Morgunblaðið - 12.04.1994, Blaðsíða 52

52
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 12. APRÍL 1994
01993 Farcus CartoonsÆhslributed by Untversal Press Syndicate LJAISbl-AeS/caöLTUMi-T
f
„Eg hata, þe&arMiLUle*idin.ga.r "
*
Ast er...
IZ-15
... að fylgjast með sím-
reikningunum.
TM Reg. U.S Pat Off. — all rights reserved
® 1993 Los Angeles Times Syndicate
454
Steinar eru úreltir. Ég nota Ég held að hann langi til að
djúpfrystar maísbaunir. tala við okkur.
BRÉF HL BLAÐSINS
Kringlan 1 103 Reykjavík - Sími 691100 - Símbréf 691329
Hvalfjarðargöng
fyrir hveija?
Frá Stefaníu Eyjólfsdóttur:
Gerð jarðganga undir Hvalfjörð
er óráðsía sem mér er skylt að
mótmæla þar sem hundruðum millj-
óna er hent í sjóinn! Meiri hluti
þess fólks sem ég hef spurt segist
ekki munu nota Hvalfjörðargöngin
þegar hann gerir sér grein fyrir að
þurfa að keyra rúmlega 11 km neð-
anjarðar sem er jafnlangt og frá
Hafnarfirði til Reykjavíkur. Þetta
fólk kýs frekar að halda sálarró
sinni, ferðast ofanjarðar og anda
að sér tæru fersku lofti þó leiðin
sé 20 mínútum lengri.
Göngin um Olafsfjarðarmúla
(3,395 km löng) eru lengstu göng
hér á landi. Göngin undir Hvalfjörð
verða 3-4 sinnum lengri. Ég hef
keyrt í miðri viku um Olafsfjarðar-
göngin, þau voru þá full af reykj-
arstybbu svo við fundum fyrir ert-
ingu í öndunarfærum og fórum að
ímynda okkur að stórslys hefði orð-
ið í göngunum en svo var ekki.
Stybban stafaði frá útblæstri bíl-
anna og kyrrstöðu andrúmsloftsins
og eiturefna.
Hvernig stendur til að loftræsta
Hvalfjarðargöngin sem liggja í boga
undir sjávarmáli? Hvernig verður
brugðist við ef árekstrar verða neð-
anjarðar og bílar stöðvast? í raf-
magnsleysi? Eða í jarðskjálftum
sem eru algengir hér og geta orðið
6-7 stig á Richter? „Má ég þá biðja
um að vera „ofanjarðar" þegar slík-
ar hörmungar ríða yfir.
Miklir fjármunir eru hér í húfi.
Mér ofbýður ábyrgðarleysið að ætla
að fleygja milljörðum í sjóinn, því
vegurinn fyrir Hvalfjörð þarfnast
áframhaldandi viðhalds og göngin
þarfnast einnig viðhalds. Danir og
Japanir hafa orðið fyrir milljarða-
tjóni vegna neðansjávarganga sem
fyllst hafa af sjó án fyrirsjáanlegrar
ástæðu, neðansjávargöngin undir
Stórabelti eru ca. 6,7 km ef Dönum
hefur þá tekist að gera þau sjóheld.
Einnig sjáum við dæmi um vatns-
flauminn í Vestfjarðagöngunum en
þar varð að breyta staðsetningu
ganganna sem kostaði offjár.
