Morgunblaðið - 24.04.1991, Blaðsíða 36

36
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 24. APRÍL 1991
Steinþór Magnússon,
Akranesi - Minning
Fæddur 9. nóvember 1926
Dáinn 17. apríl 1991
Jötunninn stendur með jámstaf í hendi
jafnan við Lómapúp,
kallar hann' mig og kallar hann þig
kuldaleg rödd og djúp.
(J.H.)
Það er vissulega kuldaleg rödd
og djúp sem kallar dauðann yfir
góðan mann á besta aldri. Hann
er kallaður burt frá fjölskyldu sinni
og vinum, kallaður burt frá ótal
óloknum störfum og áhugamálum,
kallaður burt af hræðilegum sjúk-
dómi sem enginn mannlegur lækn-
ismáttur fær ráðið við.
Og fjallgrimm vissa er það að
þessi hræðilegi sjúkdómur hefur
lagt hann Steinþór að velli á tiltölu-
lega skömmum tíma. Hann vann
fulla vinnu á margra ára vinnu-
staðnum sínum, Sementsverksmiðj-
unni á Akranesi, fram að síðustu
jólum. En þá hafði sjúkdómurinn
haft betur. Hann kom ekki til vinnu
framar. Sjúkdómsmeðferð, sjúkra-
húsvist og vonlaus barátta við
ólæknandi mein hefur staðið yfir
síðan þar til yfir lauk. Sjálfur vissi
hann og fjölskylda hans að hveiju
fór, en enginn mælti æðruorð.
Mér er söknuður og þakklæti í
huga þegar ég skrifa þessi kveðju-
orð. Söknuður eftir góðan félaga,
samstarfsmann og vin í mörg ár
og þakklæti fyrir leiðtogastörf
hans, hjálpsemi, leiðbeiningar og
aðstoð hins sjálfmenntaða víðlesna
gæfumanns, sem hafði skýra til-
finningu fyrir félagsmálum og fleiri
áhugamálum sem við áttum sam-
eiginleg ásamt mörgum öðrum góð-
um félögum á lífsleiðinni. Ég vil
þakka honum fyrir samstarf um
árabil í Verkalýðsfélagi Akraness,
þakka honum óeigingjöm störf
hans fyrir stéttarfélagið okkar.
Hann var um nokkur ár formaður
Verkamannadeildar, en ég var fyrir
Kvennadeildinni svo við áttum náið
og gott samstarf á þeim árum.
Einnig var hann mörg ár í stjóm
sjúkrasjóðs verkalýðsfélagsins og
einnig þar áttum við ánægjulegt
samstarf. Hann var hinn gáfaði
leiðtogi sem lagði fram vel grundað-
ar tillögur, sem ég tel að sjúkrasjóð-
urinn búi lengi að, því áhugamál
hans var að vinna að traustum
undirstöðum sem nýtast mundi fé-
lögum hans sem allra best.
Mér er minnisstætt frá þessum
árum, að við vorum saman fulltrúar
á Verkamannasambandsþingi í
Reykjavík. Það kom til háreysti sem
stundum fyrr og síðar út af mis-
munandi skoðunum í baráttunni.
Við úr kvennadeild verkalýðsfélags-
ins á Akranesi vorum stundum
tannhvassar og vildum helst ekki
láta hlut okkar, enda vel studdar
af „órólegu deildinni" sem lét þá
mikið að sér kveða. Við félagssyst-
ur vorum ekki alveg vissar um það
hvort Steinþór, þessi hógværi
t
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir og mágur
JOHN E. DEVANEY,
Suðurvöllum 2,
Keflavík,
lést á heimili sínu mánudaginn 22. apríl.
Kaj Devaney,
Elizabeth Devaney,
David Devaney, Carol Devaney,
Deirdre Devaney,
Guðrún Jörgensen.
t
Eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir og amma,
ANNA SIGRID MAGNÚSDÓTTIR,
Kirkjuvegi 59,
Vestmannaeyjum,
lést laugardaginn 20. apríl.
