Morgunblaðið - 24.04.1991, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 24. APRÍL 1991
35
Hreiðar L. Jóns-
son - Kveðjuorð
Fæddur 12. janúar 1928
Dáinn 14. apríl 1991
Hreiðar fæddist á Sauðárkróki,
sonur hjónanna Jóns Leví Sigfús-
sonar og Bogeyjar Ragnheiðar Guð-
mundsdóttur.
Fyrstu sjö ár ævinnar var Hreið-
ar með móður sinni á Geirmundar-
stöðum í Skagafirði og vann hun
fyrir þeim með saumaskap og öðr-
um störfum sem til féllu.
Jón Leví, faðir Hreiðars, var
Húnvetningur að ætt en móðir
hans, Bogey Ragnheiður var ættuð
af Vestfjörðum, fædd í Hringsdal
við Arnarfjörð. Eftir að foreldrar
Hreiðars hófu búskap bjuggu þau
lengst af á Orrastöðum og þar dó
Bogey, móðir Hreiðars, þegar hann
var fimmtán ára, frá kornungum
börnum en alsystkinin urðu fimm
og hálfsystkinin tvö frá fyrra hjóna-
bandi Jóns Levís. Alsystkinin auk
Hreiðars Leví eru þau Grétar Leví,
Sigfús Bergmann Leví, Ragnar
Leví og Bogey Ragnheiður og hálf-
systkinin voru Björn, sem er látinn,
og Vigdís.
Skömmu eftir lát móður Hreiðars
flutti Jón Leví með börnin sín að
LitlarHvammi í Miðfirði, Vestur-
Húnavatnssýslu.
Hreiðar Leví var vel verki farinn
og árin sem hann var fimmtán og
sextán ára fór hann ásamt öðrum
manni í söluferðir með hesta úr
Austur-Húnavatnssýslu austur um
Fanney Björns-
dóttir - Kveðjuorð
Þó stjúpa mín sé látin eftir lang-
vinn veikindi, þá gengur mér erfið-
lega að átta mig á fráfalli hennar.
Á síðastliðnu sumri heimsótti hún
okkur hjónin og börn okkar og rétti
okkur hendi, og áttum við á hlýleg-
an hátt orðastað, sem einkenndi
hana og hennar trygglyndi, þegar
hún talaði var hún full af lífsorku.
1960 myndaðist hlýhugur og vin-
átta á milli okkar er Fanney hóf
sambúð með föður mínum Ólafi
Jónssyni, er leiddi til þess að þau
giftust.
Fanney var Reykvíkingur. For-
eldrar hennar voru Guðbjörg Sæ-
mundsdóttir og Björn Pétursson.
Systkini hennar eru Hjördís, Sigrún
og Kristinn.
Lífsbarátta Fanneyjar var hörð í
vaxandi verðbólgu, og var henni
að sjálfsögðu þungbær við lítil efni.
En hún var starfsöm og kjarkmikil
og þekkti ekki annað en að duga í
hverri raun og treysta á sjálfa sig
og guð sinn í baráttu lífsins.
Fanney var að eðlisfari léttlynd
og lífsglöð og þrátt fyrir erfiðleika
bjartsýn á framtíðina, og ekkert
aumt mátti hún sjá. Mér er í minni
hversu gaman var að vera gestur
Fanneyjar og föður míns, þessara
glaðlyndu hjóna.
Margar eru minningarnar um
Fanneyju og föður minn, sem eru
svo nátengd hvort öðru í hugum
okkar hjónanna og barnanna á
Uxahrygg 1 austan Þverár í Rang-
árvallasýslu. Ætíð voru þau góðir
gestir, þvf hvar sem þau fóru fylgdi
gleðin þeim.
Við fráfall Fanneyjar kemur mér
í hug hið fomkveðna: „Þar sem
góðir menn fara eru guðs vegir.“
Slíkra er gott að minnast, þeirra
er flytja með sér ljós kærleika og
mannúðar.
Vandamönnum sendi ég mínar
samúðarkveðjur.
Petrína Ólafsdóttir
Kveðjuorð:
Sveinn Sigurðsson
tæknifræðingur
Fæddur 13. mars 1938
Dáinn 11. apríl 1991
Kveðja frá fyrrverandi sam-
starfsmönnum við Iðnskól-
ann í Reykjavík
Eilíft líf!
Ver oss huggun, vöm og hlíf;
lif í oss, svo ávallt eygjum
æðra lífið, þó að deyjum.
Hvað er allt, þá endar kífi
Eilíft líf.
(M. Jochumsson)
í byijun áttunda áratugarins kom
Sveinn Sigurðsson, tæknifræðing-
ur, til stjórnunarstarfa við Iðnskól-
ann í Reykjavík, fyrst sem skólariL
ari, en síðar aðstoðarskólastjóri. í
tvö ár gegndi hann starfi skóla-
stjóra í fjarveru Þórs Sandjiolts,
þáverandi skólastjóra. Fljótlega
kom í ljós að hér hafði skólinn eign-
ast mjög duglegan og ötulan liðs-
mann.
