Morgunblaðið - 20.02.1997, Blaðsíða 27

MORGUNBLAÐIÐ
LISTIR
FIMMTUDAGUR 20. FEBRÚAR 1997 27
manns á dag, ekki eingöngu vegna
góðs útsýnis yfir borgina frá þak-
inu. Hann taldi sem fyrrum ritstjóri
listatímaritsins Siksi að samstarf í
listum bæri ávöxt, nú væru kunn-
ustu listatímaritin í heiminum farin
að geta norrænnar listar, helstu
sýninga og listviðburða. Norrænu
löndin væru sterk saman.
Anarkismi og veggjakrot
Steen Cold menningarstjóri í
Kaupmannahöfn sem var einn helsti
skipuleggjandi menningarársins þar
í fyrra lýsti nauðsyn þess að skapa
eitthvað nýtt, nýjungar væru betri
en eitthvað „fínt“. Mætti hann
skipuleggja nýtt menningarár í
Kaupmannahöfn hygðist hann ekki
styðjast við klisjur heldur leggja sig
fram um að sprengja klisjur. Cold
kvaðst veikur fyrir anarkisma. Einn
helsta viðburð menningarársins
liðna nefndi hann íslensku óperuna
í slippnum.
Beate Sydhoff menningardag-
skrárstjóri í Stokkhólmi hélt fram
,jaðarstarfsemi“ hvers konar, und-
irheimalist eins og til að mynda
veggjakroti. Hún sagði að menning-
arnefndin í Stokkhólmi ætlaði ekki
að sýna eingöngu í hefðbundnum
söfnum heldur leigja herbergi í söfn-
um af ýmsu tagi og sjá um sýning-
ar í þeim.
Á Hanaholmen sem er rétt utan
við Helsingfors er menningunni
sinnt allt árið. Svíar og Finnar reka
stofnunina í sameiningu. Þar var
áður forstjóri Ann Sandelin sem
stýrði Norræna húsinu um tíma en
er nú starfandi hjá Norrænu ráð-
herranefndinni í Kaupmannahöfn.
Við stjórnvölinn er nú Anna-Maija
Marttinen og ferst henni það vel.
Hún er staðráðin í að blása lífi í
menningarumræðuna og saknaði
fulltrúa frá íslenskum menningar-
stofnunum sem boðið var á ráðstefn-
una. Einn fulltrúi kom frá Bergen.
Svíinn Bengt Skoog menning-
arforstjóri frá Malmö vakti máls á
því að aukinn kostnaður vegna
rekstrar sjúkrahúsa gæti haft áhrif
á minnkandi framlag til menningar.
Jafnvel í Noregi dygði olían ein
varla til þegar greiða þyrfti gríðar-
mikinn kostnað helibrigðiskerfisins
norska. Hann sagði að fólk sem
sinnti menningu safnaðist á stóra
staði, helst stórar borgir til þess að
eiga auðveldara með að fjármagna
starfsemina. Hann var áhugasamur
um samvinnu borganna Malmö og
Kaupmannahafnar, en þrátt fyrir
nálægð borganna hefur ekki alltaf
tekist að stilla strengi saman. Und-
antekning er djassinn sem á marga
áhangendur beggja vegna sundsins.
um sínum og göllum. Þannig hafa
áhugamál stúdenta löngum fylgt
hræringunum í þjóðlífinu og pólit-
ískum sviptingum í heiminum.
Stúdentaráð hefur verið forskóli
verðandi leiðtoga í stjórnmálum
og menntalífi. Stjórnmálaflokk-
arnir hafa átt þar sína fulltrúa
sem tekist hafa á af engu minni
hörku en beitt er í alvörupólitík-
inni. Hæst risu þessar öldur þegar
námsmannahreyfinganna gætti
hvað sterkast á áttunda áratugn-
um. Þótt stúdentaráð væri engin
valdastofnun reyndu stórveldin
hvað þau gátu að efla þar áhrif
sín, meðal annars með boðsferð-
um. Þannig var togast á um sál-
irnar. Margir munu þó hafa skip-
að sér í flokk þar sem þeir töldu
hag sínum best borgið og frama-
líkur mestar. Fyrir flesta íslenska
stúdenta skiptu alþjóðamál litlu
þótt þeir hefðu auðvitað ákveðnar
skoðanir á þeim málum en aðalat-
riðið var að komast út fyrir land-
steinana á annarra kostnað og
hafa gagn og gaman af, segir
höfundur.
Sem að líkum lætur verður
höfundi tíðrætt um hagsmunamál
stúdenta svo sem húsnæðis- og
lánamál, jafnrétti til náms og þar
fram eftir götunum. Minna ræðir
hann um almenna nýting náms-
ins. En þá hlið málanna hefði
Bræður í
stríði
KVIKMYNDIR
Laugarásbíó
JARÐARFÖRIN (THE
FUNERAL) ★ ★
Leiksljóri Abel Ferrara. Handrits-
höfundur Nicholas St. John. Kvik-
myndatökustjóri Ken Kelsch. Tónlist
Joe Delia. Aðalleikendur Christoph-
er Walken, Chris Penn, Vincent
Gallo, Benicio Del Toro, Annabeila
Sciorra, Isabella Rossellini. Banda-
rísk. 98 mín. October Films 1996.
