Morgunblaðið - 02.04.1997, Síða 68

68 MIÐVIKUDAGUR 2. APRÍL 1997
MORGUNBLAÐIÐ
MYNDBÖND/KVIKMYNDIR/ÚTVARP-SJÓNVARP
MYNDBOND___________
Hrein afþreying
Hvínandi góð
Allt á sér endi
(Nothing Lasts Forever)
D r a m a
★ '/2
Framleiðandi: CBS Video. Leik-
stjóri: Jack Bender. Handritshöf-
undur: Gerald DiPego eftir sam-
nefndri bók Sidney Sheldon. Aðal-
hlutverk: Gail OGrady, Brooke
Shields, Vanessa Williams og Lloyd
Bridges. 155 mín. Bandaríkin. 20th
Century Fox/Skífan 1997. Útgáfu-
dagur: 24. mars. Myndin er bönnuð
börnum yngri en 12 ára.
Yfirleitt býst maður ekki við að
uppgötva undur og stórmerki, þeg-
ar bandarísk
sjónvarpsmynd
er annars vegar.
Þær eru gerðar
á öðrum for-
sendum en kvik-
myndir og t.d.
fýrir miklu lægri
fjárupphæðir og
bitnar það oftast
á gæðum
myndarinnar á allan hátt. Það á
einnig við í þetta skipti. Ég álít
þessa sjónvarpsmynd þó ágæta sem
slíka og gæti hentað vel til mynd-
bandagláps fyrir vissa hópa, eins
og aðdáendur Shidney Sheldon bók-
anna, og annarra sem leita eftir
hreinni afþreyingu. Myndin fjallar
um þijár vinkonur sem eru að upp-
fylla læknakandidatsárið sitt á
EINS og allir vita, hitaði hljóm-
sveitin Botnleðja upp fyrir Blur
í nýlegri tónleikaferð þeirra um
Bretland. Hafsteinn Ingimund-
arson, félagi Botnleðjustrák-
anna, slóst í för með þeim, tók
ævintýrið upp á myndband, og
er nú að vinna þátt um ferðina.
„Við Þorgeir Guðmundsson
kvikmyndagerðarmaður erum
að vinna þessa mynd saman. Ég
leigði myndavélina, fór út með
strákunum, og Þorgeir er að
klippa myndina. Við erum líka
að reyna að finna styrktaraðila
svo hægt verði að koma mynd-
inni í sjónvarp," sagði Hafsteinn
í samtali við Morgunblaðið.
Sváfum ekki
Stöð 3 sýndi myndinni
áhuga, og ætlaði að senda
tökumann í ferðina. Þegar
hann komst ekki, vildi
Botnleðja að Hafsteinn tæki
að sér verkefnið, þótt hann
hafi aldrei búið til kvikmynd
áður.
I „Ég er nú gamall leikari úr
kvikmyndabransanum. I
myndinni Punktur, punktur,
komma, strik lék ég Dodda,
besta vin hans Andra. Ég var
feitur lítill prakkari.
Annars er ég búinn að vinna
í álverinu síðan 1988. Það var
því mikil ögrun og kærkomin
tilbreyting að fara með
rokkhljómsveit til útlanda og
búa til mynd um hana.
Ferðalagið var algjört
ævintýri, og svo spennandi að
sjúkrahúsi í San Fransisco. Þær eru
allar mjög efnilegar, en ýmis per-
sónuleg vandkvæði virðast ætla að
hefta stúlkurnar í því að ná settu
marki. Sagan er í anda Bráðavakt-
arinnar; vandmál og sjúkdómar
sjúklinganna eru til umfjöllunar
ásamt persónulegu lífi læknanna,
og hefur eitt áhrif á annað. Verst
er fyrir myndina að hinir fjölmörgu
áhorfendur þáttaraðarinnar láta
ekki bjóða sér hvað sem er þegar
að sjúkrahúsdrama kemur. Hér
fléttast saman þijár sögur, og er
hver saga vandamálasaga hverrar
stúlku. Persónur þeirra eru „úr
við sváfum ekki áður en við
fórum út. Þegar við komum
þangað, var mjög margt sem
kom á óvart. Þessi geiri er svo
miklu viðameiri en hér á
Islandi. Þarna er hann alvöru
iðnaður og ótrúlega margir
hafa atvinnu af popptónlist og
engu öðru. Það kom líka á
óvart hvað Botnleðju var vel
tekið því oft fá
upphitunarbönd enga athygli.'
Mjög sjóaðir í lokin
Hafsteinn var með
myndavélina á hælunum á
hljómsveitinni, hvort sem þeir
voru á sviðinu á tónleikum,
baksviðs, í partýjum, eða bara
sofandi. Hann á sautján
klukkutíma af myndefni, en
neðstu bókahillunni" eins og Frakk-
inn mynda nefna það (sú mikla
sálgreiningarþjóð!), en þar á við
afgerandi og einfalda drætti í per-
sónusköpun. Leikkonurnar eru ekk-
ert sérstaklega góðar, og má
kannski kenna handritinu þar um,
sem oft á ansi tilgerðarlega spretti.
Vanessa Willliams þarf greinilega
á styrkari leikstjóra að halda ef hún
ætlar að afreka eitthvað. Myndin
er heldur óhnitmiðuð, og óvíst hvert
stefnir í fyrstu, en svo verður manni
ljóst að þetta er hrein afþreying
með öllu sem henni fylgir.
