Morgunblaðið - 13.12.1996, Page 49
MORGUNBLAÐIÐ
FÖSTUDAGUR 13. DESEMBER 1996 49
MINNINGAR
+ Pálína Lilja
Guðnadóttir,
fæddist í Kvíarholti
í Holtum 6. júní
1923. Hún lést á
Landspítalanum 30.
nóvember síðastlið-
inn.
Foreldrar Pálínu
voru Guðni Hall-
dórsson, f. 11. októ-
ber 1894, d. 20. des-
ember 1979, og Jó-
hanna Jóhannsdótt-
ir, f. 22. júní 1893,
d. 28. september
1981.
Systkini Pálínu
eru Vilfriður, f. 11. júní 1920,
maki Guðvarður Elíasson, f. 19.
ágúst 1924, Hulda, f. 1. júlí 1925,
búsett í Bandaríkjunum, Þórir,
f. 23. október 1928, maki Guð-
rún Bjarnadóttir, f. 14. septem-
ber 1929. Uppeldisbróðir Pálínu
er Gísli Dagsson, f. 24. maí 1937,
Kær vinkona mín og samstarfs-
maður er látin eftir hetjulega bar-
áttu við krabbamein. Við Lilja
kynntumst fyrst fyrir tuttugu og
maki Margrét Sig-
urðardóttir, f. 17.
janúar 1942.
Eiginmaður Pál-
ínu Lilju var Bald-
vin Bjarnason, mál-
ari, f. 30. ágúst
1920, d. 28. mars
1970. Þau slitu sam-
vistir. Dóttir þeirra
er Steinunn Anna
Bjarnadóttir, f. 25.
maí 1946, maki
Bjarni Njálsson, f.
17. júní 1945, og
eiga þau fjögur
börn og fimm
barnabörn.
Lengst af starfaði Pálína Lilja
í Seðlabanka íslands eða þar tii
hún fór á eftirlaun 31. desember
1990. Brids-spilari var hún mik-
ill og vann til margra verðlauna.
Útför Pálínu Lilju fer fram
frá Seljakirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
átta árum þegar ég hóf störf í
Seðlabankanum en þar vann hún
fyrir. Mér er efst í huga þakklæti
fyrir góða viðkynningu sem auðg-
aði hvetja samverustund.
Sem samstarfsaðili Lilju í hart-
nær þijá áratugi kynntist ég henni
vel. Þar fór sterk og ákveðin kona
með marga mannkosti. Hún var
dugleg, ósérhlífin og traust. Til
hennar var gott að leita en einskis
krafðist hún í staðinn.
Á deildunum þar sem ekki er um
umferð utanaðkomandi að ræða
eins og þeirri sem við Lilja unnum
saman á myndaðist oft sérstakt
andrúmsloft. Nálægðin við annað
starfsfólk er mikil og hjá okkur
hefur oft verið glatt á hjalla. Þar
naut Lilja sín vel og smitandi hlátur
hennar löngum hjálpaði til að halda
öllum í góða skapinu.
Lilja stóð framarlega í brids-
íþróttinni og vann þar til fjölda
verðlauna sem prýddu heimili henn-
ar. Hún var þó sannur íþróttamaður
og hældist ekki um afrek sín. Þann-
ig fengum við samstarfsfólk hennar
oftar en ekki fyrst að vita um sigra
hennar í blöðunum.
Lilja lauk störfum hjá Seðlabank-
anum í árslok 1990. Lét hún af
störfum með nokkrum söknuði eftir
langt og farsælt starf en einnig
með gleði í bijósti yfir auknum tíma
sem hún tileinkaði afkomendum
sínum sérstaklega.
Samstarfsfólk Lilju þakkar
henni áralanga vináttu og vottar
dóttur hennar og fjölskyldu dýpstu
samúð.
Auður Gísladóttir.
