Morgunblaðið - 30.06.1994, Blaðsíða 40

MORGUNBLAÐIÐ
40 FIMMTUDAGUR 30. JÚNÍ 1994
■^L EIGANl
ÚTIVISTARBÚÐIN
viö Umferöarmiöstööina,
símar 19800 og 13072. \
[Essq) I Olíufélagið hf
ESSO
veitir þér
10% afslátt
á grillstöðum ESSO
blabib
- kjarni málsins!
Sjábu hlutina í víbara samhengi!
SAFNKORTESSO
Enginn kostnaður, aðeins ávinningur!
gssoj
Oliuf élagiö hf
ÍDAG
BRIDS
U m s j 6 n fi u ð m . I’ á 11
A r n a r s o n
EKKERT er eins upplýs-
andi fyrir sagnhafa og
fyrsta afkast vamarinnar í
eyðu. Hér er það lykillinn
að einu vinningsleiðinni:
Suður gefur; AV á
hættu.
Norður
♦ 74
V 863
♦ ÁK54
♦ DG64
Vestur Austur
♦ K1083 ♦ G96
V DG754 IIIIH f Á9
♦ D3 llllM ♦ G10976
♦ 108 ♦ 753
Suður
♦ ÁD52
V K102
♦ 82
+ ÁK92
Vestur Norður Austur Suður
- - 1 grand
Pass Pass 3 grönd Pass Pass
Útspil: hjartafimma.
Austur drepur á hjartaás
og spilar hjarta áfram. Sagn-
hafi á átta slagi og getur
aðeins fengið þann níunda á
spaða, svo hann græðir ekk-
ert á því að dúkka. Hann
drepur þvi strax og heldur
opnum þeim möguleika að
spila vestri inn á hjarta síðar.
Sagnhafi tekur nú slagina
sína ijóra á lauf. Vestur
hendir tveimur spöðum, en
austur tígulgosa?! Vissulega
má austur missa tígul og
oftast er skynsamlegt að
gefa makker nákvæmar
upplýsingar í vöminni. En
þetta er ekki rétti tíminn.
Ef suður er ekki steinsofandi
ætti hann að túlka afkastið
rétt. Austur myndi aldrei
henda frá tígulflórlit, horf-
andi á fj'óra tígla í blindum.
Austur á því fimmlit og vest-
ur þar með tvílit. Þessi túlk-
un fær aukinn stuðning frá
drottningu vesturs, sem fell-
ur undir ÁK og nú er ein-
falt að spila hjarta og bíða
eftir níunda slagnum.
Venjulega er hættulaust
að henda frá fimmlit í vöm-
inni og því eru slík afköst
algeng. En þau eru að sama
skapi upplýsandi. Þegar
nauðsynlegt er að fela skipt-
inguna iyrir sagnhafa er
ekkert eins áhrifaríkt og að
fresta því í lengstu lög að
kasta frá slíkum lit. Ef aust-
ur hendir spaða, en ekki tígli,
hefur suður enga ástæðu til
að spila upp á innkastið.
VELVAKANDI
svarar í síma 691100 frá 10-12 og 14-16
frá mánudegi til föstudags
Bankasiðferði
ÞAÐ ER rétt aÓ vara við
starfsemi íslenskra
banka. Þeir taka sér fé
af innistæðum viðskipta-
manna með ákvörðunum
sem eru teknar án vitund-
ar þeirra sem peningana
eiga.
Hér er t.d. átt við þá
ákvörðun að taka fé af
þeim sem eiga gjaldeyris-
reikninga, þ.e.a.s. að þeir
sem lána íslenskum bönk-
um gjaldeyri með þessum
hætti þurfa að greiða lán-
takandanum fyrir að fá
að lána honum. Gjaldið
sem bankinn tekur sér
nemur ákveðnum hundr-
aðshluta af þeirri upphæð
sem tekin er nveiju sinni.
Bankinn ákveður sjálfur
hversu hár hundraðshlut-
inn er án vitundar reikn-
ingseiganda. Þess vegna
getur bankinn eins ákveð-
ið að gjaldið skuli t.d. vera
90% af innistæðunni eins
og hveija aðra prósentu.
