Morgunblaðið - 10.12.1991, Page 55

I MflR(gq^p:LA5>lB. )>1UPJ;UPAGUP: jlp/t|)EfíIíMtíERL 1901
í$5
börnin vel og fóru öll börnin í hverf-
inu á þessum tíma í gegnum nám
í Flensborgarskólanum hið minnsta.
Samheldnin var alveg einstök hjá
þessu fólki og marga vettlingana
og sokkana pijónaði hún Guðrún
amma á öll þessi börn. Eftir Flens-
borg fór Gísli í símvirkjanám og
starfaði sem slíkur til æviloka.
Hann hætti að vísu um tíma er
hann varð 57 ára og kominn á eftir-
I laun samkvæmt aldursreglum, en
Olafur Tómasson póst- og símamál-
astjóri fann út að beztu starfsmenn
væru að hverfa frá stofnuninni og
réði hann þá aftur sem sérfræðinga
með öðru heiti og undu menn glað-
ir við það. Gísli kvæntist ungur
Sigríði Stefánsdóttur og eignuðust
þau fjögur börn. Gísli var alla tíð
heilsuhraustur og afrenndur að afli
og brá okkur því mjög er hann
veiktist á sl. hausti og við sáum
að hveiju dró. Hann hélt þó reisn
sini til hinztu stundar og kvaddi
með æðruleysi. Sérstakt samband
var ávallt við okkur systkinin í
Görðum og viljum við þakka það
um leið og við ásamt Helgu Sveins-
dóttur vottum Sigríði Stefánsdóttur
og börnum hennar og öðrum í fjöl-
skyldunni okkar dýpstu samúð.
Við drúpum höfði og kveðjum í
þökk.
Fjölskyldan í Görðum.
Veistu, ef þú vin átt,
þann er þú vel trúir,
ok vilt þú af hánum gótt geta,
geði skaltu við þann blanda
ok gjöfum skipta,
fara at finna oft.
(Hávamál)
Það er með söknuði sem við
kveðjum vinnufélaga og vin okkar,
Gísla. Við minnumst áratuga vin-
áttu, samvinnu og ljúfmennsku
hans og óskum homum blessunar
og fararheilla inn í land eilífðarinn-
ar.
Við vottum Sigríði konu hans og
öðrum ástvinum, okkar innilegustu
samúð.
Gísla verður lengi minnst meðal
okkar.
Deyr fé,
deyja frændr,
deyr sjalfr it sama;
en orðstírr
deyr aldregi,
hveim er sér góðan getr.
(Hávamál)
Kveðja frá vinnufélögum.
Þegar lát Gísla Vilmundarsonar
fréttist hefur áreiðanlega rifjast
upp fyrir þeim sem til hans þekktu
hversu mikilvægt það er að eiga
góða vini og nágranna. Gísli var
góður granni og vinur í raun. Hann
var hægur maður og traustur, lét
ekki mikið yfir sér, en gegndi störf-
um sínum af mikilli trúmennsku,
glaðværð og alúð. Við nágrannar
maður ber til viðkomandi. Já, hún
Guðrún amma var orðin þreytt og
undir það síðasta mjög veikburða.
En nú veit ég að henni líður vel og
það gleður mig. Amma var vön að
segja þegar manni leið illa, „þetta
grær áður en þú giftir þig”.
Henni ömmu minni mun ég aldr-
ei gleyma. Hún hefur og mun ávallt
eiga stórt pláss í hjarta mínu. Þeg-
ar ég lít til baka þá sé ég hversu
rík ég er, allar þessar góðu stundir
sem við áttum saman, allar þessar
minningar til að ylja sér við.
Megi hún amma mín hvíla í friði.
Hrönn Guðjónsdóttir
★ Pitney Bowes
Frimerkjavélar
OTTO B. ARNAR HF.
Skipholti 33-105 Reykjavík
Símar 624631 / 624699
hans sáum hann einatt ganga
snemma á morgnana til strætis-
vagns á leið til vinnu sinnar hjá
Pósti og síma. Það eru slíkir menn
sem gera kleift að byggja upp traust
fyrirtæki sem veita viðskiptavinum
sínum góða þjónustu.
