Morgunblaðið - 08.10.1998, Blaðsíða 53

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
EIRIKUR
JÓNSSON
+ Eiríkur Jónsson
var fæddur 18.
nóvember 1924 á
Hrafnabjörgum í
Hjaltastaðaþinghá,
N-Múlasýslu. Hann
Iést á Fjórðungs-
sjúkrahúsinu á
Akureyri 1. október
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
hjónin Jón Eiríks-
son, afgreiðslumað-
ur á Akureyri, síð-
ast í Hafnarfírði, f.
1. júlí 1897, d. 12.
desember 1975, og
Elínborg Þorsteinsdóttir, f. 6.
mars 1904, d. 28. júlí 1995. Ei-
ríkur var annar í röð sex
bræðra og eru hinir allir á lífi.
Eiríkur kvæntist eftirlifandi
eiginkonu sinni, Sigrúnu Jóns-
dóttur, 18. nóvember 1949.
Hún er fædd 1. júlí 1927. For-
eldrar hennar voru Jón Sig-
urðsson, verkamaður á Dalvík,
og kona hans Kristín Arn-
grímsdóttir. Börn Eiríks og
Sigrúnar eru: 1)
Oddný Rósa, f. 23.5.
1949, búsett í Nor-
egi. 2) Jón, f. 29.6.
1952, málarameist-
ari í Reykjavík. 3)
Gunnar Yiðar, f.
13.5. 1953, húsa-
smíðameistari á
Akureyri. Barna-
börn Eiríks og Sig-
rúnar eru orðin níu
og barnabarna-
börnin tvö.
Eiríkur nam
húsasmíði og hlaut
meistararéttindi í
þeirri iðn árið 1953, stundaði
nám í mynd- og handmennta-
deild Kennaraskóla Islands einn
vetur, auk þess sem hann sótti
oftar námskeið í þeirri grein.
Smiður og kennari í Oddeyrar-
skóla Akureyrar frá 1962-85,
er hann varð að hætta sökum
vanheilsu.
títför Eiríks fer fram frá
Akureyrarkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
Það var bjartur og fagur haust-
dagur, sem mætti augum okkar
bæjarbúa, fímmtudaginn 1. október
síðastliðinn. Allt var baðað í sól og
Pollurinn spegilfagur í logn-
kyminni, líkt og Skaparinn vildi
bæta okkur svalt og sólarlítið sum-
ar, sem nú er liðið. Trén í görðunum
okkar, sem nú standa í sínu feg-
ursta haustskrúði, sýna árstíðina
svo ekki verður um villst. Síminn
hringdi og flutti mér andlátsfregn
góðs vinar og fyrrum samstarfs-
manns, Eiríks Jónssonar, kennara.
Hugurinn hvarflaði brátt frá veður-
blíðunni og líðandi stund til liðins
tíma. Raunar gat engum komið
þessi fregn á óvart, sem þekkti til
hinnar löngu og hörðu baráttu Ei-
ríks við hinn illvíga sjúkdóm. En
hann var hetja, aldrei æðruorð, eng-
in sjálfsvorkunn. Brátt eru liðin 17
ár frá því sjúkdómurinn var greind-
ur og þar af eru 4 ár á sjúkrahúsi.
