Morgunblaðið - 16.12.1997, Blaðsíða 46

46 ÞRIÐJUDAGUR 16. DESEMBER 1997
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
LEIFUR
GUÐLA UGSSON
+ Leifur Guð-
laugsson var
fæddur 1. april
1923 að Árbæ við
Reykjavík. Hann
andaðist á Land-
spítalanum í
Reykjavík 6. des-
ember síðastliðinn.
Hann var sonur
hjónanna Guðrúnar
Eyleifsdóttur frá
Árbæ, f. 1893, hún
lést árið 1960 og
Guðlaugs Guð-
laugssonar frá
Þverá í Síðu, vöru-
bílstjóra í Reykjavík, f. 1882,
hann lést árið 1957. Systkini
Leifs eru; 1) Ásta, f. 1916, hún
lést 22. ágúst 1983, eiginmaður
hennar var Björgvin Grímsson
stórkaupmaður, f. 1914 hann
lést 5. janúar 1992. 2) Elín, gift
Ralph Hannam, fyrrverandi
sendiráðsstarfsmanni. 3) Er-
lendur, prentari, ókvæntur. 4)
Guðrún, eiginmaður hennar
var Björgvin Einarsson frá
Kárastöðum, f. 1921 hann lést
16. desember 1985.
Leifur kvæntist Þórunni
Jónsdóttur árið 1945 og eignuð-
ust þau fimm börn: 1) Arndísi,
hún lést 25. mai 1948, þá sjö
ára gömul. 2) Guðrúnu, kenn-
ara, eiginmaður hennar er Sig-
urður Oskarsson, vélvirki, þau
eiga þijú börn. 3) Amdís,
bankastarfsmaður, eiginmaður
hennar er Guðmundur Bene-
diktsson, leigubílstjóri, þau
eiga tvö börn. 4) Bragi Þór,
verkstjóri, eiginkona hans er
'v Hildur Ríkarðsdóttir, sjúkra-
liði, þau eiga þijú börn, 5) Jón
Trausti, skrifvélavirki, eigin-
kona hans er Oddný
Jóhannesdóttir,
þroskaþjálfi, þau
eiga þijú börn.
Leifur og Þórunn
slitu samvistum.
Leifur kvæntist
Stellu Tryggvadótt-
ur 1. október 1955
og eignuðust þau
fjögur börn: 1)
Tryggva Rúnar,
rafsuðumann, eig-
inkona hans er Sig-
ríður Sjöfn Sigur-
björnsdóttir, þau
eiga eitt barn. 2)
Salvöru sem lést nýfædd. 3)
Guðlaug Ómar, bifvélavirkja,
eiginkona hans er Soffía Jóna
Bjarnadóttir, kennari, þau eiga
fjögur börn. 4) Hilmar Þór,
framkvæmdastjóri, hann þijú
böm.
Leifur keypti sinn fyrsta
vömbil 1941 og ók honum fyrir
breska setuliðið til ársins 1943
að hann réðst til bifreiðastöðv-
ar Steindórs og vann hjá honum
við akstur á litlum og stómm
langferðabifreiðum í tíu ár,
Iengi vel á leiðinni Eyrarbakki-
Stokkseyri og Keflavík-Sand-
gerði. Arin 1955-1960 ekur
hann sinni eigin vörubifreið
fyrir Reykjavíkurborg og vinn-
ur síðan við strengjasteypu-
vinnu til 1967, þá ræðst hann
til skrúðgarða Reykjavíkur-
borgar sem verkstjóri og er þar
í tæp þijátíu ár eða þar til hann
hættir um áramótin 1993-’94
vegna aldurs.
Utför Leifs fer fram frá
Kirkju óháða safnaðarins við
Háteigsveg í dag og hefst at-
höfnin klukkan 15.

+
Móðir okkar og tengdamóðir,
LÍNA DALRÓS GÍSLADÓTTIR,
Bolungarvík,
andaðist á Landspítalanum sunnudaginn
14. desember.
Kveðjuathöfn fer fram frá Kópavogskirkju
fimmtudaginn 18. desember kl. 16.00.
Jarðsett verður frá Hólskirkju í Bolungarvík
iaugardaginn 20. desember kl. 14.00.