PÁLÍNA LILJA
GUÐNADÓTTIR
+ Steinunn Ág-
ústsdóttir fædd-
ist 2. september
1920. Hún lést á
Landspítaianum 4.
desember síðastlið-
inn. Foreldrar henn-
ar voru hjónin Elísa-
bet Anna Guðnadótt-
ir og Ágúst Guð-
mundsson bóndi og
smiður, búendur á
Sæbóli á Ingjalds-
sandi. Systkini Stein-
unnar eru Guðmund-
ur, f. 31. jan. 1918,
bóndi á Sæbóli,
Guðni Sveinn, f. 20.
sept. 1922, bóndi á Sæbóli og
bátasmiður, Jónína, f. 6. júlí
1926, húsfreyja á Flateyri, gift
Pétri Þorkelssyni, þau eiga fimm
böm og áður átti Jónína dóttur.
Steinunn bjó með foreldrum
sinum á Sæbóli og stóð síðar
fyrir heimili bræðra sinna þar.
Hún var ógift og barnlaus.
Minningarathöfn um Stein-
unni fór fram í kapellu Foss-
vogskirkju 9. desember. Útför
hennar fer fram frá Sæbóls-
kirkju í dag.
„Yfir hvíla engin ský“. Þannig er
minningin um Steinunni Ágústsdótt-
ur (Unu) á Sæbóli á IngjaldsSandi,
heiðrík og hlý á kveðjustund. Við
sem lifað höfum langa ævi erum
óðum að horfa á eftir gömlum vinum
og samferðafólki yfir „móðuna
miklu“. Þá hvarflar hugurinn til
þeirra ára sem önn dagsins hvíldi á
herðum okkar og saman var unnið
að heill og framgangi lítils sveitarfé-
lags þar sem framlag hvers og eins
skipti svo miklu máli.
I minningunni ber heimili Unu á
Sæbóli hátt sem menningarheimili
þar sem ávallt var gott að leita til
og stóð það opið með hljóðlátri hlýju
og virðuleik til fylgis öllum góðum
málum. Systkinin á Sæbóli. héldu
uppi verðugu merki foreldra sinna,
gestrisin og félagslynd. Þar stóð Una
fyrir búi með bræðrum sínum Guð-
mundi og Guðna. Yngri systirin Jón-
ína er gift og búsett á Flateyri og
hafa börn hennar átt sitt annað heim-
ili á Sæbóli alla tíð. Hlutur Unu sem
húsfreyju var stór bæði utanhúss sem
innan. Hún var mikill náttúruunnandi
og hafði næmt auga fyrir fegurð og
friðsæld sveitarinnar. Eftir að land-
leiðin opnaðist vestur á firði og kom-
ið var í Dýrafjörð voru það sem
óskráð lög að fara út á
Ingjaldssand og sjá þá
gróðursæld sem þar
býr. Við Sæbólssjó er
stórbrotin sýn til hafs
og heiðar. Þar hygg ég
að fáir hafi farið hjá
garði án þess að vera
boðið í hús til Sæbóls-
systkina ef þau voru
tekin tali. Þar hefur því
verið óvenju mikill
gestagangur alla tíð.
Auk höfðinglegra veit-
inga var mikil upplifun
að sjá hve heimilið sam-
einaði gamla og nýja
tímann.
Minnist ég þess fyrir hálfri öld
þegar ég fyrst kom að Sæbóli hve
margt var þar að sjá. Handverk frá
liðinni tíð, fagurlega unnin og listræn
handavinna þeirra systkina útsaum-
ur, pijónaskapur og smíðisgripir.
Jafnt því sem fylgt hefur verið nútí-
matækni í búskaparháttum hafa
gamlar hefðir verið í heiðri hafðar.
Þrautagöngu erfíðs sjúkdóms bar
Una með æðruleysi og reisn. Þannig
miðlaði hún öðrum bjartsýni þó degi
hallaði mjög hjá henni sjálfri. Á síð-
asta vori ákváðum við að fara á
grasafjall saman þegar við hjónin
kæmum heim í sveitina. Því miður
varð dvöl okkar heima stutt. Við
Una hittumst þó dagsstund og fann
ég styrk hennar og lífstrú óbugaða
að mæta örlögum sínum. Skömmu
áður en Una fór suður sína síðustu
ferð, áttum við símtal saman. Minnt-
ist hún þá á grasaferðina sem aldrei
var farin. „A ég ekki að senda þér
fjallagrös? Guðmundur bróðir fór til
grasa,“ sagði hún sívökul um að
greiða fyrir öðrum. Þar sem góðir
menn fara eru guðs vegir.
