Morgunblaðið - 23.01.1999, Blaðsíða 43

42 LAUGARDAGUR 23. JANÚAR 1999
MORGUNBLAÐIÐ
MORGUNBLAÐIÐ
LAUGARDAGUR 23. JANÚAR 1999 43

STOFNAÐ 1913 ÚTGEFANDI: Árvakur hf., Reykjavík. FRAMKVÆMDASTJÓRI: Hallgrímur B. Geirsson. RITSTJÓRAR: Matthías Johannessen, Styrmir Gunnarsson.
ORORKUBÆTUR
OG EIGNIR
IMORGUNBLAÐINU í fyrradag var frá því skýrt, að
ákveðnar uppbætur á lífeyri skerðist þegar bótaþegi hefur
náð því marki, að eiga 2,5 milljónir króna í peningum eða
verðbréfum. Tilefni fréttar blaðsins um þetta efni var bréf,
sem örorkulífeyrisþegi birti í fréttabréfi Geðhjálpar. I bréfi
þessu segir m.a.:
„Ég hef verið öryrki frá 1971, þegar ég var 17 ára og á því
engan rétt á lífeyrissjóði. Allan þennan tíma hef ég lagt fyrir
af bótunum. Sem dæmi um sparnað má nefna, að ég hef
aldrei átt bíl, aldrei komið til útlanda og aldrei keypt áfengi
eða tóbak. Lengi vel brann sparnaðurinn upp í verðbólgunni
en á síðustu árum hefur safnast svolítill sjóður sem ég
hyggst nota til að mæta óvæntum útgjöldum.“
Síðan segir bréfritari frá því, að vegna þessa sparnaðar
hafi bætur hans lækkað um 13 þúsund krónur á mánuði og
honum sé ætlað að lifa á 39 þúsund krónum á mánuði.
í samtali við Morgunblaðið sagði Guðni Ágústsson, fulltrúi
Framsóknarflokksins í heilbrigðis- og trygginganefnd Al-
þingis, að þetta kæmi sér á óvart og bætti við: „Ég hafði ekki
áttað mig á þessu og tel, að það þurfi að vera fullt samræmi
og jafnræði, hvort sem menn eiga peningalegar eignir eða
eignir af öðrum toga. Mín fyrstu viðbrögð eru að þetta mál
þurfi að athuga.“
Sæmundur Stefánsson, upplýsingafulltrúi Tryggingastofn-
unar, segir, að hugsunin á bak við skerðingu uppbótarinnar
sé sú, að eigi menn meira en 2,5 milljónir króna í peningum
eða verðbréfum hafi viðkomandi náð þeirri peningalegu eign,
að hann geti vel séð fyrir sér. I viðtali við Morgunblaðið í dag
bendir Ingibjörg Pálmadóttir, heilbrigðis- og tryggingaráð-
herra, á, að þessi regla eigi sér langa sögu og sé því ekki ný.
Kjarni málsins er auðvitað sá, að nú orðið er ekki hægt að
leggja ólíkt mat á eignir manna eftir því, hvort þær eru í
peningum eða einhverju öðru. Pegar fjármagnstekjuskattur
var tekinn upp var lögð áherzla á það af hálfu Alþingis, að
skattleggja yrði eignatekjur með sama hætti, hvort sem um
væri að ræða peningaeignir, verðbréf, fasteignir eða annars
konar eignir. I þessu fólst að veruleg skattalækkun varð á
sumum eignatekjum um leið og skattur var tekinn upp á öðr-
um eignatekjum. I þessu skiptir máli, að hið sama gildi um
allar tegundir eigna.
Sama jafnræði í meðferð eigna hlýtur að koma til sögunn-
ar, þegar um er að ræða greiðslu á bótum almannatrygginga.
Ef bætur eiga að skerðast þegar bótaþegi hefur náð ákveðnu
marki í eignum á ekki að skipta máli í hvaða formi eignin er.
Pað er vissulega rétt, sem fram kemur í ummælum ráðherr-
ans í Morgunblaðinu í dag, að það getur verið erfítt að meta
fasteignir til verðs m.a. eftir því hvar þær eru á landinu. En
það breytir ekki því að alla daga er verið að meta fasteignir
til verðs og það mat er lagt til grundvallar bæði veðsetningu
og sölu svo að dæmi séu nefnd.