Guðmunda Jóhannsdóttir, Kristján Pálsson,
Guðbjörg Jóhannsdóttir,
Óskar Jóhannsson, Elsa Friðriksdóttir,
Áslaug Jóhannsdóttir,
Jóhann Líndal Jóhannsson, Elsa Gestsdóttir,
Alda Jónsdóttir, Ingibergur Jensen,
Steinunn Felixdóttir,
Sigurvin Jónsson,
Sveinn Viðar Jónsson, Auður Vésteinsdóttir
og aðrir aðstandendur.

+
Elskulegur sonur okkar, bróðir, mágur og
frændi,
JÓN KONRÁÐ KRISTJÁNSSON,
lést á Landspítalanum í Kópavogi föstudaginn
12. desember.
Kristján Hans Jónsson,
Ásdís G. Konráðsdóttir,
Sólveig Kristjánsdóttir, Finnur Óskarsson,
Sigríður Kristjánsdóttir, Björn K. Svavarsson,
Kristján Rúnar Kristjánsson, Katrín Sveinsdóttir,
Stella Kristjánsdóttir, Svavar Svavarsson,
Ragnar Frank Kristjánsson, Ulla Pedersen
og systkinabörn.
Elsku pabbi. Ég vil með fáeinum
orðum lýsa þeim tilfínningum sem
ég ber í mínu hjarta. Þú varst allt-
af vinur minn og ég þinn.
Þú hófst snemma lífsbaráttuna
og eignaðist þitt fyrsta barn, hana
Amdísi hálfsystur mína sem var
mikil pabbastelpa, þegar þú varst
aðeins átján ára gamall. Arndís lést
úr erfiðum sjúkdómi, aðeins sjö ára
gömul. Það hefur verið erfitt fyrir
þig, ungan mann sem er að byija
að fóta sig í lífinu, að missa svo
ungt barn sem skipaði stóran sess
í þínu hjarta líkt og öll þín börn.
Enginn getur lýst því hvernig það
er að missa bam, nema sá sem
hefur lent í því sjálfur.
Þú upplifðir margt í gegnum vöru-
bílaaksturinn hjá breska setuliðinu
á stríðsárunum, á litlum og stómm
langferðabflum hjá Bifreiðastöð
Steindórs í nær tíu ár, á eigin vöm-
bfl hjá borginni og sem verkstjóri
hjá Reykjavíkurborg, en þar vannst
þú þar til þú hættir störfum sökum
aldurs. Frásagnargáfa þín var ein-
stök og skemmtileg og sagðir þú
okkur bræðmnum og fjölskyldum
okkar ótal skemmtilegar og átakan-
legar sögur frá þessum tímum.
Mér eru minnisstæðar margar
ferðirnar í framsætinu hjá þér, sem
fimm til sex ára stráklingur, á vöm-
bílnum þínum þegar við fómm að
sækja sand upp í Gufunes. Síðan
var keyrt aftur í bæinn og sandinum
sturtað í vegi borgarinnar, þá spjöll-
uðum við oft um fótboltann sem
ég hafði svo mikinn áhuga á.
Fyrir rúmum fímmtán árum
snerir þú við blaðinu í lífinu og
hófst mjög reglusamt líferni og átt-
ir því mörg hamingjusöm ár með
fjölskyldu þinni. Ár sem þú helgað-
ir einkum barnabörnunum. Bömin
sakna þín mikið, en vita að nú er
veikindum þínum lokið og þér líður
vel.
Þegar veikindin komu í ljós sýnd-
ir þú, elsku pabbi, mikinn styrk sem
styrkti okkur öll þannig að við átt-
um margar gleðistundir saman þar
til hinsta kallið kom. Ég veit að nú
ertu kominn til þinnar elskulegu
dóttur og þar mun þér líða vel. Guð
varðveiti þig og geymi.
Guðlaugur Ómar.
í dag þegar við fylgjum Leifi
bróður mínum síðasta spölinn í
þessu lífi, langar mig til að minnast
hans með nokkrum orðum.
Leifur var góður drengur, hrekk-
laus og heiðarlegur í hvívetna.
Hann var skemmtilegur, skapgóður
og hafði góða söngrödd. Það var
því ánægjulegt að heyra hann
syngja íslensk þjóðlög og húsganga.
