Morgunblaðið - 13.12.1996, Blaðsíða 43

6 gerðir
4 gerðir
Handryksugui*
Brauðristar
Gufustraujárn
Vöfflujárn
Kaffivélar
6 gerðir
Handþeytarar
Pelahitarar
EÍNAR
FARESTVEÍT
&C0 hf
MORGUNBLAÐIÐ
FÖSTUDAGUR 13. DESEMBER 1996 43
AÐSENDAR GREINAR
Borgartúni 28, sími 562 2900
o -;v
IJIýju Dfl mjuKu
pakkarnir f/á
SEXTIU OG SEX NORÐUR
Sími: 551 1520
'
EHH
Þýskt
merki með
áratuga
reynslu!
3 gerðir
frakr
.960
útgerðarmanna á sjómönnum í skjóli
stjórnvalda.
Óskiljanleg er sú grimma andstaða
kvótaeigenda gegn veiðileyfagjald-
inu. Þeir ættu þó að vita það að rík-
ið mun ávallt skattleggja sjávarútveg
eins og það þarf og þorir að ganga
langt vegna viðgangs og vaxtar
greinarinnar. Skiptir þá engu máli
hvaða nafni skatturinn nefnist.
Ekki eykur landinn einkunnir sínar
á andlega sviðinu með þessu veiði-
leyfaþjarki. A hinn bóginn kemur það
sér betur fyrir okkur kvótaandstæð-
inga að auðlindaskattur verði ekki
settur á útgerðina, vegna þess að
þá munum við standa sterkari ef eða
þegar við leitum til mannréttinda-
dómstóls Evrópu um réttindi til þess
að veiða í okkar eigin landhelgi. Það
eru að vísu harðir kostir í svokölluðu
lýðræðisríki að þurfa að leita mann-
réttinda til annarra þjóða vegna ill-
kynjaðs flokkaveldis sem hugsar
meira um hag einstakra manna en
mikils meirihluta þjóðarinnar.
Steingrímur kemur úr felum
Á sl. vori lagði Steingrímur Her-
mannsson seðlabankastjóri fram þá
beiðni að heimilað yrði með laga-
setningu að veðsetja óveiddan fisk í
sjónum. Steingrímur fékk strax góðar
undirtektir hjá Davíð Oddssyni
forsætisráðherra sem kvaðst myndi
láta lagasetja veðheimildir á
fiskveiðiréttindum á vetri komandi.
Nú virðist sem að þessi gemingur sé
að hefjast í þinginu. Þegar hann hefur
verið festur í lög má segja að
eignamámi auðlinda hafsins sé lokið
til handa einstökum mönnum og
erfingjum þeirra til varanlegrar
eignar.
Á þeim árum sem Steingrímur
Hermannsson gegndi þingmennsku
fyrir Vestfirðinga lét hann ævinlega
í veðri vaka að hann persónulega
væri andsnúinn kvótasetningunni.
Marga grunaði samt að þar bæri
hann kápuna á báðum öxlum. Tvö-
feldni hans í þessum málum hefur
nú berlega komið í ljós þar sem hann
hvetur til slíkra aðgerða sem veð-
setning veiðiheimilda er. Ekki þar
fyrir, það vom fleiri en Steingrímur
sem fiskuðu í gruggugu vatni af
samþingmönnum hans. Málflutning-
ur þessara manna var með ólíkindum
óhreinn þegar fiskveiðimálin báru á
góma og svo er enn.
Rétt væri að fólk festi sér vel í
minni nöfn þeirra þingmanna sem
samþykkja þessi eignarnámslög á
Alþingi.
Höfundur er útvegsmaður.
Friðþægingarpóli-
tík Framsóknar
3 gerðir
VEGNA ósveigjanlegrar stefnu
Davíðs Oddssonar í kvótamálum á
flokksþingi sjálfstæðismanna biðu
menn með óþreyju eftir því að höf-
undur kvótakerfisins, formaður
Framsóknarflokksins, Halldór Ás-
grímsson, flytti ræðu sína á 80.
flokksþinginu. Viti menn, nú var tek-
ið hressilega til orða þegar formaður-
inn hótaði útgerðarmönnum aðgerð-
um í formi veiðiheimildasölu af hálfu
ríkisvaldsins á fijálsum markaði, ef
útgerðarmenn lækkuðu ekki eitthvað
hið háa söluverð á óveiddum fiski í
sjó. Þrátt fyrir nokkuð ábúðarfull
ummæli var þarna ekki annað á ferð-
inni en einhveijar vangaveltur um
það sem hugsanlega gæti komið til
greina að grípa til.
Þegar, daginn eftir hina margróm-
uðu ræðu formanns, lýsti Kristján
Ragnarsson þvi yfir að þessi ummæli
Halldórs Ásgrímssonar væru gersam-
lega út í hött og ekki kæmi til greina
að á þau yrði hlustað. Þá vita menn
það. Kristján Ragnarsson talaði og
þar með eru þau orð óskráð lög.
