Morgunblaðið - 07.07.1999, Page 33

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
MIÐVIKUDAGUR 7. JÚLÍ 1999 3g
AGNES LISBET
S TEFÁNSDÓTTIR
+ Agnes Lísbet
Stefánsdóttir
fæddist í Bitrugerði
í Eyjafirði 11. nóv-
ember 1908. Hún
lést á Sjúkrahúsi
Akraness 27. júní
síðastliðinn. Agnes
var elst systkina
sinna og er aðeins
yngsta systir henn-
ar á lífi, Gunnlaug
Ólsen, sem býr í
Keflavík.
Maki Agnesar var
Stefán Stefánsson
útgerðarmaður í
Hrísey en þau voru ógift. Agnes
bjó í Hrísey til 1956 en þá flutt-
ist hún á Akranes
og bjó þar siðan.
Hún eignaðist með
Stefáni tvö börn: 1)
Svavar Stefánsson,
2) Hebu Stefáns-
dóttur. Svavar átti
fjögur börn með
Stefaníu Björgu
Björnsdóttur, en
Heba þrjú börn með
Sigurði Þorleifs-
syni. Alls átti Agnes
sjö barnabörn, 12
langömmubörn og
eitt langa-
langömmubarn.
Utför Agnesar fór fram í
kyrrþey.
&
Hinn þjóðkunni listamaður, Gunn-
ar Hjaltason, andaðist á Jónsmess-
unni í ár. Kunnastur mun hann hafa
orðið af málverkum sínum, en þar að
auki var hann frábær hagleiksmaður
sem vann ýmsa fagra gripi , bæði
fyrir forsetaembættið, ýmsar stofn-
anir og félög. Bandalag kvenna í
Hafnarfirði má sérstaklega minnast
þess er hann smíðaði félagsmerki
þess, fagran silfurgrip, ásamt teikn-
ingu af heilagri Barböru, sem prýðir
nú skjöl bandalagsins. Sömuleiðis
gerði hann mynd Barböru úr silfri,
sem mátti bæði nota sem hálsmen og
nælu fyrir aðra félaga í bandalaginu.
Persónulega kynntist ég Gunnari
Hjaltasyni mest þegar hann kom
nær daglega að finna konu sína,
Jónu Amundadóttur, sem dvelur á
Hrafnistu. Nú saknar Jóna glað-
værðar Gunnars og ljúfmennsku,
þegar hann svo að segja fram á síð-
ustu daga sína reyndi að létta henni
lífið í baráttu við erfiða fötlun. Henn-
ar er missirinn mestur. Allir sem
höfðu kynni af Gunnari Hjaltasyni
munu sakna þessa góðmennis og
fjölhæfa listamanns.
Jónu Amundadóttur og börnum
hans votta ég mína dýpstu samúð.
Sigurveig Guðmundsdóttir,
Hrafnistu, Hafnarfirði.
Enn er einn góðvinur brott kvadd-
ur.
Minningaheimurinn er heiður,
svipríkur, stórbrotinn og fagur, en
samtímis ofinn næmum fínleik og
ljúfri, listrænni fegurðarfágun. Þessir
eiginleikar birtust í verkum hans, allt
frá svipríkum málverkum til hinna
fíngerðustu dráttlistarteikninga og
fagurgerðrar silfur- og gullsmíði.
Viðfangsefnin virtust jafnan liggja
glöggskyggni hans opin, enda vannst
honum vel og afkastamikill var hann.
Að sjá hann gera frumdrög (skissur)
að málverkum var ævintýri líkast.
Með fáeinum, leifturhröðum dráttum
var það gert og sýndi, hve gjöropið
og glöggt viðfangsefnið var honum -
enda kom allt til skila.
Þannig var Gunnar Hjaltason.
Þessi, með mestu mönnum að vallar-
sýn, hávaxinn, þykkur undir hönd,
þrekinn og herðibreiður. Samtímis
hið mesta ljúfmenni, örlátur, hjálp-
samur, gjafmildur, hæverskur og h't-
illátur, fjölfróður, ræðinn og hrókur
alls fagnaðar í góðvinahóp. Góð-
mennskan skein úr augum hans og
ljómaði af ásjónunni allri, innrömm-
uð í vinhýru brosi.
Þannig minnumst við hans sem
kærs frænda og góðvinar, þakklát
fyrir ómetanlega vináttu óg örlátar
gjafir af listarheimi hans.
Kæra Jóna, og allur ástvinahópur-
inn. Við sendum ykkur innilegustu
samúðarkveðjur og söknum með
ykkur. Látið samt ljúfu minningarn-
ar hefja ykkur ofar hai-mi og trega í
vissunni um endurfundina á landi lif-
enda, svo sem Drottinn hefur heitið.
Blessuð sé minning okkar kæra
Gunnars.