B-MYNDA leikstjórinn Abel
Ferrera (Bad Lieutenant, King of
New York), hefur jafnan haft mikið
dálæti á ofsafengnu ofbeldi í mynd-
um sínum um skálka og bófa. Að
þessu sinni situr hann að mestu á
strák sínum, Jarðarförin er drama-
tísk mynd um þijá bræður, Ray
(Christopher Walken), Chez (Chris
Penn) og Johnny (Vincent Gallo)
sem eiga í striði við nágrannamafí-
ósann Gaspare (Benicio Del Toro).
Það ber fátt á góma sem ekki
hefur oftlega sést áður en myndin
er engu að síður hin laglegasta á
að líta og sviðsmunir og leiktjöld
sem eiga að endurskapa New York
á fjórða áratugnum eru sannfær-
andi. Ferrera veltir fyrir sér spurn-
ingunni um siðferði glæpamanna
án þess að komast að merkilegri
niðurstöðu. „Galli á glæpamanni er
ótrúverðugleikinn, Ef veröldin er
vond er við hana að sakast?“ segir
höfuð ættarinnar, Ray. Þá er hlutur
eiginkvenna mafíósa nokkuð stór,
undirstrikaðar þjáningar þeirra og
böl, þeim pælingum lýkur einnig
án umtalsverðra ályktanna.
Leikhópurinn hjálpar. Walken
heldur sig á mottunni (aldrei þessu
vant) í aðalhlutverkinu, Chris Penn
er jafnvel betri sem miðbróðirinn
og nýliðinn Vincent Gallo, sem
kunnastur er fýrir að fylla útí galla-
buxur í auglýsingum Calvin Klein,
stendur sig vonum framar. Bestur
er þó leikarinn með hið stórbrotna
nafn Benecio Del Toro, hann er
háll andstæðingur bræðranna og
hefur til að bera fágæt einkenni
úrvals skúrka á borð við meistara
einsog A1 Lettieri, Cagney og Rob-
inson. Þó svo að allt renni bærilega
áfram fær maður ekki nokkra sam-
úð með persónunum, þær eru ein-
faldlega of bragðdaufar og einhæf-
ar.
Sæbjörn Valdimarsson
hann gjarnan mátt skoða betur.
Alkunna er að gegnum tíðina
hefur fjöldi stúdenta horfið próf-
laus frá námi, stundum eftir
margra ára setu á skólabekk og
þannig sóað til einskis dýrmæt-
ustu árum ævinnar. Sennilega
hefur þeim, sem stúdentsprófi
ljúka, aldrei verið kynnt háskóla-
nám sem skyldi áður en þeir völdu
sér grein og hófu námið.
Skemmtanalíf stúdenta þótti líf-
legt á árum áður og fóru margar
sögur af því. Garðsböllin voru snar
þáttur í félagslífi unga fólksins í
höfuðstaðnum. Af orðum höfundar
má ráða að þess háttar gleðir telj-
ist nú til liðna tímans. Orsökin er
að sjálfsögðu breyttur tíðarandi.
Skóli, hverju nafni sem hann nefn-
ist, er ekki lengur sá miðdepill í
hugskoti og tilfinningalífi unga
fólksins sem hann áður var.
Yfir heildina litið er bók þessi
bæði fróðleg og áhugaverð. Heim-
ildaskrár af ýmsu tagi fylla upp
undir hundrað síður svo allmikil
vinra liggur á bak við þetta! Nokk-
uð ber á endurtekningum en
hvergi til stórlýta. Prentvillur eru
hins vegar margar og fjölskrúðug-
ar og miklu fleiri en unnt sé að
sætta sig við í akademísku fræði-
riti. Og umbrotið hefur brenglast
á tveim stöðum að minnsta kosti.
Erlendur Jónsson
Þú munt ekki trúa þínum eigin augum1
Nýttfrá ESTÉE LAUDER:
Pure Velvet
Dramatic Volume Mascara
Augnahðrin virðast lengri og þéttari en samt eðlileg, ekki
eins og þú hafir notað stífan maskara.
Virknin er tvöföld, því með einni góðri stroku verða augnhórin
36% þéttari, en samt aðskilin og mjúklega sveigð upp ó við
ó augabragði. Flauelsmjúkur liturinn dofnar ekki eða klessist,
heldur helst jafn og eðlilegur fró morgni til kvölds meðan
innbyggð rakagjöf nœrir og verndar augnhórin.
Verð kr. 1.460.
Líttu inn I nœstu ESTÉE LAUDER verslun og sjóðu sjólf.
Maskarinn fæst í litunum
Black Velvet Brown Velvet og Blue Velvet.