Sigurður Gissurarson,
Pétur L. Marteinsson, Áslaug Árnadóttir,
Karl G. Marteinsson, Svandfs Sigurðardóttir,
Þórarinn Sigurðsson, Guðrún R. Jóhannsdóttir,
Margrét Sigurðardóttir, Sigurður Sigurðsson,
og barnabörn.
t
Bróðir okkar og mágur,
FINNBOGI ÞORSTEINSSON,
Garðavík 5,
Borgarnesi,
lést í Landspítalanum laugardaginn 20. april.
Fyrir hönd aðstandenda,
Sigurður Þorsteinsson,
Ágúst Þorsteinsson, Guðrún Jóhannsdóttir,
ingi Þorsteinsson, Pálína Guðmundsdóttir.
t
Eiginmaður minn og faðir, j
JÓNAS B. SIGURBERGSSON
frá Svfnafelli,
Hólabraut 16,
Höfn, Hornafirði,
verður jarðsunginn frá Hafnarkirkju föstudaginn 26. apríl kl. 14.00.
Þeim, sem vildu minnast hans, er bent á Krabbameínsfélagið.
Auður Lóa Magnúsdóttir,
Svafa Mjöll Jónasdóttir.
glöggi maður, liti alveg eins á mál-
in og við. Hann var aldrei orðmarg-
ur en á leiðinni heim, akandi fyrir
Hvalfjörð í góðu og fallegu veðri,
sem við kunnum öll vel að meta
voru málin rædd og ég spurði hann
hreinskilnislega hvort hann hefði
ekki skammast sín fyrir félagssyst-
ur sínar hve við vorum óvægnar
og orðmargar á fundinum og héld-
um fast á skoðunum okkar.
„Nei,“ sagði hann með sinni ró-
legu íhugulu rödd. „Ég var á sama
máli og þið.“ Eftir að hafa fengið
álit hans á málunum vorum við
fullvissar um að skoðanir okkar
áttu rétt á sér og voru ekki ósann-
gjarnar. Hann gegndi fleiri trúnað-
arstörfum fyrir verkalýðsfélagið og
síðast til skamms tíma var hann
endurskoðandi ársreikninga félags-
ins. Þakkir okkar samherjanna vil
ég tjá honum í þessum fátæklegu
orðum.
Þá langar mig til að þakka hon-
um samveru og leiðsögn í ferða-
hópnum okkar gamla og góða, sem
nú á sl. ári átti 30 ára afmæli, sem
við héldum hátíðlegt í desember-
mánuði og við áttum því að fagna
að hafa hann Steinþór með okkur
þá, hressan að því er virtist. Um
30 ára skeið hefur hópurinn átt
saman góða og skemmtilega sumar-
ferð um landið okkar vítt og breitt,
byggðir jafnt sem óbyggðir. Síðustu
16 árin hefur hann Steinþór verið
leiðsögumaður okkar og traustur
fararstjóri. Hin glögga þekking
hans á landi og leiðum brást aldr-
ei. Hann nefndi okkur hvern bæ sem
við ókum framhjá og vakti athygli
okkar á tign og fegurð landsins.
Hann var hinn traustu og hjálpsami
ferðamaður. Með honum var gaman
að horfa á kvöldfegurð inni í Herðu-
breiðarlindum þar sem sólarlagið
slær yfír gullnum roða sem endur-
speglast af hveli Vatnajökuls með
þeirri tign og fegurð sem orð fá
ekki lýst.
Og gott var að njóta hjálpar hans
þegar óveður skall á inni í Hvann-
gili og tjöldin veittu ekki lengur það
skjól sem þeim var ætlað og nóttin
fór í það að taka allt saman og
koma hröktu ferðafólkinu og far-
angrinum öllum inn í bílinn.
