Morgunblaðið - 22.03.1997, Blaðsíða 22

4
MORGUNBL AÐIÐ

Þorbirni
þykir gott að
borða, það
viðurkennir hann
strax. Blaðamaður
segist hafa þóst vita
það. „Ekki svo að
skilja að það sé aug-
ljóst af vaxtarlag-
inu,“ segir hann til
að reyna að bjarga
sér úr klípunni sem
hann var óneitan-
lega kominn í.
Þorbjörn kippir
sér ekkert upp við
þessar vandræða-
legu tilraunir blaða-
mannsins til að
halda uppi samræð-
um. „Þegar ég var
úti í Svíþjóð komst
dagar þar til HM í
handknattleik hefst
t i ^ i /» matargGrðar
Japan og þvi hefur stundlTm
Þorbjörn Jensson
landsliðsþjálfari
nóg að gera um
þessar mundir.
Hanngafsérþó
tíma til að spjalla
við Ivar Pál Jóns-
son yfír hádegis-
Verði fyrÍT Skömmu. undirbúningui'inn
sem kannar huliðs-
heima framandi
frí-
sínum.
Hann er þó heims-
maður í þeim efnum,
enda hefur hann
ferðast víða um lönd
og reynt margt. En
hann hefur ekki
smakkað kolkrabba.
„Ristaður kolkrabbi
með fennel compote
og sauternes karrý-
sósu. Það hljómar
spennandi.“ Þor-
bjöm fær sér kol-
krabba.
A hvaða stigi er
ég að því að Svíar eru svo nískir að
þeir tíma ekki að borða. Ég var van-
ur að segja þeim að ef maður timdi
ekki að borða væri alveg eins gott að
deyja strax,“ segir hann og kímir,
um leið og hann skoðar matseðilinn.
Eru Svíar jafn leiðinlegir og sumir
segja? „Það er eitt sem segja má um
Svíana: þeir venjast.“
Við erum staddir á Hótel Holti í
hádeginu á föstudegi. Veðrið er
frekar leiðinlegt og því er eins gott
að lífga upp á tilveruna með góðum
hádegisverði.
Kalkrabbi í farrétt
Þorbjöm Jensson, þessi bardaga-
kempa sem gefur hvorki eftir innan
vallar né utan, virðist kannski við
fyrstu sýn ekki vera manngerðin
fyrir HM í Japan?
„Hann er í sjálfu sér
ekki hafinn hjá öðram en mér. Fé-
lagsliðin era að klára keppnistíma-
bilið og ég fylgist með af athygli.
Þessa stundina er ég að reyna að
finna þetta 16 manna úrval sem ég
tek með mér til Japans. Þeir sem
standa sig í úrslitakeppninni fá far-
seðilinn eftirsótta.“
Hvemig ætli kolkrabbinn smakk-
ist? „Alveg einstaklega vel. Hann er
svolítið seigur, en hvað veit maður
nema kolkrabbi eigi að vera seig-
ur?“
Þorbjörn er ekki mikill vínáhuga-
maður og afþakkar borðvín, en bið-
ur þess í stað um vatnsglas. „Mér
finnst vínið eyðileggja bragðið af
matnum. Ég kann það vel við mat-
inn að ég þarf ekki að vera að brey-
ta bragðinu," segir hann brosandi.
Þjónninn kemur með aðalréttinn,
sem er grillaður nautahryggvöðvi
með villisveppasósu. Er hann mikið
fyrir nautakjöt? „Mér finnst það
auðvitað mjög gott, en ég er samt
meira fyrir lambakjöt og svínakjöt.
Ég kaupi mér yfirleitt lambalundir
eða svínalundir til að grilla á sumrin
og stundum grilla ég lambalæri í
heilu lagi. Það er alveg frábær mat-
ur, sérstaklega ef það er kryddað
með blóðbergi og öðru íslensku kry-
ddi.“ Hvað segja bragðlaukarnii-
um nautakjötið sem hann gæðir sér
á þessa stundina? „Það er ofboðs-
lega bragðgott, en svolítið seigt. Þó
ekki eins seigt og kolkrabbinn."
Þorbjörn
er lítið jyrir
skrauttertur.
ur vel verið að við skreppum þangað
frá ísafirði og fáum okkur að borða
með þeim. Annað dæmi um áhuga
Vestfírðinga er að fyrir Danaleikina
sendu þeir okkur bunka af úrvals
harðfiski. Við nutum þess heillengi."
dögum og láta sig hverfa," segir
Þorbjöm og bætir við að hann hafi
lagt land undii’ fót síðasta sumar og
kannað nánast hvem krók og kima á
Vestfjörðum. „Það var eiginlega eini
landshlutinn sem ég átti eftir og ég
varð ekki fyrir vonbrigðum."
