Morgunblaðið - 19.10.1993, Blaðsíða 17

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 19. OKTÓBER 1993
17
Loksins opinská umræða
eftirAmal Qase
Kvenréttindafélag íslands efndi
til ráðstefnu um stöðu erlendra
kvenna á íslandi 25. september.
Þetta var bein afleiðing af blaða-
grein sem ég hafði skrifað í Morg-
unblaðið í júlímánuði á þessu ári. í
kjölfar birtingar fyrrnefndrar grein-
ar hafa fjölmiðlar heldur betur varp-
að kastljósi að aðbúnaði erlendra og
sérstaklega hörundsdökkra kvenna
á íslandi sem sumar hveijar lenda
í vandræðum í hjónabandinu. Ég er
fegin að þetta mál er komið á yfir-
borðið og að það sé ekki lengur
feimnismál og að menn séu farnir
að ræða um það opinberlega þó að
þetta hafi valdið mér persónulegum
óþægindum.
Vegna þess að ég hafði afþakkað
boð að halda fyrirlestur á fyrr-
nefndri ráðstefnu til þess að forðast
persónulegar árásir hefur verið sagt
að ég sé með þessu að draga í land
með það sem ég hef sagt í fjölmiðl-
um hingað til. Þetta er alger stað-
leysa. Þvert á móti stend ég við
hvert orð sem ég hef sagt og mun
tjá mig um þetta mál þegar og ef
mér þóknast. Sumir hafa tekið allt
sem ég sagði í fjölmiðlum úr sam-
hengi og dæmt mig fyrir margt sem
ég hef ekki sagt eða gert. Ég hef
aldrei sett alla íslenska menn sem
eru giftir erlendum konum í sama
flokk. Slíkt væri ekki bara ábyrgð-
arleysi heldur algjört dómgreindar-
leysi af minni hálfu.
Hvað varðar undirskriftasöfnun-
ina sem filippeyska konan hafði til-
kynnt í morgunútvarpi Rásar tvö
24. september að hún og „hennar
fólk“ séu að undirbúa til þess að
„beina spjótum" að mér vil segja að
það þarf meira en undirskriftasöfn-
un, svívirðingar í fjölmiðlum og
símadónaskap til þess að koma mér
úr jafnvægi. Þegar útvarpsmaður
Rásar tvö bar spurningu undir fyrr-
nefnda filippeyska konu þess efnis
að asísk kona hefði haft í hótunum
við mig í síma, sagði hún mig vera
lygara og lýsti því yfir að „engin
asísk kona hefur hringt" í mig. Við
skulum láta það liggja milli hluta
hernig hún veit hver hringir í mig
og hver ekki en kannski getur hún
gert grein fyrir því hvemig stendur
á því að Póstur og sími (en ég lét
Póst og síma hlera símann hjá mér
þegar lætin stóðu sem hæst) hefur
rakið hótunarsímhringingu til mín
til síma sem maðurinn hennar er
skráður fyrir og er á heimili þar sem
umrædd kona á lögheimili. (Ég vísa
þeim sem vefengja mín orð til RLR
sem hefur þetta mál til meðferðar.)
En hvað var það í minni grein sem
beindi athygli fjölmiðla og almenn-
ings að málinu? Ég leyfi mér að
fullyrða að það var sannleikurinn.
Sumir hneyksluðust, aðrir hrifust.
Sjálf varð ég agndofa yfir viðbrögð-
unum, að hluta til vegna þess að ég
gerði mér ekki grein fyrir því hvað
þetta mál var ofarlega í huga fólks
þótt engin væri sérstaklega að ræða
um það.
Svo virðist sem það sem ég sagði
meðal annars í blaðagreinum og
angraði suma eiginmenn erlendra
kvenna hafi verið að þeir vildu ekki
að konur þeirra lærðu íslensku. Þetta
hefur íslenskukennari asískra
kvenna staðfest og var haft eftir
honum í Pressunni 29. júlí 1993 að
„oft sé erfitt að fá þær til að sækja
