
menn, að geta alltaf litið á málin
frá mörgum hliðum, og fella aldrei
úrskurð nema að vandlega' athug-
uðu máli. í starfí sínu þurfti hann
oft að sætta ólík sjónarmið, og gerði
það af þeirri sanngirni, að flestir
undu vel við, enda ekki á hvers
manns færi að fá Gústaf til að falla
frá þeim skoðunum, sem hann taldi
réttar.
Eins og áður segir var Gústaf
pípulagningamaður að mennt, og
vann við þá iðn sína beint eða óbeint
til ársins 1989, en þá lét hann af
störfum hjá Mælingastofu pípu-
lagningamanna, en vann þó áfram
í taxtanefnd, og var í sambandi við
sinn gamla vinnustað, og vinnufé-
laga, allt þar til yfír lauk. Tel ég á
engan hallað þótt ég segi, að fáir
hafí unnið stétt sinni betur en Gú-
staf.
Við Gústaf fóram saman á
nokkrar fagsýningar erlendis, og
undraðist ég hvað hann hafði næmt
auga fyrir þeim nýjungum í efni
og verkfæram sem hann taldi að
að gagni kæmu í iðn okkar. Þessar
ferðir, og reyndar öll samskipti
okkar Gústafs, era með því besta
í minningunni þegar til baka er litið.
Fyrir allmörgum árum varð Gúst-
af fyrir þeirri miklu sorg að missa
konu sína Bergþóru Pálsdóttur eftir
erfið veikindi og sýndi hann þá vel
hvern mann hann hafði að geyma
hvað varðaði umönnun konu sinnar
og dætra, en þau hjón eignuðust
tvær dætur, Þóru og Svandísi, eru
þær nú báðar giftar. Ætíð var
kært með þeim og föður þeirra, er
mér mjög í minni af hve mikilli hlýju
Gústaf talaði um dætur sínar, maka
þeirra og ekki síst barnabömin sex.
Drengskaparmaður er kvaddur.
Ég sendi dætrum hans og fjöl-
skyldum þeirra, svo og öðrum vand-
amönnum, mínar innilegustu sam-
úðarkveðjur.
Jónas Valdimarsson
Kveðja frá Sveinafélagi
pípulagningamanna
I dag er til moldar borinn Gústaf
Rolf Kristiansen er lést á heimili
+
Móöir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
ÞORSTEINA GUÐJÓNSDÓTTIR,
áður til heimilis á Suðurgötu 23,
Akranesi,
sem lést 10. apríl, verður jarðsungin frá Akraneskirkju föstudag-
inn 19. apríl kl. 14.00.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á Sjúkrahús Akraness
eða dvalarheimilið Höfða.
Ingiberg J. Hannesson, Helga Steinarsdóttir,
Páll G. Hannesson, Marta Guðiaugsdóttir,
Hansina Hannesdóttir, Guðmundur Sigurjónsson,
Anna Hannesdóttir, Jens Magnússon,
barnabörn og barnabarnabörn.

+ Bálför ástkærrar eiginkonu minnar, móður okkar, tengdamóður +
og ömmu,
SIGRÚNAR RAKELAR TRYGGVADÓTTUR, Við þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og
Ásgarði 31, jarðarför
Reykjavík, SUNNU STEFÁNSDÓTTUR,
sem lést 8. apríl, fer fram frá Fossvogskirkju miðvikudaginn Gnoðarvogi 18,
17. apríl kl. 16.30. Reykjavík.
Blóm og kransar afþakkaðir, en þeir, sem vilja minnast hinnar
látnu, láti liknarstofnanir njóta þess. Karólína Eiríksdóttir,
Þorsteinn Dagbjartsson, Þorsteinn Hannesson,
börn, tengdabörn og barnabörn. Tinna Þorsteinsdóttir.
um, nóg var af umhyggjusemi og
kærleika. Stundum þurfti amma
mín að fara út seint á kvöldin til
að leita að mér. Þegar ég spurði
hana að því nokkrum áratugum
seinna, hvort þetta hefði nú ekki
farið í taugarnar á henni, var svo
aldeilis ekki. Hún hefði alls ekki
viljað missa af þessum annars
ágætu göngutúrum. Þessi eiginleiki
hennar, að sjá það jákvæða í svo
mörgum hlutum kemur sterklega
upp í huga minn þegar ég minnist
ömmu minnar. Annar eiginleiki sem
ég dáðist að í fari hennar, var æðra-
leysið. Síðustu árin sem hún lifði
hrakaði sjón hennar nokkuð stöð-
ugt. Aldrei heyrði ég hana kveinka
sér né álasa einum eða neinum um
ástand sitt, hún mætti sínu mótlæti
af æðraleysi. Sigurborg Sumarlína
Jónsdóttir var merkiskona og henn-
ar er sárt saknað. Það var mín
gæfa að fá að kynnast henni og
njóta samvista við svo mikla mann-
eskju sem hún var. Blessuð sé minn-
ing hennar.
Stefán S. Stefánsson
sínu aðfaranótt 7. apríl sl. á 76.
aldursári. Gústaf fæddist á Seyðis-
firði 10. apríl 1915 og var annað
barn foreldra sinna, sem vora Matt-
ía Þórðardóttir Knstiansen og Jent-
oft Komilíus Kristiansen.
Gústaf lærði pípulagnir hjá Run-
ólfí Jónssyni pípulagningameistara
og lauk námi árið 1953. Að loknu
námi gekk Gústaf í Sveinafélag
pípulagningamanna og var þar fé-
lagsmaðurtil dauðadags. Árið 1961
er hann fyrst kosinn til trúnaðar-
starfa fyrir félagið í prófnefnd og
gegndi því til ársins 1987. í mars
1964 hefur hann störf á Mælinga-
stofu pípulagningamanna og starf-
ar þar óslitið til 1. október 1989.
Hann var formaður Sveinafélagsins
frá 1966 til 1973 og í taxtanefnd
frá 1965 til dauðadags.
Gústaf kvæntist árið 1955 Berg-
þóru Pálsdóttur, en hún lést árið
1979 eftir langvarandi veikindi. Þau
eignuðust tvær dætur, Þóru og
Svandísi.
Ég hitti Gústaf fyrst árið 1965
er ég var við nám í pípulögnum en
kynntist honum 1973 þegar ég var
kosinn í stjórn félagsins og áttum
við gott samstarf, sérstaklega era
minnisstæðar samverustundir okk-
ar í Hrafnadal, jörðinni sem bæði
pípulagningafélögin keyptu saman
sem orlofsstað fyrir félaga sína og
fjölskyldur þeirra. Gústaf hafði
mikinn áhuga á uppbyggingu stað-
arins og eru ófáar ferðirnar jafnt
vinnu- sem skemmtiferðir, sem við
fórum og var jafnan glatt á hjalla,
þó eru fjölskylduhátíðir eftirminni-
legastar. Þar var Gústi í essinu sínu,
afí allra barna á svæðinu, smíðaði
flugdreka, skar út ýmsa smáhluti
og hafði tíma til að sinna öllum
óskum yngstu kynslóðarinnar.
Eins og áður kom fram starfaði
Gústaf mikið fyrir Sveinafélagið og
á 50 ára afmæli félagsins var hann
sæmdur gullmerki þess og árið
1985 kosinn fyrsti heiðursfélagi
þess.
Um leið og ég kveð Gústaf og
þakka honum samstarfið í gegnum
árin votta ég, fyrir hönd Sveinafé-
lagsins, dætrum hans og öðrum
ættingjum dýpstu samúð á kveðju-
stund.