Morgunblaðið - 17.10.1991, Side 42

. 42
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 17. OKTÓBER 1991
wcimroi
Það verður gamau að sjá fram-
an í bankasljórann þegar hann
fréttir af arfinum þínum ...
Passa eins og hanski á
hendi...?
Þessir hringdu . ..
Taska frá Tíbet
Síðastliðið föstudagskvöld
týndi Guðrún tösku á Glaumbar
eða Lækjartorgi. Hún hafði
töskuna í láni en þetta var ofin
taska með munstri frá Tíbet
og á henni stendur „Tíbet”. í
töskunni voru fáir en mikilvæg-
ir hlutir. Þar á meðal veski
Guðrúnar (bleikt með svörtum
köntum) og í því voru ýmis
skilríki og varalitur. Hvorki
peningar né kreditkort voru í
töskunni, þannig að hún er
engum verðmæt nema Guð-
rúnu. Henni þætti því mjög
vænt um að fá hana aftur, sér-
staklega skilríkin. Heimasími
Guðrúnar er 31293 og vinnu-
síminn 44944 (símsvari).
Kvæðið Héðinsfjörður
Jóna Vilhjálmsdóttir er búin
að reyna lengi að hafa upp á
kvæði sem heitir Héðinsfjörður.
Það er eftir afa hennar Jón
Magnússon frá Minna-Holti í
Fljótum. Jóna segir afa sinn
hafa skrifað mikið í Dýravernd-
arann á sínum tíma en afi henn-
ar lést árið 1916. Jóna biður
alla þá sem kannast við þetta
kvæði að hafa samband við sig
í síma 95-22658 eða senda
henni línu en hún á heima á
Ægisgrund 2, Skagströnd.
Flugleiðir gera hið rétta
Jón hringdi og sagði Flug-
leiðir hafa brugðist rétt við
auglýsingum SAS og Bergen
Line þar sem Norðmenn eigna
sér Leif Eiríksson. Jón sagði
aðdáunarvert hjá Flugleiðum
að eyða stórfé í það að auglýsa
hið rétta í málinu á sama tíma
og ríkisstjórnin gerði ekkert í
málinu.
Til velvakanda.
Ég tek mér oft far með strætis-
vögnum Reykjavíkur og oftar en
ekki er ekkert út á þjónustu þeirra
að setja. Það er að vísu mikið mið-
ur að nú skuli líða lengri tími á
milli ferða margra vagna en áður
gerði. Því miður hef ég þó oftar en
einu sinni lent í því að bílstjórar
hafa hreinlega sleppt úr biðstöðv-
um. Það er ekki langt síðan ég
beið eftir fimmunni á biðstöð á
mótum Suðurgötu og Hringbrautar.
Það var talsvert mikil umferð og
myndaðist því oft stífla við hring-
torgið. Allt í einu sé ég hvar strætis-
vagn kemur eftir Skothúsveginum
og ég sé ekki betur en það sé fimm-
Fyrst langar mig til að óska F!ug-
Ieiðum til hamingju með sína frá-
bæru auglýsingu sem birtist í New
York Times þann 9. október. Flug-
leiðir hafa sýnt enn einu sinni að
þar er um að ræða fyrirtæki sem
fylgir íslenskri þjóðernisstefnu. í
öðru lagi langar mig að óska honum
Þórarni V. Þórarinssyni til ham-
ingju með yfirlýsingu sína í DV
þann 9. október þess efnis að orku-
ver og nýtt álver yrðu
íslendingum dýrkeypt.
Enn fremur bæti ég sjálfur við
að hugmyndin um að reisa nýtt
an sem ég er að bíða eftir. En þessi
vagn beygir inn Bjarkarbrautina
svo ég held bara áfram að bíða.
Skömmu síðar kom í ljós að þetta
var umrædd fimma. Bílstjórinn hef-
ur greinilega séð fram á það að
erfitt gæti verið að komast inn á
Suðurgötuna vegna umferðar og
því farið auðveldari leið. Því miður
var ég ekki nógu snögg að svífa
yfir hringtorgið og missti þar af
leiðandi af vagninum sem aldrei
stoppaði á minni stöð. Það er ansi
hart ef það fer eftir geðþótta hvers
og eins bílstjóra hvort þeir stoppa
á öllum tilskyldum biðstöðvum.
Farþegi.
handknattleikshús í Kópavogi sé
boð um þjóðargjaldþrot, sérstaklega
ef verður af framkvæmdum á Keil-
isnesi.
Islenska þjóðin stendur nú fyrir
erfiðum ákvörðunum í sambandi við
inngöngu í EES og sjálfstæðismissi
eða engin innganga og ísland haldi
áfram sjálfstæði sínu. Þolinmæði
íslensku þjóðarinnar er á þrotum.
