Morgunblaðið - 21.05.1992, Side 42

42
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 21. MAI 1992
Björn F. Guðnason
Sauðárkróki - Kveðja
Vinur minn Bubbi Guðna er lát-
inn, langt um aldur fram. Sérstæð-
ur mannkostamaður er genginn.
Kynni okkar hófust fyrir 45 árum.
Foreldrar mínir og ég fluttum vorið
1947 í „Vonina“, Freyjugötu 34.
Mikið og myndarlegt hús á þeim
tíma.
Ungur og gerðarlegur piltur utan
úr Hofsósi, falaðist eftir herbergi
og flutti þá síðsumars í herbergið
á norðurloftinu, og hugðist vera þar
a.m.k. fram á væsta vor. Það teygð-
ist úr dvölinni, og árin urðu sex í
„Voninni". Mér er minnisstæður
dagurinn þegar Bubbi flutti til okk-
ar. Það héldu mér engin bönd, og
þrátt fyrir áminningar móður
minnar fór ég strax í heimsókn á
norðurloftið og allt frá fyrstu
stundu var ég þar velkominn. Fyrr
en varði eignaðist ég vin og leið-
beinanda í Bubba, sem ég leit gríð-
arlega mikið upp til. Það var vand-
ratað meðalhófið, að ganga ekki
um of á vináttuna við hann, ég
ekki nema fjögurra ára þegar kynni
okkar hófust, en Bubbi fljótt vin-
sæll og vinmargur. Vinátta okkar
óx frá ári til árs. Samfélagið á norð-
urloftinu sífelldur viskubrunnur og
athvarf. Stundum spilað á handsnú-
inn grammófón, lög sem vour „allt
önnur“ og „betri“ en á gömlu Guf-
unni. Bubbi tók þátt í og skipulagði
með mér lífsbaráttuna og framtíð-
ina. Ég hafði séð tindáta hjá strák,
sem voru glæsilegri og litskrúðugri
. en dæmi voru um í bænum á þeirri
tíð. Við vinimir vorum sammála um
að slíka kjörgripi væri nánast von-
laust að eignast. En hvað gerðist?
Á næstu jólum fékk ég þessa for-
láta tindáta frá Bubba, vini mínum.
Gleði mín var mikil, og lengi voru
þessir kjörgripir til á heimilinu,
gengu í erfðir til bræðra minna.
Árið 1951 var Skugga-Sveinn
sýndur í „gömlu“ Bifröst. Það kost-
aði 5 krónur fyrir börn á sýning-
una, og þótti dýrt. Skugga-Sveinn
var mikil leiksýning á þessum tíma.
Ákveðin var sérstök aukasýning
fyrir börn, aðsóknin var svo mikil.
Það var mér ofviða, þó aðgangseyr-
ir væri kominn niður í tvær krón-
ur. Þetta voru atvinnuleysisár og
lítið um aura í bænum undir Nöf-
um. Við ræddum það vinirnir, að
það væri afleitt fyrir mig að kom-
ast ekki aftur á þessa snilldarsýn-
ingu. Hver biður mig þá að koma
sem snöggvast, upp á norðurloft,
nema vinur minn, gefur mér
spánnýjan túkall, og segir mér að
drífa mig á Skugga-Svein, því ég
sjái mikið og lengi eftir því ef ég
missi af sýningunni. Það komu
margar guðsgjafirnar ofan af norð-
urloftinu. Þessar leifturmyndir frá
löngu liðnum tíma eru talandi dæmi
um þann kærleika og manngæsku
sem Bubbi sýndi öllu sínu samferða-
fólki. Hann var alla tíð næmur á
líðan samferðamanna sinna, sígef-
andi af sjálfum sér, ekkert of gott
fyrir vinina, stöðugt veitandi. Bræð-
ur mínir nutu þess sama og fjöl-
skyldan mín öll. Vináttan var til
lífstíðar, það bar aldrei skugga á,
sem sjaldgæft er í mannlegum sam-
skiptum.
