Morgunblaðið - 15.10.1991, Blaðsíða 52

52
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 15. OKTÓBER 1991
HCE/nAitn
/, AAir fihnst Utarinn Cjótur- Cn tg érit

Hraðakstur á aðeins rétt á
sér til vinnu en ekki frá ...
Þið takið þá til greina að
í pakkanum séu trylltar
býflugur?
Austurvöllur 1. október 1991
Kjörnir valdhafar íslensku þjóð-
arinnar komu saman í dag í fyrsta
sinn að loknu sumarleyfi. Þeir sóttu
sér handleiðslu, vernd og dug til
Drottins við messu í Dómkirkjunni
og gengu svo til starfa sinna í Al-
þingishúsinu.
Meðan á guðsþjónustu stóð hafði
fjöldi ungra manna og kvenna safn-
ast saman á Austurvelli. Tilgangur
þeirra með fundinum var að ítreka
við ráðamenn óánægju sína með
fyrirhugaðar sparnaðarleiðir á sviði
menntamála. Hegðun þeirra, því
nær allra, virtist mér bera vott um
fullan skilning á anda bræðralags,
jafnréttis og frelsis. Má ekki líta á
þennan atburð sem handleiðslu?
Bað ekki einhver um teikn?
ísland er lýðveldi. í hugtakinu
felst að þeir sem stýra hag og gerð-
um þjóðar sækja í hendur einstakl-
inganna umboð sitt og mátt til
framkvæmda. Til slíkra starfa eru
þingmenn okkar kallaðir. Sem laun-
þegar okkar ber þeim að skila vel
unnu verki; sem fyrirliðar okkar
væntum við að þeir leiði okkur í
átt til sigurs; sem umboðsmenn
okkar eiga þeir að finna vilja okkar
stað. Þegar vel tekst til er það lýð-
ræði.
En ábyrgðin er okkar allra —
alltaf. Við berum ábyrgð á því,
hver og einn, að hæfír menn veljist
til fyrirliðastarfa og nái árangri í
þeim störfum. Það er okkar, vinnu-
veitendanna, að tiltaka og skil-
greina verkefnin. Við eigum að
gefa umboðsmönnum okkar á Al-
þingi skýlaust til kynna hver vilji
okkar er hveiju sinni og að hvaða
marki skuli stefnt. Við njótum per-
sónufrelsis í öllum þess myndum,
en berum þá skyldu að nýta frelsið
á samábyrgan hátt. Þannig stönd-
um við vörð um frelsi og lýðræði.
Ég lýsi mig hér með samábyrga
unga fólkinu sem ég sá á Austur-
velli 1. október. Ég er stolt af dugn-
aði þess og hug. Full ástæða er til
að hlúa vel að því menntakerfi sem
hefur mótað slíka einstaklinga og
íhuga vandlega allar breytingartil-
lögur. Að gefnu tilefni vil ég taka
það fram, að tala þeirra sem
sýndu af sér óviðurkvæmilega
hegðun náði ekki hálfum tug, en
fundarmenn munu hafa verið
nálægt þremur þúsundum.
Ef við höfum boðið ungmennum
okkar upp á raunsanna menntun,
ef við höfum uppfrætt þau til skiln-
ings og þjálfað þau í rökrænni hugs-
un og agaðri tjáningu, er okkur þá
ekki sómi í að fara að spyrja þau
álits — og hlusta á svörin?
Lesandi
Ríkistjórnin sparar ekki
Mikið er talað um sparnað en
mér finnst að ríkisstjórnin hafi byij-
að á öfugum enda. Þeir áttu að
byija á sjálfum sér, til dæmis með
því að hætta að hafa einkabílstjóra
og keyra bíla sína sjálfir. Einnig
mætti minnka veisluhöld og vín-
drykkju hjá ríkinu. Svo eru það
ferðalögin til útlanda. Þær eru orðn-
ar nokkuð margar ferðirnar hjá
utanríkisráðherranum og lítill er
árangur þeirra. Mer finnst að þjóð-
in ætti að fá að vita hvað þessar
ferðir hafa kostað. Nú svo er búið
að setja upp nýtt tölvukerfi fyrir
sex milljónir á Alþingi, þannig að
þingmenn þurfa ekki lengur að
rétta upp hendi við atkvæða-
greiðslu. En ég spyr hvort þing-
menn eru orðnir svona slappir í
handleggjunum að þeir geti ekki
lengur lyft þeim þegar þeir greiða
atkvæði? Mér finnst illa farið með
þetta fé en þetta er nú allur sparn-
aðurinn hjá ráðamönnum okkar.
