Morgunblaðið - 31.05.1994, Blaðsíða 34

34 ÞRIÐJUDAGUR 31. MAÍ 1994
MORGUNBLAÐIÐ
MIIMIMINGAR
. PÁLMAR ÞÓRINGIMARSSON
+ Pálmar Þór Ingimarsson
ráðgjafi var fæddur í
Reykjavík 15. desember 1951.
Hann lést á Landspítalanum 21.
þessa mánaðar. Foreldrar hans
eru Matthea K. Guðmundsdótt-
ir, f. 14. ágúst 1928, og Ingimar
Einarsson, f. 17. desember 1926.
Systur Pálmars eru Guðrún
Katrín, f. 28. maí 1949, gift Ás-
geiri Helgasyni, og Jóhanna Sig-
rún, f. 11. desember 1957, gift
Marinó Flóvent Birgissyni.
~- Pálmar giftist 24. september
1988 eftirlifandi eiginkonu
sinni, Hildi Jónsdóttur, f. 2. des-
ember 1955. Þau eignuðust einn
son, Erling Atla, f. 8. júní 1989,
en Hildur átti fyrir dótturina
Rögnu Bjarnadóttur, f. 4. apríl
1975. Útför Pálmars fer fram
frá Dómkirkjunni í Reykjavík í
dag.
ÞAÐ ER morgunn í maí, jörðin er
að vakna af vetrarblundi, blómin
breiða út faðminn mót vermandi
vorsól og loftið ómar af fuglasöng.
Okkur finnst lífið vera allsráðandi
og dauðinn víðs fjarri, en samt knýr
hsnn dyra miskunnarlaus að vanda.
Hér verða flutt aðeins fáein kveðju-
orð frá mömmu og pabba. Elsku
drengurinn okkar kom inn í líf okk-
ar sem lýsandi sólargeisli mitt í
svartasta skammdeginu, veitti birtu
og yl inn á litla heimilið okkar sem
þá var á Rauðarárstíg 5. Jólin fóru
í hönd og urðu enn dýrðlegri en
nokkru sinni áður.
Strax í bernsku komu hans mann-
kostir í ljós. Hann var alltaf sama
blíða ljósið, elskaði frið og var góður
yið alla. Sumarið 1957 fluttum við
á Bugðulææk 13, heimilið stækkaði
og börnin urðu þtjú. Hans skóla-
ganga var í Laugarnesskóla og síðan
í Laugalækjarskóla. Hann tók ekki
þátt í ærslagangi félaganna, en var
aftur á móti reiðubúinn til að rétta
hjálparhönd þeim sem var minni
máttar. Vinir hans niðri á Laugar-
nestanga lifðu við kröpp kjör og
þeim var stundum kalt. Þangað lagði
hann leið sína með ullarsokka og
vettlinga og gaf þeim.
Hann fór í iðnskólanám og lærði
húsgagnabólstrun. Ennfremur
stundaði hann sjósókn um nokkurra
ára bil. Að því Joknu gerðist hann
ráðgjafi hjá SÁÁ. Honum fórst það
vel úr hendi að leiðbeina, styðja,
~ styrkja og miðla af sinni eigin
reynslu til hinna fjöimörgu er bát
sinn höfðu brotið á skeri. Margur á
honum vafalaust gott að unna og
hugsar hlýtt til hans.
Það er æði sárt að sjá bak svo
ungum manni, en það varð engu um
þokað, mannlegur
máttur með alla sína
tækni mátti lúta í lægra
haldi. Þetta stríð var
búið að standa í sex ár,
en þó ekki það strangt
alla tíð að hann yrði að
Ieggja niður vinnu.
Hann átti þess kost að
fara til Ástralíu og eiga
þar yndislega dvöl hjá
systur sinni og fjöl-
skyldu um sjö vikna
skeið.
Nú síðla vetrar tók
sjúkdómurinn alvarlega
stefnu og spítaladvöl
varð ekki umflúinn.
Hann bar raunir sínar með mikilli
karlmennsku og æðruleysi og vildi
síst af öllu velta vandanum yfir á
aðra. Hans elskuleg eiginkona, Hild-
ur Jónsdóttir, var honum ómetanleg
stoð, bugaðist hvergi og stóð sem
klettur úr hafinu allan tímann.
Pálmar var mjög bókhneigður
maður, las mikið og átti æðistórí
safn bóka. Hann unni göfugri tónlist
og naut hennar í ríkum mæi.
Pálmar vissi sjálfur að hveiju dró
og átti frumkvæði að því að fá syst-
ur sína og mág heim frá Ástralíu.