Hér er komin ný sið-
fræði í lánastarfsemi, þar
sem bankar taka vexti
bæði fyrir að lána og
skulda.
Rök bankanna, eða
réttara sagt rökleysa, fyr-
ir þessari skerðingu á
innistæðum á gjaldeyris-
reikningum er sú, að það
kosti að koma gjaldeyrin-
um til útlanda og ávaxta
hann þar. Þessi rök stand-
ast að sjálfsögðu ekki
vegna þess að bankar
taka lán erlendis. Innlán
af gjaldeyrisreikningum
eru nánast vaxtalaus inn-
lán sem bankarnir fá fyr-
irhafnarlaust.
Aðalatriðið er að bank-
arnir hefðu átt að gefa
eigendum gjaldeyrisreikn-
inga kost á að taka út
gjaldeyri sinn áður en
skerðingarákvörðunin tók
gildi. Með tilkomu EES
geta landsmenn flutt fé á
milli landa innan svæðis-
ins og stofnað reikninga
í öðrum löndum. Það er
kostur sem rétt er að
benda á.
Islenskir bankar virðast
vera komnir út á æði hál-
an ís á ýmsum sviðum.
Starfsemi þeirra og að-
ferðir virðast líkjast alltaf
meira starfsemi samtaka
sem eiga sér rætur mun
sunnar í álfunni.
Aðhaldsleysi einkennir
starfsemi bankanna á ís-
landi. Það er mikilvægt
uppeldislegt atriði fyrir
stjórnendur banka að fólk-
ið í landinu sameinist og
andmæli ýsmu óeðli í
starfsemi þeirra, eins og
t.d. okurvöxtum og öðrum
einhliða ákvörðunum og
gróðafíkninni í kringum
debetkortin. Það er áskor-
un til verkalýðsfélaganna
í landinu að þau hvetji
félaga sína til að nota
ekki debetkort heldur taka
út laun sín og nota pen-
inga. Slíkt myndi neyða
bankana til að fella niður
eða lækka verulega
færslugjöldin.
Borgari
Má reykja í
landganginum
FARÞEGI í millilanda-
flugi vill beina þeirri fyrir-
spurn til yfirstjórnar flug-
stöðvarinnar hvort það sé
leyfilegt að reykja í land-
gangi úr flugvél að flug-
stöðvarbyggingu. Nú, eft-
ir að reykingar voru bann-
aðar í millilandaflugi, er
það sérstaklega áberandi
að um leið og fólk stígur
út úr flugvélinni inn í
landganginn er það búið
að kveikja sér í sígarettu.
Væri það ekki lágmarks-
kurteisi að bíða með það
að reykja þangað til fólk
er komið í hús þar sem
reykingar eru leyfilegar.
Einnig mætti áætla að af
þessu gæti stafað eld-
hætta.
Eftrirminnilegt
kvöld
LAUGARDAGINN 14.
maí sl. fórum við allstór
hópur úr Háteigskirkjukór
út að borða í Skrúð á
Hótel Sögu. Viljum við
koma á framfæri kærum
þökkum fyrir alveg frá-
bæran mat sem saman-
stóð af mörgum og girni-
legum réttum. Einnig
þökkum við þjónustufólki
fyrir ljúfa og lipra þjón-
ustu, píanistanum sem lék
öll óskalögin fyrir okkur
og að síðustu nutum við
skemmtidagskrár í Súlna-
sal þar sem við skemmtum
okkur mjög vel. Og við
tókum góðan þátt í dans-
inum sem dunaði frmam
á nótt.
Og að lokum, eins og
einn úr hópnum sagði, við
endurtökum þetta örugg-
lega.
Kærar þakkir.
Kórfélagar.
Sigmund
OKKUR finnst Sigmund
með eindæmum góður og
skemmtilegur listamaður
og stórkostlegt hvað hann
nær persónunum vel.
Hinsvegar finnst okkur
dömubindaauglýsingarnar
í sjónvarpinu alveg hund-
leiðinlegar.
