Morgunblaðið - 29.05.1994, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 29. MAÍ1994 29
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin strið.
(V. Briem.)
Kallið hennar Þóru kom skyndi-
lega og alltof snemma. Enn einu
sinni erum við minnt á hversu stutt
er á milli lífs og dauða. Enn einu
sinni spyrjum við okkur hvers
vegna? Hvers vegna er lífsglöð
kona á besta aldri kölluð brott?
Og enn einu sinni verður fátt um
svör. En í minningu okkar, sem
auðnaðist það lán að verða henni
Þórveigu samferða spölkorn á lífs-
leiðinni, mun minningin um góða
konu ávallt lifa.
Á þeim stutta tíma sem ég naut
þess að starfa með Þórveigu fór
það ekki fram hjá mér að þar fór
traustur og góður félagi. Félagi,
sem með glaðlyndi sínu og traustri
framkomu ávann sér virðingu sam-
ferðamanna sinna.
Þórveig hafði brennandi áhuga
á félagsmálum, ást á ættjörð sinni
og íslenskri menningu. Það var því
ekki að undra að hún gæfí kost á
sér til starfa fyrir íslendinga bú-
setta í Danmörku, eftir að hún
flutti til Óðinsvéa. Síðar leiddi það
til þess, að hún var kosin til starfa
í aðalstjórn SÍDS - Félags íslend-
inga á Norðurlöndum.
Þórveig hóf störf innan SÍDS í
byrjun árs 1991. Ogþað kom strax
í ljós að þar fór kona sem lét að
sér kveða. í aprílmánuði sama ár
var hún valin til að gegna emb-
ætti formanns svæðisstjórnar
SÍDS í Danmörku. í mars 1992
var Þórveig kjörin fulltrúi Dan-
merkur á ársþingi SÍDS, um leið
tók hún sæti í aðalstjóm SÍDS. Á
fyrsta fundi aðalstjórnar var Þór-
veig valin gjaldkeri SÍDS. Því starfi
gegndi hún til síðustu stundar.
Auk starfa sinna innan SÍDS
gegndi Þórveig ýmsum trúnaðar-
störfum innan íslendingafélagsins
í Óðinsvéum, frá því hún gekk í
félagið árið 1990. Fyrst sem með-
stjómandi, þá sem gjaldkeri og
loks sem formaður. Öllum störfum
sínum sinnti hún af alúð og ein-
lægni og þolinmæði hennar og
hreinlyndi voru eiginleikar sem all-
ir báru virðingu fyrir og nýttust
henni vel í starfi. Með þessum orð-
um vill stjórn SÍDS kveðja Þór-
veigu og þakka henni vel unnin
störf og góða samfylgd.
Ómari, eiginmanni hennar, og
dætrunum tveimur sendum við
okkar innilegustu samúðarkveðjur.
Missir ykkar er mikill. Guð veri
með ykkur.
Guðmundur Hafsteinsson.
Það er erfitt að trúa því að elsku-
leg vinkona mín hún Þóra sé dáin.
Hún er nýbúin að vera í heimsókn
á Islandi með yngri dóttur sinni
Ástu Maríu og eiginmanni Ómari
Magnússyni. Meðan á heimsókn
hennar stóð vísiteraði hún alla sína
ættingja og vini og var allta full-
bókað hjá henni frá morgni til
kvölds.
Ég kynntist Þóru fyrir þijátíu
árum og urðum við strax mjög
góðar vinkonur. Um sama leyti
kynntist ég Siggu vinkonu eigin-
lega í gegnum Þóru. Urðum við
þijár mjög nánar og góðar vinkon-
ur sem haldist hefur alla tíð. Hún
var góður og traustur vinur og
gott að tala við hana um alla hluti.
Þegar við vorum unglingar þá
héngum við mikið saman eins og
unglinga er vandi og þá var vís
staður í Grænuhlíðinni þar sem
Þóra átti heima. Þar vorum við
Sigga ávallt velkomnar og fleiri
ef því var að skipta, hvenær sem
var hvort sem var inni hjá Lillu
mömmu hennar Þóru eða á neðri
MIIMNINGAR
hæðinni hjá henni Nennu. Þetta
var yndislegur tími sem við minnt-
umst oft.
