Morgunblaðið - 01.09.1996, Blaðsíða 58
58 SUNNUDAGUR 1. SEPTEMBER 1996
MORGUNBLAÐIÐ
AKSTURSÍÞRÓTTIR
Kristín B. Garðarsdóttir, eiginkona Guðbergs Guðbergssonar
Veik í sportbíla og
langar að keppa
FYRIR utan tvöfaldan
bílskúrinn voru fjórir
Porsche bílar, tvö
mótorhjól og nokkur
önnur farartæki. Vin-
ir Guðbergs voru að
vinna í rallbíl hans af
kappi. Inn í stofu sat
eiginkona hans nýbú-
inn að baka pönnu-
kökur fyrir aðstoðar-
mennina. Á miðju
stofugólfinu var velti-
búr, vængur aftan af
bílnum og aðrir smá-
hlutir sem tengjast
eiga bílnum þegar
hann ertiibúinn.
Ósköp venjulegt
kvöld ílífi Kristínar
Birnu Garðarsdóttur.
Kristín sagði að sum-
um vinkonum sínum
fyndist hún svona mátu-
lega skrítin að hafa
svona mikinn áhuga á
rallinu.
„Síðustu vikur hefur
verið unnið hér fram á
rauða nótt, enda er verið
að endursmíða Porsche
keppnisbílinn frá grunni. Það verð-
ur allt nýtt. Vinir
Gunnlaugur okkar hafa veitt
Rögnvaldsson ómetanlega hjálp
skrifar vjð smíðina eins og
síðustu ár. Hafa lagt sái sína í
keppnisbíla okkar og sumir eru
orðnir eins og hluti af fjölskyld-
unni. Annars væri þetta ekki
hægt,“ sagði Kristín á meðan
Viktor sonur hennar þeyttist um
á tæki með stýri og fjórum hjólum,
en án mótors með tilheyrandi lát-
um. „Viktor og dóttir mín Anna
Björk eru forfallinn eins og ég.
Þau koma á öll mót og við munum
elta rallið saman,“ sagði Kristín,
„sumu fólki finnst vafalaust skrít-
ið að ég sé svona heltekinn af
þessu og fáar konur myndu vilja
bílavarahluti inn á stofugólfi eins
og núna er til staðar. En ég er
veik fyrir bílum og langar sjálf
að keppa. Það kitlar mig alltaf
þegar ég horfi á keppni. Mest
Morgunblaðið/Gunnlaugur Rögnvaldsson
Allar nætur
Morgunblaðið/Gunnlaugur Rögnvaldsson
Það var mikið um að vera í bílskúrnum hjá Guðbergi Guðbergssyni og
Kristínu Birnu Garðarsdóttur. Þar vinnur her aðstoðarmanna við að
endursmíða Porsche keppnisbíl og dóttirin Anna Björk veittl góð ráð
þrátt fyrir ungan aldur. Guðbergur stendur við risavaxinn væng sem
verður aftan á bílnum.
langar mig í torfæruna eða þá
rallið, hvað sem verður.
Álíka góðir ökumenn
„Við Beggi vorum einmitt að
tala um það fyrir skömmu að gam-
an væri að keppa á móti hvort
öðru á samskonar Porsche bílum.
Núna eigum við tvo, einn sem var
í bílkrossinu og svo rallbílinn. Ég
held við séum álíka góðir öku-
menn. Beggi getur kannski meira
á þriðja hundraðinu, en í brautar-
keppni er ég síst verri. Það yrði
fjör ef við mættumst á tveimur
tryllitækjum, ég myndi ekki slá
af til að hlífa honum,“ sagði Krist-
ín. Hún varð íslandsmeistari í bíl-
krossi fyrir nokkrum árum á sama
keppnisbíl og Guðbergur vann tit-
ilinn á þriðja árið í röð fyrir
skömmu. Bílaáhuginn er mikill og
þau hjónakorn aka um á fjórhjóla-
drifnum Porsche.
„Mig iangar mikið í nýja 911
Turbo sportbílinn. Það liggur við
að ég sé ástfangin af honum.
Hann er rennilegur og
kraftmikill. Ef ég ynni 30
milljónir í lóttóinu, þá
myndi ég setja 15 í
þennan nýja Porsche.
Ég er enginn glanni í
umferðini en þessir bílar
eru snöggir milli staða
og gefa skemmtilega til-
fínningu. Það er ekki að
ástæðulausu sem kvik-
myndastjörnurnar falla
fyrir þeim. Allavega
er ég kolfallin.
Svo vona
bara að öll vinn-
an færi Begga
og Jón Helga
Pálssyni að-
stoðaröku-
manni sigur í
alþjóðarallinu,"
sagði Kristín.
Fjölskyldufólk á
kafi í rallakstri
AKSTURSÍÞRÓTTIR
eru tímafrekar íþrótt-
ir og kosta oft mikil
peningaútlát. Mjólkur-
peningarnir duga
skammt þegar búið er
að ræsa rallbíl í rás-
markinu og fimm þús-
und krónurnar fjúka á
hveijum kílómetra hjá
þeim sem slást um sig-
ur. Eitt keppnisdekk
kostar 10.000 krónur
og það getur sprungið
og skemmst á nokkr-
um metrum.