Þegar við systkinin vorum að
alast upp hér í Reykjavík, var hún
óðum að breytast úr bæ í borg og
framfarirnar blöstu við á öllum svið-
um. Leifur fór snemma að vinna
eins og altítt var á þeim tímum og
vann meðal annars sem sendisveinn
með barnaskólanáminu.
Að því námi loknu stundaði hann
ýmsa vinnu, svo sem við strengja-
steypu og önnur verkamannastörf
eins og til féll. Síðan varð hann
leigubílstjóri og vann þá meðal ann-
ars um tíma hjá Steindóri Einars-
syni við akstur hópferðabíla. Leifur
var lipur og röskur og traustur bíl-
stjóri. Þá var hann einnig um
margra ára skeið verkstjóri hjá
garðyrkjudeild Reykjavíkurborgar.
Það er vart hægt að minnast
Leifs bróður míns án þess að geta
um æskuheimiii okkar. Atvinnuleysi
var mikið á uppvaxtarárum okkar
systkinanna. Faðir okkar hafði að-
eins stopula vinnu eins og margir
í þá daga, en þó get ég ekki sagt
að við systkinin höfum fundið fyrir
fátækt á heimilinu, enda var þá
ekki til siðs að kvarta. Og þegar
við fórum að vinna, hvert af öðru,
vænkaðist hagur fjölskyldunnar von
bráðar.
Ekki brást það heldur, að þegar
leið fram á aðfangadag, barst mat-
arilmurinn úr eldhúsinu og klukkan
6 var sest að matarborðinu. Að
máltíðinni lokinni var farið að taka
upp gjafapakkana, mjúka eða
harða. Síðan voru jólasálmar
sungnir og lék mamma þá undir á
orgel. Að því búnu las pabbi jóla-
hugvekju. Seinna um kvöldið feng-
um við epli, sem voru eini jólaávöxt-
urinn í þá daga og við höfðum ekki
séð síðan um síðustu jól.
Við systkinin söknum Leifs bróð-
ur okkar og biðjum honum, eigin-
konu hans og niðjum öllum blessun-
ar Guðs.
Erlendur Guðlaugsson.
„í upphafi ert þú hvorki einn né
neinn og býrð hvorki þar né hér.
Þú hvílir á armi móður þinnar og
ert aðeins einn af nafnlausum son-
um jarðar. Og þið tvö saman eruð
aðeins liður í endalausri röð mæðra
og barna, sem bíða forlaga sinna.“
(William Heinesen.)
Genginn er drengur góður. Leifur
upplifði margt á sinni ævi. Hans
uppvaxtar- og mótunarár voru árin
fyrir og eftir heimskreppuna miklu.
Hann var af þeirri kynslóð, sem
byggði upp íslenska velferðarþjóð-
félagið. Osérhlífni einkenndi þenn-
an mann, margar raunir mátti hann
ganga í gegnum. Þó birti oft og
þá naut hann sín vel. Við kynnt-
umst Leifi fyrst þegar Soffía systir
okkar kynntist Guðlaugi Ómari
mági okkar. Þá kynntumst við lífs-
sögu Leifs og virðing okkar jókst
eftir því sem árin liðu. Leifur var
hávaxinn, myndarlegur og krafta-
lega vaxinn. Á sínum yngri árum
hafði hann gaman af aflraunum
ýmiss konar, en vinnan og heimilið
gengu fyrir, eins og hjá flestum af
hans kynslóð. Síðustu áratugina
starfaði hann sem verkstjóri hjá
Reykjavíkurborg og við vitum að
hann var ekki ánægður þegar Elli
kerling þvingaði hann til að hætta.
Hann átti mörg ár inni og víst er
að margur sjötugur maðurinn býr
yfir fullri starfsorku. En þá gafst
meiri tími til að sinna fjölskyld-
unni, Stellu, eftirlifandi eiginkonu
hans, börnum og sérstaklega barna-
bömunum. Það var aðdáunarvert
hversu vel hann sinnti barnabörn-
unum sínum. Þau eiga eftir að
sakna afa síns og minnast hans
með söknuði. Við viljum votta Stellu
innilega samúð, börnum Leifs sem
og bamabömum og barnabarna-
börnum, fjölskyldu og vinum samúð
okkar og virðingu. Minningin um
góðan mann sem uppréttur gekk á
vit örlaga sinna, sáttur við Guð og
menn, lifír. Hetjulegri baráttu hans
við vágest samtíðarinnar, krabba-
meinið, var eftir tekið. Guð blessi
minningu Leifs Guðlaugssonar.
