Morgunblaðið - 29.05.1994, Blaðsíða 42

42 SUNNUDAGUR 29. MAÍ 1994
MORGUNBLAÐIÐ
~\
Áskíðum
í hlíðum
Snæfellsjökuls
Texti: Valur B. Jónatansson
Myndir: Gunnlaugur Rögnvaldsson
SNÆFELLSJÖKULL er einn formfegursti jökull
landsins. Tíguleiki jökulsins er nægileg ástæða
til að margir fyllast undarlegum kenndum
gagnvart þessari náttúruperlu. Skíðamenn
hafa litið þessa hvítu perlu hýru auga. Marga
hefur dreymt um að skíða niður hlíðar fjallsins
og á dögunum lét 40 manna hópur skíðaáhuga-
manna úr Reykjavík og frá ísafirði þennan
draum rætast. Það tók Eggert Ólafsson og
Bjarna Pálsson átta klukkustundir að ganga á
jökulinn fyrstir manna 1. júlíárið 1754. Nú er
öldin önnur og því ákváðu skíðakapparnir að
notfæra sér nútfmatækni til að flytja sig upp
á hæsta tind jökulsins og tók ferðin upp með
þyrlu frá Arnarstapa aðeins um fjórar mínútur.
HÓPURINN fékk sannkallað
draumaveður, logn og heiðríkju.
Utsýnið af jöklinum var því eins
og best verður á kosið í allar átt-
ir. Barðaströndin og Breiðafjörð-
urinn skörtuðu sínu fegursta í
norðri og hinum megin við Faxa-
flóann böðuðu Akrafjall og
Skarðsheiðin sig í sólskininu. Ut-
sýnið var svo stórfengiegt að
skíðakapparnir áttu erfitt rneð að
slíta sig frá toppnum þó svo að
fannhvítar brekkurnar væru
freistandi fyrir neðan. Brekkurnar
komu á óvart og gátu menn rennt
sér allt að 7 kílómetra langa leið
í einni bunu niður suðurhlíð jökuls-
ins að Arnarstapa.
Þeir sem tóku þátt í þessari
fyrstu ferð á jökulinn með þyrlu
voru allir sammála um ágæti henn-
ar. „Þetta er alveg meiriháttar.
Þetta er toppurinn,“ sögðu skíða-
kapparnir og áttu varla orð til að
íýsa hrifningu sinni. Það er óhætt
fullyrða að náttúruperlan Snæ-
fellsjökuil á eftir að hafa enn
meira aðdráttarafl í framtíðinni,
en hingað til. Jökullinn er skíða-
paradís sem er engu öðru lík og
bara að hafa komið upp á hæsta
tind, sem er í 1.450 metra hæð,
gefur manni eitthvað sem erfitt
er að lýsa. Kannski er það kraftur-
inn sem sagður er í jöklinum sem
hefur þessi áhrif. Þó geimverur
hafi ekki látið sjá sig að þessu
sinni eru allir staðráðnir í að gera
þetta aftur strax næsta sumar.
Þrír hæstu tindar jökulsins
nefnast Þúfur og er sú í miðjunni
hæst þeirra. Gott er að komast
þar upp á tveimur jafnfljótum.
Nokkrir höfðu skíðin með sér
þangað upp og létu sig vaða fram
af þverhnýptri þúfunni með misj-
öfnum árangri. En allir komust
klakklaust niður jökulinn, þó svo
að skíðafærið hafi verið frekar
þungt - sólbrenndir og sælir.
Tryggvi Konráðsson og foreldr-
ar hans sjá um ferðaþjónustuna
Snjófell á Arnarstapa. Þau hafa
verið með skipulagðar ferðir upp
á jökulinn í tvö ár og notað til
þess 9 snjósleða og einn stóran
snjótroðara, sem tekur allt að 20
manns í hverri ferð, auk þess að
reka veitingasölu og gistiaðstöðu
fyrir allt að 70 manns á Arnar-
stapa. Þau hafa fengið leyfi hjá
sveitarfélaginu til að setja upp
skíðalyftu á jöklinum og hefur
Tryggvi þegar keypt lyftuna sem
var í Hveradölum og hyggst lengja
hana upp í allt 900 metra.
„Skíðalyftan verður komin upp
í haust. Eg set hana upp í um
þúsund metra hæð og þar verður
hægt að vera á skíðum nær allt
árið,“ sagði Tryggvi. Hann segir
að fólk nýti sér það í auknu mæli
að fara á jökulinn og séu útlend-
ingar þar í meirihluta. „Þetta er
hrein paradís, sem íslendingar
eiga enn eftir að uppgötva,“ sagði
hann.
Þeir allra bestu í skíðaíþróttinni létu sér ekki muna um að svífa
framaf hæsta tindi Snæfelljökuls.
Þyrla flutti skíðafólkið upp á jökulinn og tók ferðin upp frá Arnarstapa um fjórar mínútur. Þyrlan Skíðakappar marka skíðaförin í hlíðar Snæfellsjökuls. Hæsti tind-
tók fjóra farþega í hverri ferð og þurfti að fara 20 ferðir því hver skíðamaður fór tvær ferðir. Hér ur jökulsins gnæfir fyrir ofan, 1.450 metra hár. Hægt er að renna
býr einn skíðamaðurinn sigur undir að renna sér niður. sér um 7 km langa leið í einni bunu niður að Arnarstapa.