Morgunblaðið - 02.04.1997, Síða 24

24 MIÐVIKUDAGUR 2. APRÍL 1997
LISTIR
MORGUNBLAÐIÐ
Parsifal eftir Richard Wagner í Bastilluóperunni
Kristni Sigmundssyni vel
fagnað á frumsýningu
París. Morgunblaðið.
KRISTNI Sigmunds-
syni, óperusöngvara,
var vel fagnað á frum-
sýningu á óperunni
Parsifal eftir Richard
Wagner í Bastilluóper-
unni í París á föstu-
daginn langa. Kristinn
söng hlutverk Klings-
or og ef dæma má af
undirtektum áheyr-
enda við lok sýningar-
innar var mat þeirra,
að Kristinn væri í
fremstu röð þeirra,
sem þátt tóku í sýn-
ingunni.
Flutningur á Parsif-
Kristinn
Sigmundsson
al tekur tæpar sex
klukkustundir og er
óperan síðasta óperan,
sem Wagner samdi.
Var hún fyrst flutt
árið 1882. Óperan hef-
ur ekki verið flutt í
París frá árinu 1976.
Sviðsetning og
sviðsbúnaður á sýn-
ingu Bastilluóperunn-
ar á Parsifal var með
nútímalegum hætti og
mátti heyra, að sá
þáttur sýningarinnar
féll sýningargestum
misjafnlega í geð. Var
gert hróp að þeim, sem
ábyrgð báru á þeim þætti sýning-
arinnar, við lok hennar.
Syngur á átta sýningum
Kristinn Sigmundsson mun
syngja á samtals 8 sýningum á
Parsifal í París en síðan tekur við
hlutverk í Lohengrin eftir Wagner,
sömuleiðis í Bastilluóperunni.
Aðrir helztu söngvarar í sýning-
unni voru Wolfgang Schöne, sem
syngur hlutverk Amfortas,
Gwynne Howell í hlutverki Titur-
el, Jan-Hendrik Rootering, sem
syngur hið kröfuharða hlutverk
Gurnemanz, Thomas Moser, sem
syngur Parsifal, og Kathryn Harri-
es, sem syngur hlutverk Kundry.
Sýningunni Ný aðföng
í Listasafni Islands að ljúka
Nýjar hljóðbækur
• Hljóðbókaklúbburinn hefur gefið
út bókina /Kvosinni - æskuminn-
ingar og bersöglismál eftir Flosa
Ólafsson í flutn-
ingi höfundar.
Bókin kom fyrst
útárið 1982 og
hlaut afbragðs
góðar viðtökur og
seldist fljótlega
upp. Höfundur
kynnir verkið á
þessa leið:
„Ég held að ég sé tiltölulega
meinlaust grey. Eg á það til að
vera dálítið illkvittinn, en það er
þá bara í nösunum á mér. Ég hef
svolítið gaman af því að ganga
framaf fólki og þá auðvitað helst
fólki sem hefur gott af því að geng-
ið sé fram af því.
Þeir sem þekkja mig vita að ég
vil ekki gera flugu mein, nema það
sé mjög aðkallandi, en þeir sem
þekkja mig ekki halda yfirleitt að
ég sé fúlmenni.
Stundum hef ég, svona með sjálf-
um mér, verið að óska þess að ég
væri svolítið gáfaðri en ég er, því
satt að segja er ég nú hálfgerður
bjáni.En þá hugsa ég bara í leið-
inni: Égerþó sæmilegurtil heils-
unnar.“
/ Kvosinni var hljóðrituð í Hljóð-
bókagerð Blindrafélagsins. Bókin
erá 3 snældum (um 5 klst.) og
verðurfyrst um sinn aðeins á boð-
stólum fyrirfélaga Hljóðbóka-
klúbbsins. Verðkr. 1.990.
NÚ FER hver að verða síðastur að
sjá sýninguna Ný aðföng i Lista-
safni íslands. Sýningin er sú fjórða
í röð sýninga á nýjum aðföngum
til safnsins, kaupum og gjöfum.
Sýningunni lýkur sunnudaginn 6.
apríl.