En jafnframt er augljóst, að í því er fólgið ákveðið rang-
læti, að örorkulífeyrisþega sé refsað fyrir að spara. Þótt
mörgum muni þykja ótrúlegt að yfírleitt sé hægt að spara
nokkuð af örorkubótum breytir það ekki því, að þegar slíkur
sparnaður er fyrir hendi eru engin haldbær efnisleg rök fyr-
ir skerðingu bóta.
Sú var tíðin, að ekki var lögð eins mikil áherzla á jafnræði
á öllum sviðum eins og nú. En tímarnir hafa breytzt. Jafn-
ræðiskrafan er nú svo sterk, að það má spyrja, hvort mis-
munun af þessu tagi mundi standast fyrir dómstólum.
Pað er því full ástæða til að hvetja ráðherra heilbrigðis- og
tryggingamála til að breyta þessum reglum. Pótt reglur geti
átt sér langa sögu á að breyta þeim, ef augljóslega eru engin
rök fyrir að viðhalda þeim.
Það gildir einu, hvort um er að ræða skattlagningu fjár-
magnstekna eða greiðslu örorkubóta. Það á ekki að gera upp
á milli sparnaðarforma. Oryrki, sem á sparnað í peningaleg-
um eignum á ekki frekar að þurfa að sæta skerðingu bóta en
sá öryrki, sem geymir sparnað sinn í fasteign.
STEFNURÆÐA CLINTONS
STEFNURÆÐA Clintons, Bandaríkjaforseta, fyrr í vik-
unni var athyglisverð. Forsetinn lagði áherzlu á eflingu
almannatryggingakerfísins, umbætur í heilbrigðismálum og
jafnframt hvatti hann til þess, að tóbaksframleiðendur en
ekki skattgreiðendur borgi þann kostnað, sem einstaklingar
og samfélagið hafa af framleiðslustarfsemi þeirra.
Þessi áherzluatriði í ræðu Bandaríkjaforseta, sýna, að
þrátt fyrir erfiðleika hans vegna Lewinsky-málsins hefur
hann ekki hvikað frá því markmiði, sem hann setti sér í kosn-
ingabaráttunni fyrir sex árum, að berjast fyrir varanlegum
umbótum í bandarísku þjóðfélagi. Slíkra umbóta er þörf.
Magnús Pétursson forst.jóri stóru s.júkrahúsanna í Reykjavík greinir frá áherslum í nýju starfí
yrði hjá stóru sjúkrahúsunum í Reykjavík, yrði
nokkurs konar fyrirmynd fyrir landið allt. „Það
gæti hjálpað til - við skulum ekki segja meira - að
það yrði samræming á landinu.“
Magnús sagði að þetta gæti orðið fjárfrekt, en '
vildi ekki nefna neinar tölur.
Móta þróun og áætlanir
til næstu fímm til tíu ára
„Þriðja málið er þróun og áætlunarstarf fyrir
starfsemi sjúkrahúsanna til næstu fímm til tíu ára
eða svo,“ sagði hann. „Þetta er í raun að byrja.
Menn eru að ræða skipulagsmál í kringum Land-
spítalann og það þarf að gefa því fullan gaum.“
Magnús kvaðst vilja blása lífi í þróunar- og áætl-
unardeild, sem áður hefði verið starfandi undir for-
stjóra ríkisspítalanna.
„Sú starfsemi var hugsuð í sérgreind verkefni og
ætlað að horfa til framtíðar,“ sagði hann. „Ég vil að
þetta fái einhverja vigt. Það þarf að meta hvort
hlutir gangi eða gangi ekki og jafnframt brydda
upp á nýjungum."
