Morgunblaðið - 18.03.1994, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 18. MARZ 1994
39
1977 og gegndi því til ársins 1983.
Þá varð sú breyting á að hann var
ráðinn í hálft starf sem samfélags-
fulltrúi með ábyrgð á fullorðins-
starfí félaganna og í hálft starf sem
framkvæmdastjóri Landssambands
KFUM og KFUK. Árið 1986 var
Guðni vígður til skólaprests sem
starfsmaður Kristilegu skólahreyf-
ingarinnar.
Árið 1992 kom hann aftur til
starfa fyrir KFUM og KFUK í hálft
starf sem samfélagsfulltrúi. Því
starfi gegndi hann til dauðadags
þó svo veikindi hans hafi hindrað
hann í að sinna því eins og hann
sjálfur hefði kosið. Auk starfs síns
í þágu þessara félaga naut Kristni-
boðssambandið starfskrafta hans
enda átti málefni kristniboðsins
hjarta þeirra hjóna.
Guðni gegndi óteljandi nefndar-
störfum á starfsferli sínum, bæði í
sjálfboðastarfi og sem launaður
starfsmaður. í nokkur ár sat hann
í stjórn evangelíska lútherska bibl-
íuskólans, sem var í eigu KFUM
og KFUK. Fyrir tveim árum tók
hann sæti í undirbúningsnefnd fyrir
samkomur með Billy Graham, sem
sjónvarpað var til landsins fyrir
réttu ári. Guðni fór á vegum nefnd-
arinnar til Þýskalands, þar sem
samkomurnar voru, til að túlka mál
Grahams yfir á íslensku. Er heim
kom var Guðni ekki vel hress og
greindist með krabbamein í eitlum.
Þrátt fyrir góðar vonir lækna náðu
lyfin ekki að sigrast á meininu.
Allan þann tíma sem Guðni var
veikur var mikið beðið fyrir honum
innan lands sem utan.
Það var mikill fengur fyrir félög-
in að fá að njóta starfskrafta
Guðna. Hann var á allan hátt mjög
samviskusamur og ósérhlífinn og
einstaklega trúr og traustur. Ef
Guðni sá um hlutina voru þeir í
öruggum höndum og vel gengið frá
öllum atriðum í undirbúningi, með-
an á þeim stóð og ekki síst var
þeim fylgt vel eftir að þeim loknum.
Nákvæmni hans og aðgætni var
ómetanleg.
Sem ræðumaður var Guðni sér-
lega áheyrilegur. Hann hafði lag á
að krydda ræður sínum sögum sem
hittu vel í mark og yfirleitt voru
þær hnyttnar á einn eða annan
hátt. Mál sitt setti Guðni mjög
skipulega fram sem gerði fólki auð-
velt með að læra og taka við þegar
hann kenndi á ýmsum námskeiðum
á vegum félaganna og samstarfs-
hreyfinga þeirra.
Guðni var afskaplega umhyggju-
samur og hlýr maður. Hann var
ekki vanur að tala mikið um sjálfan
sig eða hvað sér byggi í brjósti, en
þeir sem til þekktu og störfuðu með
honum áttuðu sig fljótt á hvern
mann hann hafði að geyma. Oft
kom hann með hnyttin tilsvör og
skapaði glaðværð í 'kringum sig.
Guð gaf Guðna góða konu. Esth-
er sötti hann til Bandaríkjanna, en
hún stóð við hlið hans í blíðu og
stríðu og hvatti hann til dáða í því
starfi sem hann vann í kristilegu
félögunum. Þau hjónin voru á allan
hátt indæl og mjög samhent. Alltaf
voru þau manna fyrst til að koma
og þakka fyrir það sem gert var.
Stuðningur Estherar og umhyggja
gagvart Guðna í veikindum hans
var alveg einstök.
Með þessum orðum vilja stjórnir
KFUM og KFUK koma á framfæri
þakklæti fyrir allt það mikla starf
sem Guðni vann fyrir félögin. Esth-
er, drengjunum og móður hans vott-
um við samúð okkar af heilum
huga. Jesús Kristur, Drottinn okkar
og frelsari, styrki ykkur, leiði og
blessi. Guði séu þakkir sem gefur
oss sigurinn fyrir Drottin vorn Jesú
Krist!