Við getum aldrei þakkað honum
til fulls allan þann fróðleik og frá-
sagnir, sem hann sagði okkur með
skýru rólegu röddinni sinni þar sem
hann sat í fararstjórasætinu sínu
með hátalarann sér í hönd.
í fyrstu ferðinni sem hann var
fararstjóri okkar flutti hann af
munni fram ljóðið Áfanga eftir Jón
Helgason, 11 átthend erindi þrung-
in af ömefnum og sögu landsins.
Þetta ljóð kunni hann allt utan að
og flutningur þess og efni hreif
okkur svo mjög í ferðavímunni, að
þá var gerð sú samþykkt að engri
ferð okkar skyldi lokið nema hann
flytti okkur þetta magnaða íslands-
Ijóð orði til orðs.
Og það gerði hann líka ævinlega,
líka í síðustu ferðinni þeirri þrítug-
ustu sem farin var á sl. sumri, eftir-
minnilegri og skemmtilegri ferð um
Vestfirði, þar sem hann var enn
hress og glaður og dauðinn virtist
svo víðs fjarri og rödd hans styrk
og fræðandi hafði yfír Áfanga alla
í ferðalok eins og svo oft áður. Og
síðustu línurnar svohljóðandi óma í
hug mínum nú þegar hann langt
um aldur fram er allur.
„Kallar hann mig og kallar hann þig
kuldaleg rödd og djúp.“
Og enn og aftur virðing og þökk
frá okkur ferðafélögunum.
Mikill harmur er kveðinn að
heimili og eftirlifandi ástvinum
Steinþórs Magnússonar nú við frá-
fall hans. Konunni hans góðu og
kjarkmiklu, henni Sumarlínu Jóns-
dóttur, dætrunum þremur, synin-
um, tengdasonunum og barnabörn-
unum litlu, sem svo ung hafa orðið
að missa af samfylgd við gáfaðan,
sögufróðan og ljóðelskan afa sinn.
Einnig tengdaföður hans sem sjúk-
ur og aldraður hefur dvalið á heim-
ili þeirra hjóna um árabil og notið
ástríkis og umönnunar dóttur
sinnar, tengdasonar og barnanna
allra.
Nú þegar komið er að kveðju-
stund vil ég senda fjölskyidunni
mínar innilegustu samúðarkveðjur.
Blessuð sé minning Steinþórs
Magnússonar.
Herdís Ólafsdóttir
Kveðjuorð:
Guðmundur B. Steins
son — apótekari
Guðmundur Steinsson apótekari
er látinn aðeins 52 ára að aldri.
Það er erfitt að skilja og erfítt að
sætta sig við að maður á hátindi
starfsævinnar sé svo fyrirvaralaust
numinn á brott, einmitt þegar kom-
ið er að því að njóta þess er til var
sáð.
Guðmundur var maður traustur
og skyldurækinn. Það sýnir best
hvern mann hann hafði að geyma,
að hann gaf sér tíma til þess að
mæta fyrirvaralaust á stjórnarfundi
í Delta hf. vegna knýjandi málefn-
is, daginn áður en hann átti að
leggjast inn á Landspítalann og
gangast undir uppskurð. Guðmund-
ur vissi að um illkynjaðan sjúkdóm
var að ræða en svo mikill var hans
innri styrkur að hann sýndi þess
engin merki. Skyldan kallaði og
hann hlýddi kallinu og vann sitt
verk, sitt síðasta skylduverk sem
stjórnarmaður í Delta hf. Þetta var
hinn 12. mars sl. og liðlega mánuði
síðar er hann allur.