Fjárhagsstaða sjúkrahúsanna hefur verið viðvar-
andi vandamál. Jafnframt samningi borgarinnar og
ríkisins um yfirtökuna var ákveðið að sjúkrahúsin
fengju á fjáraukalögum 500 milljónir króna til að
taka á fjárhagsvanda liðinna ára. Magnús kvaðst
ekki geta sagt til um hvort þetta væri nóg til að
taka á vandanum, en sagði að viðskilnaðurinn við
síðasta ár hefði, með aukafjárveitingum á fjárauka-
lögum, verið allþokkalegur.
Rekin miðað við meiri útgjöld
en fjárveitingar standa undir
„Starfsemin er rekin miðað við meiri útgjöld
núna en fjárveitingar standa undir, en vissulega er
sameiginlega einhver halli á sjúkrahúsunum," sagði .
hann. „Hann er þó minni en verið hefur undanfarin
tímabil og ekki þannig að hann sé úr hófi. Um þetta
ár má hins vegar segja sem svo að það séu verkefni
tii að fást við. Þar er almennur rekstur, kostnaðar-
hækkanir lyfja og svo framvegis. En það eru einnig
önnur mál af sértækum toga og þá einkum tölvu-
vandinn, sem tengist árinu 2000. Það mál enim við
að athuga sameiginlega núna. Það er ekki nokkur
vafi að það eru vandamál, sem munu kosta peninga.
Það þarf að vera tryggt að sjúkrahúsin gangi hér
um aldamót og lækningatæki stöðvist ekki. Menn
eru nú að flokka hvað sé lífshættulegt og hvað ekki,
þannig að í febrúar höfum við heildarsýn yfir stöð-
una. Jafnframt er alveg ljóst að gera þarf vissar
breytingar. Einhver tæki þarf að lagfæra og jafnvel
endurnýja og síðan eru hugbúnaðarkerfi sem þarf
að lagfæra og að minnsta kosti stilla þegar að ára-
mótum kemur.“
Hann sagði að það þyrfti að taka á vinnutímatil-
skipun Evrópusambandsins, sem ekki væri hægt að
setja verðmiða á. Það málefni hefði áhrif bæði hjá
læknum og hjúkrunarstéttum og ekki væri séð fyr-
ir endann á þeim.
Til þess hefur verið tekið að Magnús kom úr
stöðu ráðuneytisstjóra fjármálaráðuneytisins í starf
forstjóra yfir báðum stóru sjúkrahúsunum í
Reykjavík. Hann sagði hins vegar að ekki bæri að
lesa í ráðningu sína að nýtt viðhorf væri komið fram
til fjárhagsvanda sjúkrahúsanna.
í mestu ljónagryfju íslands?
„Ég veit hins vegar nokkurn veginn hvernig best •
er að halda á málinu gagnvart fjárveitingavaldinu,"
sagði hann.
Haft hefur verið á orði að hann hefði, með því að
taka að sér forstjórastarfið, sjálfviljugur hætt sér í
mestu ljónagryfju íslands, en hann vildi ekki taka
undir þá lýsingu.
„Sjálfviljugur er ég, en ég skal ekki dæma um
það hvort þetta er mesta ljónagryfja landsins,“
sagði hann. „En fyrirtækið er stórt, flókið og marg-
þætt og starfsmenn mjög hæfir. Það sem gerir það
ekki einfaldara er að þetta skuli vera sett upp sem
tvö kerfi hlið við hlið.“
Hann kvaðst undanfarið hafa rætt við stjórnir,
framkvæmdastjómir og helstu yfii-menn. Jafnframt
væri hann að kynna sér og heimsækja deildir spít-
alanna og hefði sér verið tekið ljómandi vel.
„Eitt þarf einnig að vera ljóst,“ sagði hann með
áherslu. „Ég er ekki í fjármálaráðuneytinu lengur. *
Ég sleppti öllum verkum þar á gamlársdag og nú er
ég hér óskiptur.“
Ekki upptekinn af sameiningartali
En hvað hefur nýtt fyrirkomulag á rekstri
sjúkrahúsanna í Reykjavík í för með sér?
„Hér er á ferðinni margþætt og hlaðið mál,“
sagði hann. „Þýðir þetta sameiningu á stofnunum
eða eru menn opnir fyrir nýjungum, til dæmis að
kljúfa starfsemi út, auka sjálfstæði eða bara einka-
væða? Ég get alveg sagt það að ég er ekki mjög
upptekinn af þessu sameiningartali og spurning-
unni um eitt hús eða tvö. Þetta verða alltaf tvö hús.