Fátt er það sem bendir til þess
að Halldór Ásgrímsson ætli sér að
gera alvöru úr hótunum sínum gagn-
vart útvegsmönnum. Honum mun
veitast auðvelt að smeygja sér undan
þeim vangaveltum sem hann viðhafði
á flokksþinginu. Það er kapítuli út
af fyrir sig hvernig stjórnmálamönn-
um tekst að blekkja almenning með
tvíræðum gylliloforðum.
Sagt er samkvæmt rannsóknum
að æska landsins standi ekki jafnöld-
rum sínum erlendum á sporði hvað
gáfnafar snertir. Þau eiga þá ekki
langt að sækja þetta í fólkið sem
kosningar eftir kosningar kýs sömu
flokkana krepptum fingrum, hvernig
sem því er misboðið af miðstýringar-
og sérhagsmunapólitík þeirra.
Ofan á annað bætist pólitískt minn-
isleysi þjóðarinnar sem er trúlega það
mesta sem um getur í veröldinni.
Undirbúningsfundur öldunga
Tveimur dögum fyrir flokksþing
Framsóknar mönnuðu nokkrir æru-
verðugir öldungar sig upp og héldu
undirbúningsfund um sjávarútvegs-
mál. Frummælandi fundarins var
r fra kr.
3.860
einn af æðstu postulum
kvótakerfisins, Einar
Svansson. Hann lét öld-
ungana svona rétt vita
af því að sú sjávarút-
vegsstefna sem hér á
landi væri rekin væri
sú besta í heimi. Það
eina sem á vantaði væri
meira kvótabrask svo
að almenningur færi að
fá arðinn af auðlind-
inni. Hann lýsti sig and-
vígan allri umræðu um
slæma umgengni ís-
lendinga um auðlindir
hafsins og auðlinda-
gjald og vildi þær út af
borðinu með hvaða
hætti sem það yrði gert. Það var á
Einari að heyra að réttlætið væri lít-
ils virði í umræðunni um kvótamál
og aukaatriði sem menn gætu hag-
Fólk myndi reyna
að sætta sig við kvóta-
eignarmálið, segir
Halldór Hermanns-
son, ef auðlindagjald
kæmi til sögunnar.
rætt að vild sinni með ýmsum rökum.
Það var ekki laust við að öldung-
arnir tækju bakföll á fundinum og
lítið varð um andmæli en ákveðið að
bíða átekta eftir línunni frá formanni
flokksins. Vegna ummæla Einars,
þar sem hann þakkar fijálsu fram-
sali veiðiheimilda það hve hlutabréfa-
markaðurinn hefði eflst á undanförn-
um árum, er vert að taka fram eftir-
farandi:
Það var árið 1992 sem nýr grund-
völlur var lagður að uppbyggingu
hlutabréfamarkaðarins, m.a. með
skattaívilnunum ásamt nauðsynleg-
um breytingum á lögum þannig að
markaðurinn gæti tekið til starfa við
ný og endurbætt skilyrði. Það eru
því engin gild rök fyrir því að hluta-
bréfamarkaðurinn hefði ekki náð að
eflast burtséð frá
fijálsu framsali veiði-
heimilda. Ef eitthvað
hefði verið þá væri
markaðurinn nú traust-
ari í sessi og spennan
og áhættan minni en nú
er vegna hins bijálæðis-
lega háa verðs á afla-
heimildum sem frjálst
framsal hefur framkall-
að og getur reynst fall-
valt á mörkuðum þegar
fram í sækir.
Friðþægingarhjal
og auðlindaskattur
Á flokksþinginu
hvatti Halldór Ásgríms-
son tii opinnar umræðu um fiskveiði-
stefnuna og Guðni Ágústsson alþing-
ismaður lagði til að hurðum yrði
haldið opnum og þá væntanlega.báð-
um endum einnig. Nú hafa kvótapóli-
tíkusar komið sér upp góðum lausn-
arorðum til þess að friða fólk þegar
þeir segja að þessi mál verði að sjálf-
sögðu í stöðugri endurskoðun. Þetta
gera þeir til þess að drepa málum á
dreif í von um að með tímanum gef-
ist menn upp á að deila á þessar
gripdeildir þeirra og taki þær að lok-
um sem sjálfsagðan hlut. Þarna virð-
ast þeir treysta á pólitískt minnis-
leysi fólks og sinnuleysi sem færist
stöðugt í vöxt. Ég á þó von á því
að seinnitíma sagnfræðingar komi til
með að gefa þeim sem bera ábyrgðina
á þessum ósköpum þær einkunnir sem
þeir eiga skilið.
Eins og vænta mátti hlaut hinn
mjög svo ógnvekjandi auðlindaskatt-
ur neikvæða umfjöllun á flokksþing-
inu. Umræðan um auðlindaskattinn
er orðin að næsta óskiljanlegu þjarki.
Að vísu myndi mikill fjöldi fólks
reyna að sætta sig við kvótaeign-
amámið yrði þessi skattur settur á
laggirnar. Þó að sá skattur yrði vart
meira en nafnið eitt þá myndi hann
slá á þá niðurlægingu sem fólki
finnst það hafa verið beitt með fram-
kvæmd þessara eignarnámslaga.
Hins vegar myndi hann í engu breyta
■ukkinu og svínaríinu sem viðgengst
kerfinu né þrælahaldi einstakra
Halldór
Hermannson

ssi