Sólveig, Jón Hjörleifur
Jónsson og fjölskylda.
Kveðja frá
Félagi íslenskra gullsmiða
Gunnar Ásgeir Hjaltason, einn
okkar hæfileikaríkustu gullsmiða, er
nú látinn. Gunnar var nemi Arna B.
Björnssonar og var það heppinn á
sínum námsárum að vinna meðal
nafntoguðustu gullsmiða þess tíma,-
Guðmundar H. Guðnasonar og Leifs
Kaldal. Gunnar Ásgeir lauk sveins-
prófi 1947 og á fýrstu starfsárum
sínum vann hann hjá Árna en eftir
1952 starfaði hann sjálfstætt.
Snemma beindist hugur hans að
aukinni listsköpun og átti málverkið
hug hans upp frá því.
Gunnar tók þátt í ýmsum sýning-
um á vegum F.Í.G. og var tryggur
félagi gullsmiða.
I gull- og silfursmíðinni komu list-
rænir hæfíleikar Gunnars glöggt í
ljós þar sem þeir endurspegluðu
sköpunargleði og tilfinninguna fyrir
forminu. Hann var m.a. fenginn til
að smíða fyrir forseta íslands, Ás-
geir Ásgeirsson og Kristján Eldjárn,
þannig að spor hans í sögu gullsmíð-
innar eru skýr og djúp.
Blessuð sé minning hans.
Halla Bogadóttir,
formaður F.f.G.
Kveðja frá
Ferðafélagi íslands
Skyldu þeir forustumenn Ferðafé-
lags Islands er höfðu forgöngu um
stofnun Farfuglahreyfingarinnar
hafa haft í hyggju að hreyfingin yrði
nokkurskonar uppeldisstöð fyrir
komandi forustumenn Ferðafélags-
ins, en sú varð raunin. Margir af
máttarstólpum Ferðafélagsins til
margra ára höfðu starfað innan Far-
fuglahreyfingarinnar sem ungir
menn en færðu sig svo yfir til Ferða-
félagsins er þeir fóru að reskjast.
Einn þessara manna var Gunnar
Hjaltason, gullsmiður og myndlistar-
maður. Óhætt er að fullyrða að með
komu Gunnars til F.í. hafi félaginu
bæst góður liðsmaður, sem ekki lá á
liði sínu er til hans var leitað. Auk
þess að taka virkan þátt í ferðum fé-
lagsins og vinna sem sjálfboðaliði í
vinnuferðum að viðhaldi sæluhús-
anna, var honum falið að mynd-
skreyta upphafskafla í Árbókum fé-
lagsins til margra ára og einnig
myndskreytti hann félagsskírteinin.
Fórst honum það vel úr hendi eins
og annað er hann vann félaginu sem
oft var baksviðs. Á góðum stundum,
sérstaklega á kvöldvökum í ferðum
félagins í Þórsmörk, en hún var hans
staður, gat hann bryddað upp á
ýmsu skemmtilegu er kom á óvart.
Eins og þegar hann hélt málverka-
sýningu á einni kvöldvökunni í Þórs-
mörk. Eða þegar unnið var að Ár-
bókinni um Syðra-Fjallabak og hon-
um datt í hug okkur ferðafélögunum
til mikillar furðu að renna fyrir fisk í
Hvítmögu. Þá veiddi hann svo mikið
að silungaveisla var í tvo daga. Já.
Gunnar var sérlega skemmtilegur og
góður ferðafélagi. Árið 1987 var
Gunnar gerður að kjörfélaga í
Ferðafélagi íslands í þakklætisskyni
fyrir hans störf í þágu félagsins.
Fyrir alla tryggð er hann ávallt
sýndi Ferðafélaginu skal nú þakkað
heilshugar um leið og aðstandendum
er vottuð innileg samúð við fráfall
hans.
Grétar Eiríksson.
Kveðja frá Rótarýklúbbi
Ilafnarfjarðar
Gunnar Ásgeir Hjaltason gerðist
félagi í Rótarýklúbbi Hafnarfjarðar á
árinu 1968 og hefur verið mjög virk-
ur og öflugur félagi alveg frá upphafi.
Hann gegndi öllum helstu embættum
innan klúbbsins og var m.a. forseti
klúbbsins starfsárið 1978-1979.
Gunnar var mikil listamaður og naut
klúbburinn þess ríkulega og má þar
nefna fjölmargar teikningar sem
prýtt hafa jólamerkin okkar, hand-
smíðaða bréfahnífa sem skiptinem-
arnir fengu alltaf í kveðjpgjöf frá
klúbbnum að lokinni ársdvöl, vinnu
hans við gerð útsýnisskífunnar sem
stendur efst á Ásfjalli og ótal teikn-
ingar sem hann rissaði á Rótarýfund-
um, ferðalögum og öðrum uppákom-
um og gaf félögunum. Vegna alls
þessa og miklu meira var Gunnar út-
nefndur Paul Harris félagi.