Allan þennan tíma hefur fómfús
eiginkona hans staðið sem klettur
að baki hans, stytt honum stundir
og létt þjáningar, eftir því sem
mannlegur máttur fær áorkað, svo
að athygli hefur vakið. Kynni okkar
Eiríks hófust að marki, er hann
varð smíðakennari við Oddeyrar-
skóla Akureyrar, haustið 1962, eða
leiðbeinandi eins og nú ber að nefna
þá sem ekki hafa lokið kennslurétt-
indum. Svo vel gekk kennslan hjá
Eiríki þennan vetur, að hann ákvað
að afla sér réttinda, enda hvattur til
þess af skólastjóra og samkennur-
um. Að námi loknu kom hann svo
aftur til starfa og kenndi til ársins
1985, er heilsan var þrotin. Vel fórst
Eiríki starfíð úr hendi. Hann var
jafnan glaður í lund og spaugsamur
við nemendur sína og það kunnu
þeir vel að meta. Um hans daga
jókst fjölbreytni í handavinnunni til
muna í skólanum. Efnisval varð
meira. Farið var að nota horn og
bein, málm og glerung (smelti) svo
eitthvað sé nefnt. Úr þessu urðu oft
skemmtilegustu gripii-, enda var Ei-
ríkur bæði hugmyndaríkur og
smekkmaður á allar smíðar. Með
okkur Eiríki tókst snemma góður
kunningsskapur og raunar fjöl-
skyldum okkar líka, sem ekki hefur
borið skugga á. Ég var um þetta
leyti að vinna að innréttingu hús-
eignar minnar í Langholti 3. Hjálp-
aði hann mér mikið og vann ófáar
stundii' í byggingunni. Ekki var þá
alltaf um hefðbundinn vinnutíma að
ræða, gat eins verið eftirvinna eða
helgarvinna, allt eftir því hvernig á
stóð. Ekki setti Eiríkur það fyrir sig
og hefí ég ekki þekkt marga sem
betra var til að leita og verður ‘það
aldrei fullþakkað. Þá langar mig til
að víkja að þeim þætti samstarfs
okkar Eiríks, sem mér verður alltaf
minnisstæðastur, en þar á ég við
bamastúkustarfið. Að því er ég best
veit, var Eiríkur alla sína ævi alger
bindindismaður á vín og tóbak, þó
ætíð hógvær, en samt heill í skoðun.
I skólanum var starfandi bama-
stúkan Samúð. Árið 1965 varð hann
gæslumaður hennar og ég féllst á
að styðja hann við starfíð. Þarna
áttum við mjög góða samleið um
tuttugu ára skeið. Með honum var
gott að vinna. Eins og ég hefí fyrr
drepið á, hafði hann góð áhrif á
börnin með glaðværð sinni og gam-
ansemi. Oft las hann sögur fyrir þau
á fundunum og var þá furðu fundvís
á góðar sögur, sögur sem höfðu
boðskap að flytja. Hann var alltaf
stundvís og í flestu góð fyrirmynd.
Þá er mér sérstaklega minnisstætt
hve skreytingarnar hans vom fal-
legar, sem hann kom svo oft með til
að lífga upp á fundarsalinn, t.d. að-
ventu- og ljósaskreytingar á jóla-
fundina. Eins má nefna afmælis-
fund stúkunnar, er hún varð fímm-
tug. Allt þetta setti hátíðlegan blæ á
þessar samkomur. Þá veit ég að Ei-
ríkur var félagi í stúkunni Brynju,
hér í bæ, mjög lengi, m.a var hann
æðsti templar hennar árið 1974-75
og gæslumaður umdæmisstúku
Norðurlands 1968-70. Mér er vel
ljóst, að hér hefur aðeins verið tæpt
á fáu, engin ævisaga rakin, né rituð.
Að leiðarlokum vil ég þakka góð
kynni. Bjart er yfir minningunni um
góðan dreng. Þannig finn ég samlík-
ingu við heiðríkju fimmtudagsins 1.
október sl.
Eiginkonu Eiríks, börnum þeirra
og öðrum ástvinum sendi ég og fjöl-
skylda mín hugheilar samúðar-
kveðjur.
Sigurður G. Flosason.
Birting afmælis- og
minningargreina
MORGUNBLAÐIÐ tekur afmælis- og minningargreinar til birtingar
endui'gjaldslaust. Greinunum er veitt viðtaka á ritstjórn blaðsins í Kr-
inglunni 1, Reykjavík, og á skrifstofu blaðsins í Kaupvangsstræti 1,
Akureyri. Þá er enn fremur unnt að senda greinarnar í símbréfí (569
1115) og í tölvupósti (minning@mbl.is) — vinsamlegast sendið greinina
inni í bréfínu, ekki sem viðhengi.
Um hvern látinn einstakling birtist ein uppistöðugrein af hæfilegri
lengd, en aðrar greinar um sama einstakling takmarkast við eina örk, A-
4, miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd, - eða 2.200 slög (um 25
dálksentimetra í blaðinu). Tilvitnanir í sálma eða ljóð takmarkast við eitt
til þrjú erindi. Greinarhöfundai' eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en
ekki stuttnefni undh’ greinunum.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru birtai- greinar
um fólk sem er 70 ára og eldra. Hins vegar eru birtar afmælisfréttir
ásamt mynd í Dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er lögð á, að handrit séu vel frá gengin, vélrituð eða tölvu-
sett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni.