Bubbi kynntist konuefni sínu í
„Voninni". Magga leigði herbergi
eins og hann. Eitt sinn spurði hann
mig, hvernig mér litist á Möggu sem
konuefni fyrir sig? Ég varð strax
spenntur, og sagði að Magga væri
besta stelpan sem hann gæti feng-
ið. Þótt ungur væri, fann ég straum-
ana milli þessara góðu vina minna.
Þótt Magga væri, að sumu leyti,
að taka frá mér minn traustasta
vin, náði afbrýðisemin ekki teljandi
tökum á mér. Því vinátta mín við
þau minnkaði síst við samdrátt
þeirra.
Magga og Bubbi fluttu úr „Von“
á vordögum 1953, og stofnsettu
sitt eigið heimili. Fyrst í því forn-
fræga húsi, sem kennt var við Krist-
ján Gíslason „borgara. Síðan lá leið-
in til Valda Bergs á Ægisstígnum,
þá að Freyjugötu lOb og síðan að
Hólavegi 22, þar sem Bubbi hafði
reist ljölskyldu sinni veglegt hús.
Það varð heimili þeirra upp frá
því, allt fram á þennan dag. Samlíf
Bubba og Möggu varð farsælt og
hamingjuríkt, mikið jafnræði með
þeim hjónum og barnalán mikið.
Fyrirmyndarhjónaband, eins og þau
gerast best. Heimili þeirra alla tíð
mannmargt, opið og notalegt kær-
leiksheimili.
Börn Bubba og Möggu eru Óskar
Guðvin, f. 7. júlí 1957, tvíburárnir
Lovísa Bima og Guðni Ragnar, f.
29 júní 1959. Yngstur er Björn
Jóhann, f. 20 maí 1967. Barnabörn-
in eru orðin sjö. Óskar og Lovísa
búa með fjölskyldum sínum hér á
Sauðárkróki, en bræðurnir Guðni
og Björn dvelja í Reykjavík.
Bubbi hafði mannkosti sína að
veganesti, veraldlegan auð engan,
þegar hann kom á Krókinn til náms
í húsasmíði hjá Sigurði Sigfússyni.
Það voru umbyltingatímar, hafnar
miklar framkvæmdir í sveitum, sem
náðu fyrr en varði hingað til Sauð-
árkróks, bæjarins undir Nöfum.
Mikil athafnasemi og áræði fylgdu
Sigga Siff. og það safnaðist að
honum mikið mannval. Bubbi var í
þeirra hópi. Krókurinn var ekki
nægt olnbogarými fyrir Sigga Siff.,
en lærisveinar hans urðu eftir og
stofnuðu m.a. tvö fyrirtæki: Litlu
trésmiðjuna, forvera Trésmiðjunnar
Borgar, og Byggingafélagið Hlyn.
Bæði urðu þessi fyrirtæki afar
t
Fósturbróðir minn,
JÓN GUÐNI LÚÐVÍKSSON,
Safamýri 40,
verður jarðsunginn frá Fossvogskapellu föstudaginn 22. maí
kl. 10.30.
Fyrir hönd aðstandenda,
Helga Guðrún Þórðardóttir.
t
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
HERMANN EGILSSON
fyrrum bóndi á Galtalæk
í Biskupstungum,
verður jarðsunginn frá Skálholtskirkju laugardaginn 23. maí
kl. 14.00.
Jarðsett verður í Bræöratungukirkjugarði.
Jensina Jónatansdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.
t
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
KRISTINN ÓLASON
fv. brunavörður,
Dalbraut 20,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju
í dag, fimmtudaginn 21. maí, kl. 15.00.
Hrafnhildur Kristinsdóttir, Hjörvar Sævaldsson,
Kristinn Ó. Kristinsson, Hrafnhildur Þórarinsdóttir,
Einar Á. Kristinsson, Rebekka Ingvarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
stjúpfaðir, tengdafaðir og afi,
JÓHANN EINARSSON
blikksmíðameistari,
Sólheimum 23,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Langholtskirkju
föstudaginn 22. maí kl. 10.30.
Þeim, sem vildu minnast hins látna, er
vinsamlega bent á Hjartavernd.
Jenný Sigf úsdóttir,
Helga S. Jóhannsdóttir,
Guðfinna Jóhannsdóttir,
Jóhanna Jóhannsdóttir Furuvik,
Einar I. Jóhannsson,
ísak V. Jóhannsson,
Sigrún Einarsdóttir,
Þorgerður Einarsdóttir,
Aldis Einarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
Guðjón Helgason,
Henk Hoogland,
Ingmar Furuvik,
Helga Eiðsdóttir,
Inga Sigurjónsdóttir,
Pálmi Magnússon,
Kaj Fryestam,
+
Faðir minn, tengdafaðir, afi og langafi,
KRISTJÁN ÁSGEIRSSON,
Hvassaleiti 97,
Reykjavik,
lést mánudaginn 18. maí.
Edda Kristjánsdóttir,
Kristján Sigurmundsson,
Helga Sigurmundsdóttir,
Anna Sigurmundsdóttir,
Jón Sigurmundsson,
Friðrik Sigurmundsson,
Einar Sigurmundsson
og langafabörnin.
Sigurmundur Jónsson,
Anna Elísabet Ólafsdóttir,
Guðjón Þorkelsson,
Helgi Tómasson,
Sjöfn Guðmundsdóttir,
Vigdís Klemenzdóttir,
+
Eiginmaður minn, faðir okkar og tengdafaðir,
HERMANN SNORRI JAKOBSSON
frá Látrum í Aðalvik,
verður jarðsunginn frá ísafjarðarkapellu föstudaginn 22. maí
kl. 14.00.
Þeim, sem vildu minnast hans, er bent á Fjórðungssjúkrahúsið á
Isafirði.
Fyrir hönd barnabarna og barnabarnabarna,
Guðmunda Þorbergsdóttir,
Trausti Hermannsson, Sólveig Ólafsdóttir,
Helga Hermannsdóttir,
Jóhanna Hermannsdóttir, Jónas Guðmundsson,
Snorri Hermannsson, Auður H. Hagalin.
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
ÞORBJÖRG ÞÓRHALLSDÓTTIR,
Skeiðarvogi 89,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju föstudaginn 22. maí kl 15.00.
Jón Kristinn Arason,
Þórhallur Arason,
Sveinn Arason,
Arnþór Óli Arason,
Atli Arason,
Anna Björg Aradóttir,
Halldór Arason,
Nanna Huld Aradóttir,
og barnabörn.
Sigrún Kristinsdóttir,
Rannveig Tómasdóttir,
Jóna Möller,
Guðný Eiríksdóttir,
Þorleifur Magnússon,
Helga Ólafsdóttir,
Pétur Ingólfsson
+
Innilegar þakkir fyrir samúð og vinarhug við andlát og útför
JÓNASAR BERGMANNS HALLGRÍMSSONAR,
Helgavatni.
Sigurlaug H. Maronsdóttir,
Maron Bergmann, Þorbjörg Otta, Kristín Helga,
Þorbj'örg Jónasdóttir, Hallgrimur Eðvarðsson,
Kristin Bjarnadóttir, Maron Pétursson,
Kristín Hallgrímsdóttir, Gert Grassl,
Eðvarð Hallgrímsson, Helga Guðmundsdóttir,
Guðmundur Hallgrímsson, Oddný S. Jónsdóttir.
öflug, á skagfirskan mælikvarða,
raunar á landsvísu. Buhbi stofnaði
Byggingafélagið Hlyn, árið 1954,
ásamt Braga Jósafatssyni, Reyni
Ragnarssyni, ísak Árnasyni og
Kára Hermannssyni. Fyrirtæki óx
og dafnaði og tókst á við fjöldann
allan af stórverkum. Bubbi varð
yfirsmiður við byggingu Sjúkrahúss
Skagfirðinga á Sauðárhæðum, und-
ir stjórn Sveins Ásmundssonar frá
Ásbúðum. Við það verk hlaut Bubbi
þá eldskírn, sem gerði hann að for-
ystumanni, allt til æviloka. Hann
hafði yfirumsjón með byggingu
heilsugæslustöðvarinnar við
„Sjúkrahúsið“, og síðan öldrunar-
heimilið, og við fráfall hans standa
þessar byggingar allar fullbyggðar.