En ég er mjög áfram um að það verði skoðað hvaða ,
starfsemi er skynsamlegt og hagkvæmt að flytja
undir aðrar reglur í rekstri þannig að það verði sett
meira yfir á viðskiptaform. Vísir er nú þegar að
þessu og má þar benda á apótek Sjúkrahúss
Reykjavíkur. I þessum efnum hlýtur að koma til
skoðunar hvort breyta megi rekstri röntgenstarf-
semi, enda komin samkeppni með einkastofunni í
Domus Medica. Þá verður rannsóknastarfsemi
einnig athuguð í þessu tilliti."
MAGNÚS Pétursson, forstjóri stóru
sjúkrahúsanna í Reykjavík, hefur
undanfamar vikur verið að kynna
sér starfsemi sjúkrahúsanna og
ræða við starfsmenn þeirra og
stjómendur. Hann hefur nú markað stefnu þar sem
hann hyggst leggja áherslu á þrjú meginatriði,
starfsmannamál, upplýsingamál og þróun og áætl-
unarstarf. Sagði hann að meðal annars þyrfti að
kanna rekstrarform ákveðinna sviða, til dæmis með
tilliti til einkavæðingar. Nefndi hann þar röntgen-
deild og rannsóknir.
Staða Magnúsar varð til þegar ríkið og Reykja-
víkurborg sömdu um það 17. desember að hið opin-
bera tæki við fjárhagslegri ábyrgð af rekstri
Sjúkrahúss Reykjavíkur af borginni.
Magnús sagði að í samningnum, sem heilbrigðis-
og tryggingamálaráðherra og fjáimálaráðherra
gerðu fyrir hönd ríkis við Ingibjörgu Sólránu Gísla-
dóttur, borgarstjóra í Reykjavík, væri í 1. grein
fjallað um yfirtökuna á öllum fjárskuldbindingum
sjúkrahússins frá og með 1. janúar 1999 og hvernig
eigi að stjórna.
Yfírtakan óumdeild
„Yfirtakan er óumdeild,“ sagði Magnús. „Ríkið
er þar með orðið ábyrgt fyrir rekstri Sjúki-ahúss
Reykjavíkur. Síðan kemur millispilið, hvemig á að
stjóma þessari stofnun þetta ár. Það er gert með
því að viðhalda sjálfstæðri stjórn á Sjúkrahúsi
Reykjavíkur, sem nefnist starfstjórn og hefur sitt
erindisbréf. Hún starfar í umboði heilbrigðisráð-
herra og undir henni starfar síðan forstjóri, fram-
kvæmdastjóri og svo framvegis samkvæmt gamla
skipulaginu." í samningnum segir að starfsstjórnin
muni starfa í umboði ráðherra þar til ný stjórn rík-
isspítala verði kjörin, sem verði eigi síðar en 20.
desember á þessu ári.
Magnús sagði að hjá Landsspítalanum væri
stjórnamefnd ríkisspítala, sem er skipuð að lögum
og starfar undir henni forstjóri, framkvæmdastjóri
og stjórnskipulag það sama og var áður.
Samvinnunefnd skipuð og fengið umboð
í lok þessarar 1. greinar segir síðan að ráðherra
skipi samvinnunefnd, sem í eigi sæti fulltrúai-
stjómar ríkisspítala og starfsstjórnar Sjúkrahúss
Reykjavíkur, forstjóri og framkvæmdastjórar
sjúkrahúsanna. Þessi nefnd var skipuð á miðviku-
dag og fékk erindisbréf á fimmtudag. Magnús var
settur formaður nefndarinnar og sitja í henni að
auki Jóhannes Pálmason, framkvæmdastjóri
Sjúkrahúss Reykjavíkur, og Ingólfur Þórisson,
framkvæmdastjóri Landspítalans, læknaforstjórar
beggja stofnana, Jóhannes Gunnarsson fyrir hönd
Sjúkrahúss Reykjavíkur og Þorvaldur Veigar
Gunnarsson fyrir hönd Ríkisspítalanna, hjúkranar-
forstjórar sjúkrahússanna, Ema Einarsdóttir hjá
SHR og Anna Stefánsdóttir hjá Ríkisspítölunum,
og Kristín Einarsdóttir, stjórnarformaður starfs-
stjórnar Sjúkrahúss Reykjavíkur, og Guðmundur
G. Þórarinsson, formaður stjórnarnefndar Ríkis-
spítalanna.
