Morgunblaðið - 16.12.1997, Blaðsíða 34

34 ÞRIÐJUDAGUR 16. DESEMBER 1997
LISTIR
MORGUNB LAÐIÐ
DANSINN stiginn í Yndisfríð og ófreskjan sem frumsýnt verð-
ur í Þjóðleikhúsinu.
Yndisfríð og ófreskjan
Á STÓRA sviði Þjóðleikhússins
er fyrirhugað að frumsýna ævin-
týraleikinn Yndisfríð og
ófreskjan 11. janúar nk. og eru
æfingar vel á veg komnar.
Verkið byggist á samnefndu sí-
gildu ævintýri af frönskum upp-
runa (La Belle et le Bete), sem
hefur verið uppspretta ótal
skáldsagna, ævintýra og leikrit,
en í uppfærslu Þjóðleikhússins er
stuðst við nýja, enska leikgerð.
Leikendur eru Steinunn Ólína
Þorsteinsdóttir og Sigrún
Waage, sem skipta með sér hlut-
verki Yndisfríðar, Örn Árnason,
Arnar Jónsson, Ragnheiður
Steindórsdóttir, Valur Freyr Ein-
arsson, Anna Kristín Arngríms-
dóttir og Gísli Rúnar Jónsson.
Þórarinn Eldjárn þýddi verkið
og samdi söngtexta, danshöfund-
ur er Hany Hadaya, tónlistin er
eftir Jóhann G. Jóhannsson, tón-
listarstjóra Þjóðleikhússins og
Sigurjón Jóhannsson er höfundur
búninga og leikmyndar. Ljósa-
hönnuður er EgiII Ingibergsson.
Leikstjóri er Kolbrún Halldórs-
dóttir.
Saga á mörkum
tveggja heima
í ÖÐRUM heimi heitir ný barna-
bók eftir Hildi Einarsdóttur. Hr-
ingur er 11 ára strákur sem býr yf-
ir ríku ímyndunarafli. Hann flytur
ásamt fjölskyldu sinni til Reykja-
víkur og þarf að takast á við nýtt
umhverfi fjarri gömlu vinunum og
byrja í nýjum skóla þar sem hann
verður fyrir ýmsu andstreymi. Þeg-
ar afi hans og besti vinur fellur frá
saknar drengurínn hans mjög og
telur sig finna fyrir návist hans.
Þetta er önnur bók Hildar en ár-
ið 1994 sendi hún frá sér söguna
Dekurdrengur í dreifbýlisbomsum.
Hildur á tvo syni og segir að svo
virðist sem það eigi betur við sig að
skrifa sögur um drengi en stúlkur.
Hún lýsir nýju bókinni sem ærsla-
fullri sögu með alvarlegum undir-
tón. „Aðalsöguhetjan, Hringur, hef-
ur ríkt ímyndunarafl og segir
gjarnan ýkjusögur af sjálfum sér
og öðrum. Jafnöldrum sínum í skól-
anum kemur hann undarlega fyrir
sjónir, þeim finnst hann stórskrít-
inn og nokkrir krakkar taka upp á
því að leggja hann í einelti,“ segir
Hildur. „Fljótlega eftir að sagan
hefst missir hann afa sinn sem er
honum mjög nákominn og á hann
erfitt með að sætta sig við þennan
snögga og óraunverulega missi.
Hann heimsækir afa sinn í draumi
og afinn endurgeldur honum heim-
sóknimar og veitir honum góð ráð í
lífsbaráttunni.“ Kímni Hrings og
ærslafengin náttúra hjálpa honum
að takast á við mikinn vanda og
mitt í öllum hremmingunum eign-
ast hann tvo vini og bralla þau ým-
islegt saman.
Sagan fjallar
fyrst og fremst
um gildi vinátt-
unnar. „Mig lang-
aði líka til að ýta
undir ímyndunar-
aflið hjá krökkum
og þess vegna er
sagan á mörkum
ffiidur þess raunverulega
Einarsddttir qg óraunverulega.
Eg vil að einnig
benda á að það er ekkert að því að
vera svolítið skrítinn og skera sig
úr. Sem betur fer er til mikið af
skrítnu fólki sem gerir lífið bara
fjölbreytilegra og skemmtilegt,"
segir Hildur. „Það er alveg ástæðu-
laust að vera að leggjast á slíkt
fólk. Bókin fjallar einnig um það
hvað það getur verið sem fær
krakka til að leggja jafnaldra sína í
einelti, en einelti getur haft mjög
alvarlegar afleiðingar fyrir þann
sem fyrir því verður.“ Sagan beinir
ekki síður þeim tilmælum til for-
eldra um að haga uppeldi barna
sinna eftir eðli barnanna sjálfra en
ekki þeirra eigin hugmyndum um
hvernig börn eigi að vera. Mikil-
vægt sé að leyfa börnum að njóta
sín út frá eigin forsendum.