Við kynntumst Gísla fyrir u.þ.b.
17 árum þegar byggingarfram-
kvæmdir hófust hér uppi á hæð-
inni. Það er nú svo í höfuðborginni
að þótt fólk búi hlið við lið hum
margra ára skeið, þá verða kynnin
með öðrum hætti en gengur og
gerist í smærri byggðarlögum. Þó
skiptir þar eins og annars staðar
miklu að eiga góða nágranna sem
eru samvinnuþýðir og hjálpfúsir.
Gísli var jafnan manna fyrstur á
vettvang þegar við nágrannarnir
þurftum að taka til hendi við sam-
eign okkar. Þar var hann líka ómiss-
andi vegna þess hversu ráðagóður,
verklaginn og natinn hann var.
Glettni var rík í honum og athuga-
semdir hans báru vott um skyn-
semi. Hann ræddi ávallt af yfirveg-
un um menn og málefni.
Við hlið Gísla stóð hans ágæta
eiginkona, Sigríður Stefánsdóttir.
Það fór ekki fram hjá neinum að
þau voru mjög samrýmd og sam-
stillt í að koma sér upp fallegu
heimili þar sem smekkvísi og list-
fengi þeirra beggja naut sín. Fjöl-
skyldan var Gísla afar kær. Börn
þeirra Sigríðar, fjögur að tölu, eru
hvert öðru myndarlegra og það var
Gísla ánægjuefni að sjá hversu vel
þeim farnaðist. Ekki var síður kært
sambandið milli hans og barnabarn-
anna sem oft komu í heimsókn.
Það er myndarlegur hópur sem
nú syrgir ástkæran eiginmann, föð-
ur og afa. Við nágrannarnir vottum
Siggu og fjölskyldunni allri dýpstu
samúð. Það er erfið stund fyrir þau
að missa Gísla fyrir aldur fram, en
styrkur þeirra í sorginni liggur í
hinum sterku fjölskylduböndum og
samheldni sem mannkostir Gísla
áttu þátt í að mynda. í okkar huga
er einnig mikill söknuður því að það
verður öðruvísi um að litast í
Brekkuselinu eftirleiðis. Það verður
skarð fyrir skildi þegar nágranna-
hópurinn hittist í starfi og leik og
Gísli sést ekki lengur ganga til
vinnu hvort sem er í slagviðri
skammdegisins eða á björtum sum-
armorgnum. Hann sést ekki lengur
hleypa Bjarti inn um dyrnar eða
út til að viðra sig en Bjartur situr
enn á stéttinni og horfir spekings-
lega á þá sem koma og fara. Þessi
fallegi köttur hefur í reynd verið
sameiningartákn okkar nábúanna.
Þótt hann skilji ekki hvers vegna
húsbóndi hans er ekki hér lengur
mun hann áreiðanlega sakna hans
á sinn hátt.
Með þessum fátæklegu orðum
viljum við kveðja góðan nágranna
og biðjum góðan Guð að veita Siggu
og fjölskyldunni styrk á erfiðri
stundu og um alla framtíð.
Vinir í Brekkuseli.
Skútuvogi 10a - Sími 686700
EFTIR VERÐLAUNAÐAN
OG MARGFALDAN
METSÖLUHÖFUND
EÐVARÐ INGÓLFSSON
Gegnum bernskumúrinn er
spennandi unglingabók sem
fjallar um Birgi 15 ára. Móðir
hans á við drykkjuvandamál
að stríða og hann tekur það
nærri sér. Hann þorir aldrei að
bjóða félögum sínum heim af
ótta við að upp komist.
Inn í söguna fléttast ástamál,
samskipti við skólafélagana—
gleði þeirra og vonbrigði með
tilveruna.
Eðvarð er höfundur metsölu-
bókanna Fimmtán ára á
föstu, Sextán ára í sambúð,
Haltu mér — slepptu mér!
svo að einhverjar séu nefndar.
Eðvarð hlaut verðlaun Skóla-
málaráðs Reykjavíkur fyrir
bestu frumsömdu barna- og
unglingabókina 1988, Meiri-
háttar stefnumót.
GEGNUM BERNSKUMURINN
ER POTTÞÉTT UNGLINGABÓK.