Morgunblaðið - 27.08.1997, Blaðsíða 32

32 MIÐVIKUDAGUR 27. ÁGÚST 1997
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
+
Ástkær móöir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ÓLÖF GUÐJÓNSDÓTTIR,
Tjörn,
Akranesi,
síðast til heimilis
á dvalarheimilinu Höfða,
andaðist á Sjúkrahúsi Akraness mánudaginn
25. ágúst.
Böðvar Guðmundsson,
Guðmundur Guðmundsson,
Halla Guðmundsdóttir,
Una Guðmundsdóttir,
Kristín Guðmundsdóttir,
Kristinn Guðmundsson,
Guðjón Guðmundsson,
Dóra Guðmundsdóttir,
Hrefna Aðalsteinsdóttir,
Gunnþórunn Aðalsteinsdóttir,
Baldur Ólafsson,
Svanur Geirdal,
Magnús Þ. Pétursson,
Kirstín Benediktsdóttir,
Margrét Guðmundsdóttir,
Ólafur G. Ólafsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir og amma,
ÞÓRA MARTEINSDÓTTIR,
Þingholtsstræti 14,
Reykjavík,
lést á heimili sínu laugardaginn 23. ágúst.
Jarðarförin auglýst síðar.
Einar Jóhann Gíslason,
Sigrún Einarsdóttir, Páll Bergþór Guðmundsson,
Kristín Anna Einarsdóttir, Sigurður Stefánsson,
Marteinn Einarsson, Edda Margrét Hilmarsdóttir
Óskar Einarsson, Björk Ólafsdóttir
og barnabörn.
+
Dóttir mín og móðir okkar,
GUÐBJÖRG H. KRISTINSDÓTTIR,
lést föstudaginn 22. ágúst.
Útför hennar fer fram frá Fossvogskapellu föstudaginn 29. ágúst
kl. 10.30.
Sæunn Jónsdóttir,
Atli Freyr Ólafsson,
Hörður Flóki Ólafsson,
Snædís Ylfa Ólafsdóttir.
+
Móðir okkar.
ÁGÚSTA ÁGÚSTSDÓTTIR,
Kambaseli 27,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum laugardaginn 23. ágúst.
Sigurður O. Pétursson,
Þór Ottesen,
Björn O. Pétursson.
+
Faðir okkar,
JÓNMUNDUR GUNNAR GUÐMUNDSSON
frá Laugalandi,
lést á heimili sínu, Sandabraut 11, Akranesi, mánudaginn 25. ágúst.
Una, Guðmundur og Benedikt.
+
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim, er sýndu okkur samúð og hlý-
hug við andlát og útför föður okkar, tengdaföður og afa,
GRÍMS S. NORÐDAHL
bónda á Úlfarsfelli.
Sérstaklega viljum við þakka starfsfólki deilda 11A og 11E á Landspíta-
lanum, og öðrum sem önnuðust hann, fyrir vinsemd og góða umönun.
Skúli Norðdahl,
Inga Norðdahl, Daníel Þórarinsson,
Guðmundur Norðdahl,
Guðjón Norðdahl, Auðbjörg Pálsdóttir
og barnabörn.
ÓLAFUR HERMANN
EYJÓLFSSON
+ Ólafur Her-
mann Eyjólfs-
son fæddist í Hafn-
arfirði 17. ágúst
1927. Hann lést að
kvöldi 15. ágúst síð-
astliðins á Eyvind-
arstaðaheiði. For-
eldrar hans voru
hjónin Guðrún H.
Olafsdóttir, f. 9. júlí
1899 á Hliði á Álfta-
nesi, d. 8. apríl
1973, og Eyjólfur
Kristinsson skip-
stjóri, f. 7. nóvem-
ber 1895 á Snússu
(Ásatúni) í Hrunamannahr.,
Arn., d. 6. júlí 1977. Þau lyónin
bjuggu allan sinn búskap á Sel-
vogsgötu 2 í Hafnarfirði. Systk-
ini Ólafs voru fimm og komust
fjögur til fullorðinsára, nema
Eyrún, sem lést á þriðja aldurs
ári. Þau eru í aldursröð þessi:
Ragnheiður Eygló, f. 26. ágúst
1925, d. 1. feb. 1988. Þórunn
Marta, f. 25. maí 1931, d. 3.
nóv. 1992. Eyrún, f. 1932, d.
1935. Eyrún Sigurbjörg, f. 15.
sept. 1935, búsett í Hafnarfirði.
Inga María, f. 31. jan. 1941,
búsett í Hafnarfirði.
