Morgunblaðið - 19.10.1993, Blaðsíða 36

36
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 19. OKTÓBER 1993
t
Móðir mín,
ANNÝ HERJÓLFSDÓTTIR BICHOFF,
lést 17. október í Johns Hopkins Hospital, Baltimore.
Fyrir hönd aðstandenda,
Guðmundur Aðalsteinsson.
t
Móðir okkar,
ANNA MARÍA BALDVINSDÓTTIR,
lést á Droplaugarstöðum aöfaranótt 17. október.
Karl Guðmundsson,
Ragnar Guðmundsson.
t
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
MARGRÉT RÓBERTSDÓTTIR, *
Egilsbraut 9,
Þorlákshöfn, —.
andaðist aðfaranótt sunnudagsins 17. október í Landspítalanum.
Börn, tengdabörn og barnabörn.
t
Bróðir okkar,
MAGNÚS HELGI HELGASON
frá Stafholti,
Grindavík,
lést á Borgarspítalanum 28. september sl.
Útför hefur farið fram.
Systkini hins látna.
t
Tengdafaðir minn og afi okkar,
JÓHANNES GUÐMUNDSSON,
Framnesvegi 16,
Reykjavik,
lést á elli- og hjúkrunarheimilinu Grund laugardaginn 16. október.
Guðmundur A. Jóhannsson,
Lilja Sólrún Guðmundsdóttir,
Jóhannes Guðmundsson,
Kristfn Guðmundsdóttir.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
GUÐNÝ GUÐRÚN JÓNSDÓTTIR
frá Lækjarhúsum,
Borgarhöfn,
Skipasundi 34,
lést f Borgarspíalanum 17. október.
Jóhanna Sigurðardóttir,
Sigurborg Sigurðardóttir, Jóhann Kristmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Konan mín, móðir okkar, dóttir og systir,
HALLDÓRA LINDA INGÓLFSDÓTTIR,
lést í Landspítalanum 17. október.
Guðmundur Kristmannsson,
Margrét, Bryndís, Rúnar, Hafsteinn,
Þóra Þorsteinsdóttir, Sigurþór Hallgrímsson
og systkini.
t
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
PÉTUR ÓLI LÁRUSSON,
Hlaðhömrum,
Mosfellsbæ,
áðurtil heimilis f Melgerði 20,
Reykavfk,
lést sunnudaginn 17. október í Borgarspítalanum.
Guðrfður Pétursdóttir, Jón A. Kristinsson,
Guðmar Pétursson, Elsa Ágústsdóttir,
Einar Pétursson,
Valgerður Pétursdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Minning
Hjáhnfríður Lilja Berg-
sveinsdóttir ljósmóðir
Mig langar til að minnast ömmu
minnar, Hjálmfríðar Lilju Berg-
sveinsdóttur, í örfáum orðum.
Amma mín var Ijósmóðir, lengst
af í Reykjarfjarðarhreppi í Norður-
Ísaíjarðarsýslu en seinna eftir að
hún fluttist í bæinn vann hún ýmis
störf.
Amma var mikill persónuleiki,
sjálfstæð og sterk bæði andlega og
líkamlega. Við ljósmóðurstörfin
þurfti hún oft að ganga yfir hálsa
og dali og fara yfir firði á litlum
árabát. Oft sagði hún mér sögur
af því þegar einhver kona var í
barnsnauð og hún þurfti að fara í
hvaða veðri sem var, oft í biindbyl,
en amma lét það ekkert á sig fá
og óhætt er að segja að amma mín
var hreystimenni allt til dauðadags.
Þegar ég hugsa um þann tíma
sem ég fékk að kynnast henni er
það fyrsta sem mér kemur í hug
hve oft við sátum og vorum að
kveðast á eða skanderast. Amma
kunni ótal ljóð og vísur og það var
vonlaust verk að kveða hana í kút-
inn. Viku áður en hún dó, þegar
ég og kærastinn minn komum að
heimsækja ömmu á spítalanum,
gerði hann veikburða tilraun til að
kveða hana í kútinn en óhætt er
að segja að amma pakkaði honum
snyrtilega saman þó hann telji sig
nokkuð sleipan að skanderast.
Stundum sátum við amma og
spiluðum Marías, drukkum maltöl
og borðuðum harðfísk. Amma gerði
margar tilraunir til að fá mig til
að borða kindahausa - svið - en það
tókst ekki. Þau kvöld sem ég gisti
hjá ömmu var aldrei farið að sofa
fyrr en búið var að fara með bæn-
imar en þær kunni hún ófáar og
tók það drjúga stund að fara með
bænarununa. Amma var mjög trúuð
og hafði gaman af að lesa góðar
bækur.
Hún var mikill dýravinur og öll
dýr fundu samastað hjá ömmu og
hændust að henni.
Þegar ég var lítil, eða heldur
yngri en ég er núna, var mesta til-
hlökkun jólanna að opna pakkann
frá ömmu: kerti og spil, súkkulaði
og ullarsokkar. Þó að þetta þyki
kannski ekki merkilegar gjafír hér
á landi í dag, var þetta alltaf besti
pakkinn.