Samráðsvettvangur sjúkrahúsanna
í erindisbréfinu segir að nefndin skuli vera sam-
ráðsvettvangur og eigi hún að fjalla um mál, sem
heilbrigðis- og tryggingaráðuneyti vísi til hennar,
málefni, sem stjómir og framkvæmdastjórnir
sjúkrahúsanna óski eftir að verði fjallað um, mál,
sem varði starfsemi beggja sjúkrahúsanna, og mál,
sem formaður nefndarinnar kjósi að tekin verði
upp á sameiginlegum vettvangi.
„Þetta þýðir að þama verður ekki farið inn á
launadeilur eða vandamál einstakra deilda eða
starfsmanna," sagði Magnús. „Þetta er ekki vett-
vangur fyrir það, enda era stjómimar áfram starf-
andi á hvorum stað fyrir sig og það er þeirra verk
að halda á þeim málum.“
Formlega valdalaus
Hann sagði að samvinnunefndin væri formlega
valdalaus vegna þess að hún væri hvergi til að lög-
um.
„Tilvera hennar byggist á þessari grein í samn-
ingnum milli ríkisins og Reykjavíkur," sagði hann.
„Það, sem menn sammælast um í þessari samvinnu,
fer út í stjórnir hvors spítala fyrir sig og hríslast
þar niður í kerfinu."
Magnús tók undir það að þótt nefndin væri
valdalaus að nafninu til væri ekki hægt að líta svo á
að hún væri það í raun, því í henni sætu stjórnend-
ur sjúkrahúsanna.
„Éf menn era sammála er hún það ekki,“ sagði
hann. „Ég er ekki upptekinn af því hvort nefndin
hafi lagalega stöðu eða ekki af því sammælist menn
um góða hluti þar treysti ég því að þeir komist í
framkvæmd."
Skýrsla faghóps hjálpleg
Magnús sagði þegar ljóst hvaða verkefni nefndin
myndi taka fyrir.
„Þar ber fyrst að telja skýrslu svokallaðs faghóps
heilbrigðisráðherra," sagði hann. „Hún fer að koma
út, en hefur verið afhent sem fjölrit. Hún fjallar um
mál sjúkrahúsanna og era í henni fjölmörg atriði,
sem varða annaðhvort samvinnu sjúki-ahúsanna eða
verkaskiptingu. Þó svo skýrslan sé skrifuð fyrir 17.
desember, hjálpar hún mjög mikið við að átta sig á
því hvað yfirtakan felur í sér.“
Morgunblaðið/Ásdís
MAGNUS Pétursson, forstjóri stóru sjúkrahúsanna í Reykjavík, telur að reynsla sín úr starfí ráðuneytisstjóra f fjármálaráðuneytinu muni nýtast sér í viðureigninni við fjárveitingavaldið.
Einkavæðing röntgendeildar
og rannsókna kemur til greina
✓
A stóru sjúkrahúsunum í Reykjavík starfa hátt í 5.000
manns. Magnús Pétursson, fyrrverandi ráðuneytisstjóri fjár-
málaráðuneytisins, tók við stöðu forstjóra sjúkrahúsanna um
áramót. Hann sagði í samtali við Karl Blöndal að skipan sín í
starfíð þýddi ekki nýtt viðmót til fjárhagsvanda sjúkrahús-
anna, en hann ætti að kunna að eiga við fjárveitingavaldið.
Hann sagði að í skýrslunni væri fjallað um breyt-
ingu á skipulagi og stjórnun sjúkrahúsa, verka-
skiptingu og sameiningu sérgreina.