F.h. stjórna KFUM og KFUK í
Reykjavík,
Ragnar Gunnarsson.
Kveðja frá samstarfsfólki
HeQum upp augu’ og hjörtu með,
hjálpræðisstund vor er nærri.
Jesúm vér fáum sjálfan séð,
sorg öll og kvíði’ er þá fjærri.
Senn kemur eilíf sumartíð,
sólunni fegri’, er ljómar blíð
Drottins í dýrðinni skærri.
(V. Briem.)
Góður samstarfsmaður er horf-
inn og okkur setur hljóð. Það er
erfitt að trúa því að Guðni komi
ekki framar til starfa hér. Það var
gott að starfa með Guðna. Hann
var einstaklega samviskusamur,
ábyrgur og það sem hann tók sér
fyrir hendur gerði hann vel. Hann
var ákveðinn og skýr er hann boð-
aði trúna á Guð og eru margir
þakklátir fyrir boðskapinn er hann
flutti. Nú er röddin sem flutti okkur
þennan skýra bosðkap þögnuð og
við munum sakna hennar. Guðni
var mjög þægilegur í umgengni,
jafnlyndur og ljúfur. Hann var bú-
inn að beijast ivð erfiðan sjúkdóm
í u.þ.b. eitt ár. Þrátt fyrir allt hélt
hann bjartsýni sinni og baráttuvilja.
Guðni og kona hans, Esther, áttu
bjargfasta trú á frelsara sinn,
Jesúm Krist. Var það þeim mikill
styrkur á þessu erifða tímabili.
Elsku Esther og fjölskylda. Við
vottum ykkur innilega samúð og
biðjum Guð að styrkja ykkur í sorg-
inni.
„Náð Drottins er ekki þrotin,
miskunn hans ekki á enda, hún er
ný á hverjum morgni, mikil er trú-
festi þín.“
(Harm. 3:22-23.)
Kveðja frá Kristilegu skóla-
hreyfingunni
Þær voru margar og kærar minn-
ingarnar sem komu upp í huga
minn sl. laugardag, er mér voru
flutt þau tíðindi að Guðni Gunnars-
son væri látinn. Ég minnist hans
fyrst, er ég sem unglingur dvaldi á
biblíunámskeiði í Vatnaskógi og
hann kom í heimsókn og sá um
kvöldvöku. Það gerði hann á svo
lifandi og áhugaverðan hátt að við
unglingarnir hrifumst með og öðl-
uðumst fyrir bragðið nýja innsýn í
fjársjóði heilagrar ritningar. Guðna
var gefin sú dýrmæta náðargáfa
að setja mál sitt þannig fram að
það höfðaði til ungs fólks. Það var
því ákaflega farsæl ákvörðun, þeg-
ar Kristilega skólahreyfingin réð
hann til starfa árið 1986 og hann
tók vígslu sem skólaprestur.
Guðni hafði öðlast mikla reynslu
af kristilegu æskulýðsstarfi sem
nýttist honum vel sem skólapresti.
Hann hafði lengi tekið þátt í starfi
KFUM & K í Reykjavík og var um
tíma framkvæmdastjóri barna- og
unglingastarfs félaganna. Einnig
var hann um skeið framkvæmda-
stjóri Landssambands KFUM og
KFUK.
Sem skólaprestur tók hann af
lifandi áhuga þátt í starfi unga
fólksins í Kristilegum skólasamtök-
um og Kristilegu stúdentafélagi og
reyndist óþreytandi í starfi sínu í
þágu félaganna. Hann var alltaf fús
að rétta fram hjálparhönd, mæta á
fundi og samverur, fræða, leiðbeina
og hvetja. Umhyggja hans fyrir ein-
staklingnum var einstök. í þessu
sambandi má heldur ekki gleyma,
að í þjónustu sinni naut hann fulls
stuðnings fjölskyldu sinnar. Eigin-
konan, Esther Gunnarsson hjúkrun-
arfræðingur, stóð honum jafnan við
hlið og studdi hann á allan hátt.