Davíð Odds-
son les í
Leikhús-
kjallaranum
VAKA- Helgafell efnir til bók-
menntakvölds í Leikhúskjallaranum
í kvöld kl. 20.30. Þar verður lesið úr
nýjum bókum. Meðal þeirra sem
koma fram er Davíð Oddsson er les
úr bók sinni Nokkrir góðir dagar án
Guðnýjar, Amaldur Indriðason les
úr bók sinni Synir duftsins, Elín
Ebba Gunnarsdóttir les úr smá-
sagnasafninu Sumar sögur, og Ey-
vindur P. Eiríksson les úr Landinu
handan fjarskans. Þá verður lesið
úr þýddum bókum og skáldsögun-
um Konan sem gekk á hm-ðir eftir
Roddy Doyle, Tilræðinu eftir Harry
Mulisch og Dóttur himnanna eftir
Amy Tan.
Jóhanna á
Sólon Islandus
TÓNLEIKAR Jóhönnu V. Þór-
hallsdóttur og hljómsveitar hennar
verða á Sólon íslandus í kvöld kl.
21.
Jóhanna gaf nýverið út geisla-
plötuna Flauelsmjúkar hendur sem
hefur að geyma 14 lög, tangóa,
sveiflur og melódíur.
Hljómsveitina skipa þau Aðal-
heiður Þorsteinsdóttir, Páll Torfi
Önundarson, Sveinbjörn I. Baldurs-
son, Tómas R. Einarsson og Þor-
bjöm Magnússon.
HÁTÍÐLEG
AÐ VENTU STUND
TONLIST
Hallgrfmskirkja
JÓLATÓNLEIKAR
Kristján Jóhannsson óperusöngvari,
Mótettukór Hallgrímskirkju, Hljóm-
skálakvintettinn, Douglas A. Brotchie
og Daði Kolbeinsson, undir stjórn
Harðar Áskelssonar fluttu íslensk og
erlend jólalög. Laugardagurinn 13.
desember, 1997.
AÐVENTAN hefur á seinni árum
fengið aukið vægi í samkomuhaldi
kirkjunnar hér á landi og eru að-
ventutónleikar einna mest áberandi
þátturinn, þar sem hver kirkja, eftir
efnum og ástæðum syngur inn helgi
jólanna. Á jólatónleikum í Hall-
grímskirkju sl. laugardag var Krist-
ján Jóhannsson ópemsöngvari, eins
og sagt var fyrram, forsöngvari en
með honum söng Mótettukór Hall-
grímskirkju undir stjórn Harðar
Askelssonar, er naut einnig aðstoð-
ar Hljómskálakvintettsins, Daða
Kolbeinssonar óbóleikara og Dou-
glas A. Brotchie, er lék undir á Kla-
is-orgel kirkjunnar.
Tónleikarnir hófust á Þjóðsöngn-
um, er var fluttur af öllum þátttak-
endum með miklum glæsibrag.
Annað viðfangsefnið var eitt falleg-
asta jólalag okkar íslendinga, Nótt-
in var sú ágæt ein, lag Sigvalda
Kaldalóns við ljóð séra Einars Sig-
urðssonar í Heydölum. Lagið var
uppfært eins og víxlsöngur
Mótettukórsins og Kristjáns við
óbósamleik Daða Kolbeinssonar. I
báðum þegar nefndum lögunum var
söngur Kristjáns einstaklega fal-
lega mótaður. Tvö næstu lögin voru
aðeins sungin af kómum, fyrst
sálmalag frá 15. öld, Oss barn er
fætt, í fallegri raddsetningu eftir
Samuel Scheidt (1587-1654) og
jólalag eftir Áskel Jónsson ágætt
lag í fallega mótaðri raddsetningu
eftir Jón Hlöðvé Áskelsson og voru
báðar raddsetningarnar mjög vel
fluttar af Mótettukórnum.
Kansóna á tólfta tóni, eftir
Giovanni Gabrieli (1557-1612) var
leikin af Hljómaskála-kvintettinum
og Douglas A. Brotehie og hljómaði
þessi skemmtilega „ecco“ tónlist
mjög sannfærandi og líklega ekki
svo fjarri því sem hljóman hennar
hefur verið rétt um aldamóti 1600, í
Markúsarkirkjunni suður í Feneyj-
um. Johann Eccard (1553-1611)
átti næsta lag, er nefnist Maria fer
um fjallveg, við texta eftir Sigur-
björn Einarsson biskup. Þetta fal-
lega tónverk var sérlega vel sungið
af Mótettukórnum.
Ave María, eftir Gounod, samin
yfir fyrstu prelúdíuna í Das
wohlteperierte Clavier, eftir J.S.