Lítið fyrir
skrauttertur
Þársmark í
uppáhaldi
Undirbúningurinn
skammt undan
Núna styttist sem fyrr sagði í að
undirbúningur fyrir HM í Japan
hefjist og þá verður væntanlega nóg
að gera. „Já, við spilum tvo leiki við
Kínverja á Isafirði og Selfossi í byrj-
un apríl. Við eram að reyna að deila
þessu svolítið með landsbyggðinni,
enda er þar afar mikill áhugi fyrir
landsliðinu. Þingeyringar hafa til að
mynda verið að hringja töluvert í
mig upp á síðkastið. Þeir vilja endi-
lega fá okkur í heimsókn og það get-
Þorbjörn Jensson á sér fleiri
áhugamál en handknattleik, ekki
satt? „Jú, mikið rétt, mér þykir afar
gaman að ferðast innanlands og hef
verið grimmiu’ við það á sumrin.
Eftirlætisáfangastaðurinn er Þórs-
mörk og auk þess finnst mér mjög
gott að skreppa um helgar til Selja-
valla undir Eyjafjöllum. Það er
þægilegt, bæði er tiltölulega stutt
keyrsla þangað og svo er hægt um
vik að skoða umhverfið, hvort sem
er fótgangandi eða á bíl. Ég er með
tjaldvagn og það er ósköp notalegt
að festa hann aftan í bílinn á föstu-
Nú rennur samningur Þorbjörns
við HSÍ út í vor. Hvað tekur þá við?
„Ég er að velta þessu fyrir mér
þessa dagana. Það er óneitanlega
freistandi að halda áfram, enda era
tvö ár sem landsliðsþjálfari í sjálfu
sér ekki langur tími. Ég hef fengið
símtöl frá nokkram liðum, en þetta
kemur allt í ljós.“
í eftirrétt gæðir Þorbjörn sér á
eplaköku. „Þetta er sérdeilis góð
kaka,“ segir hann með sælubros á
andlitinu. „Annars er ég ekki mikið
fyrir sætabrauð, ski’auttertur og
þvíumlíkt."
Að prýðilegri máltíð lokinni þakk-
ar landsliðsþjálfarinn fyrir sig,
klæðii’ sig í yfirhöfnina og skokkar
út í bíl. Ekki kæmi á óvart þótt
næstu athafnir hans tengdust hand-
knattleik á einhvern hátt.
Táknfræði drauma
DRAUMSTAFIR Kristjáns Frímanns
DRAUMARNIR sem gerast á
lendum draumsins handan svefnsins
eru alltaf trúverðugir og sannir í
lygilegum táknmyndum sínum, sem
er annað en segja má um vöku-
draumana, þeir spegla oftlega
óraunhæfar langanir, lygi og blekk-
ingu þess hluta sjálfsins sem snýr
að egóinu og það reynir allt til að
hafa veg sinn sem bestan og mest>
an. Þessi blekkingavefur vöku-
draumsins setur margan manninn
af laginu og tvístrar jafnvel fjöl-
skyldum sökum græðgi sinnar í
gíragt líf. Til að hafa hendur í hári
skolla og stjórn á sinni eigin vitund
er ferð um táknmyndaheim nætur-
innar á draumsviði leið til skilnings
á raunveralegum þörfum og fíkn
okkar í þægindi þess óraunveru-
lega. Draumar era byggðir upp af
táknmyndum þar sem ímynd ein-
hvers hlutar táknar ef til vill hlut-
inn sjálfan, hugmynd okkar um ígil-
di hans eða ímyndun okkar um eðli
hans. Það getur verið sem dæmi:
„Mig dreymdi dýr sem var hálfur
sebrahestur og hálft ljón“. Per-
sónulegt mat getur verið hesturinn
sem tákn orku (kyngetu) og zebrar-
endur tákn firrðar eða frelsis, sem
þýddi þá leynda löngun til frelsis í
kynlífi. Samfélagsleg túlkun væri
að hesturinn táknaði afl bíls (hest-
öfl) og sebrarendur tákn fjarlægðar
(Afríka) og þá táknaði draumurinn
ferð til framandi landa. Ljónið get-
ur svo táknað vald, ráneðli og karl-
mennsku sem saman við sebrahest-
inn geta túlkað innri baráttu við
bældar kenndir eða orku sem leitar
útrásar og finnur ekki farveg sök-
um framandleika á eigin getu. Þessi
tákn saman verða persónuleg í
bland við önnur tákn en varla sam-
félagsleg þar sem ólíklegt er að þig
dreymi sömu blöndu og mig á sömu
forsendum.