Það eykur öryggi í textameðferð og kemur í veg fyrir tvíverknað. Auð-
veldust er móttaka svokallaðra ASCII-skráa sem í daglegu tali eru
nefndar DOS-textaskrár. Þá eru ritvinnslukerfin Word og Wordperfect
einnig auðveld í úi-vinnslu.
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
KRISTÍN JÓHANNA GUÐMUNDSDÓTTIR
fyrrverandi húsvörður,
Hallveigarstöðum,
Hátúni 4,
Reykjavík,
er lést á Landspítalanum sunnudaginn
27. september síðastliðinn, verður jarðsungin frá Fossvogskirkju á
morgun, föstudaginn 9. október, kl. 13.30.
Þeir sem vildu minnast hennar eru beðnir að láta Krabbameinsfélagið
eða Barnaspítala Hringsins njóta þess.
Þóra Björgvinsdóttir, Jón J. Haraldsson,
Guðrún Guðmundsdóttir, Óskar Þ. Sigurðsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
vinarhug vegna andláts og útfarar eiginmanns
míns,
ÞORSTEINS JÓHANNSSONAR,
Svínafelli,
Öræfum.
Sigrún Pálsdóttir
og fjölskylda.
FIMMTUDAGUR 8. OKTÓBER 1998 5 3 4
GUÐMUNDUR Bjarnason unihverfisráðhei-ra og Finnur Ingólfs-
son iðnaðarráðherra undirrituðu viljayfirlýsingu vegna
samstarfssamnings um landmælingar og kortagerð.
Viljayfírlýsing um
samstarf Landmælinga
og Orkustofnunar
IÐNAÐARRÁÐUNEYTIÐ,
umhverfisráðuneytið, Orku-
stofnun og Landmælingar Is-
lands hafa ákveðið að gera sam-
starfssamning milli stofnananna
um landmælingar og kortagerð.
Viljayfirlýsing vegna þessa var
undirrituð hjá LMI 2. október sl.
af Guðmundi Bjarnasyni, um-
hverfisráðherra og Finni Ing-
ólfssyni, iðnaðarráðherra.
Með viljayfirlýsingunni takast
Landmælingar Islands á hendur
það almenna hlutverk í land-
mælingum og kortagerð sem
Orkustofnun hefur sinnt um ára-
bil og taka einnig við gagnasafni
landmælinga sem þar hefur ver-
ið byggt upp.
Orkustofnun hefur í fórum
sínum mikil landmælingagögn
sem stofnunin hefur aflað með
æmum tilkostnaði á mörgum
áratugum. Stofnunin er um
þessar mundir að ljúka grunn-
vinnu um flest í landmælingum
vegna gerðar staðfræðikorta til
undirbúnings vatnsorkuvirkj-
ana. Gunnar Þorbergsson, deild-
arstjóri landmælingadeildar
Orkustofnunar, hefur þorið hit-
ann og þungann af þessu starfi
um margra ára skeið og verið
kjölfestan í landmælingastarfi á
Islandi. Hann mun senn láta af
störfum vegna aldurs. Brýnt er
því að tryggja framhald þessa
starfs, segir í fréttatilkynningu.
Gerð samstarfssamnings milli
stofnananna á að tryggja far-
sæla lausn þessara mála til
framtíðar fyrir Orkustofnun og
jafnframt að stjrrkja Landmæl-
ingar Islands til að sinna lög-
bundnu hlutverki sínu á sviði
landmælinga og kortagerðar.
+
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför,
HÓLMFRÍÐAR STEFÁNSDÓTTUR
frá Kambfelli.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Dalbæjar, Dalvík.
Magnús Stefánsson, Guðrún Metúsalemsdóttir
og Liv Krötö.
+
Alúðar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug
vegna andláts og útfarar eiginmanns míns,
föður, tengdaföður og afa,
KRISTJÁNS SÆVALDSSONAR,
Grænumýri 7,
Akureyri.
Guð blessi ykkur öll.
Björg Steindórsdóttir,
Hulda Kristjánsdóttir, Gestur Jónsson,
Þóra Steinunn Gísladóttir
og barnabörn.