Ef þetta á að vera atvinnubóta-
vinna (sögusagnir herma að verkið
verði jafnvel unnið að miklu leyti
af erlendum verktökum), þá er nær
að veita þessa fjármuni í að tvö-
falda Reykjanesbrautina sem er
dauðagildra í hálku og skafrenningi
og margir hafa örkumlast á þeirri
leið. Bæta mætti veginn um
Kaldadal sem er nú illfær nema tvo
mánuði á ári en sú leið er náttúru-
perla með sín fögru fjöll Skjald-
breið og Langjökul. Einnig væri
fengur og öryggi í að fá góðan veg
yfir hálendið sem myndi stytta
norður- og Austfjarðaleið og jeppa-
tröllin gætu þá líka haldið sig á
vegunum en keyri ekki yfir allt sem
fyrir er. Bora mætti styttri göng
Frá Ingibjörgu Jónsdóttur:
Mig langar til þess að deila
nýlegri frelsun minni með lesend-
um. Þannig er að ég hef átt í sí-
felldum erfiðleikum vegna pítsu-
fiknar minnar. Eins og flestir vita,
eru pítsuauglýsingar hyarvetna og
því freistingar víða. Ég, óstabíla
manneskjan, hef átt mjög erfitt
með að ráða við þá löngum að
þrífa símann og panta minnst eina
16“ þegar ég rekst á pítsuauglýs-
ingar. Eins og allir geta glöggt
séð, þjáðist ég mikið.
Svo var það eitt napurt kvöld
þegar ég var banhungruð og ekk-
ert ætt til að ég rakst á auglýs-
ingu frá pítsustað sem einhverra
hluta vegna kennir sig við ítalskan
fasista. Þessi staður var með svo
girnilegt tilboð að það var ekki
að sökum að spyija, ég var rokin
í símann með það sama. Eitthvað
varð ég undrandi er mér var tjáð
að 200 kr. væru teknar í heim-
sendingargjald en lét mig hafa það
því ég stóðst ekki tilboðið. Svo
settist ég niður og lét mig dreyma
um gómsæta pítsu. Þetta urðu
heldur langir draumar og eiginlega
um fjallvegi í strj álbýli landsins
sambærileg við göngin í Oddsskarði
(640 m löng) og Strákagöng (800
m). Því hægt væri að gera fjölmörg
göng sem tryggja öryggi ferðalanga
um erfiða fjallvegi í hálku og ill-
viðri á veturna fyrir andvirði einna
ganga undir Hvalfjörð. Einnig væri
hægt að nota þessa milljarða til
uppbyggingar atvinnuveganna í
landinu sem skilaði atvinnu og arði
til heimila á vonarvöl og til ríkisins
aftur í formi skatta.
Heyrst hefur að lífeyrissjóðir
landsmanna ætli að fjármagna
Hvalfjarðargöngin að stórum hluta.
Ég sem greiðandi 'í lífeyrissjóði
mótmæli þeirri ábyrgðarlausú með-
ferð á söfnunarfé mínu. Ég vona
að þjóðin mótmæli þessu glæfrafýr-
irtæki ráðamanna og beri gæfu til
að stöðva eða fresta fyrirhuguðum
göngum undir Hvalfjörð þau eru
ekki tímabær nú né forgangsverk-
efni.
STEFANÍA EYJÓLFSDÓTTIR,
húsmóðir.
var ég búin að gefa upp alla von
þegar sendillinn birtist rúmum 2
klst. síðar. Ég var ekkert yfir mig
ánægð með biðina en fékk þó í
sárabætur 75 kr. afslátt af píts-
unni og 2 1 af gosi. Garnirnar í
mér voru farnar að hafa heldur
hátt svo ég bjó mig undir að gleypa
í mig pítsuna en viti menn, hún
var svo brennd og hörð að hún
var eins og kex. Þar kom gosið
til góða til að bleyta upp í henni
og þóttist ég heldur en ekki vel
sett. Þá uppgötvaði ég mér til
mikillar skelfingar að pítsan var
hreinlega vond og ég missti alla
pítsulyst. Fyrst á eftir var ég eitt-
hvað að pirra mig yfir þessu en
svo uppgötvaði ég að ég hef lækn-
ast. Pítsulystin hefur nefnilega
ekki komið aftur og ég get farið
að lifa eðlilegu lífi á ný því ég
fékk ógeð á pítsum þetta kvöld.