Þessi örfáu orð nægja ekki til
að gefa skýra mynd af þessari sér-
stöku konu en eru kannski frekar
smá þakkar- og kveðjuorð til henn-
ar.
Elsku amma, megir þú hvíla í
friði.
Ég fel forsjá þína,
Guð faðir, sálu mína,
því nú er komin nótt.
Um ljósið lát mig dreyma
og ljúfa engla geyma
öll bömin þín, svo blundi rótt.
(M.J.)
Sigrún Nikulásdóttir.
Laugardaginn 9. október síðast-
liðinn er ég kom í heimsókn til
Hjálmfríðar tengdamóður minnar
upp á Landspítala, þá vissi ég að
það var komið að kveðjustundinni.
Ég var kominn tii að kveðja hana
í hinsta sinn og reyna á minn van-
máttuga hátt að votta henni þakk-
læti mitt iyrir þá góðu viðkynningu
sem ég hef orðið aðnjótandi síðast-
liðin 18 ár. Það gladdi mig að hún
þekkti mig, enda þótt mikið væri
af henni dregið.
Þetta var dásamlegur haustdag-
ur, einstaklega fallegt, bjart veður
og sólin sendi geisla sína inn til
t
Elskuleg dóttir okkar,
DÖGG BJÖRNSDÓTTIR,
lést af slysförum í Lúxemburg 16. október sl.
Útförin auglýst síðar.
Sigríður Aradóttir og Björn Finnbjörnsson.
Bróðir okkar, t
ÁRNI ÞÓRARINN ÁRNASON,
frá Holti í Aðalvík,
til heimilis á Hringbraut 136,
Keflavík,
lést þann 15. október.
Kristján Árnason
og systkini.
Sigrfður S. Jónsdóttir,
Fanney Jónsdóttir, Sigurður Hauksson,
Sólveig Jónsdóttir, Gestur Þorgeirsson,
Björg Jónsdóttir, Grfmur Sæmundsen
og barnabörn.
hennar þegar ég dró gluggatjöldin
aðeins til hliðar. Úti fyrir lágu
haustlaufín á sólbjörtu malbikinu
eins og þau vissu ekki um hlutverk
sitt lengur eftir að hafa fallið frá
greinum sínum. Öðru hvoru komu
svo vindsveipir sem þyrluðu þeim
upp og var þá eins og þau yrðu að
glitrandi litlum verum sem svifu í
ioftinu í geislum haustsólarinnar
uns þau féllu aftur til jarðar. Þau
finna að lokum sinn samastað og
taka þannig aftur þátt í hinni eilífu
hringrás lífsins. Hjálmfríður andað-
ist sunnudaginn 10. október kl.
18.30 og hafði þá sama fallega
haustveðrið ríkt og daginn áður.
Ég ætla ekki að taka saman lífs-
hlaup Hjálmfríðar hér, til þess var
það of viðburðaríkt að það rúmist
innan þessara kveðjuorða, en vil
aðeins geta þess að hún var fædd
að Aratungu í Steingrímsfirði hinn
1. febrúar 1910, dóttir hjónanna
Sigríðar Guðrúnar Friðriksdóttur
og Bergsveins Sveinssonar bónda
og kennara sem þar bjuggu, og var
hún fjórða í röð fimmtán systkina.
Eftir því sem árunum fjölgaði í
okkar viðkynningu fór ekki hjá því
að hún segði mér meira og meira
frá sjálfi sér og sinni lífsreynslu.
Þetta hafa verið brot hér og brot
þar, ekki endilega í réttri tímaröð
heldur vel sagt frá hveiju sinni,
hvort heldur um var að ræða gleði-
legan atburð eða erfíða reynslu.
Úr þessum brotum fléttaðist svo
saga góðrar konu sem hafði ríka
þörf fyrir að hjálpa öðrum og þá
einkum þeim sem henni fannst hafa
á einhvem hátt orðið útundan í líf-
inu, og alltaf fýlgdi hún sinni sann-
færingu, þó svo hún samrýmdist
ekki alltaf skoðunum annarra. Ann-
ar þáttur var líka ríkjandi í fari
hennar og það var fróðleiksþörf
hennar, en hún las mikið af bókum
og gat lesið heilu næturnar ef því
var að skipta og veit ég að henni
leið þá mjög vel. Þá velti hún líka
oft fyrir sér tilgangi lífsins og hvað
tæki við að jarðvist lokinni og var
gaman að ræða þau mál við hana
því hún hafði sínar sérstöku skoðan-
ir og var ákaflega víðsýn hvað það
varðaði.
Ég er forsjóninni mjög þakklátur
fyrir að hafa kynnst Hjálmfríði, því
hún hefur sett sinn lit á tilveru
mína og aukið mér skilning á marg-
breytileika mannlífsins.
Sigurþór Jakobsson.
ERFIDRYKKJUR
Verð frá kr. 850-
cálKD
P E R l A in sími 620200
EKFIDtYnUOIt 1
Him BSJA
sími 689509
v J