Morgunblaðið - 01.09.1996, Blaðsíða 50
50 SUNNUDAGUR 1. SEPTEMBER 1996
_______________________MORGUNBLAÐIÐ
ÍDAG
VELVAKANDI
Svarað í síma 569 1100 frá 10-12 og 14-16 frá mánudegi til föstudags
Netfang: lauga@mbl.is
Umferðarmenning er að
taka tillit til nágranna sinna
SVAVA Brand var með
fyrirspurn í Morgunblað-
inu 27. ágúst sl. um breytt-
an hámarkshraða umferð-
ar í Hlíðum úr 50 km í 30
km. Tilefnið er að í nokkr-
um hluta Hlíðarhverfís er
búið að lækka leyfilega
hámarkshraða og hafa ver-
ið gerðar ýmsar ráðstafan-
ir til þess að fá fólk til
þess að aka hægar. Svava
vill gjama fá samskonar
aðgerðir í sinni götu og er
það vel skiljanlegt og verð-
ur vonandi í næstu fram-
tíð. Hins vegar er rétt að
taka fram að 30 km svæði
í Hlíðum er tilraunaverk-
efni, framhaldið byggist á
því hvernig sú tilraun
tekst.
Margrét Sæmundsdóttir
formaður umferðar-
nefndar
Reykjavíkur
Tyrkneska
réttarkerfið
SIGRÚN Magnúsdóttir
sagðist hafa lesið viðtal við
skiptinemann Neva Dovan
í föstudagsblaðinu þar sem
hún segir m.a. varðandi
mál Soffíu Hansen að Soff-
ía hefði átt að gera sér
grein fyrir því að Halim
A1 væri alinn upp í ofstopa-
fjölskyldu áður en hún gift-
ist honum.
Við íslendingar erum
ekki að setja út á Halim
Al, heldur hvernig tyrk-
neska réttarkerfið hefur
komið fram við Soffíu, sem
er yfirgengilegt.
Meira um
kúlupennann
GUÐRÚN Jónsdóttir
hringdi til að taka undir
orð Lovísu Pétursdóttur
sem þótti hjákátlegt að sjá
forseta íslands undirrita
eiðstafínn með kúlupenna.
Guðrúnu finnst þetta lítils-
virðing og segir að þetta
hljóti að vera ólöglegt.
Villfáaftur
leið 8 og 9
SIGRÍÐUR hringdi til að
taka undir orð Guðrúnar
Magnúsdóttur í fímmtu-
dagsblaðinu varðandi nýtt
leiðakerfi Strætisvagna
Reykjavíkur.
Sigríður sem býr í
Heimahverfínu og sækir
daglega vinnu í Kringluna
þarf nú að ganga frá heim-
ili sínu út á miðjan Grens-
ásveg og ná í vag;n þaðan
til að komast til vinnu
sinnar. Áður tók hún vagn
frá Glæsibæ í Kringluna
og kvíðir því að þurfa að
ganga alla leið út á Grens-
ásveg í vetur.
Hún óskar eftir að sú
ákvörðun að leggja þessar
leiðir niður verði endur-
skoðaðar.
Landsleikurinn við
Bandaríkjamenn
ÁSVALDUR hringdi og hefði verið Gunnar Guð-
sagði að sig minnti að þeg- mannsson í KR.
ar íslendingar spiluðu Honum datt þetta í dag
landsleik gegn áhuga- vegna Víkvetjaskrifa í
mannaliði Breta sumarið fóstudagsblaðinu þar sem
1956, að Skagamenn hefðu sagt var að Skagamenn-
allir spilað með eða tíu tals- irnir hefðu verið níu og
ins og að ellefti maðurinn óskar eftir svari við því.
í
I
c
c
i
í
i
(
i
(
(
<
SKÁK
Umsjón Margeir
Pétursson
STAÐAN kom upp á minn-
ingarmótinu um Donner í
Amsterdam í Hollandi. Vasílí
fvantsjúk (2.730), Úkraínu,
hafði hvítt og átti leik, en
Rússinn Alexander Morosje-
vitsj (2.610) var með svart.
27. Rxf5! - Dc8 (Ekki 27.
- gxf5 28. Hxg8+ - Kxg8
29. Dh6 og vinnur) 28. Hg3!
(Hótar að máta með drottn-
ingarfóminni 29. Dxh7+! —
Kxh7 30. Hh3 mát) 28. -
h5 29. Rh6 - Hg7
30. Bf5! - Hxg3+
31. Dxg3 - Db8 32.
Hxd5 - Hh7 33.
Bxg6 - Hxh6 34.
Bf7! og svartur gafst
upp því mátið blasir
við.
Úrslit mótsins:
1—2. Granda Zunj-
iga, Perú og ívant-
sjúk 7 v. 3—5. Kam-
sky og deFirmian,
Bandaríkjunum og
Piket, Hollandi 6 v.
6—7. Salov, Rúss-
landi og Hodgson,
Englandi 5 72 v.
8—10. Adianto, Indónesíu,
Van Wely, Hollandi og I.
Sokolov, Bosníu 5 v. 11. Tim-
man, Hollandi 4 72 v. og 12.
Morosjevitsj 372 v.