Hinn 7. júlí 1956, giftist Ólaf-
ur eftirlifandi eiginkonu sinni
Guðrúnu Jónsdóttur, talsíma-
verði, f. 19. apríl 1931 á
Drangsnesi við Steingríms-
fjörð. Þau eignuðust fjögur
börn, 1) Guðrún, f. 19. feb.
1956, maki Loftur Ingólfsson,
bifvélavirki, f. 17.
apríl 1955. _ Börn
þeirra eru: Ólafur,
f. 25. júní 1977,
Ingimar, f. 10. sept.
1981, Eyþór, f. 28.
des. 1985, Guði-ún
Arna, f. 9. júní
1993. 2) Jón Pétur
múrarameistari, f.
30. mars 1957, sam-
býliskona hans er
Helena Sagefors, f.
2. feb. 1961. Börn
Jóns Péturs og Sig-
ríðar Jakobínudótt-
ur eru: Höskuldur,
f. 4. júní, 1981, Guðrún, f. 29.
ágúst 1987. 3) Erlingur bakara-
meistari, f. 11. ágúst, 1962,
sambýliskona hans er Guðrún
Vilhjálmsdóttir bankastarfs-
maður, f. 31. mars 1961. 4)
Anna Björk nemi, f. 10. mars
1973, unnusti Snorri Dal
Sveinsson tamningamaður, f.
6. janúar 1972. Áður eignaðist
Ólafur Þórunni hjúkrunarfræð-
ing, f. 14. mars 1954, maki Sig-
urður Björnsson, börn þeirra
eru: Snorri Páll og Hólmfríður
Björk.
Ólafur var áhugamaður um
söngstarf, hestamennsku og
útivist. Hann var virkur félagi
í karlakórnum Þröstum og
hestamannafélaginu Sörla.
Útför Ólafs fer fram frá
Hafnarfjarðarkirkju í dag 27.
ágúst og hefst athöfnin klukk-
an 13.30.
Aðeins vantaði _tvo daga upp á
að frændi minn, Ólafur Hermann,
yrði sjötugur, en hann varð bráð-
kvaddur 15. ágúst sl. Það var gott
að eiga frændfólk í Firðinum og
naut ég þess í ríkum mæli og nýtti
mér oft. Mæður okkar voru góðar
systur sem ræktuðu garðinn sinn
vel. Óli var kvæntur góðri konu,
Guðrúnu Jónsdóttur. Börn Óla voru
fimm, öll dugmikil og falleg eins
og foreldrarnir. Síðast þegar við
hittumst, stóðum við yfir moldum
náins ættingja. Þar söng hann með
sinpi fallegu tenórrödd kveðjusálm
séra Hallgríms Péturssonar, „Allt
eins og blómstrið eina“.
Sá drekkur hvem gleðinnar dropa í grunn
sem dansar á fáksspori yfir grund.
í mannsbarminn streymir sem aðfallsunn
af afli hestsins og göfugu lund.
Maðurinn einn er ei nema hálfur
með öðmm er hann meiri en hann sjálfur.
Og knapinn á hestbaki er kóngur um stund
kórónulaus á hann ríki og álfur.
(Einar Benediktsson)
Óli frændi minn í Hafnarfirði
fékk að fara með reisn og sæmd.
Hann hafði mikið yndi af hestum
og naut þess í botn að umgangast
þá. Hann var í hópi ferðafólks á
hestum þegar kallið kom. Góður
Guð, hjálpaðu þeim sem eftir sitja.
Blessuð sé minning góðs drengs.
Sigríður G. Johnson.
Minn kæri bróðir er horfinn svo
snöggt. Við stöndum eftir með sorg
í hjarta og spyijum: Hvernig gat
þetta orðið? Hann, sem var orðinn
svo hress eftir alvarleg veikindi, og
lífið virtist blasa við honum aftur.
+
Elskulegur bróðir okkar,
ÞORSTEINN EIRÍKSSON
Teigaseli 1,
lést á Vífilsstaðaspítala mánudaginn
25. ágúst.
Sigríður Eiríksdóttir,
Friðgeir Eiríksson.
+
Eiginmaður minn,
SVEINBJÖRN JÓHANNESSON
bóndi,
Hofsstöðum,
Garðabæ,
er lést þriðjudaginn 19. ágúst, verður jarð-
sunginn frá Vídalínskirkju, Garðabæ, föstu-
daginn 29. ágúst kl. 13.30.
Sigríður Gísladóttir,
Sigríður Sveinbjörnsdóttir, Jón Ögmundsson,
Kristin Sveinbjörnsdóttir, Gylfi Mattíasson,
Jóhannes Steingrimsson,
Jóhannes Sveinbjörnsson, Soffía Böðvarsdóttir,
Áslaug Sveinbjörnsdóttir, Sveinn Sæland,
barnabörn og barnabarnabörn.