Þóra og Ómar áttu 25 ára brúð-
kaupsafmæli núna 3. maí og var
haldin mikil veisla hjá þeim á heim-
ilinu í Danmörku og tókst hún vel
eins og við mátti búast. Fyrir öllum
þessum 25 árum fórum við fjögur,
Þóra og Ómar, ég og Böðvar í
brúðkaupsferð vestur á fírði og
alla leið til Bolungarvíkur til vina-
fólks Lillu og Nennu sem bjuggu
þar. Við vorum ung og vitlaus þá
og hlógum oft að þessari ferð okk-
ar. Við ferðuðumst í Volkswagen
bjöllu með allan okkar farangur á
toppgrind sem var á þakinu á bíln-
um. Það var ansi þröngt um mann-
skapinn með öllu ferðadótinu.
Einhversstaðar á miðri leið vest-
ur kastaðist eitthvað í kekki hjá
unga fólkinu og var stoppað til að
ræða málin. Ekki voru nú öll mál
út rædd þegar lagt var aftur af
stað og gefið ansi fast í þannig að
í næstu beygju kastaðist topp-
grindin af bílnum og út í skurð.
Brá okkur öllum mikið en skelli-
hlógum síðan og öll ágreiningsmál
fuku út í veður og vind og gekk
ferðin vel eftir það.
Þóra og Ómar fluttu til Dan-
merkur fyrir nær sex árum með
dætur sínar Hildi og Ástu Maríu.
Hildur var ekki lengi úti og flutti
heim. Ásta María mun ljúka stúd-
entsprófi núna í júní. Það hafði
verið draumur þeirra hjóna um
árabil að prófa að búa erlendis um
einhvern tíma. Nú var tækifærið
komið og best að skella sér í það.
Ómar fékk vinnu hjá Stöð tvö í
Óðinsvéum og Þóra hóf nám í kerf-
isfræði við háskólann þar. Lauk
hún því námi með ágætiseinkunn
eins og hún hafði gert á stúdents-
prófinu sem hún tók frá MH vorið
1988 ásamt mörgum verðlaunum.
Þóra var svo minnug að ef ég og
Sigga vorum ekki með eitthvað á
hreinu þá var viðkvæðið alltaf að
við spyijum bara Þóru. Þóra hló
oft að okkur hvað við værum orðn-
ar kalkaðar. Söknuðum við hennar
mikið eftir að hún flutti út og var
ekki alveg í kallfæri.
Elsku Þóra mín, með þessum
orðum kveð ég þig _og þakka þér
fyrir allt. Elsku Ómar, Hildur,
Ásta María, foreldrar og fjöl-
skylda, ég votta ykkur mína dýpstu
samúð.
Margrét Berndsen (Systa).
Það er sárt að kveðja góða vin-
konu svona alltof snemma en marg-
ar ljúfar minningar leita á hugann.
Kynni okkar Þóru hófust í Verzlun-
arskólanum þegar við vorum 15 ára
og efldist vinátta okkar næstu árin
og varði alla tíð.
Eftir að hafa verið samferða
Þóru og fjölskyldu hennar í 28 ár
er margs að minnast. Æskuheimili
hennar í Grænuhlíðinni var opið
okkur vinum hennar svo að sem
unglingur kynntist ég ekki bara
henni, heldur allri fjölskyldu henn-
ar. Báðar giftum við okkur ungar,
eiginmenn okkar voru æskufélagar
og lá leið okkar mikið saman. Við
höfum þannig fylgst að á lífsleið-
inni og verið þátttakendur í merkis-
atburðum og tímamótum hvor hjá
annari. Hugurinn er því uppfullur
af ótal góðum minningum um sam-
veru liðinna ára með Þóru, Ómari
og dætrum þeirra.
Eftir að Þóra, Ómar og dæturnar
fluttust til Danmerkur fyrir tæpum
6 árum hittumst við að vísu sjaldn-
ar en héldum góðu sambandi að
öðru leyti, mest í gegnum síma.
Við heimsóttum þau einu sinni til
Danmerkur og nutum gestrisni
þeirra í nokkra daga og Þóra spurði
reglulega hvort við færum nú ekki
að koma í heimsókn.