Þeir voru t.d. ófáir fundirnir sem
Guðni hélt heima á Framnesvegin-
um. Þaðan eiga margir dýrmætar
minningar um frábæra gestrisni
þeirra hjóna.
Það var okkur öllum mikið áfall
er Guðni veiktist og ljóst varð að
hann þyrfti að gangast undir langa
og erfiða læknismeðferð. En jafnvel
þá lét hann ekki deigan síga. Hann
tók veikindum sínum af miklum
trúarstyrk og hugarró og alltaf var
hann fyrst og fremst með hugann
við starfið. Þjónustan í víngarði
Drottins var honum allt. Áhuginn
fyrir starfinu var óbilandi þótt heils-
an brygðist og sá áhugi entist allt
þar til yfir lauk. Jafnvel fárveikur
fylgdist hann með starfinu og not-
aði hverja stund sem honum gafst
til að vinna og hvetja aðra til þjón-
ustu. Og alltaf var hann með okkur
í bæn.
Við í Kristilegu skólahreyfing-
unni erum rík. Það eru forréttindi
að hafa fengið að njóta starfskrafta
og fyrirbænar sr. Guðna. Þjónusta
hans hefur orðið mörgum til
ómældrar blessunar. Að leiðarlok-
um viljum við fá að lofa Drottin
fyrir allt það sem hann gaf okkur
í Guðna Gunnarssyni. Trú hans og
trúmennska er okkur fyrirmynd
sem seint mun gleymast. Blessuð
sé minning hans.
Kæra Esther, Gunnar, Helgi og
Kristinn. Við biðjum góðan Guð að
blessa ykkur og styrkja á þessari
stundu.
Fyrir hönd Kristilegu skólahreyf-
ingarinnar,
Gísli Jónasson.
Látinn er í Reykjavík sr. Guðni
Gunnarsson sóknarprestur.
Guðni var 54 ára er hann lést
og því í blóma lífsins.
Eg kynntist Guðna fyrir alvöru
þegar ég var 16 ára og hóf sumar-
vinnu á skrifstofu KFUM og KFUK.
Við unnum m.a: saman nokkur
sumur. í þá daga vann Guðni við
íjölritun jafnhliða skrifstofustörf-
unum. Guðni var í mínum augum
sérstakur, hann átti ameríska konu
og tvíburastráka sem þá voru á
öðru ári. Þessir strákar drógu að
sér athygli því fyrir utan það að
vera tvíburar sem var áhugavert í
sjálfu sér voru þeir einstaklega fal-
leg smábörn. Fimm árum seinna
eignuðust Guðni og Esther kona
hans einn dreng til viðbótar. Hann
var sérlega hæglátur og man ég
að Guðni kom eitt sinn með hann
í kerru í vinnuna og þar sat dreng-
urinn tímunum saman og dundaði
sér allt þar til pabbi hans keyrði
hann aftur heim.
Það var skemmtilegt að vinna
með Guðna. Hann var hæglátur,
gekk stundum að því er virtist með
veggjum, en var léttur og skemmti-
legur í lund. Stundum þurfti ég að
láta fjölrita fyrir mig og þá kom
til kasta Guðna að vinna úr því.
Hann sýndi mikla þolinmæði þegar
hann reyndi að kenna mér að skila
efni til fjölritunar og var ótrúlega
viljugur að reyna eitthvað sem var
á mörkum þess sem þær vélar sem
hann vann með gátu afrekað.
Þau rúmlega tuttugu ár sem liðin
eru síðan hef ég öðru hveiju fengið
að vinna með Guðna og hrannast
upp í hugann ýmsar minningar um
ánægjulegar samverustundir. Það
var einstaklega skemmtilegt og
uppörvandi að fá að vjnna með
honum. Eftir að ég hætti að vinna
á skrifstofunni voru það oft einstök
verkefni sem við tókum að okkur.
Eitt sinn bjuggum við saman til
útvarpsþátt. í annað skipti unnum
við að gerð fræðslumyndbands sem
ekki var að fullu lokið og höfðum
við ráðgert að taka upp þráðinn nú
í vor þegar Guðni hefði náð betri
heilsu.