Hildur Loftsdóttir.
þátturinn verður bara hálftími.
„Myndin verður skemmtileg
að því leyti að hún sýnir
hvernig ferðalagið var í raun
og veru. Ég er ekki að reyna
að blása það upp á hærra plan
en það var. Hún verður ekki
bara rokk á sviði, heldur lenda
strákarnir í alls konar veseni.
Þetta er ferðasaga, og svo
verða þijú eða fjögur lög
klippt saman, tekin upp á
mismunandi stöðum. Hún sýnir
sem sagt hljómsveit sem fer til
útlanda að spila á tónleikum.
Fyrst verða
hljómsveitarstrákarnir
ofsalega hissa yfir öllu, en í
lokin eru þeir orðnir mjög
sjóaðir, eða með öðrum orðum
„ógeðslega kúl“.
Stormur
(Twister)____________________
Spcnnumynd
★ ★ ★
Framleiðendur: Kathleen Kennedy,
Ian Bryce og Michael Chricton.
Leikstjóri: Jan De Bont. Handrits-
höfundur: Michael Chricton og
Anne-Marie Martin. Kvikmynda-
taka: Jack N. Green. Tónlist: Mark
Mancia. Aðalhlutverk: Bill Paxton,
Helen Hunt og Cary Elwes. 108
mín. Bandaríkin. CIC myndbönd
1997. Útgáfudagur: 25. mars.
Myndin er öllum leyfð.
Á SÍÐASTA ári tröllriðu tvær
myndir miðasölunni í Bandaríkjun-
um. Þessar myndir voru „Independ-
ence Day“ og „Stormur" og áttu
þær það sameig-
inlegt að vera af
flokki svokall-
aðra stórslysa-
mynda, sem voru
feikivinsælar
fyrir 20 árum.
Stórslysamyndir
hafa að geyma
ógrynnin öll af
eyðileggingu á
mannvirkjum af öflum sem mað-
urinn ræður ekkert við. Persónur
þessara mynda eru oftast nokkrir
hugrakkir einstaklingar, sem reyna
að lifa eyðilegginguna af og ein-
hvern veginn að ráða niðurlögum
eyðileggingaraflanna. „Stormur"
segir frá hópi vísindamanna, sem
reynir að útskýra hinn verðurfræði-
lega leyndardóm skýstrókanna.
Það sem „Stormur" hefur um-
fram stórslysamyndir 8. áratugarins
eru hinar tæknilegu framfarir, sem
hafa orðið á síðustu árum. Hið
hverfula og magnþrungna afl nátt-
úrunnar brýst fram í hljóði og mynd.
Eyðileggingarmáttur stormsins er
undirstrikaður með óaðfínnanlegum
tæknibrellum, sem þeyta heilum
bensínflutningabílum að hetjum
myndarinnar. Hljóðvinnslan er einn-
ig fullkomlega af hendi leyst og
hefur tónskáldið Mark Mareiana
samið kraftmikið stef fyrir storm-
inn. Leikstjórinn Jan De Bont, sem
áður var kvikmyndatökumaður hjá
Paul Verhoeven (Total Recall, Basic
Instinct), keyrir myndina áfram af
fítonskrafti og veldur það því að
aldrei er dauðan punkt að fmna í
henni. En tæknin vill oft gleypa í
sig hin gömlu gildi kvikmyndanna,
þ.e. gott handrit og góðan leik, og
er „Stormur" engin undantekning.
Allar persónurnar eru flatneskjan
uppmáluð og handritið er eins og
gatasigti. Þrátt fyrir gallana er
myndin hin fínasta afþreying og
hver sú mynd sem hefur að geyma
fljúgjandi belju er að mínu mati
þess virði að horfa á.
Ottó Geir Borg
MYNDBÖND
SÍÐUSTU VIKU
Eyðandlnn
(Eraser) ★ ★ Vi
Sporhundar
(Bloodhounds) ★
Glæpur aldarinnar
(Crime ofthe Century) ★ ★ ★ '/2
Próteus
(Proteus) ★
Svaka skvísa 2
(Red Blooded 2) ★ '/2
Bardagakempan 2
(Shootfighter 2) ★
Ást og skuggar
(OfLove and Shadows) ★ ★
Stolt Celtic - liðsins
(Celtic Pride) ★ ★ '/2
Töfrandi fegurð
(Stealing Beauty) ★ ★ ★
Eyja dr. Moreau
(The Island ofDr. Moreau) ★ ‘/2
I hefndarhug
(Heaven’s Prisoner) ★'/2
Skriftunin
(Le Confessional) ★ ★ ★ ★
Margfaldur
(Multiplicity)★ ★ '/2
Hættuleg ást
(Sleeping With Danger) ★
Draumar og brimbretti
(fílue Juicc)-k ★
Draumurinn um Broad-
way
(Manhattan Merengue)
I nunnuklaustri
(Changing Habits) ★ ★
Morðstund
(A Time to Kill)★ ★ ★
IbúðJoe
(Joe’s Apartment) ★ Vi
Heimildamynd um hljómsveitina Botnleðju
Algjört ævintýri
SIÐUSTU DAGAR
- Allt á að seljast -
Verslunin hættir

Q benelton
Laugavegi 97, sími 552 2555