Okkur grunaði ekki að lokastundin
væri svo nærri sem raun varð á. Þau
komu tveimur dögum fyrr en upp-
haflega var ráð fyrir gert og það
munaði því að þau hittu hann lif-
andi. Það var engu líkara en æðri
máttarvöld gripu inn í þá merku
atburðarás. Eftir óralangt og
strangt flug komu þau seinnipart
föstudags og áttu með honum nota-
lega stund, þá var hann með fulla
rænu og dómgreind. Hann var búinn
að þrá þennan endurfund æði heitt
og þegar honum lauk síðla kvölds
þraut máttinn og augun luktust.
Andlátið bar svo að undir hádegi
daginn eftir.
Meðal þeirra fjölmörgu er komu
að hans dánarbeði um morguninn
var ung kona, barnshafandi og ná-
tengd. Hún stansaði fremur stutt
því brýnt erindi átti hún á fæðingar-
deildina. Hljóp hún milli húsanna og
fæddi litla stúlku hálfri stundu eftir
að líf Pálmars slokknaði. Lífið heldur
áfram og eitt tekur við af öðru.
Læknum og öðru starfsfólki á
Landspítalanum eru hér með færðar
alúðarþakkir fyrir hlýja umönnun,
hjúkrun og hluttekningu okkur til
handa. Söknuðurinn er að sjálfsögðu
sár, en í hjörtum okkar er bæði þakk-
læti og gleði yfir því að hafa átt
Pálmar í þessi 42 ár. Við eigum eft-
ir svo umtalsverð dýrmæti, dætur,
tengdadóttur, tengdasyni, barna-
börnin öll, ótal ættingja og vini er
allt vilja fyrir okkur
gera. Megi Guð styrkja
og varðveita allt þetta
fólk, sér í lagi dreng
hans og uppeldisdóttur
svo og litla barnið sem
fæddist meðal nýútspr-
unginna vorblómanna.
Hjartkæri sonur, þú
elskaðir allt sem var
friðsælt og fagurt og
þess vegna finnst okkur
þetta litla ljóð eiga svo
vel við þig:
Gengin er sól að grænum viði,
gælan mér strýkur létt um
kinn.
Ilmandi jörðin andar friði
unaðarkennd í sál mér inn.
Yfir mér hvelfist bjartur, breiður
blikandi stjörnuhiminn skær,
skínandi fagur, hár og heiður
horfír á lítið blóm sem grær.
Brosir við augum yndisfógur
almættis dýrðar veröldin.
Bráðum mun aftur láð og lögur
ljóma við árdags sólarskin.
(V.K.)
Himneski faðir, við biðjum þig að
varðveita sálu þessa hugljúfa drengs
okkar. Þína björtu minningu munum
við geyma í hjörtum okkar til enda
þessa lífs. Hafðu ástarþökk fyrir
alla gleðina er þú veittir okkur.
Hvíl í friði.
Mamma og pabbi.
Palli bróðir minn er látinn. Það
er svo sárt að sjá af þér elsku bróð-
ir. Við vildum ekki trúa því að þetta
mein mundi taka þig frá okkur. Við
vorum öll svo vongóð í gegnum árin.
Ég hlakkaði svo til þess að sjá þig
og vera hjá þér. Þú stóðst fyrir því
að ég kom til Islands á þessu sumri
frá Ástralíu. í millitíðinni hrakaði
þér og ég náði að sjá þig á leiðinni
heim af flugveliinum í eina klukku-
stund. Við spjölluðum saman og ég
sá að þú varst þreyttur, kyssti þig
og sagðist koma á morgun aftur og
vera hjá þér á hverjum degi meðan
á dvöl minni stæði. í hjarta mínu
veit ég að þú beiðst eftir mér, því
þú sofnaðir stuttu seinna. Ég er svo
lánsöm að hafa átt þig sem bróður.
Þú komst til mín til Ástralíu í fyrra
og við nutum þess í sjö vikur að
vera saman og kynnast hvort öðru.
Það var stórkostlegur tími þar sem
við höfðum aldrei þekkt hvört annað
nógu vel. Þessi undanfarin ár höfðu
farið í annríki lífsins.
Við náðum því að kynnast og fara
í gegnum árin sem við vorum að
mótast. Þú fræddir mig svo mikið
■um ættina okkar sem þú hafðir haft
svo mikinn áhuga á að íhuga. Við
vöknuðum klukkan sex á morgnana,
fengum okkur morgunmat og töluð-
um saman. Siðan fórum við saman,
þú í heilsuræktina og ég í vinnuna.
Á hveijum degi gekkst þú marga
kílómetra. þú varst að byggja þig
upp, þú smástyrktist ■ og ég sá þig
fá heilsuna smátt og smátt aftur.
