Morgunblaðið - 13.08.1996, Side 8

8 ÞRIÐJUDAGUR 13. ÁGÚST 1996
MORGUNBLAÐIÐ
FRETTIR
Ríkissjóðshallinn í árslok:
10 milljarðar utan sviga
- forsendur fjárlaga standast, segir fjármálaráðherra
ÞAÐ er skammt stórra högga á milli I hagnýtum pólitískum uppfinningum. Nú er Frikki
fríski búinn að finna upp svigann...
A 0
Islenski fáninn blaktir við hún í Uganda
„Islendingar lyfta grettis-
taki við Viktoríuvatn44
ÍSLENSKA fjölskyldan sem nú ekur
á jeppa sem leið liggur frá syðsta
odda Afríku til Evrópu var stödd í
Úganda í seinustu viku hjá íslend-
ingum sem þar eru við störf hjá
útgerðar- og fiskvinnslufyrirtækinu
NAFCO, Nordic African Fisheries
Company Ltd, en þa_ð er í meiri-
hlutaeigu íslendinga. í frásögn sem
Friðrik M. Jónsson sendi Morgun-
blaðinu frá bænum Jinja í Úganda
segir hann að íslendingarnir hafi
lyft grettistaki við uppbygginguna
við Viktoríuvatn í Úganda.
Fyrirtæki NAFCO er á fögrum
stað við Viktoríuvatn við upptök
Nílar og þar blaktir íslenski fáninn
við hún, að sögn Friðriks. Þrír ís-
lendingar vinna við uppbyggingu
fyrirtækisins, þeir Ingi Þorsteinsson
framkvæmdastjóri, Búi Erlendsson
vélamaður og Sigurður Grétarsson
framleiðslustjóri. Auk þeirra starfar
Sigrún Þorvaldsdóttir þroskaþjálfi á
staðnum með munaðarlaus börn en
hún er eiginkona Sigurðar.
Geta framleitt 250 tonn af
nílarkarfaflökum á mánuði
„Þeir keyptu fyrirtækið fyrir einu
og hálfu ári, en það var áður í eigu
ítala sem urðu gjaldþrota. Rekstur-
Stúlkan
útskrifuð
STÚLKAN, sem ráðist var á
í miðborg Reykjavíkur
snemma á laugardagsmorgun,
er útskrifuð af sjúkrahúsi.
Stúlkan, sem er 16 ára göm-
ul, var á gangi ásamt fimm
strákum í Hafnarstræti. Að
sögn lögreglu bar vitni að þau
hefðu verið að þrátta og það
hefði endað með því að einn
strákanna tók sig til og spark-
aði „karatesparki" í höfuð
hennar.
inn hafði legið niðri um nokkurt
skeið og var þarna allt í niður-
níðslu. Þeir félagar hafa hins vegar
lyft grettistaki og eru núna að sjá
árangur erfiðis síns. Þeir flytja fersk
flök af nílarkarfa með flugi frá
Entebbe á markaði í Evrópu en nóg
er af nílarkarfa í Viktoríuvatninu.
Núna eru þeir að fá nýja vinnslulínu
frá íslandi og frystikerfí. Verður
framleiðslugeta þeirra þá um 250
tonn af flökum á mánuði. Auk þessa
ÓLAFUR Ragnar Grímsson for-
seti íslands sýndi hestamönnum
þann heiður og sóma að mæta á
Islandsmót í hestaíþróttum sem
haldið var að Varmárbökkum í
Mosfellsbæ um helgina. Auk þess
að flytja hestamönnum kveðju
sína aflienti forsetinn knöpum
reka þeir véla- og trésmíðaverkstæði.
Þeir eru með 30 báta á vatninu
og kaupa auk þess físk af fískimönn-
um á svæðinu. Allar aðstæður og
umhverfí frystihússins uppfylla ís-
lenskar kröfur og stingur það mjög
í stúf við niðumíddan bæinn. Allar
ytri aðstæður fyrirtækisins eru mjög
góðar. Það er gott stjórnmálaástand
í landinu, gjaldeyrisviðskipti eru
fijáls og landið mjög á uppleið," seg-
ir Friðrik við Morgunblaðið.
verðlaun sem þeir höfðu unnið til
á mótinu. Hér hefur Sigurbjöm
Bárðarson, sem situr Hæring frá
Armóti, þegið veglegan grip úr
hendi forsetans fyrir árangur í
stigasöfnun.
■ Hörkukeppni/36-37
Morgunblaðið/Valdimar Kristinsson
Forsetinn á íslandsmóti
Þýskur íslandsvinur á ferð
Ástfanginn
af Islandi
HÉR Á landi er nú
staddur Þjóðverj-
inn Raímund Bri-
kenmaier frá Lubeck.
Hann starfaði á íslandi í
þijá mánuði árið 1955.
Hann kom svo aftur árið
eftir og vann þá í Gunn-
arsholti og við Þingvalla-
vatn í eitt og hálft ár. Síð-
ari ár hefur hann ferðast
mikið um ísland og er
landinu afar kunnugur.
Raímund er trésmiður að
mennt og kom hingað sem
nýútskrifaður sveinn.
„í Þýskalandi er gamall
siður að trésmíðasveinar
fari í sérstökum búningi
til útlanda og mega ekki
snúa til baka fyrr en eftir
þijú ár og einn dag. Ég
var í slíku ferðalagi þegar
ég kom fyrst til Islands."
