Morgunblaðið - 01.11.1994, Blaðsíða 32

Morgunblaðið - 01.11.1994, Blaðsíða 32
32 ÞRIÐJUDAGUR 1. NÓVEMBER 1994 MORGUNBLAÐIÐ MIIMIMIIMGAR t Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma, SESSEUA GUÐBRANDSDÓTTIR fyrrum verslunarstjóri á Bifreiðastöð íslands, er andaðist aðfaranótt 26. nóvember, verður jarðsungin á morgun, miðviku- daginn 2. nóvember, frá Fossvogskirkju kl. 13.30. Hanna Bárðardóttir, Þórhailur Gauti Bárðarson, Ingvar Ingólfsson, barnabörn og barnabarnabörn. t Elskulegur eiginmaður, faðir, tengda- faðir, afi og langafi, B0RGE AXEL JÖNSSON, Meðalholti 15, sem lést í Borgarspítalanum 26. októ- ber síðastliðinn, verður jarðsunginn frá Fríkirkjunni í Reykjavík fimmtudaginn 3. nóvember kl. 13.30. UnnurJönsson, Inge Jensen. t Hjartkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi, SIGURÐUR JÓNSSON fyrrverandi apótekari á Sauðárkróki, Háaleitisbraut 14, Reykjavík, andaðist í Borgarspítalanum föstudaginn 28. október. Margrét Magnúsdóttir, Margrét Sigurðardóttir, Magnús Sigurðsson, tengdabörn og barnabörn. t Elskuleg móðir okkar, RAGNHEIÐUR SÖLVADÓTTIR, vistheimilinu Seljahli'ð, lést 30. október. Sólveig Jóhannsdóttir, Jón Jónsson, Guðjón Jónsson. t Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir og amma, ÓLAFÍA ÞÓRÐARDÓTTIR, Hæðargarði 29, Reykjavík, andaðist í Borgarspítalanum sunnu- daginn 30. október. Jón Júlíus Sigurðsson, Halldóra Bergljót Jónsdóttir, Ágúst Hilmar Þorbjörnsson, Guðrún Júlía Jónsdóttir, Sigurður Grétar Ragnarsson, Þórður Jónsson, Stefania Gerður Jónsdóttir, Ólafía Hrönn Jónsdóttir, Þór Indriðason, Sigríður Ragna Jónsdóttir, Auðunn Atlason og barnabörn. Ástkær sonur okkar, bróðir, mágur og frændi, ÁSGEIR ÖRN SVEINSSON, Máshólum 8, Reykjavík, sem lést 22. október síðastliðinn, verð- ur jarðsunginn frá Fella- og Hólakirkju í dag, þriðjudaginn 1. nóvember 1994, kl. 13.30. Auður Vésteinsdóttir, Sveinn Viðar Jónsson, Elín Sveinsdóttir, Sigmundur Ernir Rúnarsson, Hrönn Sveinsdóttir, Bergsveinn Sampsted, Auður Ýr Sveinsdóttir, Birta, Rúnar, Eydís og Oddur. Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir, en þeim, sem vilja minnast hins látna, er bent á Barnaspítala Hringsins. ÁSGEIR ÖRN SVEINSSON + Ásgeir Örn Sveinsson var fæddur 5. janúar 1976 í Reykjavík. Hann andaðist á heimili sínu í Reykjavík laugar- daginn 22. október síðastliðinn. Ásgeir Örn var yngstur fjögurra barna hjónanna Auðar Vésteinsdóttur og Sveins Viðars Jóns- sonar, en systur hans eru Elín, Hrönn og Auður Yr Sveinsdætur. Ásgeir Orn var nemandi á þriðja ári í Verzlun- arskóla Islands, þegar hann lést, en stundaði þar áður nám í Hólabrekkuskóla í Reykjavík. Utför Ásgeirs fer fram frá Fella- og Hólakirkju í dag. Kveðja frá systrum LITLI bróðir okkar hefur lagt af stað í lengri ferð en við höfum áður kynnst. Þegar við systurnar horfum á eftir honum, situr söknuðurinn eftir, sár og djúpur. Hann var eini bróðir okkar, yngstur systkinanna, en samt svo ábyrgur allt frá fyrstu tíð. Þrátt fyrir það erfiða hlutskipti að eiga aðeins systur sér að eldri systkinum, vaknaði vemdartilfinn- ingin snemma með honum. Hann var sérlega næmur á tilfinningar okkar og allt það í lífi okkar systr- anna, sem betur mátti fara. í reynd var Ásgeir stóri bróðir okkar á svo mörgum sviðum, því lífs- skilningur hans, víðsýni og hæfileik- ar, voru okkur oft á tíðum undrunar- efni. Kærleikur hans var blandinn mikilli hlýju, einlægnin slík að við gátum öllu deilt með honum. Litli spékoppurinn okkar, með sinn dillandi og bráðsmitandi hlátur, var og verður dýrmæti