Draumar lesenda
I eftirfarandi draumum era tákn
sem benda til mikilla erfiðleika
dreymenda og aðstandenda. Þar
sem draumurinn lýgur aldrei og
honum er ekkert óviðkomandi um
líf dreymandans, tilgang og tilveru
er hann boðinn og búinn að benda
viðkomandi bæði á gleði og sorg
lífs hans. Hann sér hætturnar sem
fylgja ákveðnu ferli og sýnir í tákn-
um sínum mögulegar lausnir eða
mildun áfalla.
„Draumkona“ skrifar:
„Síðastliðið sumar dreymdi mig
að ég sæti í bíl með manninum
mínum. Mér fannst við hafa verið
hjá mömmu og pabba (sem er dá-
inn) og að við hefðum þrætt eitt-
hvað við pabba. Við höfðum líka
drakkið létt vín áður en við lögðum
af stað. Við ókum vestur Bústaða-
veginn (foreldrar mínir áttu heima
í Kópavogi en við aftur á móti í
Árbæ þannig að það var eins og við
værum á öfugri leið). Þegar við
ökum vestur yfir brúna yfir
Kringlumýrarbrautina sveigir
maðurinn minn skyndilega til vin-
stri fram af brúnni (eins og hann
væri að fara suður í Kópavog en
hefði beygt of snemma). Við hröp-
uðum niður á götuna fyrir neðan.
Ég sá manninn minn liggjandi á
götunni, hann var með lífsmarki.
Ég fór að athuga með litlu dóttur
okkar (í fyrsta skipti sem hún kom
fram í draumnum). Hún sat ennþá
í stólnum í bílnum og virtist
ómeidd. Fólk hópaðist að, það var
hringt í sjúkrabíl en hann lét bíða
eftir sér. Mér fannst samt sem fólk
væri að stumra yfir okkur.
Ráðning
Draumurinn sýnir sambúð þína
sem hefur farið vel af stað (bíllinn,
tákn sameiginlegar orku) en eitt-
hvað fer úrskeiðis (þræta við látinn
Mynd/Kristján Kristjánsson
TÁKN tímans, sem var og verður.
föður) og leiðin beina fram um veg
ástarinnar snýst (öfuga leiðin
heim) og það sem á að verða verð-
ur ekki (léttvínið táknar óforsjálni).
Þar sem þið akið fram af brúnni er
draumurinn að tala um möguleika
á snöggum og erfiðum skilum að
skiptum, sem þú vilt ekki að verði
(dóttir þín ómeidd í stólnum er
merki um það) og þú ert því tilbúin
að hugsa málið upp á nýtt (sjúkra-
bíllinn lætur bíða eftir sér) og
breyta ferlinu, þó er óséð útkoman.
Draumur „draum-
spakrar":
Mér fannst ég stödd í eldhúsi á
heimili foreldra minna (þau fluttu
þaðan fyrir tveim áram). Það kom
einhver með póst. Nokkur bréf-
anna voru stíluð á son minn (sem
er 20 ára), ég opnaði bréfin og las
eitt þeirra, það var frá langafa
hans (sem látinn er fyrir nokkrum
áram). Þetta var eins konar
kveðjubréf. Syni mínum óskað alls
hina besta í lífinu og allt bréfið bar
vott um umhyggju og hlýju, en í
því vora peningar - 35 þúsund
krónur í seðlum. Þeir skilmálar
fylgdu peningagjöfinni að hann
myndi nota þá til góðs fyrir sjálfan
sig s.s. menntunar, en alls ekki
eyða þeim í vitleysu. Þegar sonur
minn kom heim fékk ég honum
bréfin. Hann las bréf langafa síns,
það virtist ekki snerta hann neitt,
hann sá ekkert nema peningana,
tók þá og tróð þeim í vasa sinn. Ég
reyndi að tala hann til, fá að geyma
peningana þar til hann myndi nota
þá eins og til væri ætlast. Hann
brást mjög illa við og lá við handa-
lögmálum milli okkar, ég náði þó
einhvern veginn af honum pening-
unum. Annað bréfið var frá eigin-
konu afabróður hans (við höfum
ekkert samband við þau sökum
missættis). Þar voru einlægar og
góðar framtíðaróskir, bréfinu fyl-
gdu 2.000 kr. Þriðja bréfið var frá
náfrænda hans, sem er mjög náinn
fjölskyldunni. Það bréf náði ég
ekki að lesa en það var langt og