Skemmtilegasta kvöldstund sem
ég á ævi minni hef upplifað var á
Valentínusardegi fyrir um tuttugu
árum. Guðni, sem þá var nýkorhinn
frá Ameríku, hafði tekið að sér að
hafa fundarefni í KSS og í tilefni
dagsins skreyttum við krakkarnir
salinn með rauðum hjörtum. Guðni
sagði hveija skemmtisöguna á fæt-
ur annarri og blandaði saman
gamni og alvöru. Dagskráin var svo
skemmtileg að við engdumst sundur
og saman í hlátri og hef ég ekki í
annan tíma hlegið eins mikið. Einn-
ig er minnisstætt hvernig hann
stjórnaði fyrstu samkomuröðinni
sem við kölluðum Kristsvakningu.
Það var einstaklega vel gert og
tókst engum að leika það eftir sem
Guðni gerði þá.
Síðasta stóra verkefnið sem við
unnum að saman var þátttaka í
skólastjórn Biblíuskóla sem KFUM
og KFUK í Reykjavík áttu. Sá skóli
er ekki starfræktur lengur en til
stóð að Guðni tæki þátt í stjórn
annars skóla sem Kristilega skóla-
hreyfingin sem hann vann hjá síð-
ustu árin sem skólaprestur á hlut
að, en veikindin hömluðu því að
hann tæki þátt í því starfi. Guðni
átti gott með að fræða og var vand-
virkur og samviskusamur og jafn-
framt lifandi og skemmtilegur
kennari.
Hann gladdi mig með því að
mæta í fertugsafmælið mitt í lok
janúar.
Eitt lítið dæmi vil ég nefna um
lipurð og hjálpfýsi Guðna. í lok febr-
úar spurði ég hann hvort ákveðnar
fullyrðingar sem ég hafði lesið í
erlendri bók stæðust. Þetta var um
efni sem hann hafði kynnt sér sér-
staklega og áttaði hann sig strax
á því hvað þetta væri og sagðist
eiga efni til um þetta atriði. Tveim
dögum seinna veiktist Guðni hast-
arlega og hugsaði ég ekki meira út
í erindið. Síðan gerist það viku áður
en hann deyr að inn um bréfalúg-
una hjá mér er sent ljósrit frá Guðna
með umbeðnum upplýsingum.
Þannig var Guðni.
Nú er hann allur, en eftir standa
Esther kona hans, synir þeirra þrír
og öldruð móðir Guðna, Guðbjörg
sem lifir einkason sinn.
Esther, sem er hjúkrunarfræð-
ingur, hefur sagt frá því að kynni
hennar og Guðna hafi hafist vestan
hafs er hún hjúkraði honum þar sem
þau stunduðu nám við sama skóla.
Og á sama hátt og samband þeirra
byijaði endaði það að Esther hjúkr-
aði Guðna eins vel og hún gat. Þau
voru samrýnd og elskuleg hjón.
Esther stóð við hlið hans, studdi
hann í öllu sem hann tók sér fyrir
hendur. Heimili þeirra stóð opið við
ótrúlegustu tækifæri. Samband
þeirra og öll þjónusta sem þau
veittu af hendi vitnar um þann Guð
sem þau þjónuðu og höfðu helgað
líf sitt.
Jóhannes maðurinn minn, börnin
okkar og ég sendum ykkur kæru
vinir, Esther, Gunnar, Helgi, Krist-
inn og Guðbjörg, okkar innilegustu
samúðarkveðjur og biðjum algóðan
Guð að styrkja ykkur og blessa.
Málfríður Finnbogadóttir.
Okkur langar með örfáum orðum
að minnast Guðna Gunnarssonar
skólaprests.
Við vorum ein af mörgum sem
fengum að kynnast velvilja Guðna
og greiðvikni í gegnum starf okkar
í KSS.
Guðni var mjög jákvæður maður
og átti auðvelt með að líta jákvæð-
um augum á málin. Þess vegna var
gott að vera í kringum hann því
vandamálin sem virtust á tíðum svo
stór og mikil tóku á sig aðra mynd
eftir að rætt' hafði verið um þau
við Guðna.
Guðni var einnig mikill húmoristi
og átti auðvelt með að sjá skoplegu
hliðarnar á hlutunum. Var því oft
glatt á hjalla í kringum hann.