A sýningunni eru 35 verk eftir
24 íslenska Iistamenn og 5 erlenda,
en þeir eru Anna Líndal, Brynhildur
Þorgeirsdóttir, Daníel Magnússon,
Eggert Pétursson, Guðjón Ketils-
son, Guðmunda Andrésdóttir, Guð-
rún Einarsdóttir, Guðrún Gunnars-
dóttir, Halldór Ásgeirsson, Hall-
grímur Helgason, Hannes Lárus-
HÉR á landi er staddur um þessar
mundir drengjakór Crosfields skól-
ans frá Reading í Englandi og held-
ur hann þrenna tónleika meðan á
dvöl hans stendur hér. Crosfields
er einkagrunnskóli fyrir 350 drengi.
í kórnum eru 36 drengir á aldrinum
8 til 13 ára en 29 þeirra komu til
landsins nú. Kórinn hefur sungið í
Royal Albert Hall og Queen Eliza-
beth Hall í London og komið fram
í enska sjónvarpinu. Hann hefur
einnig sungið í dómkirkirkjunum í
Winchester og Bristol og gefíð út
son, Hrafnkell Sigurðsson, Hreinn
Friðfinnsson, Húbert Nói, Ingólfur
Arnarson, Jón Axel Björnsson, Jón
Óskar, Kristján Guðmundsson,
Magnús Pálsson, Níels Hafstein,
Ólöf Nordal, Sigurður Örlygsson,
Steingrímur Eyfjörð Kristmunds-
son, Þorvaldur Þorsteinsson, Carl
André, Ola Billgren, Hamish Ful-
ton, Vincent Shine og Marianne
Uutinen.
Listasafnið er opið alla daga
nema mánudaga kl. 11-17 og er
kaffistofa safnsins opin á sama
tíma. Bókasafnið er opið þriðju-
daga-föstudaga kl. 13-16.
tvær snældur. Stjórnandi kórsins
er Stephen Yates. Hann er tónlist-
arkennari og kenndi um tíma tón-
list hér á landi þ.e. í Norður-Þing-
eyjarsýslu á árunum 1978—’83 og
við Tónskóla Sigursveins í Reykja-
vík 1984-’86. Kórinn flytur bland-
aða dagskrá.
Fyrstu tónleikar kórsins voru í
Húsavíkurkirkju 1. apríl. Tónleikar
verða í Glerárkirkju, Akureyri
fimmtudaginn 3. apríl kl. 20. Síð-
ustu tónleikarnir verða í Laugarnes-
kirkju, laugardaginn 5. apríl kl. 16.
Tónleikar drengjakórs
Crosfields-skólans
❖ LJÓSGEISONN...
er Ijósmyndinni
jafnmikill lífgjafi og
hann er öllu öðru
í umhverfi okkar.
Augnablik..
JÁKVJEÐ MTND
AF HEIMINUM
AUGNABLIK...
í andliti og landslagi
fellur saman í Ijósi
og skugga á filmunni.
Þessi augnablik verða
minningar...
sem filman geymir.
Filman er þín
minningahirsla og
það verður aö fara
vel með hana.
Þegar þú smellir af..
------------------- 4
Fagurt og franskt *
GUÐRÚN S. Birgisdóttir flautu-
leikari og Peter Máté píanóleikari
efna til tónleika í Listasafni Kópa-
vogs - Gerðarsafni í kvöld kl.
20.30. Á efnisskrá eru Rómansa
op. 37 eftir CamiIIe Saint-Saéns,
Inngangur, stef og tilbrigði um
lagið Trockne Blumen úr Malara-
stúlkunni fögru eftir Franz Schu-
bert, Fantasía eftir Gabriel Fauré,
Sónata eftir Francis Poulenc og
Sónatina eftir Henri Dutilleux.
„Þetta eru allt verk sem ég tók
ástfóstri við í æsku. Schubert-
verkið leikum við í tilefni af tvö
hundruð ára fæðingarafmæli tón-
skáldsins en hin verkin á efnis-
skránni eru hins vegar öll frönsk,
sem stafar einfaldlega af því að
mér finnst franskur
flautustíll langfallegasti
flautustíll í heimi,“ segir
Guðrún en hún ætti að
vita hvað hún syngur þar
sem hún lagði stund á
framhaldsnám í Frakk-
landi. „Það er engin til-
viljun að þar hefur verið
saminn aragrúi einleiks-
verka fyrir flautu."
