Morgunblaðið - 23.04.1997, Qupperneq 20

20 MIÐVIKUDAGUR 23. JÚLÍ 1997
MORGUNBLAÐIÐ
T
LISTIR
HRIKALEG fegurð íslenskrar náttúru.
Mitt á milli frið-
semdar og brjálæðis
Lucky Thirteen er samstarfsverkefni tíu myndlistarskólanema á
Norðurlöndum sem munu ferðast á milli tíu norrænna borga í sum-
ar og skoða þar „allt það markverðasta sem viðkemur menningu
o g sögu“. íslendingamir í hópnum, Egill Sæbjörnsson og Bjargey
+ *
Olafsdóttir, segja hér frá dvöl hans á Islandi.
VIÐ ERUM nú stödd í
Reykjavík þar sem dval-
ið er í tólf daga. Við
sofum í svefnpokum í
eldhúsi Myndlista- og handíða-
skóla íslands. Við reynum að lifa
sem ódýrast og verslum því í Bón-
us tíu daga fyrirfram. Alls staðar
þar sem við þurfum að draga upp
veskið, prúttum við. Út í búð, í
Kolaportinu, í strætó og við reyn-
um alltaf að fá magnafslátt hjá
Bæjarins bestu ef við förum út
að borða.
Á daginn hvilumst við og á
nóttinni ferðumst við um ísland.
Við fórum á fólksbílum í þriggja
daga ferðalag um Suðurland og
skoðuðum Geysi eftir lokun,
(þ.e.a.s. klukkan tvö um nótt þeg-
ar ferðamanna-býsvarmurinn var
farinn af svæðinu). Einnig heils-
uðum við upp á Gullfoss og Selja-
landsfoss í skjóli nætur. ísland er
svo mikilfenglegt eftir lokun. Það
var þó ekki eingöngu ferðast um
á nóttinni, vegna þess hve erfitt
er að ná góðum póstkortamyndum
á næturnar.
Aldrei hefðum við getað trúað
því hve Skógarfoss er mikilfeng-
legur ofan frá séð. Þegar maður
leggur bílnum á stæðinu fyrir
neðan lítur hann út fyrir að vera
lítill og sætur póskortafoss í mesta
lagi fjörutíu metra hár, en þegar
maður hefur prílað í strigaskónum
upp alla brekkuna við hliðina á
og horfir á eftir vatninu steypast
niður í hylinn fyrir neðan virðist
hann vera um 200 metra langur
og allt i einu er fullt af málverkum
að fljúga langt fyrir neðan mann
og ofan. Maður er mitt á milli
friðsemdar og brjálæðis. Ætli það
sé ekki öðru nafni kallað loft-
hræðsla. Alla vegana komumst við
að því að það borgar sig ekki að
vera latur þegar maður ætlar að
skoða ísland, þá getur maður al-
veg eins setið heima og flett póst-
kortunum.
Kíkt í kaffi
Eftir að ferðalaginu lauk var
dvalið í Reykjavík og undur og
stórmerki borgarinnar skoðuð.
Stormað var um þær byggingar
sem geyma listir þjóðarinnar og
kíktum við í kaffi til nokkurra
listamanna þar sem við drukkum
í okkur verk þeirra. Allir tóku
mjög vel á móti okkur og þótti
okkur mikið til þess koma. Tumi
Magnússon hitti okkur í Galleríi
Ingólfsstræti 8 þar sem hann er
með sýningu um þessar mundir.
Hallgrímur Helgason bauð okkur
heim í molasopa þar sem hann
sýndi okkur teikningar og síðan
skoðuðum við málverk hans í
vinnustofunni. Birgir Andrésson
sýndi okkur vinnustofu sína og
eftir gott og skemmtilegt spjall
kvaddi hann okkur með bókagjöf-
um. Það þótti okkur mjög rausnar-
legt. Bjarni Þórarinsson var með
fyrirsát á vinnustofu sinni Grand
Rokk þar sem hann sýndi okkur
verk sín og útskýrði á eftirminni-
legan hátt. Við hefðum viljað
heimsækja miklu fleiri listamenn
eftir að við komumst að því hvað
þeir eru skemmtilegir en því var
því miður ekki komið við í þessari
ferð. Svo má ekki gleyma því er
Kjarvalsstaðir buðu okkur í há-
degisverð og illur leiðsögumaður
veitti okkur leiðsögn um sýningar
hússins. Einnig þóttumst við
heppin að hitta á sýningar nokk-
urra einstaklinga af yngstu kyn-
slóðinni þar sem þau eru að skríða
úr skóla eða eru enn við nám rétt
eins og við.
Hópinn mynda fimm Svíar,
tveir íslendingar, tveir Danir og
einn Finni og öll eiga þessi ung-
menni það sameiginlegt að stunda
myndlist í mismunandi lista-aka-
demíum á Norðurlöndunum. Aka-
demíum sem rómaðar eru fyrir
gífurlegan tækjakost og ómælt
pláss handa nemendum sínum,
ólíkt því sem gerist á meginlandi
Evrópu þar sem allir virðast þurfa
að heyja skoteinvígi við fimm
manns áður en þeir fá að setjast
niður við tölvu til að senda eitt
lítið skitið net-bréf. Þeir hafa það
ágætt þessir ungu listnemar á
Norðurlöndunum, nema það að
þeir hafa kannski þjáðst af því
að bera norrænt eftirnafn. Alla
vegana er ekki algengt að sjá
sýningu með einhverjum Rasmus-
Tove-Jensmussen í Pompidou-
safninu í miðri Parísarborg.
Hreyfanlegur myndlistarskóli
Við erum sem sagt tíu lista-
skólanemar frá tíu akademíum á
Norðurlöndunum sem erum að
flakka um á milli tíu staða í tíu
vikur í sumar og við lítum á okk-
ur sem hreyfanlegan myndlistar-
skóla eða akademíu sem hefur
engan fastan bústað.
Búið er að bijóta niður veggi
milli deilda í mörgum akademíum
á Norðurlöndunum þar sem mál-
un, skúlptúr, grafík, ljósmyndun,
myndbandshljóð og tölvuvinna eru
felld undir eitt þak. Þetta er við-
tekið form sem sífellt fleiri skólar
taka upp og viljum við taka skref-
ið lengra með því að losa okkur
við bygginguna, skólahúsið sjálft.
Við fáum að gista ókeypis í
skólunum á ferð okkar og höfum
þar aðstöðu til að vinna. Um leið
fáum við að kynnast aðstöðu jafn-
ingja okkar á Norðurlöndunum
sem hjálpar okkur að meta stöðu
okkar sjálfra heima fyrir. Áhrifin
sem ferðalagið hefur á listsköpun-
ina eru líka áhugaverð og virðist
okkur nú eftir að nær fjórar vikur
eru liðnar af ferðalginu að sífellt
nýtt umhverfi í ákveðinn tíma
örvi skapandi hugsun og það að
hreyfast úr einum stað í annan
gerist ekki bara á jarðkringlunni
heldur einnig innan huga okkar.
Við viljum benda á vefsíðu okk-
ar á netfanginu www.aeg-
is.is/lucky þar sem fleiri upplýs-
ingar og niðurstöður úr verkefn-
inu munu birtast reglulega.
í KAFFI hjá Hallgrimi Helgasyni.
HLUTI hópsins með Ingólfi á Amarhóli. EKIÐ í nóttinni.