augasteinn- inn okkar, strákurinn sem gat glaðst ákaft yfir því einu að botnfylla eina beijaskál út í móa, strákurinn sem svo margt varð að brosi. Litli hugljúfi bróðirinn, með sínar rósrauðu bollukinnar og hlýja brosið sitt ógleymanlega, var dekraður af okkur strax í barnæsku, enda svo auðvelt að gefa þeim sem kann jafn vel að þiggja. og gefa. Ást gat hann alltaf þáð. Ást gat hann alltaf veitt. Það er erfitt' að kveðja. En Geiri bró er á góðum stað, í góðri fylgd. Söknuður okkar, ást, virðing og hlýja í hans garð þrýtur aldrei í þessu lífi okkar, sem virðist, nú um stundir, svo miklu fátækara en verið hefur fram að þessu. Orð eru lítils megnug þegar við þökkum fyrir þau ár, sem við þó fengum að lifa með dýrmætum dreng. Við vitum að við eigum eftir að hittast síðar og það er gott að hugsa til þess að hann bíður okkar í annarri vist. Hvíl í friði, elsku bróðir. Guð blessi þig og geymi. Þínar systur, Elín, Hrönn og Auður Ýr. Heimþráin er sterk og einkennileg tilfinn- ing, sem grípur íslend- inga kannski oftar en aðra, þegar þeir eru Ijarri heimkynnum sín- um. Þessa tilfinningu höfum við oft fundið, en aldrei hefur hún komið yfir okkur af slíkum þunga og þegar við fréttum andlát mágs okkar, Ásgeirs Arnar Sveinssonar, alla leið til Flórída í Bandaríkjunum, þar sem við dvöldum ásamt Ijölskyldum okkar og tengdaforeld- rum í góðu leyfi frá amstri dagsins. Þegar sorgin hellist yfir fólk, verður einatt fátt um orð í fýrstu. Og fátt er líklega erfiðara í lífinu, en að sjá með berum augum móður og föður og systur hins látna kvelj- ast á þeirri ögurstundu, þegar þeim er tilkynnt ótímabært fráfall elsku- legs sonar og bróður, sem vart hafði lifað framundir miðjan morgun æviskeiðsins. Harmurinn varð yfir- þyrmandi og tíminn fjarri heim- kynnum virtist standa í stað. Bitur veruleikinn er oft óvæntur, kaldur og óvæginn. Eini bróðir eig- inkvenna okkar, einkasonur for- eldra sinna, var á burt, en þó svo nærri, nær manni en nokkru sinni, því hlýjar minningar eru sem betur fer þeim eiginleikum gæddar að milda sorgina, mýkja beiskjuna. Ásgeir Örn var einstakur í okkar huga — og hér dugar þátíðin ekki, því hann er og verður litli bróðir okkar, rétt eins og hann var bróðir systra sinna. Það var margt í fari þessa dag- farsprúða drengs og vinar, sem auðgaði líf okkar og fyllti það óvæntum töfrum. Oft á tíðum nægði brosið eitt, eitthvert það hlýj- asta sem við höfum kynnst, en þar að auki nutum við hjálpsemi hans, einlægni og frændrækni, sem birtist einatt í þægilegri kímni og óvænt- um tiltækjum. Hann víkkaði að mörgu leyti litróf okkar, leiddi okk- ur inn á nýjar brautir með sérstæð- um hugsunum sínum, gaf okkur aukna lífsýn. Fyrir þetta ber að þakka. Og svo margt annað í fari hans, sem við vitum að á eftir að leita á huga okkar allt lífið á enda. Hlutverk hans í þessari jarðvist virtist öðru fremur vera að hjálpa öðrum og vernda vini, fremur en að rækta sjálfan sig. Ræktarsemin var ef til vill hans ríkasti þáttur. Hann vissi svo vel að lífið er sérkennileg blanda gamans og alvöru, sorgar og gleði. Og hvorutveggja hefur Ásgeir Örn Sveinsson kennt okkur að þekkja. Bergsveinn Sampsted, Sigmundur Ernir Rúnarsson. Frændi, þegar fiðlan þegir, fuglinn grípur lágt að skjóli, þegar kaldir vetrarvegir villa sýn á borg og hóli, Erfidrykkjur Glæsileg kídli- hliiölxirð Megir salir og mjög goð þjónnsfeL Lpplýsingiir hann sem eitt sinn undi hjá mér einsog tónn á fiðlustreingnum, eilíft honum fylgja frá mér friðarkveðjur brottu geingnum. (Halldór Laxness) Þínir