Morgunblaðið - 21.11.1995, Blaðsíða 4
4 ÞRIÐJUDAGUR 21. NÓVEMBER 1995
MORGUNBLAÐIÐ
FRÉTTIR
íslendingar lentu í
hrakningum í Nepal
0 Stavanger Aftenblad/Egil Eriksson
SIGRIÐUR Hrönn Elíasdóttir fylgdi blaðamönnum norska dag-
blaðsins Stavanger Aftenblad um Súðavik þegar þeir voru á
ferð vestra í síðasta mánuði og var myndin tekin þar sem blóm
höfðu verið lögð í rústir eins hússins.
Skemmdir fyrir hálfa milljón unnar á öryggisneti við Fyssu
miklu sterkara net eða stálteina
sem þola átak. Nú er verið að
ríða nýtt net sem á að geta stað-
ist hnjask, það er tímafrekt en
vonir standa til að hægt verði
að koma því fyrir á sinn stað
fyrir jól,“ segir Þorvaldur. „Við
höfum verið að gera tilraunir
með áð ríða net úr fjórum sinnum
sterkari þráðum en gamla netið
og vonum að erfitt reynist að
eyðileggja það, nema með stór-
virkum vírklippum eða loft-
pressu.“
Stöðug varsla útilokuð
Hann segir að Vatnsveitan
muni fá barnaslysafulltrúa SVFÍ
og fulltrúa Vinnueftirlitsins til
að gera úttekt á nýja netinu.
Starfsmenn Vatnsveitunnar
fara að listaverkinu nær daglega,
en einnig á að sögn Þorvaldar
að ráða eftirlitsmann hjá Grasa-
garðinum í Laugardál sem fylgist
með verkinu og tilkynni hugsan-
legt tjón. Hins vegar séu engin
tök á að vakta verkið allan sólar-
hringinn þannig að tryggt sé að
skemmdavargar láti það óáreitt.
Snarpar umræður á þingi um norsk-íslenska síldarstofninn
Ríkissfyórnin gagnrýnd fyrir
linkind í síldarviðræðum
SKEMMDARVARGAR hafa
unnið tjón á öryggisneti sem ligg-
ur yfír rúmlega tveggja metra
djúpri rauf umhverfís vatnlista-
verkið Fyssu í Laugardal og þarf
að skipta um netið. Þorvaldur
Stefán Jónsson, verkfræðingur
hjá Vatnsveitu Reykjavíkur og
tæknilegur hönnuður verksins,
sem er eftir Iistakonuna Rúrí,
segir kostnað við að skipta um
netið nema um hálfri milljón
króna.
Fyssa var sett upp í lok ágúst
og rúmum mánuði síðar uppgötv-
aðist að skemmdir hefðu verið
unnar á netinu. Á svipuðum tíma
voru einnig unnar skemmdir á
samsvarandi öryggisneti sem
liggur yfír endurgerðum þvotta-
laugum í Laugardal.
Miklu sterkara
net nauðsynlegt
Þorvaldur segir talsvert átak
hafa þurft til að vinna
skemmdarverk við Fyssu og að
líkindum hafi stórri og þungri
hellu verið varpað af miklu afli
ofan á netið. „Sá þungi nægir til
Skapar
verulega
slysa-
hættu
að slíta streng sem leiðir til þess
að slaknar á netinu og ef það fer
í sundur skapast hætta. Eftir
skemmdarverkið í lok september
hafa verið unnar meiri skemmdir
þannig að það er ljóst að þetta
fær ekki að vera í friði,“ segir
hann.
Raufin eða gjáin sem netið
hylur er full af vatni og kveðst
Þorvaldur telja verulega slysa-
hættu geta myndast af þessu
skemmdarverki, þar sem t.d.
böm gætu hugsanlega fallið þar
ofan í.
„Við verðum að setja upp
TVEIR íslenskir menn, Gunnar
Másson og Magnús Baldursson,
lentu í hrakningum í hlíðum Mount
Everest í Nepal þegar mikið óveður
geisaði og snjóflóð féllu á þessum
slóðum fyrir nokkrum dögum. Ut-
anríkisráðuneytið hafði farið þess
á leit við danska sendiráðið í Kath-
mandu, höfuðborg Nepals, að það
grennslaðist fyrir um mennina.
Skömmu eftir að beiðnin hafði
verið send hringdi Magnús heim
til móður sinnar á íslandi og sagði
þá félaga óhulta. Var þá aftur
haft samband við danska sendiráð-
ið og beiðnin um eftirgrennslan
dregin til baka.
Magnús, 26 ára, og Gunnar, 41
árs, héldu utan í byijun október
og ráðgera að vera á ferð í Asíu-
löndum í eitt ár. Frá Nepal fara
þeir til Indlands og þaðan til Tí-
bet. Þá liggur leiðin austur um
Kína og suður til Burma og Tæ-
lands og hugsanlega lýkur ferð
þeirra í Singapore. Þetta er í ann-
að sinn sem þeir fara á þessar slóð-
ir. í fyrri ferðinni, sem var farin
fyrir tveimur áram, vora þeir 6-7
mánuði á ferð um Kína, Tíbet,
Nepal og Indland.
Fljótlega eftir komuna til Nep-
al, í bytjun október, gengu Gunnar
UTANDAGSKRÁRUMRÆÐA var á
Alþingi í gær um síldveiðar í úthöfum
og beindi Össur Skarphéðinsson,
þingmaður Alþýðuflokks í Reykjavík,
þeirri fyrirspurn til ríkisstjórnarinnar
hve lengi Norðmenn ættu að geta
„haft íslendinga að ginningarfífl-
um“. Þorsteinn Pálsson, sjávarút-
vegsráðherra, sagði að yfirlýsingar
norskra og rússneskra ráðamanna
undanfarið bentu til þess að ekki
lægi alvara að baki í viðræðum um
skiptingu norsk-íslenska síldar-
stofnsins.
