Morgunblaðið - 10.02.1998, Side 56

56 ÞRIÐJUDAGUR 10. FEBRÚAR 1998
MORGUNBLAÐIÐ
FÓLK í FRÉTTUM
Úr myndaalbúmi Ijósmyndara
„Tilviljunin getur
gert miklu betur“
DAVÍÐ Þorsteinsson er eðlisfræðikenn-
ari í Menntaskólanum í Reykjavík. Hann
er einnig ljósmyndari og var að sögn einn
afkastamesti áhugaljósmyndari landsins
þegar mest var og tók þá tvær fílmur á
viku. „Ur því urðu kannski þrjár góðar
myndir á ári,“ segir Davíð sem tók flestar
myndirnar á litla 35 millimetra vél. „Til
að ná góðum myndum þá þarf maður að
vera afkastamikill, vera eins og ljón á eft-
ir bráð því annars fær maður ekkert.“
Davíð hefur haldið fjórar ljósmynda-
sýningar á Mokkakaffi og eina sýningu á
Sólon þar sem sýndar voru myndir sem
hann tók á stærri vél. „Síðan 1995 hef ég
lítið sem ekkert myndað. Eg er svo sem
ekki að bíða eftir neinu en kannski finnst
mér eins og ég hafi klárað eitthvað verk
eða kannski er ég óánægður með það
sem ég gerði. Að minnsta kosti hef ég
ekki haldið áfram.“
Það vakti athygli blaðamanns að eng-
ar ljósmyndir hanga uppi á heimili Dav-
íðs. „Ég er ekki viss um að það sé styrk-
ur ljósmyndar að hanga uppi á vegg.
Ljósmynd er miklu sterkari þegar tveir
eða þrír hittast, setjast niður og fara í
gegnum myndasafn. Eða þegar maður
flettir bók með ljósmyndum. Eða þegar
maður deyr og einhver fer í gegnum
safnið," segir Davíð með fangið fullt af
myndum.
Fyrstu myndir Davíðs eru teknar í
byrjun áttunda áratugarins og því ýmis-
konar tímabil sem hann hefur gengið í
gegnum sem ljósmyndari. Hann segist
hafa tekið myndir af alls konar fólki,
borgarlandslagi og flestu því sem á vegi
hans varð. „Það gerðist einstöku sinnum
að maður náði augnablikum sem manni
fannst eitthvað sérstök. Mjög sjaldan þó
og yfirleitt fannst mér skemmtilegra ef
það gerðist fyrir tilviljun. Þá finnst mér
eins og eitthvað meira sé að gerast. Ég
hef miklu minna gaman af því að búa
augnablikin til. Tilviljunin getur gert
miklu betur. Allar myndirnar sem ég hef
valið eru til komnar af tilviljun."
Morgunblaðið/Golli
DAVIÐ Þorsteinsson í gegnum linsu Golla Ijósmyndara.
Morgunblaðið/Davíð Þorsteinsson
• „ÞETTA er veggur sem ég hef mikið myndað, tugt-
húsveggurinn á Skólavörðustíg. Ég hef oft stillt fólki
upp við veggimi og tekið myndir af honum. Náttúran í
Reykjavík samanstendur svo mikið af veggjum og ef
þú ferð til Þingvalla til að mála eða taka myndir þá
eru hamraveggimir viðfangsefnið. I Reykjavík er því
rökrétt að taka myndir af húsveggjum."
• „ÞETTA er Iistakonan Róska en myndin er tekin á
opnun sýningar sem hún hélt. Hún hafði búið lengi á
Ítalíu og sýndi hérna heima eftir langa hvfld. Mig
minnir að hún hafi ekki viljað hafa húfuna á hausn-
um og reif af þegar ég tók myndina. Róska var alltaf
með sígarettu í munninum. Allar konumyndir henn-
ar era af henni sjálfri. Þetta er því tvöfalt portrett."
• „Á TÍMABILI tók ég mikið
myndir af listamönnum. Stefán frá
Möðrudal er listamaður sem allir
kamiast við og þetta er hans fræg-
asta mynd. Hann stillti henni upp á
Lækjartorgi en hún þótti of klúr og
yfirvöld fjarlægðu hana. Myndin er
tekin á vinnustofu hans sem var í
Bankastræti."
• „ÞETTA er Ársæll kafari. Ég var
með syni mínum á gangi niðri í bæ
og skyndilega vatt Ársæll sér að hon-
um og bauð honum karamellu úr
pokanum. Seinna sá ég að hann gerði
þetta oft. Hann var mjög snöggur að
gefa krökkunum sælgæti. Ársæll var
mjög merkur maður og fékk meðal
annars medalíu íyrir björgunar-
afrek. Höfðinglegur karl.“T
• „MOKKA var lengi
mitt aðal- og uppá-
halds kaffihús enda
sýndi ég þar fjórum
sinnum. Ég kom þang-
að inn til að fá mér
kaffi þegar ég sá að
gamla konan var að
varalita sig. Ég náði
tveimur eða þremur
myndum án þess að
hún tæki eftir mér. En
konan er alltaf að
hugsa um útlitið, ekki
satt? Þessi mynd gæti
verið uppst.illt en hún
er það ekki.“
• „ÉG VEIT sáralítið
um þessa listakonu
nema að hún heitir
Ránka og ég spjallaði
við hana og hún var
viðræðugóð. Þetta er í
Nýlistasafninu en ég
fór þangað oft á opn-
anir. Listakonan
smellur svona fallega
við verkið sitt.“