Hann hefði orðið 70 ára 17. ág-
úst og fór norður til sonar síns til
að fara í hestaferð og eyða afmælis-
deginum á hestbaki inni á milli fjall-
anna í víðáttu heiðanna við vötnin
blá; þar fann hann mestan unað.
Við fórum oft saman á hestbak
og nutum þess að láta klárana
spretta úr spori og syngja saman
svo undir tók í hlíðunum í kringum
okkur. Nú hefur hann farið í sína
síðustu ferð. Hamingjusamur og
glaður var hann þennan dag, er
hann skyndilega hneig niður á
inakka hestsins og var allur á sömu
stundu.
Við Óli ólumst upp við ástríki
góðra foreldra þar sem söngur var
í hávegum hafður. Hann var góður
söngmaður og söng 1. tenór í karla-
kórnum Þröstum og fleiri kórum.
Hann var eini sonur foreldra ökkar.
Við vorum fjórar systur, sem ól-
umst upp með honum og nutum
sannarlega umhyggju hans og
ástríkis alla tíð. Nú kveðjum við
hann systurnar tvær, sem eftir lif-
um, með trega en mikilli þökk fyrir
að hafa átt svo góðan bróður og
félaga.
Góður guð lýsi honum veginn á
eilífðarbraut.
Inga María Eyjólfsdóttir.
Það var erfitt símtalið sem ég
fékk föstudagskvöldið 15. ágúst frá
Erlingi Ólafssyni frænda, um að
pabbi hans hefði látist þá um kvöld-
ið. Ég vissi að Óli frændi var í hesta-
ferð fyrir norðan með Jóni Pétri
syni sínum, en þannig ætlaði hann
að halda upp á sjötugsafmælið í því
umhverfi sem hann unni mest.
Hann lést á hestbaki á Eyvindar-
staðaheiði. Fyrir nokkrum árum
hafði hann gengið undir erfiða
hjartaaðgerð og þrátt fyrir eljusemi
í endurhæfingu náði hann ekki upp
þreki. Hann Oii frændi var einn af
mínum bestu vinum frá barnæsku
og sérstaklega nú síðustu ár áttum
við ánægjulegar stundir sameigin-
legar sem söngfélagar í fjölskyldu-
kórnum og í hestamennskunni.
Ég minnist ávallt þess tíma sem
Óli frændi var á sjónum sem loft-
skeytamaður á togurum, en þá átti
ég heima á Selvogsgötunni, að fjöl-
skyldulífið lifnaði við með gesta-
gangi, glaðværð og söng þegar Óli
kom í land. Fyrstu búskaparárin
okkar Bjargar voru á Ölduslóðinni
í kjallaranum hjá Óla en við innrétt-
uðum hann í sameiningu og kynnt-
ist ég honum þá enn frekar og
komst að raun um hversu heil-
steyptan persónuleika þann hafði
að geyma. Verst þótti Óla að fjar-
lægja allt dótið sitt en hann var
ótrúlegur safnari allskonar véla-
hluta í bíla o.fl. en hann hélt gang-
andi um áraraðir gamalli Pobedu
sem var rússnesk bílategund. Það
var ávallt mikill léttleiki og söngur
í kringum Óla hvort heldur á
mannamótum eða í reiðtúrum. Við
áttum okkar síðasta reiðtúr nú í
júní en þá fórum við Sléttuhlíðar-
hringinn og ræddum mjög djúpt
saman um lífið og framtíðina. Þá
fann ég að hann var óhress með
að geta ekki sinnt hestamennskunni
sem skyldi og talaði jafnvel um að
hætta henni alveg. Ég hvatti hann
til að koma einn dag í sumarferð
Sörla í júlí en hann sá sér ekki
fært að koma með. Nú hefur Óli
bæst í hóp systkina sinna og verður
örugglega vel séð um hann á þeim
stað.
Elsku Gógó, þú hefur misst þinn
besta vin og lífsförunaut en við
erum þátttakendur í sorg þinni sem
er sár og full af söknuði. Megi bless-
un Guðs veita þér og fjölskyldunni
styrk. Blessuð sé minning hans.
Allt eins og blómstrið eina
upp vex á sléttri grund
fagurt með fijóvgun hreina
fyrst um dags morgunstund,
á snöggu augabragði
af skorið verður fljótt,
lit og blöð niður lagði,
líf mannlegt endar skjótt.
(H. Pétursson.)
Kristinn Arnar Jóhannesson.