Morgunblaðið - 13.05.1992, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 13. MAI 1992
© 1991 Jim Unoer/Distributed by Universal Press Syndicate
. pa& ergott tiL *>tnandar.
*
Ast er...
... að kalla hann æsandi
nöfnum.
TM Reg. U.S Pat Off.—all rights reserved
c 1992 Los Angeles Times Syndicate
Viljir þú sjá mig hamingju-
saman. Sjálfan þig ánægðan
afa, lánar þú mér bílinn í
kvöld.
HÖGNI HREKKVÍSI
BRÉF HL BLAÐSINS
Aðalstræti 6 101 Eeykjavík - Sími 691100 - Símbréf 691222
Af blekbrandi reiðinnar
Frá Gunnari Inga Gunnarssyni:
BARÁTTUMAÐURINN Sigurður
Þór Guðjónsson hjó að undirrituðum
með gamla blekbrandi sínum í
Morgunblaðinu 6. maí. Að vísu geig-
aði sveiflan, en hvinurinn heyrðist
og reiðin komst til skila. SÞG hefur
margsinnis sent .,kerfinu“ og lækna-
stéttinni tóninn af síðum Morgun-
blaðsins, en fáir hafa séð ástæðu til
að svara. Hér ætla ég þó að gera
eina undantekningu til viðbótar, enda
útataður bleki, þótt ósár sé.
í bréfi sínu kynnti SÞG sig sem
sjálfskipaðan stjórnarandstæðing
læknamafíunnar. í bréfmu kvað
hann einnig vera merka hefð fyrir
því, að hann segði íslenskum læknum
ærlega til syndanna. Slík sjálfskynn-
ing, í upphafi bréfs, hlýtur að vera
til þess gerð, að gefa framhaldinu
aukið vægi. Þess vegna hlýt ég að
setja mig í stellingar alvörunnar, um
leið og ég skoða ádrepuna efnislega.
Um baráttumanninn SÞG
Undanfarin ár hef ég af og til les-
ið blaðagreinar eftir SÞG. Hann hef-
ur m.a. fjallað töluvert um meðferð
á og umráðarétt yfir viðkvæmum
trúnaðarmálum, sem varðveitt eru í
sjúkraskýrslum. Þar hef ég oftsinnis
fundið til samúðar með réttmætri og
málefnalegri baráttu hans, enda
reyndi hann í þeim skrifum að færa
efnisleg rök fyrir sjónarmiðum sínum
og markmiðum. SÞG hefur ein-
samali gert hetjulegar atlögur að
umgirtu embættismannavirki opin-
berrar þjónustu í baráttunni fyrir
réttindúm, sem hann taldi sig eiga
að njóta. Fyrir það á hann lof skilið.
Réttaröryggið kallar á vakt allan
sólarhringinn. Það veit SÞG.
Um ádrepuna sjálfa
í bréfinu áðumefnda vill SÞG
gagnrýna mig harkalega vegna um-
fjöllunar minnar um námsferðir
lækna í Morgublaðinu 15. apríl sl.
Eftir kynninguna á sjálfum sér, ger-
ir hann efnislega samantekt, sem
hann telur helstu punkta mína varð-
andi námsferðirnar og kaliar punkt-
ana gamalkunnugt læknadóp! Síð-
ar segir SÞG, að ég eigi, með skrifum
mínum, mesta sök allra manna á því
að skemma ímynd læknastéttarinnar
í augum íslenskrar alþýðu. í loka-
kafla bréfsins kallar SÞG mig rök-
fífl, áður en hann lýkur bréfi sínu
með kjánalegum útúrsnúningi.
Lokaorð
Eins og ég hef áður getið, hefur
SÞG tekið þátt í þjóðmálaumræðunni
með skeleggri baráttu fyrir bættri
réttarstöðu þeirra, sem þurft hafa á
læknisþjónustu að halda. í þeirri
baráttu náði hann jafnvel einhverjum
árangri. í ádrepunni, hins vegar, sem
SÞG sendi mér í fyrradag, gerir hann
þau alvarlegu grundvallarmistök, að
ausa einungis úr uppsöfnuðu inni-
haldi reiðiskálanna í stað þess að
færa efnisleg rök fyrir máli sínu. SÞG
gerir t.d. hvergi tilraun til að fjalla
um efnisatriði viðhaldsmenntunar
lækna og hvernig skuli að henni
standa, ef námsferðimar verði lagðar
af. í málefnalegri fátækt slær hann
þess heldur um sig með blekbrandi
reiði sinnar og kallar rök mín
læknadóp og velur mér nafnið rök-
fífl. Mér er auðvitað að meinalausu,
hvort SÞG kalli mig almennt fífl, eða
setji mig í nánari undirflokka þess
orðs. Hann hefur sjálfur dæmt bréf
sitt efnislega ómarktækt með rök-
leysu og dónaskap. Á meðan SÞG
skrifar þannig bréf, skemmir hann
fyrst og fremst fyrir sjálfum sér. Á
meðan SÞG skrifar þannig bréf, er
hann óvirkur í baráttunni, „lækna-
mafíunni" allsendis hættulaus og al-
gjörlega ófær um að standa vakt um
réttaröryggi sjúklinga.