Með Guðna er farinn góður
drengur sem átti trú á lifandi frels-
ara sem heitir okkur eilífu lífi á
himnum með sér.
Megi Guð blessa minningu Guðna
og veita ástvinum hans huggun og
styrk í sorginni.
Laufey og Sigfús.
Fréttir um að hann Guðni skóla-
prestur okkar væri látinn eftir lang-
varandi veikindi var okkur þungbær
og fyllti hjörtu okkar af sorg og
vonbrigðum. Við höfðum svo lengi
beðið fyrir bata hans og héldum öll
í vonina um fullan bata. Þrátt fyrir
veikindi Guðna reyndi hann að taka ■
þátt í starfi Kristilegra skólasam-
taka eins mikið og hann gat og kom.
meðal annars á Haustskólamót KSS
(1993) sem er efst í huga okkar
allra. Guðni hefur alltaf verið góður
stuðningsmaður KSS og ekki síst ‘
kristilega skólablaðsins „Okkar á
milli“, þar sem hann hefur oftar en
einu sinni skrifað greinar fyrir blað-
ið og stutt við bakið á ritnefndinni.
Guðni gat því miður ekki tekið þátt
í útgáfu nýjasta blaðsins vegna
veikinda, en okkur þótti vænt um
að hann sýndi útgáfunni áhuga og
óskaði eftir eintaki þegar það kom
út.
Guðni var alltaf hress og góður
vinur okkar allra og breytti hann
jafnvel lífi sumra okkar með því
að kynna okkur fyrir Jesú Kristi.
Þess vegna er það svo óréttlátt að
hann sé hrifinn burt frá okkur. En
það sem við huggum okkur við á
þessum erfiða tíma er að við vitum
að hann er kominn á betri stað og
er að sinna mikilvægu starfi þar
og einhvern daginn munum við hitta
hann aftur og hversu mikil gleðin
verður þá.
Elsku Guðni við kveðjum þig með
þessari bæn:
Vaktu, minn Jesú, vaktu í mér,
vaka láttu mig eins í þér,
sálin vaki þá sofnar líf,
sé hún ætíð í þinni hlíf.
(H.P.)
Við sendum okkar dýpstu samúð-
arkveðjur til fjölskyldu og ættingja
hans Guðna og megi góði Guð
styrkja ykkur á þessum erfiða tíma.
Og trúið því að Drottinn mun ein-
hvern tímann sameina ykkur á ný.
Guð varðveiti ykkur öll.
Fyrir hönd ritnefndar „Okkar á
milli“,
Brynja Stephanie Swan.
Elsku Guðni.
Okkur langaði bara til að þakka
þér fyrir að hafa verið vinur okkar.
Þú kenndir okkur svo margt og
fékkst okkur til þess að líta bjart-
ari augum á lífið. Við viljum að þú
vitir hversu mikilvægur þú varst
okkur og hvað við söknum þín mik-
ið. En það er gott að vita að við
fáum að hitta þig aftur á himnum.
Elsku Guðni, við gleymum þér
aldrei.
Þíriir vinir,
Nanna, Bjarney, Helga,
Lalli og Þóra.
Fleiri minningargreinar um
Guðna Gunnarsson bíða birt-
ingar ogmunu birtast næstu
daga
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför
föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
KRISTINS SVEIIMSSOIMAR,
Hafnarbraut 22,
Hólmavík,
áður bónda á
Kirkjubóli í Staðardal.
Lilja Kristinsdóttir,
Sveinn Kristinsson, Pálina Guðlaugsdóttir,
Guðbjörg Kristinsdóttir, Sverrir Björnsson,
Sigurður Kristinsson, Sigriður Kristinsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð
við andlát og útför bróður okkar,
RICHARDS PÁLSSONAR,
Gyðufelli 14.
Sérstakar þakkir til starfsfólks öldrunar-
deildar Landspítalans, Hátúni, sem
önnuðust hann af einstakri alúð.
ísleifur A. Pálsson,
Oddgeir Pálsson,
Anna Regfna Pálsdóttir,
Bergljót Pálsdóttir.