Fjölskyldufólk á því
oft erfitt með að keppa
í rallakstri, en nokkrar
fjölskyldur hafa þó
verið af lífi og sál í
rallinu síðustu ár,
studdar dyggilega af
stórfyrirtækjum.
Morgunblaðið ræddi
við eiginkonur tveggja
keppenda sem líklegir
eru til að vera í topp-
baráttunni í alþjóð-
arallinu sem hefst n.k.
föstudag. Keppnin er
990 km löng og verða
330 km eknir á sérleið-
um. Ræst verður við
Perluna á föstudaginn
kl. 15.00 en endamark
verður á Austurvelli á
sunnudaginn kl. 15.00
með tilheyrandi fjöl-
skylduhátíð. Því er vel
við hæfi að spjalla við
tvö ökumenn í rallmót-
inu sem eru fjölskyldu-
menn. Báðir ökumenn
eru akstursmeistarar.
Rúnar Jónsson er
margfaldir íslands-
meistari í rallakstri og
Guðbergur Guðbergs-
son varð nýverið
meistari í bílkrossi
þriðja árið í röð. Rún-
ar ekur að venju fjór-
hjóladrifnum Mazda
323 en Guðbergur
ekur endursmíðuðum
Porsche keppnisbíl.
uuooergs-
son mætir á öll
mót sem pabbi hans
keppir í, klæddur
keppnlsgalla og spókar
sig hér með hjálm á höfði
á síðustu keppni. Kannski
framtíðar ökumaður í akst-
ursíþróttum.
Rall fjölskyldan
Guðrún Ýr Birgisdóttir, Rúnar Jónsson ásamt börnum sínum,
Birgi, Svenný og Jóni Pétri í stofunni heima.
Stundum hrædd
um feðgana
au kynntust óbeint gegnum rallakstur. Faðir henn-
ar, Birgir Viðar Halldórsson keppti af kappi í rall-
akstri. A svipuðum tíma var rekin veitingastaður
af öðrum rallara, Eiríki Friðrikssyni og Guðrún
Yr Birgisdóttir vann þar. Rúnar Jónsson fór að
venja komu sína þangað í hádeginu og gefa stúlk-
unni auga.
Rallítöffari
„Mér fannst Rúnar óskaplega merkilegur
með sig fyrst. Hann brosti aldrei nokkurn tím-
ann né sagði orð. Svo komst ég að því að hann
var feiminn og var að fela að hann væri með
spangir. Það leið ekki á löngu að við fórum að
vera saman. En það var ekki af því hann var
einhver rallítöffari," sagði Guðrún á heim-
ili þeirra hjónakorna. Þau eiga þrjú börn
og tvö þeirra fylgjast grannt með gangi
mála í rallinu, Birgir átta ára og Svenný
fjögurra ára Það þriðja, Jón Pétur er
aðeins átta mánaða og hann því ekki
enn farinn að skilja áráttu fjölskyld-
unnar. Rúnar ekur með Jóni Ragn-
arssyni föður sinum og tók við af
honum eftir að Omar Ragnarsson
hætti að aka með Jóni.
Lukkutröllið
„Ég myndi ekki leyfa Birgi syni mínum að
keppa með neinum nema Rúnari. Sjálfsagt fæ
ég engu um það ráðið þegar hann eldist, en
mér finndist best að hann byijaði með pabba
sínum, ef hann fer í rallakstur. Hann er óður
í allt sem tengist rallinu og eltir öll rallmót
með mér og viðgerðarliðinu. Er lukkutröllið
okkar,“ sagði Guðrún.
„Rúnar lifir sig inn í rallið og fylgist með
því sem gerist erlendis. Eftir því sem börnum
okkar hefur ijölgað þá hef ég kannski haft
meiri áhyggjur af feðgúnum í keppni. Ef ég
neyðist til að vera heima, þá ligg ég í síman-
um. Bæði til að vita stöðuna og að allt sé í
lagi. Er stundum hrædd um þá feðga. Ég
upplifði það að sjá Rúnar velta harkalega og
meiðast á hálsi fyrir nokkrum árum og það
var mjög ónotaleg tilfinning. Sjálf myndi ég
alveg vilja keppa með Rúnari eina keppni, en
ég efast að kallinn hann Jón tími því. Ég hef
farið stutta sérleið með Rúnari og var dálítið
skelkuð í byijun, enda þoli ég lítið. Er t.d. flug-
hrædd, hugsa alltaf um börnin, að ekkert megi
nú koma fyrir mig vegna þeirra. En Rúnar
veit hvað hann er að gera þó hraðinn sé stund-
um mikill. Þeir feðgar hafa lent í fáum óhöpp-
um og ég veit að Rúnari finnst þægileg tilfinn-
ing að ég veiti honum fullkominn stuðning".
„Þeim hefur ekki gengið sérstaklega vel í
alþjóðrallinu síðustu ár, en ég held að þeir vinni
núna. Bíllinn er góður og þeir hafa unnið öll
mót ársins til þessa. Ég efast ekki um að
þeiri eigi góða möguleika og fjölskyldan
mun elta þá á röndum," sagði Guðrún.