GUNNAR INGI GUNNARSSON,
læknir,
Logafold 56, Reykjavík.
HEILRÆÐI
Hjólreiðafólk!
Góður hjálmur er: * Léttur og af réttri stærð,
* ver enni og hnakka vel,
* með breiðum böndum,
* fóðraður að innan með stuðpúðum þannig að loft leikur um höfuðið,
* hannaður þannig að högg dreifist vel en lendir ekki á einn stað.
Víkverji skrífar
Perlan er í miklu uppáhaldi hjá
Víkveija dagsins og er Vík-
verji þeirrar skoðunar að þessi
bygging hafi þegar slíkt aðdráttar-
afl fyrir íbúa höfuðborgarinnar, sem
og ferðamenn innlenda sem erlenda
að aðrar byggingar geti vart keppt
við Perluna. Undanfarin kvöld hafa
verið einstaklega fögur hér í höfuð-
borginni og Víkveiji naut eins slíks
kvölds á veitingastaðnum í Perlunni
nú fyrir skömmu. Það verður að
segjast eins og er að allt leggst á
eitt til þess að gera kvöldstundina
ánægjulega þegar í Perluna er kom-
ið. Þessa dagana er mjög skemmti-
leg myndlistarsýning í Perlunni,
Tónmyndaljóð Gríms Marínós
Steindórssonar - afar sérstæð sýn-
ing myndverka, þar sem hverju
myndverki fylgir lítið ljóð. Þegar í
veitingasalinn á fimmtu hæð er
komið, liggur höfuðborgin fyrir fót-
um gesta, og fagur fjallahringurinn
í fjarska. Þjónusta í veitingastaðn-
um er afar ljúfmannleg, matseðill-
inn vandaður og réttimir gómsætir
og ekki spillir það ánægjunni, þegar
matseðillinn er skoðaður að fremst
í honum er frásögn af því hvernig
meistari Kjarval sá fyrir sér bygg-
ingu Perlunnar á Öskjuhlíð. Þessi
frásögn er bæði á íslensku og
ensku, þannig að erlendir ferða-
menn og aðrir erlendir gestir geta
einnig lesið þessa stuttu en
skemmtilegu frásögn. Ekki spillir
það fyrir ánægjunni, þegar sest er
til borðs og hin tveggja klukku-
stunda hringferð hefst að heyra
hrifningarklið og upphrópanir er-
lendra gesta, þegar þeir virða fyrir
sér útsýnið og hæstar verða upp-
hrópanimar þegar sólin hverfur á
bak við Snæfellsnessfjallgarðinn.
Þegar veðurgoðirnir eru Perlugest-
um hliðhollir, er vart hægt að hugsa
sér betri landkynningu en svona
tveggja stunda hringferð á Öskju-
hlíðinni, í góðum félagsskap að
njóta góðra veitinga.
xxx
Margar undanfamar helgar hef-
ur einnig verið hægt að njóta
þessarar sömu náttúmfegurðar frá
öðrum sjónarhóli, ekki síður fögr-
um, en þar á Víkveiji við Bláfjöll.
Um síðustu helgi voru síðustu dag-
amir á þessari skíðavertíð sem opið
var í Bláfjölíum. Einungis var opið
frá klukkan 10 að morgni til kl.
16 og sögðu forráðamenn svæðisins
að það væri vegna sólbráðar. Svo
„framsýnir“ vom Bláfjallamenn að
þeir gátu ákveðið það þegar við
opnun svæðisins að sídegis yrði
sólbráð svo mikil, að ekki væri ráð-
legt að hafa opið lengur en til kl.
16! Víkveiji var að vísu ekki í hópi
Bláfjallagesta þessa daga, en kunn-
ingjar hans sem þar voru töldu
þetta auman fyrirslátt hjá ráða-
mönnum Bláfjallasvæðisins og gáfu
lítið fyrir hann. Sögðu að færið
hefði verið eins og best yrði á kos-
ið, snjór hafi verið nægur og sól-
bráð hafi engan hijáð. Þeir kvört-
uðu einnig yfir því í eyru Víkveija
að einungis þijár lyftur hefðu verið
opnar á öllu svæðinu. Töldu þeir
að ráðamenn í Bláfjöllum væru
haldnir óhóflegri miðstýringarár-
áttu, að velja fyrir gesti sína í hvaða
brekkum þeir mættu skíða og
hversu lengi. Raunar er það ekkert
nýtt að þessi tilhneiging Bláfjalla-
manna til miðstýringar pirri skíða-
menn á svæðinu, en Víkveija er
ekki kunnugt um að skíðamönnum
hafi verið skammtað jafnnaumt í
brekkum talið og klukkustundum
og gerðist þessa lokadaga skíða-
vertíðarinnar.