Morgunblaðið - 30.08.1992, Blaðsíða 39

39
MORGUNBLAÐIÐ FOLK I FRETTUM SUNNUDAGUR 30. ÁGÚST 1992
Jeremy Irons ber andlitið vel sem honum var
sagt fyrir 20 árum að væri of fellt og gamal-
dags til þess að hann gæti nokkru sinni náð
langt í leiklistarheiminum.
að ég tel að það sé röng ástæða
til að velja mynd,“ segir Irons,
„Maður velur að gera myndir sem
telja má að verði góðar, annars
vaknar maður upp í eltingarleik við
samnefnara auðvirðu og lúalegra
þátta.“ Hann leikur föður sem legg-
ur girndarhug á kærustu sonar síns,
í nýjustu mynd franska leikstjórans
Louis Malle, og þurfti meðal annars
að leika í ástríðuþrungnum atriðum
ásamt mótleikkonu sinni, Juliette
Binoche, sem er íslenskum kvik-
myndahúsagestum að
góðu kunn úr Óbærileg-
um léttleika tilverunn-
ar. Myndin sem heitir
„Damage“ er eins og
„Waterland" byggð á
virtu bókmenntaverki,
og er það ágætur vitnis-
burður um hvernig Jer-
emy velur sér handrit,
en margar þeirra
mynda sem hann hefur
leikið í gegnum tíðina
hafa átt sér bókmenn-
talegar fyrirmyndir.
Tilboðum rigndi yfir
leikarann eftir að hann
hreppti hin umtöluðu
Óskarsverðlaun fyrir
túlkun sína á danska
aðalsmanninum Claus
von Biilow, en hann
kaus að umturna ekki
lífi sínu í þágu skrums
og almenningshylli.
„Eg hef aldrei sóst eftir
ríkidæmi. Óskarsverð-
launin vann ég með því
að taka þær ákvarðanir
sem ég hef tekið á ferli
mínum, og ég fæ ekki
greint neina ástæðu til
þess að breyta lífs-
markmiðum mínum þó
ég hafi unnið til verð-
launa.“ Þess má geta
að þegar Irons yfirgaf
Bristol Old Vic-ieikhús-
ið fyrir tveimur áratug-
um og lagði út á stóra sviðið, var
hann kvaddur af leikhússtjóra
nokkrum sem þóttist viss um hvert
stefndi og sagði: „Þú hefðir áreiðan-
lega getað grætt vel á 4. áratug
aldarinnar. En fyrir nútímann er
andlitið á þér alveg kolvitlaust; það
er of langt, of fellt. Og þú talar
gott mál, sem er hreint ekki í tísku
nú.“ Leikstjóra þessum vitraðist
ekki hið sanna í málinu, að tísk-
bundin fyrirbrigði leysa ekki hæfi-
leika af hólmi.
ÁFANGI
Víkingar rændu vini
Hafnarfjarðar
Hjónin úr Ólafsvík „handtekin“ af illúðlegum víkingum suður í Hafnar-
firði á dögunum.
Fyrir skömmu fögn-
uðu Hafnfirðingar
tvö þúsundasta „vini
Iíafnarfjarðar", en hin
seinni misseri hefur
Hafnarfjarðarbær í
kynningarskyni safnað
„vinum“ um allar jarðir
og hefur Upplýsinga-
miðstöð ferðamála í
Hafnarfirði haft veg og
vanda af söfnuninni.
Hlutverk hennar er auk
þess margþætt eins og
nafnið gefur til kynna.
Umræddur vinur nr.
2000 var Ágúst Sig-
urðsson kaupmaður frá
Ólafsvík og var honum
boðið til Hafnarfjarðar
ásamt konu sinni á
dögunum til að kynnast
„brandara- og hand-
boltabænum".
Heimboðið hófst
með gjafveitingum og
skoðunarferð um borð í elsta
skráða ökutæki landsins, „Over-
land árg. 1924“ en undir stýri
var eigandinn sjálfur Rudolf Kr.
Kristinsson. Lá leiðin í Hafna-
borg sem er menningar- og lista-
stofnun Hafnarfjarðar. Eftir
kaffiveitingar á þeim bæ fór að
hitna í kolunum, því skyndilega
réðust víkingar að hjónunum frá
Ólafsvík og riðu með þau á fák-
um fráum fram í Heiðmörk.
Ekki voru þó vígaferli í huga
þeirra, heldur var hjónunum boð-
ið upp á veitingar í sveitasæl-
unni, síld á rúgbrauði, hákarl og
brennivín. „Mannráninu“ var af-
létt í Fjörukránni undir kvöldið
þar sem fram fór víkingaveisla
þar sem 60 norrænir gestir sátu
einnig undir borðum og urðu
vitni að því ásamt þrumuguðin-
um Þór, er Ágúst var sæmdur
nafnbótinni „heiðursvíkingur".