Hvernig fannst þér að starfa hér
á þeim tíma?
„Þetta var ógleymanlegur tími
sem ég átti hér. Ég talaði um
þessa ferð í mörg ár. Mig lang-
aði að læra íslensku eftir þessa
reynslu og byijaði að læra ís-
lensku eftir bók Magnúsar Pét-
urssonar sem æfingaspóla fylgdi.
Mér fannst gott að læra málið á
þennan hátt. Árið 1987 kom ég
hingað til lands á ný. Þá hafði
ég meðferðis bíl og tjald og kom
með Norrænu til_ Seyðisfjarðar.
Ég hitti fyrstu íslendingana í
Bergen og hef haldið sambandi
við þá fram á þennan dag. Þetta
eru hjónin Friðfínnur Pálsson
byggingameistari á Akureyri og
kona hans Inga. Þegar við fórum
að tala saman kom í ljós að við
vorum báðir trésmiðir og höfðum
við gaman af að bera saman
bækur okkar um það efni.
Hefur þú haldið áfram íslensku-
námi?
„Á þessum ferðalögum og síð-
ar hef ég haldið áfram að læra
íslenskuna. Mér finnst íslenskan
ekki eins erfítt mál og margir
halda fram, ég vil heldur tala
íslensku en ensku. Ég var eina
viku á ferðalagi um Island árið
1987 og ég notaði tækifærið og
fór í mín gömlu fótspor hér á
landi og leitaði uppi mína gömiu
vinnufélaga. Ég fann einn þeirra
á Selfossi, og það var eins og við
hefðum hist í gær. Þessi vinnufé-
lagi minn heilsaði mér með þeim
orðum að hann hefði dreymt mig
nóttina áður - það var dálítið
einkennileg tilviljun.
Hefur þú haft mikið samband við
íslendinga?
Já, það hef ég gert. Eftir um-
rætt ferðalag fór ég út til Þýska-
lands á ný en hélt --------------
áfram að byggja u'
samband mitt við
land og vini mína þar.
Ég hef starfað fram á
þennan dag sem tré-
smiður í Lubeck. Ég
er húsasmiður og hef
byggt mörg hús í mín-
um heimabæ og víðar, —
t.d. í Hamborg. I öllum fríum sem
ég hef tekið frá starfi mínu hef
ég farið til íslands hin síðari ár.
Allir íslenskir vinir mínir eru
búnir að heimsækja mig til
Þýskalands.
Hvers vegna ert þú svona hrifinn
af íslandi?
„Mér finnst ísland mjög sér-
stakt land og er beinlínis ástfang-
Raímund Brikenmeier
► Raímund Brikenmeier er
fæddur í Suður-Þýskalandi árið
1935. Hann lauk trésmiðanámi
1953. Hann hefur síðan starfað
sem trésmiður í Lubeck í
Þýskalandi og víðar, einkum
við húsabyggingar. Hann starf-
aði á íslandi um tima 1955 og
ári seinna kom hann aftur og
var hér þá í eitt og hálft ár.
Hann er kvæntur Anne Lise og
eiga þau tvö börn.
Ég gæti vel
hugsað mér
að búa hérna
á íslandi þeg-
ar ég fer á eft-
irlaun eftir
nokkur ár.
inn af því og þeirri þjóð sem þar
býr. Einu sinni hitti ég Sveindísi,
dóttur vinar míns Hermanns
Ragnarssonar, á flugvellinum í
Hamborg. Það kom í ljós að hún
býr ásamt manni og börnum í
Lubeck. Við höfum haft gott
samband síðan og hún er mér
sem mín íslenska dóttir, eins og
ég segi stundum við hana í gríni.
Hefur þú ferðast víða um ísiand?
„Já, það hef ég gert. Ég hef
ferðast um allt ísland og í sumar
hef ég farið frá Seyðisfirði til
Vopnafjarðar og Akureyrar,
kringum Snæfellsnes, til Vest-
mannaeyja og á Selfoss. Erindi
mitt er það eitt að ferðast um
landið og heimsækja þá vini sem
ég hef eignast við dvöl mína hér
á undanfömum árum. í allt hef
ég komið tólf sinnum til íslands.
ísland er mjög ólíkt Þýskalandi,
hér er enginn skógur sem heitið
getur, heitir hverir sjást ekki í
Þýskalandi né heldur jöklar, nema
í Ólpunum. íslenskur matur þykir
mér líka mjög góður og sérstakur.
Hvað finnst fólki íÞýskalandi um
þennan mikla íslandsáhuga þinn?
„Fjölskylda mín og vinir í
Þýskalandi eru dálítið hissa á
þessari íslandsáráttu minni, en
þeir hafa skoðað mikið af mynd-
um héðan og haft
gaman af. Stofan mín
heima í Lubeck er full
af minjahlutum frá
íslandi. Ég les Morg-
unblaðið heima í
Þýskalandi, oft eru
blöðin orðin gömul
þegar ég fæ þau í
hendur en það gerir
ekkert til, ég hef jafngaman af
þeim samt, þau hjálpa mér að
halda við þeirri íslenskukunnáttu
sem ég hef þegar öðlast og bæta
heldur við hana. Ég er fastákveð-
inn í að koma hingað næsta ár
og svo lengi sem ég get. Ég
gæti vel hugsað mér að búa hérna
á íslandi þegar ég fer á eftirlaun
eftir nokkur ár.“