Bach, er fallega gerð laglína, sem
hefur orðið að þola margvíslegar
endurbætur, varðandi flutning og
að þessu sinni var bætt við óbórödd,
sem fyrir undirritaðan hljómaði
ekki sannfærandi, þrátt fyrir ágæt-
an flutning og sérstaklega fallega
mótaðan söng Kristjáns Jóhanns-
sonar, sem fyrir hlé reis hæst í lista-
verkinu Ave Maria eftir Sigvalda
Kaldalóns, við texta Indriða Einars-
sonar. Á milli þessara laga söng
Mótettukórinn raddsetningu Pra-
etoriusar (1571-1621) yfir sálma-
lagið Hin fegusta rósin er fundin og
eins allt sem kórsinn flytur, var
þetta fallega lag flutt af miklum
innileik.
Hljómskálakvintettinn flutti svo
raddsetningu Eccards á Resonet in
laudibus, fornum kirkjusöng, og þar
eftir söng kórinn Syng Guði himna
hjörð, í ágætri raddsetningu Jóns
Þórarinssonar. Með lúðrakvintett-
inum og orgelinu söng kórinn svo
raddsetningu Eccards á Sjá himins
opnast hlið og þætti Eccards lauk
með smá mótettu við texta þýðingu
ÞAÐ sem einkenndi söng Kristjáns var þýð og mjúklega mótuð
tónmótun.
Sólarhringstörn
KRISTJÁN Jóhannsson
óperusöngvari og Mótettukór
Hallgrímskirkju gerðu það ekki
endaslepptá sunnudag þegar
útlit var fyrir að fresta yrði
tvennum tónleikum á Akureyri
vegna ófærðar. Kristján og
kórinn létu sig ekki muna um að
aka í rútu til Akureyrar, halda
þar tvenna tónleika og keyra
síðan suður aftur í einum rykk.
Allt ferðalagið með viðkomu á
Akureyri tók því tæpan
sólarhring.
„Þetta var mikið ævintýri og
ég er mjög þakklátur kórnum
fyrir að taka svona skemmtilega
vel í þetta allt saman,“ sagði
Kristján í samtali við Mbl. „Það
varð nú varla til baka snúið því
helmingurinn af kórnum náði í
fyrstu vél og þá einu sem komst
norður. Við hin sátum eftir með
sárt ennið. Svo var ákveðið að
keyra norður og við vorum ekki
komin til Akureyrar fyrr en rétt
upp úr átta um kvöldið. Við
færðum tónleikana sem áttu að
vera klukkan fímm til hálfníu
og okkur gáfust tuttugu
mínútur til að koma okkur í
matrósafötin og upp á svið.
Kórinn notaði tímann í rútunni
til að hita upp og það var
hálfgerð Verslunarmanna-
helgarstemmning yfír þessu hjá
okkur,“ sagði Krislján. „Eftir
fyrri tónleikana gáfum við
okkur rétt tíma til að fá okkur
kaffisopa áður en við skelltum
okkur í seinni tónleikana. Þeim
var lokið um hálfeitt og þá
stukkum við beint upp í rútuna
og keyrðum suður. Við komum
ekki til baka fyrr en klukkan sjö
morguninn eftir og sumir í
kórnum þurftu að fara beint í
vinnu, upp á húsþök eða inn í
kennslustofur. Ég veit að allir
Akureyringar eru óskaplega
þakklátir því hvað kórfólkið
lagði hart að sér við að gera
þetta að veruleika," sagði
Kristján.
Framundan eni tvennir
tónleikar hjá Kristjáni í
Hallgrímskirkju en eins og
kunnugt er seldust allir miðar
upp á svipstundu á fyrstu
tónleikana og var þá bætt við
tónleikum til að koma til móts
við þá fjölmörgu sem þyrstir að
hlýða á Kristján syngja. „Síðan
ætlum við að eiga yndisleg jól í
faðmi fjölskyldunnar hér á
íslandi, en það eru orðin fímm
ár síðan við vorum hér á jólum
síðast,“ sagði Kristján Jóhnsson
óperusöngvari.
Sigurbjörns Einarssonar, Mig huldi
dimm og döpur nótt, er var sérlega
fallega sungin.
Kristján leiddi svo sönginn í
þremur síðustu lögunum, sem vora
Ó, helga nótt, eftir A.C. Adam,
Heims um ból, eftir Graber og Guðs
kristni í heimi, gamalt sálmalag í
raddsetningu Willcocks, sem öll
voru glæsilega flutt af söngsnill-
ingnum okkar, Kristjáni Jóhanns-
syni. Það sem einkenndi söng hans
var þýð og mjúklega mótuð tónmót-
un, er féll mjög vel við kórinn og
báðum, Kristjáni og Herði,
Mótettukórnum og öllum er stóðu
að þessum tónleikum. Ber að þakka
fyrir sérlega hátíðlega aðventu-
stund.
Jón Ásgeirsson