Össur vísaði til ummæla Jans
Henrys T. Olsens, sjávarútvegsráð-
herra Noregs, um milljón tonna kvóta
MAGNÚS Baldursson, til
vinstri, og Gunnar Másson.
og Magnús í hlíðum fjallsins Anna-
puma, sem hæst er 7.937 metrar.
Göngunni luku þeir á tólf dögum.
Yfir 20 stiga hiti var á þessum
slóðum þá og þeir gengu í allt að
5.500 metra hæð.
Ókalnir en andlega þrekaðir
2. nóvember héldu þeir áleiðis
til Mount Everest. Þar höfðu þeir
verið á göngu í yfir tvær vikur
þegar skyndilega fór að kyngja
niður snjó.
Baldur Óskarsson, útvarpsmað-
ur hjá RÚV, er faðir Magnúsar.
Hann segir að Magnús hafí hringt
í móður sína sl. föstudagskvöld og
af norsk-íslenska síldarstofninum,
sem skiptist þannig að Norðmenn
veiddu 800 þúsund tonn og Rússar
150 þúsund tonn, en íslendingar,
Færeyingar og fleiri skiptu milli sín
50 þúsund tonnum.
Söguleg krafa
Hann sagði að íslendingar hefðu
eitt sinn veitt 600 þúsund tonn úr
stofninum og ættu því sögulega
kröfu á miklu stærri hluta, en nú
stæði til boða. Össur kvað linkind
íslendinga í viðræðum hafa leitt til
þess að Norðmenn hefðu gengið á
lagið, þótt þeir hefðu borið ábyrgð á
hruni stofnsins og þess samdráttar,
látið vita af sér eftir að hann og
Gunnar komu niður af Mount
Everest fjalli og vora þeir ókalnir.
„Það hefur verið í heimsfréttum
að snjóflóð og óveður hefur verið
á þessum slóðum og enn er þús-
unda manna saknað,' þar af eru
fimmtán Svíar. Ég held að það séu
á milli 60 og 70 útlendingar sem
hafa fundist þarna látnir,“ sagði
Baldur. Hann sagði að sér hefði
ekki verið rótt og því hefði hann
haft samband við utanríkisráðu-
neytið sl. föstudag.
Baldur segir að áður en þeir
félagar fóru að Mount Everest
hefðu þeir komið við á klaustur-
svæði við Kathmandu. Þar hefðu
þeir hitt ábóta nokkurn í klaustri
sem gerði þeim heimboð. Þar ráð-
gerðu Gunnar og Magnús að gista
þegar þeir kæmu af Mount Ever-
est fjalli. Ekki ætluðu þeir að
ganga á topp Mount Everest held-
ur aðallega í hlíðum og um dali
fjallsins og upp að fyrstu búðum,
sem svo eru nefndar.
„Þetta vora mannraunir sem
þeir lentu í, að mér skilst. Magnús
talaði við móður sína. Hann lét vel
af sér en sagði að þeir væra and-
lega þrekaðir og þyrftu að hvíla
sig,“ sagði Baldur.
sem sigldi í kjölfarið í íslensku efna-
hasglífí á sjöunda áratugnum.
Þorsteinn benti Össuri á að auð-
velt væri að ná samningum ef geng-
ið væri að hvaða kröfum, sem væri,
en ástæðan fyrir því að samningar
hefðu ekki náðst væri sú að ekki
væri fundin laus’n, sem báðir gætu
sætt sig við.
Sjávarútvegsráðherra sagði að
besta leiðin til að ná skynsamlegri
stjóm á þessum veiðum væri sú að
strandþjóðirnar kæmu saman og
tryggðu að Norðmenn kæmust ekki
upp með að sniðganga viðræður um
þær. Stefna ríkisstjómarinnar væri
sú að strandríki stjómuðu þessum
veiðum og ákvarðanir byggðust á
sögulegum forsendum. »
Ólafur Hannibalsson, varaþing-
maður Sjálfstæðisflokksins á Vest-
fjörðum, krafðist þess að íslensk
stjórnvöld gæfu Norðmönnum „strax
til kynna að við sættum okkur ekki
við þessa framkomu".
Krafa um einhliða kvóta
Steingrímur J. Sigfússon, þing-
maður Alþýðubandalags, sagði að
íslendingar yrðu að ákveða einhliða
sína hlutdeild í stofninum í ljósi fram-
komu Norðmanna og tóku fleiri þing-
menn stjórnarandstöðunnar í sama
streng.
Eins og
grafreitur
„VIÐ Súðvíkingar, bæði þeir sem
misstu ættingja og aðrir, um-
göngumst þennan stað eins og
grafreit," segir Sigríður Hrönn
Elíasdóttir, oddviti Súðavíkur,
um þann hluta þorpsins sem spjó-
flóðið, sem féll 16. janúar síðast-
liðinn, lagði í rúst. Frá því að
flóðið féll hefur oft og einatt
getið að líta blóm í rústunum,
ekki síst í þeim húsum þar sem
fólk beið bana.
Sigríður Hrönn sagði að ekki
væri staðið að því með skipulögð-
um hætti að leggja blóm í rústirn-
ar en Súðvíkingar, ættingjar, vin-
ir og skólasystkini þeirra sem
fórust, ekki síst barnanna, kæmu
með blóm i minningu ástvina
sinna. Einnig fólk sem ætti leið
um þorpið og vildi votta hinum
látnu virðingu sína.