Þóra, Ómar og Ásta María dóttir
þeirra komu til Islands í páskafrí í
vor og dvaldi Þóra í heilan mánuð
á íslandi. Margir nutu samveru
hennar þá og er ég ákaflega þakk-
lát fyrir þær stundir, sem við áttum
saman. Hún fór aftur til Danmerk-
ur 'fyrir silfurbrúðkaupsafmæli
þeirra Ómars 3. maí sl. full tilhlökk-
unar að halda daginn hátíðlegan
að dönskum sið. Þegar ég hringdi
til þeirra um kvöldið ljómaði hún
af gleði yfir ógleymanlegum degi,
sem enn var ekki lokið.
Elsku Ómar, Hildur, Ásta María
og aðrir aðstandendur, við Doddi
sendum ykkur innilegustu samúð-
arkveðjur. Minning okkar um Þóru
mun lifa áfram.
Sigríður Halldórsdóttir.
Elskuleg vinkona mín, hún Þóra
er dáin. Þvílík harmafregn. Við
höfðum verið vinkonur í 30 ár og
talað saman nánast daglega, þar
til hún flutti til Danmerkur fyrir
sex árum. Ég saknaði hennar mikið
þá og enn meiri verður söknuðurinn
nú að leiðarlokum.
Kynni okkar hófust þegar Þóra
kom úr Æfíngadeild Kennaraskól-
ans í Hlíðaskóla í 1. bekk gagn-
fræðaskóla. Var hún aðeins einn
vetur í skólanum, tók hæstu ein-
kunn að vori og fór beint í Verslun-
arskóla Islands.
Heimili foreldra Þóru í Grænu-
hlíð 8 var alltaf opið vinum og kunn-
ingum hennar. Öft var þá glatt á
hjalla og þröngt á þingi í herbergi
Þóru og Önnu.
Þegar vinirnir voru að ráðgera
ballferðir eða annað því um líkt, lá
Þóra oft upp í sófa og las, lét okk-
ur ekki trufla sig.
Engan vissi ég hraðlæsari en
Þóru. Það var eins og hún fletti
bókunum. Samt var innihaldið al-
gjörlega á hreinu.
Margar eru minningarnar eftir
öll þessi ár og allar góðar. Aldrei
rifumst við þó báðar værum
ákveðnar vel.
Ég kveð þig, elsku Þóra mín, og
hvíl þú í friði.
Dýpstu samúð votta ég Ómari,
Hildi, Ástu Maju, Gísla, Lillu og
öllum aðstandendum.
Sigríður Hjálmarsdóttir.
Elsku Þóra vinkona okkar er
dáin, fjarri heimaslóðum, á heimili
sínu í Danmörku. Hún og fjölskylda
hennar fluttu þangað fyrir tæpum
sex árum til að Þóra gæti hafið nám
í kerfisfræði sem hugur hennar stóð
til. Þar stóð hún sig með prýði eins
og svo oft áður.
Við söknuðum hennar mikið, ekki
síst vegna þess að hún var aðal
driffjöður saumaklúbbsins okkar og
varð hann hvorki fugl né fiskur
eftir það, nema þegar Þóra var á
landinu. Saumaklúbburinn varð 25
ára á síðasta ári. Þá stakk Þóra
upp á því að við héldum upp á af-
mælið hjá henni í Danmörku. Ekki
varð þó úr því vegna ýmissa
ástæðna.
í apríl síðastliðnum var Þóra hér
og stansaði óvenju lengi og þá héld-
um við okkar síðasta saumaklúbb
nákvæmlega mánuði áður en hún
dó. Þá var mikið rætt og skrafað
og ekkert saumað frekar en fyrri
daginn. Það var svo gaman að tala
við Þóru því hún var svo einstak-
lega minnug á bæði menn og mál-
efni. Við ræddum um veikindi henn-
ar sem höfðu hijáð hana undanfar-
in ár og virtist hún bjartsýn á að
allt væri á leiðinni til betri vegar.
Þóra hafði mikið hlakkað til að
halda upp á silfurbrúðkaup sitt sem
var núna 3. maí, hún ræddi mikið
um það í síðasta saumaklúbbnum
og þegar við hittumst í október
1993. I Danmörku er víst fátt sem
er eins mikið gert úr eins og þeim
tímamótum. Gleði frá því eld-
snemma að morgni og langt fram
á nótt. Þessi dagur var einn besti
dagur í lífi Þóru.