Saumaklúbbur Hólm-
fríðar
Tapað/Fundið
Lyklar fundust
LYKLAR á hring með
hvítu spjaldi fundust 27.
júní sl. við undirganginn
milli Blesugrófar og Ell-
iðaárdals. Upplýsingar í
vinnusíma 610300 eða
41040. Helga.
Regnkápa tapaðist
RAUÐ og grá regnkápa
frá 66° norður tapaðist í
Botnsdal sl. sunnudag.
finnandi vinsamlega hafi
samband í síma 91-
676705.
Úlpa tapaðist
BLÁ og grá ný barnaúlpa
með rauðu vesti tapaðist
á túni við Birtingakvísl,
9. júní sl. Hafi einhver
fundið úlpuna er hann vin-
samlega beðinn að hringja
í síma 673802.
Kettlingar
FIMM fallega kassavana
kettlinga vantar góð
heimili. Upplýsingar í
síma 651630 eftir kl. 14.
Víkveiji skrifar...
Víkverji komst seint og illa til
Þingvalla á þjóðhátíð, en
bætti það upp með gönguferð um
þjóðgarðinn um síðustu helgi. Vafa-
laust hefur þorri þjóðarinnar ein-
hvern tímann komið á þennan forn-
fræga stað, en Víkverja er til efs
að nógu margir geri sér grein fyrir
þeirri náttúruparadís sem þar er að
finna.
XXX
Víkveiji hóf ferð sína með göngu
um Snókagjá. í Snóku, sem
mun vera dýpsta gjá Þingvalla að
vatnsgjánum undanskildum, er auð-
velt að komast frá Tæpastíg, vegin-
um frá hliði þjóðgarðsins niður á
Leirar. Gjáin lætur lítið yfir sér í
fyrstu, grunn og auðveld yfirferðar,
en þegar innar dregur þurfa göngu-
garpar að hafa nokkuð fyrir því að
klöngrast yfir stórgrýti og vænleg-
ast að þeir séu vel skóaðir. Þeir
uppskera þó ríkulega fyrir það erf-
iði, því framundan er afar fögur
gjáin, djúp og breið og grasi vaxin.
Þingvallabændur munu hafa heyjað
þar áður fyrr, þó varla hafi verið
hlaupið að því. En það er fleira sem
gerir Snóku merkilega en fegurðin
ein. Samkvæmt bók Björns Th.
Björnssonar um Þingvelli er leitun
að stað með fjölbreyttari flóru og
eru í bókinni taldar upp 75 tegund-
ir jurta og grasa sem vaxa i Snóku.
xxx
Ekki dregur úr fegurð þjóð-
garðsins þegar gengið er frá
Snóku meðfram Stekkjargjá, að
Öxarárfossi, eftir brúnum Al-
mannagjá að Drekkingarhyl og
áfram heim að Valhöll. Á leiðinni
til baka er gaman að koma við í
Þingvallakirkju og Peningagjá rifj-
ar upp minningar úr sunnudagsbíl-
túrum bernskunnar. Svona væri
hægt að halda lengi áfram, því
Þingvöllum kynnist epginn til hlítar
með einni heimsókn, heldur endist
vart ævin til.
X X X
Umrædd bók Björns Th. Björns-
sonar um Þingvelli, sem end-
urútgefin var í tilefni 50 ára afmæl-
is lýðveldisins, er hinn besti leiðar-
vísir, ef lagt er upp í Þingvallaferð.
Auk nákvæmra upplýsinga um
gjárnar, fornar gönguslóðir, víkur,
kletta og hella er í henni að finna
fjölmarga fróðleiksmola, sem gera
lesturinn miklu skemmtilegri en
ella. Rifjaðar eru upp í stuttu máli
frásagnir af bændum og búaliði á
Þingvöllum, þinghaldi og ólánsöm-
um sakamönnum fyrri tíðar, sem
þar tóku út sína refsingu.
XXX
Aþjóðhátíðinni á Þingvöllum 17.
júní var til þess tekið hversu
mjög til fyrirmyndar öll umgengni
fólks var og til dæmis sást varla
nokkurs staðar rusl, sem fólk hafði
kastað frá sér á víðavangi. Það
vakti athygli Víkveija á göngunni
um Þingvelli rúmri viku eftir þessa
miklu hátíð að gróður hafði sloppið
vel frá þeim mikla átroðningi, sem
óhjákvæmilega fylgdi hátíðarhöld-
um tugþúsunda Islendinga.