Innilegar samúðarkveðjur til
systkina Unu og annarra vanda-
manna frá okkur hjónum.
Áslaug og Valdimar
Kristinsson, Núpi.
Okkur langar með örfáum orðum
að kveðja elsku Unu ömmu. Það
verður erfitt að koma út á sand í
vor, engin Una amma. Það var allt-
af gott að koma út á sand. Það var
alltaf tekið vel á móti öllum sem
komu þangað. Við fórum yfirleitt
beint út í fjárhús til að skoða nýju
lömbin. Una amma kom alltaf með
út í fjárhús til að sýna okkur ný-
fæddu lömbin sem henni þótti svo
vænt um. Svo fórum við alltaf í fjöru-
ferð. Henni fannst við alltaf þurfa
að fara að skoða ijöruna.
Svo var það garðurinn sem hún
hélt svo uppá, við urðum alltaf að
skoða hann, annað kom ekki til
greina.
Una amma veiktist í fyrrahaust
og héldum við að komist hefði verið
fyrir meinið, en tæpu ári seinna tók
það sig upp aftur og tók hana frá
okkur. Það er erfitt að sætta sig við
að hún sé farin, hún sem alitaf var
svo góð við okkur. Hún eignaðist
engin börn, en við ólumst upp við
það að hún væri amma okkar. Hún
hefur aldrei verið annað en Una
amma, henni þótti svo vænt um að
vera kölluð amma.
Við biðjum góðan Guð að passa
Unu ömmu vel og biðjum Guð að
gefa systkinum hennar, Guðna,
Munda og Jónu, og öllum sem eiga
um sárt að binda kraft og styrk til
að halda áfram.
Gegn um tárin geisli skín,
gleði og huggun vekur.
Göfug andans áhrif þín
enginn frá mér tekur.
(G.Þ.)
Elsku Una amma, við vonum að
þú hafir það gott hjá Guði.
Pálmi, Anna Þóra og Hafdís.
+
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
AIMIMA MARÍA GEORGSDÓTTIR,
Álftalandi 11,
Reykjavik,
lést á heimili sínu miðvikudaginn
11. desember.
Óli Pétur Olsen,
Jenny Björk Olsen,
Gfsli Ottó Olsen,
Georg Kristjánsson,
Ingibjörg Eiriksdóttir,
tengdabörn og barnabarn.
STEINUNN
ÁGÚSTSDÓTTIR
Lilja Guðnadóttir, sem við kveðj-
um í dag, hóf störf í Seðlabanka
íslands í nóvember 1965 og vann
þar í aldarfjórðung. Fyrra nafn sitt
notaði hún ekki og var ýmsum
ókunnugt um það, enda var hún
ekki margorð um sjálfa sig nema
spurt væri.
Hún vann öll starfsár sín í seðla-
greiningardeild bankans, átti sína
starfsfélaga þar og leitaði lítt eftir
kynnum við annað fólk í bankanum.
Öryggis vegna var vinnustaður
deildarinnar einangraður frá öðrum
deildum bankans. Dyrum inn í
deildina, sem var í fyrstu í kjallara
Landsbankahússins, var læst með
járnhurð og kom enginn þangað inn
nema hann ætti brýnt erindi. Síðar
fluttist þessi starfsemi í ný húsa-
kynni bankans, en deildin var að
sjálfsögðu áfram læst og einangruð
frá öðrum deildum.
Starf stúlknanna fólst í því að
greina nothæfa peningaseðla frá
ónothæfum, raða þeim og telja. Var
þetta því mjög einhæft starf og
aðalkrafa til stúlknanna var að þær
væru aðgætnar, nákvæmar og iðn-
ar. Öllum þeim kostum var Lilja
búin. Trúmennskan og áreiðanleik-
inn voru henni í blóð borin.