„Sem dæmi má nefna að á báðum stöðum eru
þvagskurðlækningar, taugalækningar og æða-
skurðlækningar," sagði hann. „Hér er verið að
segja að það sé hagkvæmt að búa til eina deild á
öðrum hvoram staðnum á þessum sviðum."
Hann sagði að hinn þátturinn væri að taka eldri
tillögur, sem innsiglaðar voru í samkomulagi fjár-
málaráðherra, heilbrigðisráðherra og borgarstjóra
árið 1996 og 1997. _______
„Sumar þeirra hafa ekki komist í
framkvæmd og nú er að meta þessar til-
lögur í ljósi aðstæðna,“ sagði hann.
„Þessi verkefni hafa þegar verið ákveðin
og verða á borði nefndarinnar."
Hann sagði að einnig virtist skynsam-
legt að nefndin tæki á lyfjamálum. Sam-
eiginlega þyrfti að standa að innkaupum .......
á lyfjum. Spumingin væri hvað hægt
Væri að hafa mikla samvinnu um þessi mál: „Ég er
mjög varfærinn í að tala um sameiningu og vil at-
huga hversu langt er hægt að komast með því að fá
menn til samvinnu."
Áhersla á samræmingu gagnavinnslu
Upplýsingamál munu einnig vera á borði nefndar-
innar. „Hluti af því er sjúkraskráning og rekstrar-
kerfi sjúkrahúsanna,“ sagði hann. „Þá má nefna
kostnaðargreiningu og samræmingu gagnavinnslu.“
Veit hvernig
á að halda
á málum
gagnvart
fjárveitinga-
valdi
Hann sagði að síðastnefnda atriðið væri ekki síst
mikilvægt vegna laga um miðlægan gagnagrunn á
heilbrigðissviði.
„Það er það mikið ósamræmi í gagnavinnslu að
það er mjög erfitt að bera spítalana saman,“ sagði
Magnús. „Þegar menn spyrja á hvoram staðnum
kostnaðurinn eða umönnun sjúklinga sé meiri, þá
er svarið að það er ekki með góðu móti hægt að
bera það saman. Þetta kemur ekki sjálfstæði spítal-
anna hvors um sig við.“
Magnús sagði að bakgrunnur þessara breytinga
á stjómun sjúkrahúsanna í Reykjavík
væri sá að á undanförnum árum hefði
verið mikil togstreita vegna fjármuna.
1986 hefði verið gert uppkast að sam-
komulagi um yfirtöku, en því aldrei ver-
ið hrundið í framkvæmd.
„Nú taka menn þessa afgerandi
ákvörðun"
var borgin engu að síður enn með veika aðild að
Sjúkrahúsi Reykjavíkur - rekstrarlega stjóm, en
ekki ótvíræður fjárhagslegur aðili. Nú sammælast
stjómmálamenn ríkis og borgar um að breyta og
það gangi ekki að stöðugt sé togstreita um það
hvort borgin eða ríkið beri fjárhagslega ábyrgð á
umframeyðslu. Svona hefur þetta gengið í nokkur
ár og nú taka menn þessa afgerandi ákvörðun."
Magnús vildi leggja áherslu á að um tvær stofn-
anir ríkisins væri að ræða og yfir þeim væra tvær
stjórnir.
Talað hefur verið um að í kjölfar samningsins um
yfirtöku ríkisins á fjárhagslegri ábyrgð SHR ríki
enn á ný óvissuástand á stóra sjúkrahúsunum í
Reykjavík. Þetta eigi einkum við á Sjúkrahúsi
Reykjavíkur, þar sem erfið sameining Borgarspít-
ala og Landakotsspítala sé nýlega afstaðin.
„Það er íhaldssamt sjónarmið að tala um erfiða
sameiningu," sagði hann. „Ef þú hins vegar lítur á
afraksturinn af breytingum síðustu tíu ára - þá er
ég að tala um breytingamar sem áttu sér stað í
öldrunarmálum þegar Landakot varð miðstöð
þeirrar starfsemi - þá hef ég ekki heyrt neinn and-
mæla því að vel hafi til tekist." ________
„í rauninni var þetta af sama toga og
yfirtakan nú,“ sagði hann. „Þannig hefur það verið í
mörg ár að ríkið hefur borgað allan kostnað, en
borgin hefur ekki viljað bera ábyrgð á rekstrinum.