Sævar Bjarnason, Katrín
Bjarnadóttír, Agnes
Helga Bjarnadóttír
Elsku Leifur. Ég get ekki orða
bundist að rita til þín fáeinar línur
í dag þegar við kveðjum þig í síð-
asta sinn.
Við kynntumst fyrst fyrir rúmum
tuttugu ámm þegar ég vann sem
sumarstarfsmaður hjá Garðyrkj-
unni. Þú varst skemmtilegur verk-
stjóri og varst einkar laginn við að
fá okkur krakkana til þess að vinna
vei því þú hrósaðir okkur mikið og
treystir okkur. Tveimur áram
seinna varstu orðinn tengdafaðir
minn þegar ég og Ómar kynntumst
og hófum okkar sambúð.
Betri tengdaföður er ekki hægt
að hugsa sér. Þú varst alltaf boðinn
og búinn til þess að hjálpa okkur á
allan þann hátt sem þú gast og
mikið gast þú. Þú komst alltaf þeg-
ar við báðum þig um að passa, al-
veg sama hvernig á stóð hjá þér,
börnin gengu fyrir öllu. Börnin
muna ótal bíltúra, upp í Lágafells-
kirkjugarð, að leiðinu hennar Am-
dísar, litlu dóttur þinnar, í Foss-
vogskirkjugarði og að öllum leiðun-
um sem þú sást um þar, á gamlar
æskuslóðir, austur í Hveragerði o.fl.
Þegar farið var austur í Hveragerði
var alltaf stoppað í „Litlu Kaffistof-
unni“ eða „Kleinukoti" eins og þú
og börnin sögðuð og allir fengu sér
kleinu. Vinir og vinkonur voru allt-
af velkomin með og þú varst þekkt-
ur sem „afí Leifur" meðal allra
barnanna í kringum okkur.
Þú varst mér mikil stoð og stytta
meðan ég var í kennaranáminu með
fjögur börn. Atli, yngsti sonur okk-
ar, var á leikskóla en Leifur gat
alltaf treyst því að afi kæmi á
morgnana og gæfí honum að borða
og kæmi honum í skólann, enda
hafðir þú miklar áhyggjur af því
hver myndi passa hann þegar þú
féllir frá. Guð gaf þér heilt ár leng-
ur en þú gerðir ráð fyrir í upphafi
þannig að þú gast passað Leif alveg
þar til ég útskrifaðist. Það verður
stórt skarð í lífi okkar allra, hér í
Vesturberginu, nú þegar þú kemur
ekki reglulega á hveijum degi,
svona bara til að athuga hvernig
við höfum það og rétt að sjá okk-
ur. Mér þykir því við hæfi að enda
þessar hugleiðingar mínar til þín
með spakmælum úr Hávamálum:
Veistu ef þú vin átt
þann er þú vel trúir
og vilt þú af honum gott geta,
geði skaltu við þann blanda
og gjöfum skipta,
fara að finna oft.
Elsku Stella. Missir þinn er mik-
ill. Þú hefur misst eiginmann sem
hefur verið þér stoð og stytta í
mörg ár. Við biðjum öll góðan Guð
að varðveita þig og styrkja í sorg
þinni.
+
Faðir okkar,
ANALfUS HAGVAAG,
Barmahlíð 34,
Reykjavík,
sem lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur þann 12. desember síðastliðinn, verður
jarðsunginn frá Háteigskirkju föstudaginn 19. desember kl. 13.30.
Svanfríður Hagvaag,
Matthías Hagvaag.
+
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma,
HALLDÓRA JÓNSDÓTTIR,
Skjóli v/Kleppsveg,
áður Hjarðarhaga 40,
lést sunnudaginn 14. desember.
Jarðarförin auglýst síðar.
Hrefna Jónsdóttir, Len Hurley,
Guðrún Jónsdóttir, Þráinn Árnason,
Jón Halldór Þráinsson,
Hrefna Þráinsdóttir.
Soffía.