Guðmundur hóf nám i lyfjafræði
við Háskóla íslands haustið 1959
og lauk þar miðprófí 1961. Þá lá
leiðin til Kaupmannahafnar og þar
lauk hann kandidatsprófí frá Dan-
marks Farmaceutiske Höjskole
haustið 1964 með frábærum vitnis-
burði. Að námi loknu réðst hann
til starfa hjá Pharmaco hf. og varð
forstöðumaður lyfjaframleiðslu-
deildar fyrirtækisins í ársbyijun
1965. Frumbýlisár vilja oft vera
erfið og kreijandi og fyrstu starfsár
framleiðsludeilda Pharmaco voru
engin undantekning frá því. En
Guðmundur tókst á við vandamálin
og erfíðleikana og leysti málin.
Það var á haustmánuðum árið
1972, er ég hóf störf hjá Pharmaco,
að leiðir okkar Guðmundar lágu
saman og síðan höfum við átt langt
og gott samstarf á ýmsum sviðum
lyfjamála. Vissulega höfum við
Guðmundur ekki alltaf verið sam-
mála en gagnkvæmur skilningur
og vitneskjan um að báðir vildu hag
fyrirtækisins sem mestan leiddu
okkur saman að markinu. Guð-
mundur tók mikinn þátt í félags-
starfi stéttar sinnar, fyrst í Lyfja-
fræðingafélagi íslands og síðan í
Apótekarafélagi íslands. Hann sat
í stjórn LFÍ 1965-1969. Var for-
maðurþess 1976-1979. Guðmundur
gegndi auk þess ýmsum öðrum
trúnaðarstörfum fyrir féiagið, átti
meðal annars sæti í samninga-
nefnd, sat í stjórn Lífeyrissjóðs apó-
tekara og lyfjafræðinga og sat í
kjaradeilunefnd, svo eitthvað sé
nefnt.
Eftir að Guðmundur fékk lyfsölu-
leyfi tók hann virkan þátt í félags-
starfí apótekara og var meðal ann-
ars formaður félagsins um skeið.
Þegar þróunardeild Pharmaco var
sett á stofn árið 1979 var Guðmund-
ur sjálfkjörinn deildarstjóri hennar
og því starfí gegndi hann uns hon-
um var veitt lyfsöluleyfí árið 1985
og hann stofnsetti apótekið Lyfja-
berg. Guðmundur var einn af stofn-
endum Delta hf. en tilgangur þess
félags var að stofnsetja og reka
innlenda sérlyfjaverksmiðju. Og
þegar kom að hönnun og innrétt-
ingu verksmiðjunnar var að sjálf-
sögðu leitað aðstoðar hans því fáir
hér á landi höfðu á þeim tíma eins
mikla reynslu og Guðmundur í al-
hliða lyfjaframleiðslu.
Á tæpu ári hafa tveir af stjórnar-
mönnum Delta hf. fallið frá. Sverr-
ir Magnússon í fyrra og nú Guð-
mundur Steinsson. Skörð þeirra
verða vandfyllt.
Að leiðarlokum þökkum við
starfsmenn Guðmundar, bæði í
Delta og Pharmaco, honum langt
og gott samstarf. Við vottum eftir-
lifandi eiginkonu, Ernu Kristjáns-
dóttur, og sonunum tveim dýpstu
samúð okkar.
Werner Rasmusson
Birtíng afmælis-
og minningargreina
Morgunblaðið tekur afmælis- og minningargreinar til birting-
ar endurgjaldslaust. Tekið er við greinum á ritstjórn blaðsins á
2. hæð í Aðalstræti 6, Reykjavík og á skrifstofu blaðsins í Hafn-
arstræti 85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að greinar verða að berast með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í miðvikudagsblaði að
berast síðdegis á mánudegi og hliðstætt er með greinar aðra daga.
I minningargreinum skal hinn látni ekki ávarpaður. Ekki eru tek-
in til birtingar frumort ljóð um hinn látna. Leyfilegt er að birta til-
vitnanir í ljóð, tvö erindi, eftir þekkt skáld, og skal þá höfundar
getið. Sama gildir ef sálmur er birtur. Meginregla er sú, að minning-
argreinar birtist undir fullu nafni höfundar.