Þú elskaðir sólina og hitann. Það
var svo gaman hjá okkur. Við fórum
oft í kaffihús á eftirmiðdögum. feng-
um okkur kaffi og muffins, þær
voru hollar með gulrótum og klíði
því þú varðst að borða rétta fæðu.
Þessar stundir voru svo dýrmæt-
ar. Helgi og Kata fengu tækifæri
til að kynnast þér og eiga þau eftir
að varðveita þá minningu. Þú varst
svo óspar á að slá gullhamra, þú
varst svo hreinskilinn, svo fróður og
uppfullur af visku, maður sat og
drakk í sig fróðleikinn, þú gafst svo
mikið. Þetta var svo mikilvægur tími
þar sem við bjuggum svo langt hvort
frá öðru. Hann Ásgeir mágur þinn
sagði oft að við værum svo dugleg
að tala en hafði samt gaman af. Á
þeim tíma sem við áttum saman
náðum við að tala um tilfinningar
okkar og losa um stíflur, sjá lífið í
nýju ljósi.
Þú sagðir að þú hefðir ákveðið
að koma til mín til að kveðja okkur,
því útlitið með veikindi þín væri
ekki gott um tíma. Þegar þú fórst'
þá sá ég þig horfa fram á veginn
með eftirvæntingu og áframhaldandi
uppbyggingu.
En við höfum ekki alltaf valdið.
Við í fjölskyldunni höfum styrk hvert
af öðru á þessari sorgarstund. Ég
vil þakka þér, elsku bróðir, fyrir allt
sem þú kenndir mér á lífsleiðinni svo
ég geti kennt öðrum. Ég bið Guð
almáttugan að taka þig á hendur
sér og varðveita þig, varðveita litla
Erling Atla sem var sólargeislinn í
lífi þínu, Hildi og Rögnu, mömmu,
pabba og Jóhönnu. Þakka þér fyrir,
elsku bróðir.
Þín systir Guðrún.
Elsku Palli minn, það er ekki auð-
velt að kveðja þig. Undanfarna daga
hef ég haft verk í hjartanu sem
kallast sorg og söknuður, en tíminn
einn læknar þann verk. Ég hef setið
undanfarna daga og rifjað upp allt
sem liðið er og nú skipta allar minn-
ingarnar máli, þær eru dýrmætur
sjóður sem ég á um þig, elsku bróð-
ir. Þú varst stóri bróðir minn og
þess vegna fannst þér þú oft þurfa
að leggja mér lífsreglurnar sem ég
kannski tók ekki alltaf við. En þú
vildir mér alltaf svo vel og þannig
varst þú við alla aðra líka.
Ég naut þeirra forréttinda að fá
að hlúa að þér síðustu mánuðina sem
þú lifðir og fyrir þennan tíma verð
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir,
tengdafaðir og afi,
NARFI WIUM
málarameistari,
Háaleitisbraut 69,
Reykjavík,
lést á heimili sínu aðfaranótt 29. maí.
Svanhvít Aðalsteinsdóttir,
Þórdís Wium, Úlfar Þór Indriðason,
Snorri Wium, Unnur María Þórarinsdóttir,
HeimirWium, Ása Elmgren,
Sólveig Wium, Guðmundur Kr. Pétursson
og barnabörn.
t
Ástkær móðir okkar,
SÆUNN SIGRÍÐUR GUÐJÓNSDÓTTIR,
Hrafnistu Reykjavík,
áður Hringbraut 56,
lést 27. maí. Útför hennar fer fram frá Fossvogskapellu föstudag-
inn 3. júní kl. 10.30.
Ólöf Bjartmarsdóttir, Jóna Bjartmarsdóttir,
Esther Bjartmarsdóttir, Bolli Bjartmarsson,
Baldur Bjartmarsson.
t
Faðir minn og tengdafaðir,
JÓN GUÐMUNDSSON,
lést á Elli- og hjúkrunarheimilinu Grund föstudaginn 27. maí.
Árni Jónsson, Hulda Bjarnadóttir.
t
Elskuleg móðir mín,
OKTAVÍA GUÐJÓNSDÓTTIR,
Skúlagötu 66,
Reykjavík,
lést 27. maf á Hjúkrunarheimilinu Skjóli.
Útförin fer fram frá Dómkirkjunni föstudginn 3. júní kl. 13.30.
Anna Gunnlaugsdóttir.
t
Útför móður okkar,
HULDU INGIBJARGAR PÉTURSDÓTTUR,
frá Hóli i Hjaltastaðaþinghá,
verður gerð frá Bústaðakirkju miðvikudaginn 1. júní kl. 13.00.
Börn hinnar látnu.