Á þessum áratug var mikil upp-
bygging í iðnmenntun og þennan
meðbyr nýtt Sveinn vel í þágu skól-
ans, en þá voru nokkrar verknáms-
deildir skólans settar á stofn.
Sveinn var frekar dulur við fyrstu
kynni, en ákaflega vinfastur og
þeir sem störfuðu með honum og
öðluðust vináttu hans, fundu vel
hve mikill mannkostamaður hann
var.
I lok áratugarins hvarf Sveinn
til annarra starfa tengdum iðnaði,
en fylgdist alltaf af áhuga með
skólastarfseminni. Til marks um
tryggð hans við eldri samstarfs-
menn frá Iðnskólaárunum komu
þeir Óli Vestmann, fyrrum yfir-
kennari, og Sveinn á reglulegum
árlegum vinafundum fyrrverandi
starfsmanna skólans. M.a. opnaði
Norðurland og alla leið á Breiðdal-
svík með viðkomu í hinum ýmsum
byggðarlögum á leiðinni. Árinu síð-
ar hóf Sigurður frá Brún slíkar ferð-
ir og gat þeirra í ritsmíðum sínum.
Eftir fráfall móður sinnar fór
Hreiðar því fljótlega að stunda alla
almenna vinnu, í fyrstu á Sauðár-
król^i, en þegar hann var 18 ára
fór hann til Suðurnesja og stundaði
sjómennsku og akstur vörubifreiða.
Árið 1949 þegar Hreiðar var 21
árs kynntist hann eftirlifandi konu
sinni, Auði Ásu Benediktsdóttur frá
Nefsholti, Holtum, Rangárvalla-
sýslu.
Þau hófu búskap á Selfossi vorið
1950 og fljótlega eftir það fór
Hreiðar í nám í bifvélavirkjun hjá
bifreiðaverkstæði Kaupfélags Ár-
nesinga og lauk þar prófi í bifvéla-
virkjun um það bil fjórum árum
síðar, haustið 1953. Það sama haust
tók hann meirapróf bifreiðastjóra á
Selfossi.
Hreiðar þótti strax mjög fær bif-
vélavirki og þótt hann gerði bifvéla-
virkjun ekki að ævistarfi stundaði
hann bílaviðgerðir alltaf nokkuð
með starfí sínu sem leigubifreiða-
stjóri, fyrir sig og einnig nutum við
sem þekktum hann iðulega hæfi-
leika hans á þessu sviði því hjálp-
semi hans var einstök og vináttan
traust.
Árið 1954 hóf Hreiðar akstur
leigubifreiðar í Reykjavík og á árinu
1955 gerðist hann einn af stofnend-
um bifreiðastöðvarinnar Bæjarleiða
og ók bifreið sinni frá þeirri stöð
fram yfir 1960 en flutti sig þá yfir
á Hreyfil þar sem hann starfaði svo
alla tíð eftir það, á meðan kraftar
leyfðu. Síðustu árin aðstoðuðu
Hreiðar við aksturinn þeir Hreiðar
Hugi Hreiðarsson, sonur hans, og
síðar Guðmundur Sigurðsson,
tengdasonur þeirra Auðar, þar til
nú fyrir skömmu.
Árið 1956 fluttu þau hjónin Auð-
ur Ása og Hreiðar Leví heimili sitt
alfarið til Reykjavíkur. í fyrstu
bjuggu þau á Bergstaðastræti 28b
en frá árinu 1977 hafa þau búið í
eigin íbúð á Grettisgötu 71, efstu
hæð þar sem er fallegt útsýni yfir
Sundin og Esjuna.
Þangað hefur ávallt verið gott
að koma, gestrisni þeirra hjóna og
viðmótshlýja einstök og vináttan
fölskvalaus.
Þau Auður og Hreiðar eignuðust
fimm börn sem öll eru á lífi. Þau
heita Hildur Hrönn, hennar maður
er Guðmundur Sigurðsson; Ingi-
björg, hennar maður er Guðmundur
Magnússon; Bogey Ragnheiður,
hennar maður er Benedikt Sigurðs-
son; Logi Snævarr, hans kona er
Helga Völundardóttir, og yngstur
er Hreiðar Helgi, hans kona er
Rósa María Waagfjörð.
Barnabörnin eru ellefu. Áður en
Hreiðar og Auður hófu búskap eign-
aðist hann dóttur, Guðríði, sem býr
í Svíþjóð og á þrjú börn.
hann ásamt sinni góðu konu þeirra
fallega heimili fyrir hópinn. Þessa
tryggð mátu fyrrverandi starfs-
menn að verðleikum.
Við sendum Margréti og börnum
þeirra þremur innilegar samúðar-
kveðjur og biðjum Guð að geyma
góðan dreng.
Þau hjónin Auður og Hreiðar
höfðu bæði mikinn áhuga á hestum
og hestamennsku og eignuðust sína
fyrstu hesta hér í Reykjavík á árinu
1971 og eignuðust þá jafnframt
hesthús uppi í Víðidal. Arið 1974
byggðu þau stórt hesthús hjá Gusti
í Kópavogi og hafa verið með hesta
sína þar frá þeim tíma.