Ingimundur Sæmundsson
HÖGNI HREKKVtSI
Víkverji skrifar
að er siður að gera lítið úr al-
mennum eldhúsdagsumræð-
um á Alþingi og yfirleitt segist fólk
ekki hlusta á slíkar umræður. Vel
má vera, að það sé rétt en engu
að síður er það þáttur í lýðræðisleg-
um stjórnarháttum okkar að gefa
almenningi kost á því að fylgjast
með þessum umræðum. Þess vegna
er alls ekki ástæða til að fella þær
niður. Raunar er æskilegt að gera
umræður á Alþingi aðgengilegri
fyrit' landsmenn með því að útvarpa
beint frá umræðum í þinginu alla
daga, eins og Björn Bjarnason, var-
aformaður þingflokks Sjálfstæð-
isflokksins hafði orð á sl. vor.
Almennar stjórnmálaumræður á
Alþingi, eins og þær, sem fram fóru
um stefnuræðu forsætisráðherra í
síðustu viku, segja alltaf töluverða
sögu um það, hvernig straumarnir
liggja í pólitíkinni. Það var t.d.
tvennt, sem Víkveiji veitti athygli
í þessum umræðum. Nú er meira
talað en áður um samþjöppun valds
í viðskiptalífinu, sem stjómmála-
flokkar og stjórnmálamenn hafa lít-
ið hirt um fram til þessa en umræð-
urnar nú bentu til að sé að komast
á dagskrá. Jafnframt er áberandi
hvað mikið er talað um nauðsyn
aukinnar samkeppni og að markað-
urinn hér sé of lítill til þess að hann
geti tryggt virka samkeppni. Ef
marka má þessar umræður má bú-
ast við því, að þessi tvö málefni
verði ofarlega á baugi næstu miss-
erin.
XXX
Að öðru leyti voru þessar um-
ræður vísbending um, að
meiri harka verði í samskiptum
SÍjórnar og stjórnarandstöðu, en
verið hefur um skeið og kann það
að einhvetju leyti að mai'kast af
stjórnmálastíl þeirra ungu manna,
sem nú leiða Sjálfstæðisflokkinn í
þinginu. Og jafnframt er augljóst,
að stjórnarandstaðan telur sig nú
þegar hafa sterka vígstöðu gagn-
vart stjóminni. Þetta kom ekki sízt
fram í ræðu Ólafs Ragnars Gríms-
sonar í umræðunum, sem virtist
ekki telja þörf á því að halda uppi
vörnum fyrir eigin fjármálastjórn.
Miðað við þann tón, sem var i
umræðunum í síðustu viku og þau
vandamál, sem eru á ferðinni í at-
vinnulífinu má búast við því, að
meit'i harka einkenni þingið í vetur
en verið hefur í a.m.k. áratug.
XXX
að er töluvert rætt um gamla
miðbæinn og uppbyggingu
hans og sýnist sitt hveijum. Ví-
kveiji hallast meira og meira að
því, að til þess að hann eigi sér
viðreisnar von þurfi að endurbyggja
hann að verulegu leyti. Möt'g gömlu
húsanna í kvosinni eru lítils virði
og þá er ekki átt við í fjárhagslegu
tilliti heldur frá menningarlegu og
sögulegu sjónarmiði. Þetta eru
gamlir hjallar, sem nánast ómögu-
legt er að endurbyggja í núverandi
mynd og í sumum tilvikum er þetta
tómt rusl og gegnir furðu að hægt
sé að fá fólk til þess að vinna í
sumum þessara húsa.