Atkvöld Hellis á mánudag-
inn kl. 20 i Menningarmið-
stöðinni Gerðubergi.
abeduf g h
HVÍTUR leikur og vinnur
Hlutavelta
I
(
(
ÞESSAR duglegu stelpur, sem allar búa í Birki-
hlíð, héldu hlutaveltu nýlega til styrktar Rauða
krossi íslands og varð ágóðinn 1.567 krónur. Þær
heita Fura Sóley Hjálmarsdóttir, Sigrún Hlín Sig-
urðardóttir og Sandra Steingrímsdóttir.
Víkveiji skrifar...
SJONVARPIÐ, það mikla tækni-
undur, skipar allnokkurn sess
í lífi flestra nútímamanna. Sumir
segja að það móti fólkið og viðhorf
þess. Það er á hinn bóginn ljósárum
fjarri því að bjóða upp á skemmti-
lega dagskrá. Það er sérstök kúnst,
að mati Vikverja, að setja saman,
dag eftir dag og árum saman, jafn-
pottþétt leiðindi og sjónvarpið ber
á borð fyrir landsmenn.
Ekki svo að skilja að ekki slæð-
ist stöku sinnum með dulítið af
nammi-nammi, augna- og eyrna-
konfekti. Og fréttirnar standa
nokkurn veginn fyrir sínu. En
stærstur hlutinn af sjónvarpsefninu
er ruslfæði, ef nota má það orð.
xxx
KUNNINGI Víkveija, benti á
það í spjalli á dögunum, að
lífga mætti upp á sjónvarpsdag-
skrána með örsuttum fróðleiks-
þáttum úr íslenzkri náttúru, svona
inn á milli hefðbundins dægurefn-
is. Þessir fróðleiksþættir ættu að
hafa þann megintilgang að kenna
okkur að þekkja og njóta þess
umhverfis, þeirrar náttúru, sem við
erum sjálf hluti af. Hann nefndi
nokkur dæmi:
Fyrir nokkrum árum bauð Ríkis-
útvarpið upp á örstutta þætti undir
samheitinu „fugl dagsins". Þeir
þættir höfðu þann tilgang að kenna
okkur, ungum og öldnum, að þekkja
fugla umhverfis okkur af hljóðum
þeim, er þeir gefa frá sér. Sjónvarp-
ið getur gert miklu betur: fært okk-
ur ijölþættari þekkingu á lífi fugl-
anna í umhverfi okkar. Stuttar nátt-
úrulífsmyndir af þessu tagi eru betri
flestu öðru sjónvarpsefni.
Gera má stutta, fallega og
skemmtilega þætti um fjölmargt
annað í umhverfi okkar. Nefna má
blóm og tré, sem setja sem betur
fer hlýlegri svip á umhverfi okkar
með hveiju árinu sem líður. Fjöl-
margir myndu fagna vel gerðu sjón-
varpsefni úr gróðurríki landsins.
XXX
OG SPYRJA má, hve margir
höfuðstaðarbúar þekkja íjöll-
in umhverfis Reykjavík með nöfn-
um, eða hafa gengið um þau og
skoðað? Væru þau ekki kjörið efni
í stuttþætti í sjónvarpinu? Og síðan
fjöll í nágrenni annars þéttbýlis -
og víðar um landið?
Sama máli gegnir um landnáms-
jarðir og sögustaði, til dæmis bisk-
upssetrin að Hólum og í Skálholti
og klaustur í kaþólskum sið. Stutt-
þættir um þessa staði hefðu mikið
fróðleiksgildi - og væru skemmti-
leg tilbreytni frá ofbeldismyndum
og „þynnku" ómerkilegustu fram-
halds-sápu-þáttanna.
Hér er aðeins staldrað við fátt
eitt sem gæti orðið sjónvarpsfólki
verðugt viðfangsefni, ef dagskrár-
stjórar gæfu því tækifæri til að
sinna þeim. Oft var þörf en nú er
nauðsyn að lappa upp á sjónvarps-
dagskrána. Hún er reyndar, að
mati Víkveija, slík lágkúra um
þessar mundir, að hún getur vart
breytzt nema til hins betra.
XXX
ANNAR kunningi Víkveija
sagði farir sínar ekki sléttar
í samskiptum við Póst og síma.
Hann fékk sér bílasíma fyrir nokkr-
um misserum, sem öryggistæki á
ferðalögum innanlands - og í sum-
arbústað. Síðan nýtti hann sér ný-
móðins þjónustu símans, sem nú
er boðið upp á, sum sé þá, að allar
hringingar I heimasíma fara sjálf-
krafa í bílasímann.
Þetta gekk allt saman vel fyrir
sig, tæknilega séð. Síðan kemur
himinhár símareikningur á heima-
síma viðkomandi. Þá uppgötvar
hann, að eigin sögn, að utanaðkom-
andi símtöl (sem heimasími vísar í
bílasíma) færast ekki kostnaðarlega
á þá sem hringja heldur heimasím-
ann sem hringt er í. Það er ekki
öll vitleysan eins í henni veröld -
og það má lengi koma í bakið á
„kúnnum“ þessa margfræga ríkis-
fyrirtækis.