Margar hafa þær verið ánægju-
stundirnar með gæðingunum og
tóku þau af lífi og sál þátt í starf-
semi hestamanna í Gusti. Keppti
Hreiðar Leví á mótum félagsins
fyrstu árin og síðar einnig sonur
þeirra Auðar, Hreiðar Hugi, og
tengdadóttir þeirra, Rósa María
Waagfjörð, með góðum árangri.
Einnig fóru þau hjónin í mörg
ferðalög á hestunum sínum um
hálendi íslands og sveitir á sumrum.
Næmleiki Hreiðars á veikindi
hesta var einstakur og var sem
hann skynjaði á einhvern hátt bæði
veikindi hesta og andlegt ástand
þeirra, þegar aðrir stóðu ráðþrota.
Komu þessir hæfileikar sér oft vel
í hestaferðum sem og við önnur
tækifæri.
Fyrstu kynni okkar Hreiðars
urðu einmitt með þeim hætti að ég
hafði eignast minn fyrsta hest og
veiktist hesturinn þannig að útlitið
var ekki gott. Ég fékk ungan dýra-
lækni til að líta á hestinn, meðöl
voru reynd og hesturinn sprautaður
en hestinum batnaði ekki. Þá hug-
kvæmdist mér í vandræðum mínum
að biðja Hreiðar aðstoðar, en hann
var í hesthúsi sínu nærri. Af þeirri
fumlausu og hlýju framkomu sem
mér hefur alltaf þótt einkenna hann
öðru fremur, kom Hreiðar með
mér, ókunnugum manni, leit íhug-
ull á hestinn góða stund og sagði
svo. Það er ekkert að þessum hesti,
hann er bara svona kúgaður af
hestinum við hlið sér þannig að
hann þorir ekki og fær ekki að éta.
Mikið hafði verið reynt og margt
athugað áður, án árangurs, en
Hreiðar hafði rétt fyrir sér eins og
svo oft þótt önnur svipuð dæmi
verði ekki rakin hér.
Ég færði hestinn minn samstund-
is og hann rétti strax úr sér og fór
að eta og náði sér að fullu á skömm-
um tíma.
Eftir þennan atburð þróaðist með
okkur Hreiðari góð vinátta sem óx
og styrktist með árunum og aldrei
bar nokkurn skugga á til hinsta
dags. Hann var mér sannur og kær
vinur og hans líka hefði ég fáa hitt.
Hreiðar var einnig frábær járn-
ingamaður og var einstaklega lær-
dómsríkt að fylgjast með honum
járna og oft aðstoðaði hann okkur
í þeim efnum eins og í svo mörgum
öðrum og ávallt voru verk hans og
ráð þannig að þar þurfti engu við
að bæta.
Ég hafði mikla ánægju af að sjá
hann járna hesta, alúðin og ná-
kvæmnin einkenndu verk hans.
Umhyggjan fyrir hestunum var
slík að einstakt má telja og verður
mér minnisstæð um framtíð.
Ósérhlífni og dugnaður ein-
kenndu Hreiðar og honum lét best
að móta hveija stund til gagns og
mér er ofarlega í huga hve hart
hann lagði að sér á meðan stætt
var þótt sjúkur væri.
Þannig lifði og starfaði vinur
minn kær, Hreiðar L. Jónsson.
Hann gerði kröfur fyrst og fremst
til sjálfs sín og vildi hvers manns
götu greiða.
Hann var sannur vinur vina
sinna.
Óskert drenglyndið og hlýjan í
öllu fasi og viðmóti var með þeim
hætti að ógleymanlegt verður okkur
sem þekktum hann vel og vorum
svo lánsöm að njóta vináttu hans.
Við Monique og Davíð Charles
þökkum okkar góða vini fyrir sam-
fylgdina og biðjum honum blessun-
ar.
Auði, börnunum, tengdabörnun-
um og barnabörnunum svo og öðr-
um ættingjum og vinum vottum við
djúpa samúð.
Friðbert Páll Njálsson
»tœOÍSW>í»<)ÍSS0ŒS<>!»K:ri<>a55(>Sa50aSS<>!B5O5Sa0í=»OSSS<»í5í05SS0!œ5<KS=OÍBSOSS=!O«5S<«(
ii
AÐALFUNDUR
HLUTABRÉFASJÓÐSINS H.F.
Aðalfundur Hlutabréfasjóðsins h.f. verður haldinn
á Hótel Sögu, Ársal, 2. hæð í ráðstefnuálmu,
mánudaginn 29. apríl 1991 og hefst hann
kl. 17.00.
Dagskrá:
1. Venjuleg aðalfundarstörf samkvæmt 14. gr.
samþykkta félagsins.
2. Tillaga um útgáfu jöfnunarhlutabréfa.
3. Tillögur til breytinga á 1., 3., 4. og 14. gr.
samþykkta félagsins.
Dagskrá, ársreikningur félagsins og tillögur liggja
frammi til sýnis fyrir hluthafa á skrifstofu félagsins
að Skólavörðustíg 12, 2. hæð, Reykjavík.
Fundargögn verða afhent á fundarstað.
Stjórn Hlutabréfasjóðsins h.f.
sosss05=i(ft: