Morgunblaðið - 12.06.1992, Blaðsíða 19

sér sumarhús í landi Svignaskarð og
þar naut hann sín. Hann ræktaði
landið og naut útivistar og sveitasæl-
unnar.
Örlögin hafa hagað því svo að leiðir
okkar Björns hafa legið saman aftur
og aftur. Vináttu okkar verður bezt
lýst með orðum móður minnar þegar
ég sagði henni andlát Bjöms: „Villi
minn; þið Bjöm vorað svo góðir vin-
ir.“ Eg get engu við það bætt.
Ég leit við hjá Birni tvisvar í síð-
ustu viku. Við kvöddumst innilegar
en nokkra sinni fyrr. En það var
feigðin sem ég skynjaði ekki.
Bjöm var ekki einn. Ungur gekk
hann að eiga Sigríði Theódóra Ár-
mann balletmeistara. Hún er einn
af forgöngumönnum dansmenntar á
íslandi. Bjöm tók virkan þátt í störf-
um hennar og áhugamálum. Saman
ferðuðust þau og nutu þess bezta,
sem erlendar borgir hafa að bjóða.
Þau vorq nýkomin úr einni ferð til
Portúgal. Bjöm naut þess að segja
frá ferðum sínum.
Þeim hjónum varð fjögurra barna
auðið. Og eplin falla ekki langt frá
eikunum. Sigbjöm sonur þeirra er
búfræðikandidat og bóndi á Lundum
í Stafholtstungum, kvæntur Rögnu
J. Sigurðardóttur. Dætumar eru báð-
ar balletkennarar. Þær era Ásta,
gift Guðna B. Guðnasyni og Pálína,
sem enn er í foreldrahúsum. Einn
son, Björn Valdimar, misstu þau í
æsku. Bamabörnin era orðin 2.
Að leiðarlokum eram við Auður
María þakklát forsjóninni fyrir að
færa okkur Björn Hjartarson að vini.
Megi góður guð styrkja Sigríði
Ármann, böm þeirra og Ástu móður
Bjöms í sorg. Góður drengur er fall-
inn og fari hann í friði.
Guð geymi Björn Hjartarson.
Viltyálmur Bjarnason.
Sumir fremur en aðrir virðast
endalaust geta gefíð af sér, beitt
töfrasprota sínum látlaust, nálgast
hlutina með öðra hugarfari, sjá haf
og jörð í öðru ljósi. Með töfrasprota
sínum deila þeir fegurðinni með
mönnum og dýrum, fá smæstu mó-
fugla til að syngja og gleðjast, glæða
umhverfið nýju lífi, grös og blóm
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 12. JÚNÍ 1992
19
verða fegurri, jörðin angar sem ný.
Silfurtær lækurinn hoppar stall
af stalli. Vaðfuglar og varpendur
gjóta spuralum augum til mannanna.
Þeim er óhætt, töfrasproti Björns
glæðir allt lífi.
Hugurinn vill fanga augnablikið,
fylgja flugi fuglanna, dveljast andar-
tak í þyngdarleysinu. Töfrasprotinn
er þarna, hann er ekki hvíldur þegar
svona stendur á.
Bjöm gekk ungur í raðir okkar
skíðamanna í KR. Páskadvöl í gamla
skálanum í Skálafelli varð fastur lið-
ur. Kynntumst við þar músíkgáfum
Bjöms og skáldlegum innblæstri.
Textar er hann samdi við ýmis al-
geng lög vora sungnir í skálanum
árum saman.
Það er oft sagt að menn lendi á
réttri hillu í lífínu. Ekki veit ég hvort
einhver sannleikur fylgir slíku tali,
en eitt er víst að þeir sem áttu er-
indi við útibúið á Laugavegi 105
fannst Bjöm vera réttur maður á
réttum stað, en þar var hans starfs-
vettvangur í 33 ár. Stór hópur við-
skiptamanna hafa haldið tryggð við
útibúið frá stofnun þess.
Bjöm hafði fengið góða undirstöðu
þegar hann hóf störf í Útvegsbank-
anum, lokið stúdeiitsprófi, verið við
nám í Þýskalandi og síðast en ekki
síst ólst hann upp við störf í verslun
föður síns á Bræðraborgarstíg 1.
Hann kynntist atvinnulífinu í gegn-
' um sveitastörf sem unglingur í
Svignaskarði og við síldveiðar á sum-
ram. Þessi undirstaða var honum það
veganesti er reyndist best.
Á vinnustað hafði Bjöm traust
allra. Hann hafði meiri yfirsýn og
nánari tengsl við starfsfólk og við-
skiptamenn en almennt gerist. Hollr-
áð hans, glettnin undir niðri og lífsfí-
lósofía var meira en hversdagslegt
rabb.
Bjöm tók ástfóstri við Borgar-
fjörðinn. Dvöl hans í Svignaskarði
hafði varanleg áhrif. Síðar eignaðist
hann spildu úr landi Svignaskarðs
og byggði þar bústað eins og sagt
var um landnámsmenn. Sá staður
varð unaðsreitur fjölskyldunnar. Með
hveiju ári fyöigaði tijám og plöntum
og gróður óx með hjálp græðandi
handa.
Við bakka Norðurár undi hann sér
vel. Hraun og syllur fengu nýja
merkingu. Skarðsheiðin, Baula og
Hvassafellið hátt yfir allt hafið, jökl-
ar og dalir í dularfullri birtu, Lax-
foss og Glanni ögrandi eins og óbeisl-
aðir fákar. Björn átti sína uppáhalds-
staði við ána. Þar beið hann þess að
hinn silfraði konungar árinnar ætti
leið um, beið þess að gælt yrði við
línuna; hlustaði í þögnina, hlustaði á
niðinn. Að endingu verður niður ár-
innar að þögn.
Ungur kynntist Bjöm lífsföranaut
sínum, Sigríði Ármann ballettkenn-
ara. Þau eignuðust fjögur börn, Björn
Valdimar er dó í æsku en hin öll
bera ættarmót og mannkosti foreldr-
anna. Sigurbjöm Björnsson búfræð-
ingur og bóndi að Lundum í Staf-
holtstungum, kvæntur Rögnu
Sigurðardóttur, Ásta ballettdansari
og kennari eins og móðir hennar,
gift Guðna Guðnasyni tölvufræðingi
og Pálína nemi í háskólanum, í for-
eldrahúsum.
Foreldrar Björns voru Hjörtur
Hjartarson kaupmaður og Ásta
Bjömsdóttir frá Ánanaustum. Hún
sér nú á eftir elsta syni sínum.
Björn fylgdist af áhuga með starfi
konu sinnar og síðar er Ásta dóttir
þeirra hóf ballettkennslu við skólann.
Sigríður Ármann var ein af fyrstu
ballettdönsuram landsins og skóli
hennar ávallt í forystuhlutverki, enda
Bjöm ávallt mjög stoltur er rætt var
um störf mæðgnanna.
Að leiðarlokum er ekki annað eft-
ir en að þakka forsjóninni fyrir kynn-
in við Björn og hans fyölskyldu. Vin-
ir hans drúpa höfði og skynja hvern-
ig saxast hefur á sálina.
Þó að ævi Bjöms hafi endað allt
of skjótt þá spannaði hún samt þijár
kynslóðir.
Ástvinum Björns era færðar inni-
legar samúðarkveðjur.
Þórir Jónsson.
Það voru þungbær tíðindi sem
bárust 4. júní sl. í Bankastrætis-
útibú íslandsbanka, að Björn Hjart-
arson væri horfinn á braut.
SJÁ SÍÐU 30
SJÓMANNA
DAGURINN
í HAFNARFIRÐÍ
stendurfyrir Sjómannadagshófi
í Súlnasal Hótel Sögu
á Sjómannadaginn 14. júní.
Fordrykkur
Veislukvöldverður
Skemmtiatriði
Landsliðið í spaugi teygir hláturstaugar
gestanna
Húsið opnað kl. 19.00
Að loknu borðhaldi kl. 23.00
-éíM hefst dansleikur með hinni vinsœlu
* hljómsveit Stefáns P.
Verð á dansleik kr. 850.-
- lofar góðu!

EGILL OLAFSSON
SÍÐAN SKEIN SÓL
BJÖRGVIN HALLDÓRSSON
LADDI, SVERRIR STORMSKER
ANNA MJÖLL
RÚNARÞÓR
LOÐIN ROTTA
GUNNAR ÞÓRÐARSON
SILFURTÓNAR
GEIRI SÆM
LIPSTICK LOVERS