Megi Guð leiðbeina foringjum vor-
um.
Virðingarfyllst,
Vilhjálmur Alfreðsson
H AMIN GJUÓSKIR
Vík\erji skrifar
HÖGNI HKEKKVÍSI
Víkveiji rakst á skemmtilega
frétt í sænska dagblaðinú
Dagens nyheter fyrir nokkru. Þar
kemur fram, að nefnd, sem ætlað
er að gæta þess að ekki sé um
kynjamismunun að ræða í auglýs-
ingum þar í landi, bannaði blaða-
auglýsingu tölvufyrirtækis. Auglýs-
ingin var mynd af hópi fólks. Mest
áberandi á myndinni var jió ung
kona, sem hélt á ferðatölvu í fang-
inu. Nefndin komst að þeirri niður-
stöðu, að í auglýsingunni væri
kvenlíkaminn misnotaður, þar sem
ung kona í flegnum og stuttum
kjól væri látin faðma að sér tölvu
og brosa lokkandi. Þessi kona væri
greinilega ekki „kona í atvinnulíf-
inu”. Svona lagað gengur ekki í
Svíariki og nefndarmenn bönnuðu
auglýsinguna. En Adam var ekki
lengi í Paradís. Vart hafði úrskurð-
urinn verið birtur þegar unga konan
kærði nefndina fyrir kynferðislega
mismunun. Það kom nefnilega í ljós,
að þessi kona er einn aðaleigenda
fyrirtækisins, en aðrir eigendur og
starfsmenn voru með henni á mynd-
inni. Konan sagði að það kæmi
nefndinni alls ekkert við hvernig
hún kysi að klæða sig. Þegar
Víkvetji hafði síðast spurnir af var
málið í biðstöðu, því nefndarmenn
létu sér ekki segjast.
essi stutta saga frá Svíþjóð
fannst Víkveija merkileg fyrir
þann tvískinnung, sem' í úrskurði
nefndarinnar felst. Þeir, sem telja
sig vera að gæta þess að kvenlíkam-
inn sé ekki misnotaður í auglýsing-
um, eða t.d. fegurðarsamkeppni,
eru oftar en ekki þeir sömu og hrópa
sem hæst um það að konan eigi
sinn líkama sjálf, t.d. þegar rætt
er um fóstureyðingar. Þá er einnig
lögð á það mikil áhersla í nútíma-
þjóðfélagi, að fólk rækti líkamann
og ástundi heilbrigt líferni. Þegar
konan sænska taldi hins vegar ekki
ástæðu til að fela líkamsvöxt sinn
var rokið upp til handa og fóta.
XXX
Yíkveiji las í liðinni viku samtal
við Ellen Kristjánsdóttur
söngkonu, sem þá var nýkomin frá
því að syngja með Mezzoforte á
útitónleikum í New York. Tónleika-1
hald þetta var á vegum utanríkis-
ráðuneytis og menntamálaráðu-
neytis og liður í hátíðahöldum vest-
anhafs (svo!) vegna komu víkinga-
skipa þangað og dags Leifs Eiríks-
sonar. En samkvæmt frásögn söng-
kónunnar vissu fáir vestra, hvað til
stóð, og ekki einu sinni starfsmenn
íslenzka sendiráðsins, sem áttu þó
að snara út matarpeningum fyrir
tónlistarfólkið.
Söngkonan segir að það hafi ver-
ið ákaflega yndislegt að syngja
þarna úti á tómu torginu, eða því
sem næst: 40 manns af öllum millj-
ónum New York borgar mættu nið-
ur við höfn til að hlusta á afkomend-
ur Leifs Eiríkssonar.
En það er af Elien Kristjánsdótt-
ur að segja, að hún hefur nógu
heilbrigða hugsun til að hneykslast
á því, að stórfé skuli hafa verið
varið til þessa tónleikahalds Mezzo-
forte í New York. Enda hefur sú
hljómsveit haldið marga tónleika í
útlöndum án ráðuneytisaðstoðar og
þeir verið vel sóttir. Og rúsínan í
frásögn söngkonunnar er að sam-
ferða hljómsveitinni heim aftur var
starfsmaður utanríkisráðuneytis-
ins, sem söngkonan nafngreinir
ekki. Sá spurði, hvað Mezzoforte
hefði eiginjega verið að gera í
Bandaríkjunum!
xxx
Víkvéiji skilur nú af hveiju Leif-
ur Eiríksson fékk viðurnefnið
heppni. Það er auðvitað af því að
hann sigldi hvorki á vegum utanrík-
isráðuneytis íslands né mennta-
málaráðuneytisins. Ef svo hefði
verið hefði hann auðvitað aldrei
fundið Ameríku!