Borgin fór inn i spítalarekstur á seinni hluta sjötta
áratugarins vegna þess að þjónusta ríkisspítalanna
var ekki nóg. Reykjavík var að stækka og spurning
hvernig bregðast ætti við. Sjúkrahús var stofnað á
vegum borgarinnar, en síðan hefur fjárhagsleg
þátttaka ríkisins alltaf verið að vaxa og frá 1990,
þegar heilbrigðisstarfsemin var öll flutt til ríkisins,
Bréf með launaseðlinum
Magnús sagði að með næsta launaseðli
starfsmanna Sjúkrahúss Reykjavíkur
myndi fylgja bréf þar sem þeim yrði
greint frá réttarstöðu sinni samkvæmt
nýju fyrirkomulagi. Þar yrði lögð áhersla
á að þeir héldu þeim réttindum, sem þeir
hefðu haft undir forsjá borgarinnar og
ynnu samkvæmt þeim kjai’asamningum, sem gerðir
hefðu verið.
„Ríkið tók allt þetta yfir,“ sagði hann. „Og ég vil
að það liggi ljóst fyrir fólki. Starfsmenn eiga að
vera rólegir. Þeir era í vinnunni og þeiiTa réttar-
staða og kjarasamningar eru heiðraðir.“
Magnús vildi ekki gangast við því að togstreita
gæti myndast milli stjórna sjúkrahúsanna og
vandasamt yrði að vinna með þeim. „Ég myndi ekki
segja að það væri erfitt, en svolítið flókið."
Þarf að safna
upplýsingum
með sam-
ræmdum og
skipulegum
hætti
Þrennt sett á oddinn
Magnús kvaðst hafa í hyggju að taka á þremur
málum þegar í stað, starfsmannamálum, upplýs-
ingamálum og þróun og áætlunarstarfi.
„Með starfsmannamálum á ég ekki nauðsynlega
við launasamninga og slíkt, þótt vissulega sé það
hluti af þeim,“ sagði hann. „En það er fjölmargt
annað, sem lýtur að starfsmönnum og þarf að færa
til betri vegar. Hér á ég við hvemig starfsmaður
kemur til starfa og yfirgefur vinnustað. Það þarf að
taka vel á móti starfsmanni, hann þarf að fá góðar
leiðbeiningar um það, sem til er ætlast af honum,
hann þarf að vita hvert hann á að snúa sér. Það þarf
að sýna honum umhyggju."
Hann sagði að þetta ætti við um báðar stofnan-
imar og játti því að í raun mætti líkja sér við þjálf-
arann, sem væri að reyna að mynda liðsheild.
Misjafnt hvernig haldið
er utan um upplýsingar
„í öðra lagi eru upplýsingamálin," sagði hann.
„Hér á ég við flæði upplýsinga innan stofnananna.
Þær era báðar með flóknari stofnunum að þessu
_________ leyti. Það er haldið á þessum málum
með svolítið mismunandi hætti á hvor-
um stað fyrir sig. Ég held að það verði
að setjast niður og gaumgæfa mjög vel
allt sem að þessu lýtur. Nú hafa menn
háleitar hugmyndir um gagnagrunn. Ég
ætla ekki að taka afstöðu til hans, en
það verður að vera hægt að setja hann
_____ saman, safna upplýsingunum með
skipulegum og samræmdum hætti og
fleyta þeim áfram. Annars verður þetta hvorki fugl
né fiskur. Ég vil ekki síst skoða þetta málefni vel
vegna þess að það er sameiginlegt mál sjúkrahús-
anna í Reykjavík og kannski annarra sjúkrahúsa
einnig og heilbrigðiskerfisins í heild. Það væri ekk-
ert vit í því að vera að velja margar leiðir í þessu.
Ég hef þegar talað um þetta við báða spítala og
menn telja að þetta sé nokkuð sem halda megi utan
um sameiginlega.“
Hann sagði að svo gæti farið að sú leið, sem farin