Ég vil koma þakklæti til pítsu-
staðarins fyrir að hafa frelsað mig
með sinni þjónustu og hvet þá ,sem
eiga við svipað vandamál að stríða
að beina viðskiptum sínum þang-
að.
INGIBJÖRG JÓNSDÓTTIR,
fv. pítsuunnandi.
Læknaðist af pítsulöngun
Yíkveiji skrifar
ASÍ leggur mikla áherzlu á, að
sýna fram á, að lækkun hins
svonefnda matarskatts um aramót
hafi skilað sér til neytenda. í Morg-
unblaðinu sl. laugardag var frá því
skýrt, að Samkeppnisstofnun hefði
gert könnun fyrir ASÍ, BSRB og
Neytendasamtökin, sem sýndi að
lækkun virðisaukaskatts á matvæli
hefði skilað sér að fullu til neyt-
enda. Verð á þeim vörum, sem
skoðaðar voru hefði lækkað um
6,7% en áætlað hefði verið að Iækk-
un matarskattsins mundi leiða til
7% lækkunar.
Þessar tölur skulu ekki dregnar
í efa. En hver skyldi vera reynsla
neytenda sjálfra? Verða þeir þess
varir, að matarreikningur þeirra
hafi lækkað sem þessu nemur frá
áramótum? Fróðlegt væri að heyra
frá reglusömum neytendum, sem
halda yfirlit yfir matarkostnað sinn
um þetta efni.
xxx
Isíðustu tveimur útboðum ríkisins
á ríkisvíxlum hefur orðið um-
talsverð vaxtalækkun. Nú síðast
um allt að 0,42%. Fjármálaráðherra
hefur verið þeirrar skoðunar að
vaxtalækkun í útboðum ríkisvíxla
gæfi tilefni til lækkunar vaxta í
bankakerfinu. Þótt bankarnir hafi
áður vísað til markaðsþróunar, sem
röksemdar fyrir því, að þeir gætu
ekki lækkað vexti, gegnir öðru
máli nú, þegar vextir á opnum
markaði lækka. Þá bregður svo
við, að vaxtalækkun á opnum
markaði gefur ekki tilefni til vaxta-
lækkunar í bönkunum!
Er ekki kominn tími til að tals-
menn bakanna hætti þessum
skollaleik og viðurkenni það, sem
öllum er ljóst, að háir vextir sér-
staklega á óverðtryggðum lánum
eru fyrst og fremst til þess að gera
bönkunum kleift að borga töpuð
útlánum m.ö.o. aðrir viðskiptavinir
bankanna eru að borga þessi út-
lánatöp.
XXX
að er gott framtak hjá tveimur
þingmönnum Sjálfstæðis-
flokksins að flytja frumvarp um
að eigendur fasteigna fái afslátt
frá skatti vegna viðhaldskostnaðar
við fasteignir. Eins og þetta kerfi
er nú er augljóst, að það er í raun
trygging fyrir stórfelldum skatt-
svikum þannig að hvorki virðis-
aukaskattur né tekjuskattur vegna
þessarar vinnu skilar sér í ríkis-
sjóð. Húseigandinn getur sparað
sér verulegar fjárhæðir með því að
eiga nótulaus viðskipti og hið sama
á við um verksalann. Þetta vita
allir og þarf ekki um að deila.
Ef eigandi húseignar fær skatt-
afslátt vegna viðhalds eru það hans
hagsmunir að þessi viðskipti gangi
fyrir sig með eðlilegum hætti. Lík-
lega er það rétt hjá Haraldi Sumar-
liðasyni, formanni Samtaka iðnað-
arins í samtali við Morgunblaðið í
fyrradag, að afslátturinn mætti
vera hærri en sem nemur 10% af
kostnaði við viðhald og endurbæt-
ur.
Að auki er augljóst, að viðhalds-
vinna mundi aukast verulega, ef
slíkur skattafsláttur yrði tekinn
upp á nýjan leik og þannig stuðla
að því að draga úr atvinnuleysi
meðal iðnaðarmanna. Ekki veitir
af.