Guðrún hefur starfað
sem tónlistarmaður á Is-
landi frá 1982 en hefur
einungis hin síðari ár látið
að sér kveða sem einleikari.
Kveðst hún alltaf hafa verið stað-
ráðin í að koma fram sem einleik-
ari en hins vegar ekki gefist tími
til þess fyrr en fyrir fáeinum
árum. „Það er tímafrekt að búa
sig undir einleikstónleika og
framan af ferlinum hafði ég ein-
faldlega of mörg járn í eldinum
til að koma því í kring.“
Meðal þess sem togaði í Guð-
rúnu - og togar enn - er tónlist-
arkennsla enda kveðst hún njóta
þess að starfa með börnum - og
flautan hafi sjaldan eða aldrei
verið vinsælli en um þessar mund-
ir. „Það hvarflar því ekki að mér
að gefa kennsluna upp á bátinn,
þótt ég hafi þurft að minnka hana
eftir að ég fór að koma reglulega
fram sem einleikari."
Guðrún dregur enga dul á að
það sé erfitt að vera tónlistarmað-
ur á íslandi, einkum ætli fólk sér
að „berjast áfram á eigin forsend-
um“. Það geri smæð þjóðarinnar
og návígið af verkum. Undir þetta
sjónarmið tekur Peter Máté, sem
fæddur er í Tékkóslóvakíu, sem
þá var, en hefur starfað á íslandi
undanfarin sjö ár: „Tónlistar-
menn eru flokkaðir eins og tölvu-
skjöl hér á landi. Hafi þeir einu
sinni komið fram með kammer-
hljómsveit verða þeir alltaf kam-
mertónlistarmenn í hugum fólks,
efni þeir einu sinni til einleikstón-
leika verða þeir alltaf einleikarar
og svo framvegis. Áheyrendur
mæta oft með tilbúna hugmynd á
tónleika, þar sem þeir hafa þekkt
listafólkið svo lengi - með öðrum
orðum er varla gert ráð fyrir að
það þroskist. Sennilega stafar
þetta af því að þjóðfélagið sem
við búum í þolir ekki að hlutirnir
séu lausir í reipunum." "
Tjá sig með
mismunandi hætti
Sundur ljúka þau Guðrún um
það einum munni að ekki sé hægt
að draga tónlistarmenn í dilka
með þessum hætti - eðli sínu sam-
kvæmt tjái þeir sig með mismun-
andi hætti. „í raun er nauðsynlegt
að stokka íslenskt tónlistarlíf upp
- gera grundvallarbreytingar.
Einangrunin hefur leikið okkur
grátt, það hefur stundum verið
of langt í næsta land - næsta sjón-
armið. Fyrir þetta líða Iistamenn-
irnir."
Guðrún hnýtir því við að
ákvarðanataka sé iðulega í röng-
um höndum í íslensku tónlistar-
lífi. Þeir sem hafi „neistann" haldi
sig einhverra hluta vegna til hlés I
- rækti bara eigin garð - og fyr-
ir vikið „sitjum við uppi með
traktora sem taka mikilvægar
ákvarðanir".
I ljósi þessa viðhorfs þarf ekki
að koma á óvart að Guðrún og
Peter séu, í félagi við Martial
Nardeau flautuleikara og eigin-
mann Guðrúnar, í auknum mæli
farin að leita út fyrir landsteinana
en i seinni tíð hafa þau farið í
nokkrar tónleikaferðir til útlanda (
og fleiri eru á döfinni. „Tónlistar-
menn þurfa tilbreytingu," segir
Peter. „Það er engum greiði gerð-
ur með því að standa alltaf í sama
eldhúsinu og elda sama matinn.“
Því fer þó fjarri að þau hafi
gefist upp á íslensku tónlistarlífi
- baráttan sé rétt að byrja. Eitt
af stóru verkefnunum sem fram-
undan er hjá Guðrúnu og Martial
er til að mynda að frumflytja stór-
an tónbálk eftir Snorra Sigfús I
Birgisson í vor.
Þtí SMELLBR. AF...
þarftu ekki að vera
að hugsa um hvernig
myndin framkallast
á pappír,
Við framköllum...
VIÐ FRAMKÖLLUM. • ■
fyrir þig filmuna og
leggjum okkur fram
við að veita þér
eins góða þjónustu
og við getum.
Svo erum við jafn væn
við umhverfið...