ég ævinlega þakklát, allar góðu
stundirnar þar sem við sátum saman
og fengum okkur te og rúnnstykki,
t.d. á sunnudagsmorgnum, og þú
varðst alltaf að sjá til þess að mér
liði vel. Æðruleysi þitt var svo mikið
og einn daginn þegar þú varst orð-
inn fársjúkur maður sagðir þú mér
að þér hefði aldrei liðið betur á
ævinni, þú gætir lesið allar bækur
og hlustað á alla tónlist sem þig
langaði til fyrir utan það að alltaf
væri verið að dekra við þig.
Við ræddum oft mikið saman þeg-
ar ég sat í stólnum við rúmið þitt
og kom þá pólitíkin oft til tals, þar
vildir þú líka leggja mér lífsreglurn-
ar með misgóðum árangri þó. Það
er svo skrýtið í dag að hugsa til
þess að þú nefndir oft að þú yrðir
að lifa fram yfir kosningar því þitt
atkvæði skipti svo miklu máli, en
að okkur dytti í hug að þú næðir
þessu ekki kom aldrei í hug mér.
Svo nú verð ég að standa mig fyrir
þig og kjósa eftir þinni sannfæringu.
Það er það minnsta sem ég get gert
fyrir þig, kæri bróðir.
Það er oft talað um að gæði orða
en ekki magn skipti máli og er ég
þakklát fyrir síðustu stundina sem
við áttum saman þar sem ég hljóp
inn til þín smá stund og sagði þér
hvað mér þætti vænt um þig og
þakkaði þér fyrir að vera til, elsku
bróðir, og þú sagðir það sama við
mig. Þetta voru síðustu orðaskipti
okkar því svo var ég hlaupin út.
Elsku hjartans bróðir minn, að
lokum vil ég þakka þér allar þær
góðu stundir og alla þá lífsreynslu
sem þú gafst mér síðustu mánuðina
og ég bið algóðan og almáttugan
Guð að styrkja og blessa okkur öll
í þessari sorg og söknuði og þá sér-
staklega Hildi, Rögnu, mömmu,
pabba og litla sólargeislann hann
Erling Atla sem þú elskaðir svo heitt.
Ég vil þakka öllum sem glöddu og
hlúðu að Palla undir lokin, það er
okkur svo dýrmætt. Hafðu þökk fyr-
ir allt, elsku bróðir.
Þín systir Jóhanna.
Elsku hjartans Palli, minn uppá-
halds frændi, þér tókst ekki að sigr-
ast á veikindunum þrátt fyrir sér-
staka bjartsýni og jákvæðni. Ég get
ekki lýst því með orðum hve mikið
ég sakna þín og hversu mikils virði
þú varst mér. Alltaf varstu eins, öllu
tókstu með jafnaðargeði enda þótt
á móti blési, aldrei sá ég þig skipta
skapi í þessi þijátíu ár sem ég fékk
að þekkja þig, og mér finnst ég
heppin að vera frænka þín.
Það var alltaf svo gaman að tala
við þig, þú vissir svo mikið, varst
svo fróður enda mikill bókamaður.
Áhugi þinn á ættfræði og fólkinu
okkar var mikill, og allar myndirnar
sem þú áttir af ættingjum sem ég
hafði aldrei séð eða heyrt um, en
þú aftur á móti vissir allt um og
varðveittir svo vel því þetta var okk-
ar fólk.
Aldrei lastaðir þú nokkurn mann,
svo heilsteyptur var þinn persónu-
ieiki. Þrátt fyrir veikindin sem hijáðu
þig hugsaðir þú alltaf fyrst um aðra,
þú hafðir áhyggjur af öllum nema
þér sjálfum, svo æðrulaus varst þú.
Palli, þú varst góður faðir, öllum
þínum stundum varðir þú með Erl-
ingi Atla, þið voruð eins og eitt, en
Guð á eftir að gefa honum styrk og
skilning því engin kemur í þinn stað.
Ég veit hvað það gaf þér mikið að
hitta Gunnu systur þína sem kom
alla leið frá Ástralíu til að vera hjá
þér, hún náði að kveðja þig, ég held
að þú hafir verið að bíða sérstaklega
eftir henni því aðeins einum degi
eftir að hún kom varst þú látinn.
Elsku besti Palli minn, við verðum
að reyna að lifa áfram án þín, en
það sem gerir okkur öllum auðveld-
ara fyrir eru þessar yndislegu minn-
ingar sem við eigum um þig. Þú
varst með betri mönnum sem ég
þekkti.
Elsku Hildur, Erlingur Atli,
Matta, Ingimar, Gunna, Jóhanna og
ERFIDRYKKJUR
perlan sími 620200