Á svona innilokuðum vinnustað
er fólkið hvert við annars hlið og
tengist nánari böndum en það sem
á dagleg samskipti við fólk í öðrum
deildum. Þessi einangrun verkar
illa á marga, en flestir sigrast á
óþægindatilfinningunni og venjast
þessu. Það gerði Lilja líka. Hún
kvartaði aldrei, vann sitt verk óað-
finnanlega og sagðist heldur vilja
vinna þarna en víða annars staðar.
Að sjálfsögðu var henni stoð að
þeim góða félagsanda sem þarna
ríkti og ríkir enn. Hún tók sinn
þátt í rabbi og umræðu en ekki
var henni um að láta í minni pok-
ann með skoðanir sínar, ef ágrein-
ingur kom upp. Hún var trú og
trygglynd og reiðubúin til að
standa við allt sem henni fannst
rétt, hvað sem hver sagði.
Með henni og hinu starfsfólkinu
tókst mjög góð vinátta. Stundum
fór það út saman til að létta af sér
fargi daganna og var Lilja þá kát
og glöð í hópi góðra vina. Það þýð-
ir ekki að hún væri þung á bárunni
dagfarslega, heldur fannst henni
að hvort ætti heima á sínum stað
og tíma, einbeitni og athygli í vinn-
unni en gleði og kátína í vinahópi
að skemmta sér.
Samstarfsfólk hennar kveður
hana með söknuði og þakklæti fyr-
ir þau ár, sem það átti með henni
í seðlagreiningardeildinni. Samtím-
is vottar það dóttur hennar, barna-
börnum, mökum þeirra og bömum
og öðrum ættingjum, innilega
samúð sína.
Hún hvíli í friði.
F.h. samstarfsfólks í Seðlabank-
anum,
Torfi Ólafsson.
+ '
Móðir mín,
HELGA STEINSDÓTTIR
frá Neðra-Ási,
Hjaltadal,
lést á heimili aldraðra, Víðihlíð, Grindavík, 11. desember.
Hörður Gíslason,
og fjölskylda.
+
Ástkær eiginkona mín, dóttir, móðir
okkar, tengdamóðir og amma,
HELGA JÓHANNSDÓTTIR
frá Hrauni i Sléttuhlíð,
Hólavegi 15,
Sauðárkróki,
sem lést á heimili sínu sunnudaginn
8. desember, verður jarðsungin frá
Sauðárkrókskirkju laugardaginn 14. des-
ember kl. 14.00.
Pétur Guðjónsson,
Stefanía Jónsdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.
+
Faðir okkar, sonur og bróðir,
ÁGÚST SIGURVIN EYJÓLFSSON
frá Hvammi
í Landsveit,
sem lést á sjúkrahúsi í Stokkhólmi
7. desember sl., veröur jarðsunginn frá
Skarðskirkju, Landsveit, laugardaginn
14. desember kl. 14.00.
Guðrún S. Ágústsdóttir,
Krister Ágústsson,
Stefán Steinar Ágústsson,
Eyjólfur Ágústsson, Guðrún S. Kristinsdóttir,
systkini og aðrir vandamenn.
+
Alúðarþakkir til allra þeirra, sem sýndu okkur samúð og vinarhug
við fráfall
SIGURÐAR SIGURÐSSONAR
listmálara,
Fögrubrekku 5,
Kópavogi.
Anna Kristín Jónsdóttir,
Einar Sigurður Axelsson,
Arnór Sigurðsson,
Hrólfur Sigurðsson,
Guðrún Sigurðardóttir Urup,
Árni Sigurðsson,
Snorri Sigurðsson,
Erla Gísladóttir,
Olli Hermannsson.
Stella Kluck Sigurðardóttir,
Kristjana Henný Axelsdóttir,
Margrét Árnadóttir,
Jens Urup,
Eyrún Gísladóttir,
Sigurlaug Sveinsdóttir,