Gunnar Ásgeir Hjaltason var mikil-
hæfur og virtur listamaður. Hann
teiknaði, málaði og smíðaði og hélt
íjölmargar sýningar á verkum sínum.
Gunnar var mikill ferðagarpur, úti-
vistarmaður og náttúrunnandi. Snjall
skíðamaður og mjög öflugur fyir á ár-
um að byggja upp aðstöðu og mögu-
leika fyrir Hafnfirðinga að stunda þá
íþrótt. Undirrituðum er mjög minnis-
stætt þegar hann árið 1980 hitti og sá
til Gunnars á skíðum í Kerlingarfjöll-
um, bruna eins og unglamb niður
brekkumar sextugan að aldri. Það var
mér mikil hvatning í viðleitni minni að
læra að skíða og feta í fótspor Gunn-
ars og skíða síðar meir í Ölpunum,
sem ég veit að gáfu Gunnari margai-
hamingju- og ánægjustundir.
Rótarýklúbbur Hafnarfjarðar stend-
ur í mikilli þakkarskuld við Gunnar
Ásgeir Hjaltason og vill að leiðarlok-
um þakka honum fyrir öll hans góðu
störf og hans mikla framlag til hreyf-
ingarinnar á liðnum áratugum.
Félagar í Rótarýklúbbi Hafnar-
fjarðar senda eiginkonu og afkom-
endum Gunnars Ásgeirs Hjaltasonar
samúðarkveðjur og þakka góð kynni
við góðan dreng og mikinn sóma-
mann.
Guðmundur Friðrik
Sigurðsson, forseti
Rótarýklúbbs Ilafnarfjarðar.
Kveðja frá fþróttabandalagi
Hafnarfjarðar
Ég vil fyrir hönd íþróttahreyfmg-
arinnar í Hafnarfirði minnast Gunn-
ars Ásgeirs Hjaltasonar. Gunnar sat
í stjórn Skíða- og skautafélags
Hafnarfjarðar í áraraðir og var
sjálfur mikill skíðamaður. Gunnar
sagði mér einmitt nú á síðustu vor-
mánuðum að það væru einungis þrjú
ár síðan hann fór síðast á skíði og
það þætti honum sárt að geta ekki,
heilsu sinnar vegna, farið meira á
skíði. Fram að því að hann fór síðast
á skíði féll ekki úr ár þar sem hann
komst til að renna sér í skíðabrekk-
unum hér í nágrenni höfuðborgar-
svæðisins og víðar, Gunnar taldi það
hina mestu hvíld og upplífgun að
stunda þessa uppáhalds íþróttagrein
sína.
Gunnar sat í stjórn íþróttabanda-
lags Hafnarfjarðar fyrir íþróttafélag
sitt frá árinu 1958 til ársins 1964.
Þar lét hann gott af sér leiða sem og
annars staðar þar sem hann starf-
aði.
Á þessum árum var nokkuð blóm-
legt starf hjá Skíða- og skautafélag-
inu, reglulegar skíðaferðir í skíða-
skála félagsins sem staðsettur var
við Hveradali. Einnig var á þessum
árum gerður samningur milli Skíða-
og skautafélagsins og bóndans á Set-
bergi, Einars Halldórssonar, um að
gera tilraun með að útbúa skíða-
brekku í Fjárhúsholti í landi Set-
bergs. Átti Gunnar Ásgeir Hjaltason
ekki minnstan þátt í þessari tilraun.
Þetta sýnir að menn eins og Gunnar
reyndu sem mest þeir máttu til að
útbreiða sína uppáhalds íþróttagrein
og þakka ég Gunnari hans hlut í því
máli.
Skíða- og skautafélagið var því
miður lagt niður árið 1968 og eigur
þess seldar, fé það sem fékkst fyrir
eignir þess voru settar í vörslu
ÍBH og í sérstakri bókun sem sam-
þykkt var í framhaldi af því var
kveðið á um að ekki mætti ráðstafa
fé þessu nema til eflingar skíðaí-
þrótta í Hafnarfirði og þá með
samþykki Gunnlaugs Guðmunds-
sonar og Gunnars Asgeirs Hjalta-
sonar. Fyrir þing IBH nú í apríl
síðastliðnum hafði ég samband við
Gunnar og síðasta formann Skíða-
og skautafélagsins (Gunnlaugur
Guðmundsson sem er því miður
þegar fallinn frá) og leitaðist eftir
því að þeir samþykktu það að
skíðadeild Hauka fengi vörsluféð
til ráðstöfunar. Að skoðuðu máli
fannst þessum heiðursmönnum það
sjálfsagt vegna þess að þar með
væri verið að styrkja þessa frá-
bæru íþróttagrein sem skíðaíþrótt-
in er. Það var svo 17. apríl síðast-
liðinn á 41. þingi ÍBH sem Gunnar
Ásgeir Hjaltason og Örn Bergsson
afhentu skíðadeild Hauka vörsluféð
og sagði Gunnar mér að nú liði sér
vel, það væri eins og hann væri að
ljúka einhverju óloknu verkefni
sem hefði orðið að klára og það
væri vel.