augasteinar; Birta, Rúnar, Eydís og Oddur. í dag er kvaddur vinur okkar Ásgeir Örn Sveinsson, aðeins 18 ára að aldri. Við kynntumst Ásgeiri þegar hann var fjögurra ára er hann flutti með fjölskyldu sinni í Máshóla 8 en þar eins og víða þeg- ar ungt fólk er að koma sér þaki yfir höfuðið, myndaðist náin vinátta íbúanna í götunni, ekki síst barn- anna. Þannig urðu vinirnir Ásgeir og Sveinbjörn Bjarki sonur okkar strax hinir mestu mátar og voru inni á heimili hvor annars. Gekk þá á ýmsu, eins og eðlilegt telst, mikið hlegið, stundum deilt, en allt gekk upp að loknum áhyggjulaus- um leik. Vinahópurinn var mjög stór í þessari litlu götu. Eftir að grunnskóla lauk fóru ungmennin í hina ýmsu skóla. Og nú þegar flest þeirra eru komin á unglingsaldur hélst vinskapurinn áfram. Við óvænt fráfall Ásgeirs er sárastur harmur kveðinn að foreldrunum Auði Vésteinsdóttur og Sveini Jóns- syni, systrunum Auði, Hrönn og Elínu og öðrum ástvinum. Um ráðagerðir æðri máttarvalda tjóar ekki að brjóta heilann. Örlög mannsins á jörðinni eru og verða sú myrka gáta sem seint eða aldrei verður ráðin. Þau beisku sannindi breyta samt engu um það, að burt- köllun ástvinar í blóma lífsins nístir hjörtu þeirra sem eftir sitja og minnast ótalinna ánægjustunda sem samvistir færðu þeim. Vonirnar sem við hann voru bundnar eru á snöggu augabragði að engu orðnar; veglyndi hans, glaðværð og góðvild minningin ein. En einmitt minning- in um góðan og gjöfulan dreng er sá lærdómur sem hvað helst megn- ar að sefa sársaukann sem heltekur hjörtu ættmenna og vina. Elsku Auður, Svenni og fjöl- skylda. Guð gefi ykkur styrk í sorg- inni. Fjölskyldan Máshólum 6. Sorgin hefur kvatt dyra í Verzl- unarskóla Islands. Ungur maður, rétt liðlega hálfnaður með nám sitt, fellur frá. Við sem eftir stöndum horfum á bak metnaðarfullum hugsandi unglingi sem var glaðvær og vinsæll meðal skólafélaga. Ásgeiri var margt til lista lagt. Hann tók virkan þátt í félagslífi nemenda og var þar oft kallaður til ábyrgðarstarfa. Ásgeir hafði það sem til þarf til þess að geta haslað sér völl á mörgum sviðum þjóðlífs- ins enda voru væntingar margra við hann bundnar. Góð framkoma, félagslyndi og samviskusemi, ásamt miklum vilja til þess að ná góðum árangri í því sem hann helgaði sig, voru þeir eiginleikar sem kölluðu hann til forystustarfa í félagslífinu og hefðu dugað jafn vel þegar út í atvinnulífið kæmi. Svo vill til að undirritaður minn- ist þess vel þegar Ásgeir hóf nám við skólann og fetaði þannig í spor eldri systur. Leiðir fjölskyldu minnar og fjölskyldu Ásgeirs hafa einnig legið saman með ýmsum hætti í áranna rás. Það hlýtur að vera sárara en orð fá lýst fyrir foreldra að sjá á eftir efnilegum syni á þeim aldri, einmitt þegar lokaátak uppeldis er eitt eftir. Asgeir naut jafnan mikillar ást- úðar og umhyggju ijölskyldu sinnar og svo mjög að það vakti eftirtekt í skólanum. Ég bið góðan guð um að gefa foreldrum Ásgeirs, vinum og vanda- mönnum öllum, styrk til þess að takast á við sorg sína. Þorvarður Elíasson, skólastjóri. Hörmuleg tíðindi biðu okkar sunnudagskvöldið 23. október þeg- ar stór hópur Verzlunarskólanema kom úr vinnuferð utan af landi. Okkur var tjáð að Ásgeir Örn væri látinn. Það var erfitt að þurfa að horfast í augu við það að skólabróð- ir okkar, samstarfsfélagi og vinur væri farinn frá okkur. Það er alltaf erfitt að horfa á eftir ungu fólki. Ásgeir Öm var mjög virkur í félagslífinu öll árin í Verzlunarskól- LEGSTEINAR H6LLUHRRUNI 14, HRFNARHRÐI, SÍMI 91-652707

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.