tíma og stundum séu það hreinlega
eiginmennirnir sem standi í vegi
fyrir að þær fái að koma“. Það er
mín skoðun að þeir geri þetta fyrst
og fremst til þess að beita konurnar
félagslegri einangrun. Það hlýtur að
vera hlutverk stjórnvalda sem veita
þessum konum leyfi til að búa á
Islandi að sjá til þess að þær fái að
vita hvert þær eiga að snúa sér ef
á þeim er brotið.
í fréttaskýringu sjónvarpsins að
kvöldi dagsins sem ráðstefnan var
haldin kom fram að fleiri asískar
konur en íslenskar leita til Kvenna-
athvarfsins vegna hjónabandsörð-
ugleika. Ástæðan var sögð sú að
asísar konur eigi í engin hús að
venda ef þær þurfa að flýja af heim-
ili sínu en íslenskra konur geti í
mörgum tilvikum snúið sér að ætt-
ingjum. Hver sem ástæðan er eru
þessar upplýsingar skelfilegar, sér-
staklega þegar haft er í huga það
sem kom fram hjá Láru V. Júlíus-
dóttur á ráðstefnunni að það séu
aðeins 300 asískar konur á íslandi.
Það er staðreynd að í fátækum
löndum leiðist fólkið út í spillingu í
lífsbjargarviðleitni sinni og það er
ekkert mál að t.d. kaupa sér fæðing-
arvottorð, vegabréf eða háskólapróf
fyrir hlægilega lágt verð og þess
vegna er ekki erfitt fyrir íslenskan
karlmann að koma með stúlku undir
lögaldri til landsins sem eiginkonu
með því að múta opinberum stjórn-
völdum til þess að útbúa vottorð sem
segir hana lögráða. Ég hvet þess-
„Það hlýtur að vera
hlutverk stjórnvalda
sem veita þessum kon-
um leyfi til að búa á
Islandi að sjá til þess
að þær fái að vita hvert
þær eiga að snúa sér
ef á þeim er brotið.“
vegna barnaverndamefnd að fylgj-
ast vel með svona málum einkum
ef stelpan á enga ættingja á ís-
landi. Ég er ekki að stinga upp á
að viðkomandi stúlka sé pyntuð í
yfirheyrslu þangað til hún játar að
vera fímmtán ára gömul heldur að
menn noti heilbrigða skynsemi varð-
andi hvað sé barn og hvað fulltíða
kona. Ef „konan“ er bersýnilega
unglingsstelpa má ekki taka mark
á hvað stendur í vegabréfi hennar
því slík vegabréf eru auðfengin.
Að lokum vil ég benda útlending-
um sem hafa gaman af að lesa ís-
lenskar bækur en vilja laga fram-
burð sinn á blindrabókasafnið þar
sem hægt er að finna spólur með
flestum íslenskum bókum sem mað-
ur getur hlustað.á um leið og hann
les og heyrir þar með hvernig inn-
lendir bera orðin fram. Ég veit af
reynslu að þetta hjálpar.
Höfundur er
stjórnmálnfræðinemi.
m
m.
Orka 113 kcal*
Orka 473 kj*
Ríbóflavln 27% (RDS)
Prótín 4 g*
Jám 58% (RDS)
Kolvetni 21,4 g*
Fita 2,1 g*
Natríum 314 mg*
Kalíum 105 mg*.
A-vítamín 38% (RDS)
Tfejtí
Þíamín 27% (RDS)
Níasín 27% (RDS)
Kalsíum 5% (RDS)
D-vítamín 10% (RDS)
B6-vítamín 25% (RDS)
C-vítamín 25% (RDS)
Fólínsýra 25% (RDS)
Cheerios
FÆÐUHRINGURINN
Það er samhengi á milli mataræðis og heilsu.
Heilsan er dýrmæt og þess vegna er ætíð skynsamlegt að huga að samsetningu
fæðunnar sem við neytum. Cheerios er ríkt af hollustuefnum og inniheldur
sáralítið af sykri og fitu. í hverjum Cheerios „fæðuhring“ er að finna bragð af
góðum, trefjaríkum og hollum mat; fyrir fólk ú öllum aldri.
Maður hætttr
ekki að

*1 skammtur cða 30 g.
RDS: RáÖlagÖur dagskammtur.
Cheerios - einfaldlega hollt!

YDDAF45.13/SÍA