Við þökkum Þóru samfylgdina
og sendum fjölskyldu hennar okkar
innilegustu samúðarkveðjur.
Byrði betri
berr-at maðr brautu at
en sé mannvit mikit;
auði betra
þykkir þat í ókunnum stað;
slíkt er válaðs vera.
(Hávamál)
Sigríður Hj., Margrét, Sigríð-
ur H., Gerður og Laufey.
t
Útför móður okkar, tengdamóður, vin-
konu og ömmu,
ÞORBJARGAR ANDRÉSDÓTTUR
hjúkrunarkonu,
Hringbraut 30,
verður gerð frá Dómkirkjunni, þriðju-
daginn 31. maí kl. 13.30.
Ólafur Óskar Axelsson, Svana Víkingsdóttir,
Ingibjörg Axelsdóttir, Sæmundur Rögnvaldsson,
Anna Axelsdóttir,
Finnbogi Guðmundsson,
Stefanía, Víkingur Heiðar og Anna Vala,
Höskuldur, Þorbjörg og Anna Þórhildur,
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengda-
faðir, afi og langafi,
KONRÁÐ INGIMUNDARSON
fyrrv. lögregluþjónn,
Dalbraut 20,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni
fimmtudaginn 2. júní kl. 13.30.
Þuríður Snorradóttir,
Ingigerður Konráðsdóttir Hallidy, Malcholm Halliday,
Hrafnhildur Konráðsdóttir, Halldór Sigurðsson,
Gylfi Konráðsson, Þóra Grönfeldt,
Ingimundur Konráðsson, Áslaug Hafstein,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Okkar ástkæri,
PÁLMAR ÞÓR INGIMARSSON,
ráðgjafi,
Laugateigi 56,
Reykjavík,
sem lést 21. maí sl., verður jarðsunginn
frá Dómkirkjunni, þriðjudaginn 31. maí,
kl. 15.00.
Blóm og kransar eru vinsamlega af-
þökkuð, en þeim sem vilja minnast
Pálmars, er bent á Minningarsjóð Heimastoðar, Krabbameins-
lækningadeildar Landspítalans, sími 601300. Fénu sem þannig
safnast verður varið í gjöf til deildarinnar í nafni Pálmars, sem
verður fólgin í ferðageislaspilurum, heyrnartólum og safni geisla-
diska með sígildri tónlist. Á þennan hátt vildi Pálmar veita öðrum
hlutdeild í þeirri gleði og hugarró sem tónlistin veitti honum í
sjúkdómslegu hans.
Hildur Jónsdóttir,
Erlingur Atli Pálmarsson, Ragna Bjarnadóttir,
Matthea K. Guðmundsdóttir, ingimar Einarsson,
Guðrún K. Ingimarsdóttir, Ásgeir Helgason,
Jóhanna S. Ingimarsdóttir, Marinó Flóvent Birgisson,
Jóhanna G. Erlingsson, Jón Sigurðsson
og tengdasystkini.
t
Útför eiginkonu minnar, móður okkar, tengdamóður, dóttur,
tengdadóttur og systur,
ÞÓRVEIGAR GÍSLADÓTTUR,
verður gerð frá Fossvogskirkju, mánudaginn 30. maí, kl. 15.00.
Ómar Magnússon,
Hildur Ómarsdóttir, Þorleifur Bjarnason,
Ásta Maria Ómarsdóttir,
Brynhildur Jensdóttir, Gísli Þórðarson,
Ásta Helgadóttir
og systkini.
t
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem
sýndu okkur samúð og vinarhug við
andlót og útför eiginmanns míns, föð-
ur, tengdaföður og afa,
KRISTJÁNS JÖKULS PÉTURSSONAR,
Kvisthaga 15,
Reykjavík.
Anna Guðrún Aðalsteinsdóttir,
Guðný Aðalbjörg Kristjánsdóttir, Þorgrímur Guðmundsson,
Aðalsteinn Jökull Kristjánsson, Kolbrún Ásdfs Valdimarsdóttir,
Torfi Hermann Pétursson,
Anna Björg, Guðmundur Jökull,
Valdimar Þór, Kristján Jökull og (ris Kolbrún.