Morgunblaðið - 02.04.1997, Blaðsíða 58

58 MIÐVIKUDAGUR 2. APRÍL 1997
MORGUNBLAÐIÐ
BREF
TIL BLAÐSINS
Dýraglens
Kringlan 1103 Reykjavík • Sími 5691100 • Símbréf 569 1329
:v
Tommi og Jenni
Ferdinand
Þaðerstærð- Éghefeng- Og síðan er sögu- Éghefeng- Og eftir skólatíma Núhefég
fræðipróf hjá okk- ar áhyggjur próf og stafsetn- ar áhyggjur er fyrsti leikurinn áhyggjur . ..
ur á morgun .. . ingarpróf .. . okkar ...
Nokkur orð um
lífeyrissjóði
Frá Guðmundi Jóhannssyni:
MEÐ STOFNUN lífeyrissjóða,
sem komið var á með samningum
milli launamanna og vinnuveitenda,
var það markmið-
ið að veita þeim
einstaklingum
lifibrauð sem
hættir eru störf-
um vegna aldurs
og einstaklingum
sem misst hafa
heilsuna og
vinnuþrekið svo
og fjölskyldum
þeirra. Þetta á
bæði við hina fijálsu lífeyrissjóði og
lífeyrissjóð ríkisstarfsmanna.
Fram til þessa hefur uppbygging
þessara sjóða byggst á að launþeg-
inn hefur greitt 4% af launum sínum
og vinnuveitandinn 6%, samtals 10%
í sameigilegan sjóð eða sjóði. Eg
hygg það skilning flestra að þessir
sjóðir, sem ætlaðir eru þeim sem
komnir eru út af vinnumarkaðnum,
séu eign þessara aðila. Að mínu viti
og skilningi er það hárrétt sem fram
kemur í leiðara í Morgunblaðinu 18.
mars að umrædd 6%, sem vinnuveit-
endur greiða, séu hluti af heildar-
kjörum launþegans. Og því þeirra
eign.
Það er því nokkuð sem undirrit-
aður og margir aðrir hafa ekki skil-
ið eða séð réttlætið í, að þeir sem
hagsmuna hafa að gæta, hafi ekkert
um sjóðinn að segja. Hvort þeir séu
almennt taldir eiliærir eður ei skal
ósagt. Það að atvinnurekendur séu
mikilsráðandi í stjórn þeirra, jafnast
til þess, að þeir gætu með sömu
rökum og „rétti“ krafist þess að
hafa íhlutun um það hvernig laun-
þeginn ráðstafaði launum sínum.
Sumum finnst þetta kannski dálítið
langsótt, en í raun er hér enginn
munur á.
Lífeyrissjóðsmál hafa að undan-
förnu verið mikið í umræðunni og
fyrir nokkru voru samþykkt ný lög
fyrir lífeyrissjóð ríkisstarfsmanna,
þar sem um tvennskonar réttindi er
að ræða, þ.e. mismikil. Sjálfsagt má
með réttu halda því fram að nauðsyn
beri til að einhver lágmarkshluti ið-
gjalda í lífeyrissjóð gangi til sam-
tryggingar; hitt er jafn sjálfsagt að
menn fái, að þessum hluta frátöld-
um, að ráða sjálfir hvað fólst í því
frumvarpi, sem í smíðum var og er
trúlega enn, og hleypti verkalýðsfor-
ustunni á háa C-ið, og framkvæmda-
stjóri almennra Iífeyrissjóða hljóp
upp á nef sér með skömmum út í
leiðara Morgunblaðsins frá 18. mars.
Það verður því ekki tekið hér til
umræðu að sinni. Það væri ánægju-
legt ef þessir aðilar berðust fyrir því
að hinir raunverulegu eigendur sjóð-
anna fengju eitthvað um þá að segja.
Því miður er reynslan sú að þegar
einstaklingurinn er kominn út af
vinnumarkaðnum þá er litið á hann
af stjórnvöldum og fleiri opinberum
aðilum sem réttlausan þjóðfélags-
þegn. Þetta er að vissu marki okkur
sjálfum að kenna, því að við höfum
ekki haldið vöku okkar sem skyldi
um samstöðu, en vonandi stendur
það til bóta. Auðvitað ætlum við sjálf
að hafa í það minnsta ítök í samn-
ingsrétti okkar mála, ef ekki að öllu
leyti. Því skulum við minnast þess
að sameinuð stöndum við en sundruð
föllum við.
GUÐMUNDUR JÓHANNSSON,
eftirlaunamaður.
Blóm í hjarta
Akureyrar
Frá Steingrími St. Th. Sigurðssyni:
PARÍS er í hjarta Akureyrar. Allir
þekkja það hús, þetta er hús með
sögu. Þar hefur ýmislegt ótrúlegt
gerzt. Þar er magnað andrúmsloft
- en hörkugott andrúmsloft. París
er glæsilegt hús, eitt allra fegursta
hús á íslandi; turnar tveir í Krón-
borgarstíl; innanhúss er framand-
legt um að litast, ekki sízt í bo-
utique blómanna hjá hofmester Sig-
mundi og hans eiginkonu en Sig-
mundur (Simmi) var lengi bryti í
MA. Simmi eins og hann er kallað-
ur á Ak. er slíkur listamaður, að
það nær ekki nokkurri átt. Hann
gerir allt í listrænni sköpun - hann
er fæddur arkitekt; hann er fagur-
keri auk þess sem hann er sagður
einn besti kokkur í heimi. Það er
mál manna, að fæði í MA sé eins
gott og maturinn á Savoy. Simmi
er kröfuharður á allt, sem lýtur að
ytri og innri smekk. Hann til að
mynda keypti Beitarhúsin svoköll-
uðu eða annexíuna frá gamla MA.
Tókst honum með yfirskilvitlegum
hætti að breyta hráum húsakynnum
í suðrænan varma og sjarma. Þann-
ig tók hann á sama hátt heimavist-
arhús MA, einkum matsalinn, eld-
húsið og búrin og breytti þeim í
dýrlegar vistarverur sem skapaði
enn betri anda meðal nemenda.
Náfrændi Simma er Sigurður heit-
inn Þórarinsson gáfnaljós á hæsta
stigi og ennfremur á Simmi til
austfirzkra að telja (trúlega sjórek-
inna Fransmanna) en lífstíll og
liststíll Simma er ekki skandinav-
ískur. Hann er leifturfljótur í hugs-
un og kann að breyta þessu hvers-
dagslega og mánudagslega í langa
geðþekka helgi, þar sem góður
matur er á borðum og fögur lista-
verk á veggjum.
París, þetta gamla slot, beint í
hjarta Akureyrar er með metropólis
blæ og vekur slíkt fordæmi að Ak.
verður eftirsóttur staður á alla lund
sem hann hefur verið á stundum.
Og nú glittir í vorið. Það verður
örugglega raðað upp borðum og
stólum á gangstéttinni og þess not-
ið að drekka kaffi eða te í veðurblíð-
unni. París í sinni mynd minnir allt-
af á gömlu Akureyri. París gefur
nú einstakt fordæmi í fegrun stað-
arins.
STEINGRÍMUR ST.TH. SIGURÐSSON.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast sambvkkia betta. ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.