Ég get ekki lokið þessari minn-
ingargrein án þess að geta þess að
Gunnar Ágsgeir Hjaltason útbjó
marga kostagripi sem IBH naut
góðs af. Meðal þess eru ýmsir grip-
ir sem Gunnar útbjó og ÍBH færði
sem gjafir við hin ýmsu tækifæri.
Gunnar hafði samband við mig nú í
maí síðastliðnum og heimsótti ég
hann þá á spítalann, tilefnið var að
hann langaði að sýna mér myndir af
ýmsum munum sem hann hafði út-
búið í gegnum tíðina og var greini-
legt að þar voru miklir kostagripir.
Þar á meðal viðurkenningarskjöld-
ur sem Gunnar hafði búið til og
keppt hafði verið um í nokkur ár.
Einhverra hluta vegna hafði verið
hætt að keppa um viðurkenningar-
skjöld þennan. Gunnar langaði að
þetta yrði tekið upp aftur og nú
þegar ég hef fundið þennan skjöld
sem er listilega vel smíðaður sé ég
ekkert því til fyrirstöðu að byrja
þessa keppni aftur í einhverri
mynd. Þetta sýnir að Gunnar fylgd-
ist vel með allt fram til þess síðasta
og þakka ég honum það sérstaklega
og óska þess að hann megi hvíla í
friði.
íþróttahreyfingin færir eftirlif-
andi konu Gunnars, Jónu Kristínu
Ámundadóttur, og fjölskyldu þeirra
innilegar samúðarkveðjur.
Friðrik Ágúst Ólafsson,
formaður ÍBH.
Elsku Agnes amma, okkur langaði
að senda þér smá kveðju til að þakka
fyrir alla ástina og allan kærleikann-
sem þú hefur alltaf sýnt okkur í
gegnum lífið, og þá sérstaklega þeg-
ar við komum á dvalarheimilið til þín
og færðum þér fréttir af okkur og
sögðum þér alls konar sögur og
brandara, sem þér fannst æðislegt að
heyra og alltaf hlóst þú á meðan við
stoppuðum hjá þér. Svo alltaf áður en
heim var haldið þurfti maður í það
minnsta að gefa þér þrjá kossa, hver
og ein, og svo fengum við að fara í
skúffuna neðst í ísskápnum þar sem
við náðum okkur alltaf í síríus-
súkkulaði og kónga-brjóstsykurs-
poka, eitt af hvoru á mann. Meira að
segja núna nýlega þegar við komum
til þín á sjúkrahúsið og þrátt fyrir að
þú gast ekki sagt manni það, þá
hreinlega sveifstu upp úr rúminu
þegar við komum með blóm og kveðj-
ur til þín frá Hebu ömmu og Didda
afa úr Reykjavíkinni og alltaf voru
þrír kossar á hvern munn kysstir.
Að lokum sendum við þér, elsku
amma, þrjá fingurkossa hver og von-
um að hann passi þig vel þama uppi
og ef til vill útvegi þér nokkur
súkkulaðistykki og brjóstsykurspoka
til að eiga þegar við komum.
Við elskum þig.
Við sendum einnig frænkum og
frændum okkar kærar kveðjur.
Heba, Eygló og ína Stefánsdætur.

Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
GUÐRÚN MEYVANTSDÓTTIR,
lést á dvalarheimilinu Garðvangi í Garði
þriðjudaginn 6. júlí.
Kristbjörg Jóhannesdóttir, Jón Þór Bjarnason,
Kristín Bárðardóttir, Garðar Garðarsson,
Brynja Bárðardóttir Green, Tyler Green,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Eiginmaður minn,
LÁRUS THORBERG HALLDÓRSSON,
lést á heimili sínu Kópavogsbraut 1a,
fimmtudaginn 24. júní.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins
látna.
Þökkum auðsýnda samúð.
Sérstakar þakkir tii starfsfólks Heimahlynningar
Krabbameinsfélags Islands.
Fyrir hönd sona okkar, fjölskyldna þeirra og annarra vandamanna,
Ingibjörg Sæmundsdóttir.
+
Móðursystir mín,
ELÍN GUÐMUNDSDÓTTIR,
áður til heimilis
í Stangarholti 16,
lést á Hrafnistu í Reykjavík mánudaginn 5. júlí.
Fyrir hönd vandamanna,
Guðmundur Elíasson.