Þau verða ekki talin frekar, öll
þau mannvirki í héraði og bæ sem
Bubbi hafði umsjón með, eða lagði
hönd að. Öldin hefur senn runnið
sitt skeið. Enginn einn maður hefur
komið jafn mikið að byggingum hér
á Sauðárkróki og Björn Guðnason.
Gróskumikið vaxtarskeið bæjarins
fylgdi starfsævi hans. Síðasta stór-
virkið sem hann tókst á hendur,
með félögum sínum, var bygging
bóknámshúss Fjölbrautaskólans en
þar stendur nú fullbúinn grunnur,
mikið verk, sem bíður framhaldsins.
Að sjálfsögðu byggði hann hús mitt
á Smáragrundinni, hver annar?
Ýmsar mannabreytingar urðu hjá
Hlyni í gegnum tíðina, en alla tíð
var Bubbi hjarta fyrirtækisins. Því
miður hallaði mjög undan fæti hjá
Hlyni, síðustu misseri, sem auðveld-
aði vini mínum ekki baráttuna við
hinn erfíða sjúkdóm. Hin hörðu
gildi, vaxandi samkeppni og pen-
ingahyggja, og afleiðingar þeirrar
samfélagsþróunar, urðu vini mínum
mikill baggi, enda honum anddrægt
að fjarlægjast hin mildari mannlegu
gildi. Mikið mannval hefur lengst-
um verið hjá Hlyni og naut Bubbi
mikils trausts sem einn af stjórn-
endum fyrirtækisins og hnýtti vin-
áttubönd við samstarfsmenn sína,
eins og alla aðra á lífsleiðinni. Bubbi
var fyrst og fremst maður verksins
og framkvæmda, sívinnandi um-
fram það sem skynsamlegt var.
Fjármálamaður var hann ekki að
eðlisfari, en rekstrarmál annaðist
hann engu að síður en önnur verk.
Vinsældir Bubba, vinar míns,
voru með ólíkindum miklar, eins
hlédrægur maður og hann var.
Hann lét eitt sinn tilleiðast að taka
þátt í prófkjöri Sjálfstæðisflokksins
fyrir bæjarstjórakosningar. Hann
stóð uppi sem lang vinsælasti mað-
ur flokksins, sem kom honum alveg
í opna skjöldu, en velvildarmönnum
hans var það ekkert undrunarefni.
Að hugsuðu máli var Bubbi ekki
tilbúinn að taka að sér pólitíska
forystu, og hafnaði vegsemdum og
sigldi lygnan sjó með flokki sínum.
I raun var Bubbi vinur minn þeirrar
gerðar, að pólitísk störf hlutu að
vera íjarlæg honum. Mannkostir
hans voru hafnir yfir alla flokka-
drætti.
Aðfaranótt 11. maí, ók ég norður
yfir heiðar, og heim, móti silfur-
tærri vomóttinni, með sólareld við
hafsbrún. Það var svalt en fagurt.
Að kvöldi þessa dags höfðu tveir
vinir mínir kvatt þetta líf, Bubbi
og Ýtu Keli (Þorkell Halldórsson),
hinum megin götunnar. Leiðir okk-
ar lágu oft saman á Sæmundargöt-
unni. Bubbi að huga að fyrirtæki
sínu, ég við verslun rnína. Samfé-
lagið í götunni er fátækara. Það
er ekki samt.
Björn Guðnason var mikil mann-
kostamaður, með ljúfustu mönnum
sem þetta hérað hefur alið á þess-
ari öld, umburðarlyndur drengskap-
armaður. Gjörvilegir afkomendur
hans munu minna á forföður sinn.
Ég kveð nú minn gamla góða vin.
Fjölskylda mín þakkar órofa tryggð
í áratugi. Það er söknuður í hjarta,
það eiga margir um sárt að binda.
Eiginkona, börn og barnabörn,
tengdafólk, systur, frændfólk og
vinir. Tengdamóðir sem sér baki
miklum vini, Slíkir menn sem Björn
Guðnason verða ætíð fátíðir, en
verðmætir hverju því samfélagi sem
þeir fæðast í.
Það er bjart yfír minningunni um
Björn Guðnason, manngæskumann
sem genginn er. Hans verður
minnst langt inn í framtíðina.
Hörður Ingimarsson.